Όπως αποδείξαμε στο πρώτο μέρος του κειμένου, ο αναπτυσσόμενος κόσμος κάθε άλλο παρά στερείται εμβολιαστικών επιλογών. Έτσι κι αλλιώς η «επιδημία» δεν νικήθηκε ούτε στον αναπτυγμένο κόσμο – ούτε καν σε χώρες όπως το Ισραήλ, όπου οι δόσεις επαρκούν ακόμη και για τον εμβολιασμό των κατσαρίδων – όχι όμως και των Παλαιστινίων! Παρεμπιπτόντως, στη «Σχολή Χειροπρακτικής της Σαβάνας και Ξεματιάσματος των Βουβάλων» στο Πανεπιστήμιο του Λιμπόπο που πηγαίναμε μικροί, έτσι κι έγραφες πως εμβόλιο είναι κάτι που το κάνεις κι ύστερα «και κολλάς και μεταδίδεις αλλά – αν θέλει ο
Γιαραμπής – δεν πεθαίνεις», έτρωγες ντεσκαλιφιέ τουλάχιστον για τέσσερις εξεταστικές…
«–Άσε τα μάμπο-τζάμπο, tsaka… Εδώ μιλάμε για τη Μεγάλη Επιστήμη των Λευκών!» – θα πείτε… Να θυμίσω όμως πως ακριβώς αυτή η επιστήμη και η επιθυμία της για κέρδος ήταν που χάρισε στην ανθρωπότητα τις θαλιδομίδες, τις ευγονικές, τις λοβοτομές και τόσα άλλα αγαθά. Η αποτελεσματικότητα όλων των εμβολίων ανεξαιρέτως θα φανεί σε βάθος χρόνου – η ίδια η πορεία της «πανδημίας» θα είναι η απόδειξη. Όσο για τις παρενέργειες, το θέμα είναι πιο περίπλοκο. Ποιος να τις καταγράψει και που να τις στείλει; Εδώ η «κίτρινη κάρτα» που (αυτονόητα) ζήτησε ο Κούβελας για τον Χαρδαλιά, συζητήθηκε πιο πολύ κι από την κόκκινη του Ζιντάν για την κουτουλιά στον Ματεράτσι…
Άλλες δύο παλαιότερες επιτυχίες της επιστήμης των πολυεθνικών…
Ας δούμε λοιπόν την οικονομική και κοινωνική γεωγραφία των …θαυματουργών εμβολίων. Οι χώρες της Δύσης ανέθεσαν το μεγαλειώδες έργο στην ατμομηχανή του καπιταλισμού: τις πολυεθνικές εταιρίες. Εκτός από την περίπτωση της CEPI που είδαμε στο προηγούμενο, οι κυβερνήσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των μεγάλων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έδωσαν ένα σκασμό λεφτά των φορολογουμένων στις φαρμακοβιομηχανίες για να σώσουν τον κόσμο από το θανατικό. Εγώ δεν θυμάμαι κανέναν ιππότη να πληρώνεται μπροστάνζα μόλο που θρυλείται πως οι δράκοι κάνανε πολύ περισσότερη ζημιά από το 0,5% (και πολύ βάζω) της θνητότητας του κοροναϊού. Αλλά είπαμε: ο καπιταλισμός προόδευσε σε σχέση με τη φεουδαρχία…
Για να είναι μάλιστα σίγουροι πως η δουλειά θα γίνει σωστά και χωρίς προκαταλήψεις ένα από τα μεγαλύτερα πακέτα δόθηκε σε μια εταιρεία που δεν είχε φτιάξει εμβόλιο – ούτε και τίποτε άλλο, για να λέμε την αλήθεια – ποτέ. H Moderna, που το όνομά της σημαίνει «τροποποιημένο RNA», ιδρύθηκε το 2010 και μέχρι τώρα το μόνο που έκανε ήταν να μαζεύει λεφτά και εμπειρίες, σαν ηρωίδα του Πιέτρο Αρεττίνο. Το κορονοεμβόλιο είναι το πρώτο της προϊόν που κυκλοφόρησε εμπορικά. Στα σχέδιά της περιλαμβάνεται και η παραγωγή εμβολίων για μια σειρά ιούς με ελάχιστη επίπτωση στους υγιής αλλά με
