Στην κυβερνητική απόφαση για το επίδομα ενοικίου των 70-210 ευρώ αναφέρεται η κίνηση νέων εργαζομένων και ανέργων Generation 400, με σχετική ανακοίνωση, αποκαλύπτοντας ότι απ’ αυτό αποκλείονται όλοι εκείνοι (κυρίως νέοι) που εργάζονται και αμείβονται ακόμη και με τον κατώτατο μισθό.
Όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση, “για ένα μονοπρόσωπο νοικοκυριό, για έναν νέο μισθωτό εργαζόμενο δηλαδή, το επίδομα είναι 70 ευρώ ανά μήνα. Αυτός ο νέος εργαζόμενος αμείβεται (με βάση την αύξηση του κατώτατου μισθού) με 546 ευρώ καθαρά τον μήνα, δηλαδή έχει ετήσιο εισόδημα 7.644 ευρώ. ΑΥΤΟΣ ο εργαζόμενος ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ επίδομα ενοικίου! Γιατί; Γιατί με βάση τα εισοδηματικά κριτήρια ένταξης στο πρόγραμμα, το συνολικό εισόδημα του νοικοκυριού δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 7.000 ευρώ για μονοπρόσωπο νοικοκυριό”.
Η ανακοίνωση της Generation 400
Το νέο επίδομα κυμαίνεται από 70 έως 210 ευρώ το μήνα, με βάση εισοδηματικά κριτήρια και έχει αρχίσει να καταβάλλεται από την 1η Ιανουαρίου.
Περήφανος λοιπόν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με το συγκεκριμένο επίδομα εκτιμώντας ότι θα ανακουφίσει 300.000 νοικοκυριά που ζουν στο νοίκι ή εξυπηρετούν στεγαστικό δάνειο πρώτης κατοικίας. Σίγουρα θα σκεφτεί κανείς, πρόκειται για ένα ποσό που δεν είναι αμελητέο και τουλάχιστον είναι κάτι (!) αλλά αν αναλογιστούμε τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με το ζήτημα της στέγασης, αυτό το κάτι είναι απλά ψίχουλα!
Για να μιλήσουν από μόνοι τους οι αριθμοί, ενδεικτικά μπορούμε να αναφέρουμε την περίπτωση που άμεσα αφορά τους εργαζόμενους της γενιάς μας. Για ένα μονοπρόσωπο νοικοκυριό, για έναν νέο μισθωτό εργαζόμενο δηλαδή, το επίδομα είναι 70 ευρώ ανά μήνα. Αυτός ο νέος εργαζόμενος αμείβεται (με βάση την αύξηση του κατώτατου μισθού) με 546 ευρώ καθαρά τον μήνα, δηλαδή έχει ετήσιο εισόδημα 7.644 ευρώ. ΑΥΤΟΣ ο εργαζόμενος ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ επίδομα ενοικίου!! Γιατί; Γιατί με βάση τα εισοδηματικά κριτήρια ένταξης στο πρόγραμμα, το συνολικό εισόδημα του νοικοκυριού δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 7.000 ευρώ για μονοπρόσωπο νοικοκυριό.
Για εμάς που αναζητήσαμε σπίτι τα τελευταία χρόνια σε μεγάλα αστικά κέντρα για να είμαστε πιο κοντά στη δουλειά μας είτε προς εύρεση αυτής, για να κάνουμε κάποιο μεταπτυχιακό ή δεύτερο πτυχίο μέσα στο συνεχόμενο κυνήγι τίτλων και προσόντων που μας αναγκάζει ο εργασιακός μεσαίωνας, ξέρουμε ακριβώς τι συμβαίνει: Ελάχιστα σπίτια στην περιοχή που θέλουμε, μόνο διαθέσιμα στο AirBnB, μήνες ολόκληροι συνεχούς αναζήτησης, υπόγεια μισογκρεμισμένα δίπλα στον ηλεκτρικό με 300€ νοίκι, σπίτια που πρέπει να εγκαταλείψουμε από Μάϊο μέχρι Σεπτέμβριο γιατί τον ιδιοκτήτη τον συμφέρει εκείνους τους μήνες η τουριστική τους εκμετάλλευση.
Για τους αναπληρωτές καθηγητές (σημαντικό παράδειγμα εργαζομένων διότι αναγκάζονται κάθε χρόνο να αλλάζουν νησί ή πόλη) οι συνθήκες, ειδικά στους τουριστικούς προορισμούς-θέρετρα, είναι ανυπόφορες χωρίς δημόσιες εστίες και με διαθέσιμα καταλύματα πανάκριβα ή αχούρια. Με μισθό 700-800 ευρώ και ενοίκια στα 400 ευρώ η κατάσταση για πολλούς εκπαιδευτικούς έχει γίνει αβίωτη, ενώ τελευταία υπάρχουν και περιπτώσεις παραιτήσεων καθηγητών που δεν μπορούν να αντέξουν την οικονομική πίεση, με ό,τι σημαίνει αυτό για τη λειτουργία του δημόσιου σχολείου.
Για έναν φοιτητή το πρόβλημα είναι εξίσου σοβαρό. Αναγκάζεται να μένει ακόμα και μια ώρα μακριά από το πανεπιστήμιό του , με μοναδικό μέσο μετακίνησης τα ΜΜΜ με τη γνωστή προβληματική τους που τα καθιστά ολοένα και πιο δύσχρηστα.
Μέσα σε όλη αυτήν την κατάσταση, τα 70€ της κυβέρνησης που έρχονται να παρουσιαστούν σαν σωτηρία, είναι κυριολεκτικά μια σταγόνα στο νερό σε ένα ποτήρι που είναι έτοιμο να ξεχειλίσει από την αγανάκτηση που βιώνει η νεολαία από τις καθημερινές κουβέντες με τους φίλους και τις φίλες μας, που καταλήγουν πάντα στο «δεν βγαίνω».
Για μας η λύση είναι απλή:
-
Αυξήσεις στους μισθούς, για να μην φυτοζωούμε.
-
Δωρεάν στέγαση σε φοιτητές και άνεργους.
-
Επίδομα στέγασης στους χαμηλά αμειβόμενους νέους και νέες που ανταποκρίνεται στα επίπεδα των ενοικίων και των αναγκών.
-
Κριτήρια ένταξης στο πρόγραμμα επιδόματος ενοικίου που να ανταποκρίνονται στη πραγματικότητα και να πληρούν πραγματικά τις ανάγκες διαβίωσης και όχι απλώς επιβίωσης του κάθε εργαζόμενου/ης.
-
Εστίες για τους αναπληρωτές καθηγητές και τους αγροτικούς γιατρούς.
-
Τέλος στην εμπορευματική εκμετάλλευση κάθε γειτονιάς της Αθήνας και του κέντρου της Θεσσαλονίκης, πλαφόν και ρύθμιση στις πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης.
Για μια ζωή που δε θα είναι μόνο αγώνας επιβίωσης.