μεγάλη εξάπλωση στον γενικό πληθυσμό, οπότε σίγουρα στο μέλλον θα χμμ, εχμμμ… Σταματάω εδώ, για να μην πάρω αμαρτία. Για πρώτη φορά πάντως καλά τα πήγε – το λέει κι «Ριζοσπάστης»…
Η περίπτωση του εμβολίου της Οξφόρδης πάλι, σηκώνει συζήτηση. Αρχικά φάνηκε πως είχε ισότιμη αντιμετώπιση από τα ΜΜΕ και τις «αρμόδιες αρχές», όμως γρήγορα άρχισε να γίνεται πολύς ντόρος για τα σύνδρομα Guillain Barre και TTS (θρομβώσεις με θρομβοκυτταροπενία). Ίσως να έφταιξε το αυξημένο ποσοστό αδενοϊών που ανακτούσαν ικανότητα αναπαραγωγής (πρόβλημα που προσφέρθηκαν να επιλύσουν ρώσσοι ειδικοί) ή ίσως πάλι το θέμα να ήταν ακριβώς η συνεργασία του αγγλο- σκανδιναβικού σχήματος με τους Ρώσσους. Το Johnson – που ποτέ δεν έπαιζε στην πρώτη κατηγορία, όντας μονοδοσικό – είχε κι αυτό της ατυχίες του. Την ίδια στιγμή οι μυοκαρδίτιδες και τα άλλα θεματάκια των δύο πουλέν της δυτικής φαρμακοβιομηχανίας περνούσαν στα ψιλά.
Όσο για τη βοήθεια προς τον Τρίτο Κόσμο, συχνότατα έχει αποδειχθεί το τυράκι για τη νομιμοποίηση του μακροπρόθεσμου σχεδιασμού των ελίτ. Θα περίμενε βέβαια κανείς πως ο «Ρ» δεν θα έπεφτε στη φάκα, σε βαθμό να αναρωτιέται που πήγαν τα όσα έταξαν οι φιλάνθρωπες εταιρείες… Για να μην έχετε παρόμοιες απορίες, παρουσιάζουμε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα υποκλοπή από τις συνομιλίες που προηγήθηκαν της επιχείρησης “Warp Speed” – του προγράμματος χρηματοδότησης της έρευνας των εμβολίων στις ΗΠΑ: «–Εντάξει, σκληρέ, δικά σου τα λεφτά, μόνο φρόντισε να έρθει το πράγμα στην ώρα
του» // «–Έγινε, αφεντικό, αλλά με ζορίζουν οι κανονισμοί…» // «–Πες πως δεν υπάρχουν… Πες πως το κάνετε για τον Τρίτο Κόσμο – θα στείλεις τίποτε παρτίδες κι εκεί, έτσι;» // «–Αφού πληρώνεις… Θα στείλω τίποτε …παρτίδες, όπως τα λες… Οι δικοί σου θα το στάξουν το παραδάκι όμως, έτσι;» // «–‘ντάξει, σκληρέ… Τα Ασφαλιστικά Ταμεία για πάρτη σου, είπαμε…» // «–Όκεϋ μαν, ας το κάνουμε για τα παιδάκια!» Συγχωρήστε μου τους βαρβαρισμούς – μεταφράζω απευθείας από τα αγγλικά στα ακουστικά μου…
Μετά, μην τον είδατε… Πού να τρέχεις με τα δοχεία με το υγροποιημένο άζωτο μέσα στο λιοπύρι της ερήμου Καλαχάρι; Παρεμπιπτόντως, η ιδέα που αναφέρει το άρθρο του «Ρ» – να παρασκευάζονται τα mRNA εμβόλια από τοπικές εταιρίες στον αναπτυσσόμενο κόσμο, για να λυθεί το ζήτημα της ψυκτικής αλυσίδας – είναι απλά βλακώδης. Τα προβλήματα ψύξης και συντήρησης δεν αφορούν τις διακρατικές μεταφορές αλλά τις ελλείψεις υποδομών και υγιεινής στο άμεσο περιβάλλον των ανθρώπων που πρέπει να εμβολιαστούν. Άντε και το έχεις το εμβόλιο στο Λάγκος, κουβαλητό ή εγχώριας παραγωγής. Πώς το πας τριακόσια χιλιόμετρα χωματόδρομο και τι θα το κάνεις στο κέντρο υγείας που δεν έχει ψυγείο, αφού δεν έχει ούτε ρεύμα; Εδώ που τα λέμε, έτσι και ζεις στην υποσιτιζόμενη Αφρική και καταφέρεις να φτάσεις στις ευπαθείς ηλικίες, είσαι κι ευχαριστημένος…
Να δώσουν, λέει, τις πατέντες… Τι λέτε ρε; Έκαναν τόσο κόπο, τόσα έξοδα, κατατρόμαξαν τον κόσμο (σε βαθμό που κάποιοι δεν θα ξαναβγάλουν τη μάσκα, ποτέ) και θα δώσουν τα δικαιώματα στους τσιπλάκηδες; Δεν υπάρχει περίπτωση – και δεν υπήρξε ποτέ. Ένα από τα κομβικά στοιχεία του “Project COVID-19” ήταν ακριβώς η επιδότηση της δυτικής φαρμακοβιομηχανίας για να αποκτήσει στρατηγικό προβάδισμα στις νέες τεχνολογίες, οι οποίες με τη σειρά τους διαφημίζονται καταλλήλως και κεφαλαιοποιούνται. Τα υπόλοιπα σκευάσματα πλην των mRNA, απλά έπαιξαν το ρόλο των αναλώσιμων ή αν θέλετε του «λαγού» που δίνει ρυθμό στην κούρσα των πρωταθλητών, για να εγκαταλείψει λίγο πριν
το καμπανάκι. Αυτό βέβαια δείχνει και την πραγματική αντίληψη των δυτικών ελίτ σχετικά με το μέγεθος της απειλής του κοροναϊού – είναι σαν ο Τσώρτσιλ να επέλεγε να δώσει τη μάχη της Αγγλίας με τα πολλά υποσχόμενα αλλά πρωτοεμφανιζόμενα τότε τζετ – με όλες τους τις παιδικές αρρώστιες – κι όχι με τα δοκιμασμένα Χάρικαιην και τα καινούρια πλην όμως κλασσικής σχεδίασης Σπίτφαϊρ. Ο νοών νοείτω…
Αντίθετα η Ρωσσία – που μάλλον εξαρχής υποψιαζόταν πως πίσω από την «πανδημία» βρίσκεται η USAID – στηρίχτηκε στα εξαιρετικά της ινστιτούτα και έφτιαξε τρία εμβόλια παραδοσιακών τεχνολογιών σε χρόνο ρεκόρ. Το Sputnik-V όχι μόνο έκλεψε τη δόξα της πρωτιάς από τους πλούσιους αλλά φαίνεται πως είναι και εφάμιλλο των καλύτερων δυτικών σκευασμάτων. Είναι το μόνο που έλαβε πλήρη έγκριση, καθώς αποτελεί τη …ναυαρχίδα στο εμβολιαστικό οπλοστάσιο της χώρας και προσφέρεται για εξαγωγές και υγειονομική διπλωματία. Οι Ρώσσοι μάλιστα είναι τόσο σίγουροι για την ασφάλειά του, που προτίθενται να καταβάλουν μέρος των αποζημιώσεων για τυχόν παρενέργειες στις χώρες που θα το
προμηθευτούν. Όσον αφορά τις πατέντες, η Μόσχα είναι ανοιχτή σε κάθε είδους προγράμματα συμπαραγωγής με φιλικές χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. Αυτή βέβαια είναι μια ευκαιρία που την έχασε η Ελλάδα – όχι γιατί δεν ανήκουμε στον αναπτυσσόμενο κόσμο, αλλά γιατί είμαστε ηλίθιοι…
Η Κίνα, μόλο που ποτέ δεν εγκατέλειψε την πολιτική μηδενικής εξάπλωσης του ιού – καθώς θεωρεί πως μάλλον δέχεται βιολογική επίθεση – δεν γινόταν να μείνει έξω από τον χορό. Οι φίρμες της διαθέτουν εξειδικευμένο προσωπικό και κορυφαίο εξοπλισμό και επιπλέον απολαμβάνουν πλήρους πρόσβασης στα εργαστήρια των ερευνητικών ινστιτούτων και πανεπιστημίων. Βέβαια εκεί οι εταιρείες ανήκουν στο κράτος κι όχι το αντίθετο όπως στη Δύση. Ορισμένα από τα σκευάσματα που προέκυψαν έλαβαν πλήρη έγκριση και προσφέρονται και για εξαγωγές. Η κινέζικη φαρμακοβιομηχανία έχει μεγάλες
δυνατότητες – μάλιστα μπλέκεται και στην ανάπτυξη και παραγωγή ορισμένων δυτικών εμβολίων – και μπορεί να αντεπεξέλθει στην όποια ζήτηση. Ωστόσο οι συνεργασίες και η μεταφορά τεχνογνωσίας διόλου δεν αποκλείονται – ειδικά για όσες χώρες άπτονται της πρωτοβουλίας One Belt – One Road…
Κατά τα άλλα – πέρα από το ινδικό αδρανοποιημένο και ορισμένα αουτσάιντερ δυτικής προέλευσης – τα περισσότερα από τα υπόλοιπα σκευάσματα κυκλοφορούν υπό καθεστώς επείγουσας έγκρισης. Ακόμη και οι μικρές ή δοκιμαζόμενες χώρες που θα είχαν κάθε λόγο να αισθάνονται απόλυτα υπερήφανες για το επίτευγμά τους, δεν δίνουν πλήρη έγκριση, εφαρμόζοντας τους κανονισμούς που με τόση ευκολία τους παρέκαμψαν οι κυβερνήσεις του σκληρού πυρήνα της καπιταλιστικής δύσης.
Η έρευνα ωστόσο για τον κοροναϊό στον αναπτυσσόμενο κόσμο θα μπορούσε να εμπνεύσει δεκάδες άρθρα που θα ταίριαζαν πολύ περισσότερο στην εφημερίδα ενός κομμουνιστικού κόμματος από το αναμάσημα της προπαγάνδας του “Scientific American”… Μιλάμε για ιστορίες συναρπαστικές: Για την Κούβα τα ψιλο-είπαμε… Στο Ιράν, επικεφαλής του προγράμματος εμβολίων ήταν η Δόκτωρ Minoo Mohraz, κορυφαία ιολόγος (ειδική στον HIV) και επί δεκαετίες ψυχή εμπνευσμένων προγραμμάτων ενημέρωσης, πρόληψης και θεραπείας που ξεπερνούν τα όποια κοινωνικά και θρησκευτικά ταμπού. Το δεύτερο εμβόλιο της χώρας ονομάστηκε FAKHRAVAC, προς τιμήν του πυρηνικού φυσικού Mohsen Fakhriizadeh, που δολοφονήθηκε από τους Ισραηλινούς τον Νοέμβριο του 2020. Τιμώντας την παράδοση
της σοβιετικής βιολογίας το Καζαχστάν έφτιαξε το δικό του εμβόλιο, ενώ η Ινδία θυμίζει σε όλους τι σημαίνει αξιοπρέπεια, ζητώντας ανεξάρτητες δοκιμές πριν αποδεχθεί τα δυτικά σκευάσματα…
Μια τελευταία παρατήρηση, προτού να κλείσουμε. Βλέποντας κανείς τους χάρτες έγκρισης των εμβολίων στην αγγλόφωνη Wikipedia, αντιλαμβάνεται πως υπακούουν πιο πολύ στους κανόνες του γεωπολιτικού ανταγωνισμού παρά σε οτιδήποτε άλλο. Μόλο που το Sputnik-V έχει ευρεία αποδοχή στον αναπτυσσόμενο κόσμο και ήταν διαθέσιμο σε κρίσιμες στιγμές, έπεσε σε καθεστώς κυρώσεων πολύ πριν την επιχείρηση «Ζ». Πάνω κάτω, το ίδιο ισχύει και για τα κινέζικα εμβόλια. Γενικά, οι αρμόδιες αρχές των μεγάλων κέντρων του παγκόσμιου ανταγωνισμού εμφανίζονται πιο μικρόψυχες κι από κριτική επιτροπή της Eurovision. Τα τέσσερα ωστόσο βασικά σκευάσματα των δυτικών πολυεθνικών (Pfizer- BionTech, Moderna, Oxford-AstraZeneca, Johnson) έλαβαν εύκολα πλήρη αδειοδότηση στις ΗΠΑ, τον
Καναδά, την Αυστραλία και άλλες δυτικές χώρες και επείγουσα σε μεγάλο μέρος του πλανήτη. Όπως προαναφέραμε βέβαια, τα δύο εμβόλια αδενοϊών είχαν από την αρχή κόντρα τη διαιτησία και σύντομα βρέθηκαν να αντικρίζουν την κόκκινη κάρτα σε μια σειρά από χώρες…
Στη Wikipedia ωστόσο υπάρχει και ένας πολύ ενδιαφέρον πίνακας σχετικά με την υποχρεωτικότητα των εμβολίων για 22 ασθένειες (περιέχει τις περισσότερες χώρες, όχι όμως όλες). Γενικά, υπάρχουν κράτη με «χαλαρή» πολιτική (π.χ. οι ΗΠΑ, όπου προ COVID τη λέξη «εμβόλιο» την ήξεραν μόνο οι γελαδάρηδες του Τέξας) και άλλα όπου ισχύει η υποχρεωτικότητα (π.χ. η Ιταλία, με καθολικό εμβολιασμό για 12 ασθένειες). Όσο μελετά κανείς τον πίνακα όμως διαπιστώνει κάτι καταπληκτικό: Όπου γίνεται χρήση κινέζικων, ρωσσικών, ή εγχώριων σκευασμάτων, η υποχρεωτικότητα εμβολιασμού για τον κοροναϊό είναι σχεδόν πάντοτε χαμηλότερη από αυτή των άλλων ασθενειών. Είτε απλά
συνιστάται για όλους είτε είναι υποχρεωτικός για ορισμένες μόνο κατηγορίες – κι αυτό σε χώρες που παραδοσιακά εφαρμόζουν «σκληρή» πολιτική. Αντίθετα, όπου τα προϊόντα της δυτικής βιομηχανίας αποτελούν μονοπώλιο, ο εμβολιασμός για τον κοροναϊό έχει κατά κανόνα τον μεγαλύτερο δείκτη υποχρεωτικότητας. Στην Ελλάδα η COVID19 είναι η μόνη ασθένεια που απαιτεί υποχρεωτικό εμβολιασμό για κάποιους (δύσμοιροι υγειονομικοί), ενώ στην Αργεντινή – όπου όλος ο πληθυσμός εμβολιάζεται υποχρεωτικά για 17 (!) ασθένειες – για το κορονοεμβόλιο γίνεται απλή σύσταση!
Αν σας φαίνεται σκανδαλώδης αυτή η προσπάθεια στήριξης των χάι-τεκ σκευασμάτων των δυτικών πολυεθνικών είναι επειδή είναι σκανδαλώδης. Μιλάμε για προϊόντα με επιδόσεις που αποδεικνύονται εξαιρετικά χαμηλές, ενώ ανοιχτό μένει και το θέμα των παρενεργειών τους. Αυτά όμως τα περιμέναμε: όσοι ασχολούνταν με τους κοροναϊούς τα είχαν επισημάνει σε πλήθος εργασιών έως και τις παραμονές του 2020 – του έτους που στο μέλλον θα καταγραφεί ως annus horribilis στην ιστορία των επιστημών. Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν να δούμε στον «Ριζοσπάστη», κάτω από την παραπλανητική μαρκίζα «Επιστήμη», μια τέτοια δοξολογία υπέρ του χρυσού διδύμου του mRNA. Όχι πως είναι η πρώτη φορά – τσεκάρετε λίγο το ίντερνετ της κουκουεδογενούς αριστεράς και θα δείτε τι εννοώ…
Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, ωστόσο… Όλα θα βγουν στη φόρα – και το τι έγινε το 2019 στη Γουχάν, και το τι μυστικά έκρυβαν τα εργαστήρια του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία και αλλαχού, και το ποια ήταν ο σχεδιασμός των δυτικών ελίτ γύρω από την «πανδημία». Ανάμεσα στα άλλα, θα μάθουμε βέβαια και το κατά πόσον αυτές οι μικρές εξυπηρετήσεις της εδώθε αριστεράς γίνονται για γεωπολιτικούς, βιοπολιτικούς ή μικροπολιτικούς λόγους. Η περίπτωση της γκρίζας διαφήμισης θα πρέπει δυστυχώς να αποκλειστεί: οι ιδέες ανταλλάσσονται αποκλειστικά με αυταπάτες – ποτέ με μετρητά. Να μη χαλάσουμε
και την πιάτσα…
