Σύμφωνα με έκθεση του Ευρω-Μεσογειακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μίας ΜΚΟ με έδρα τη Γενεύη, έχουν αναφερθεί αρκετά περιστατικά απαγωγής παιδιών και βρεφών από τον κατοχικό στρατό στη Γάζα, των οποίων τα ίχνη στη συνέχεια χάνονται. Τόσο η συχνότητα τέτοιων περιστατικών, όσο η ηθική σήψη* που βασιλεύει στη “μόνη δημοκρατία της Μέσης Ανατολής” (κατά τις ΗΠΑ), αλλά και το σχετικό προηγούμενο(**) εγείρουν εύλογα το ερώτημα αν τα θύματα της απαγωγής γίνονται αντικείμενα εμπορίου.
Ο ίδιος ο ραδιοφωνικός σταθμός του κατοχικού στρατού ανέφερε την 1η Ιανουαρίου 2024 την περίπτωση της απαγωγής ενός βρέφους από το σπίτι της οικογένειάς της στη Γάζα από τον Ισραηλινό αξιωματικό Χάρελ Ιταχ, διοικητή στην Ταξιαρχία Γκιβάτι, μετά τη δολοφονία των μελών της οικογένειάς της. Η ημερομηνία του περιστατικού δεν αποκαλύφθηκε.
Μετά την είδηση ότι ο Ισραηλινός αξιωματικός πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου 2023 από τραύματα που υπέστη κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων στη Γάζα, ένας φίλος του Ιταχ αποκάλυψε το περιστατικό απαγωγής και είπε ότι το πού βρίσκεται το μικρό κορίτσι παραμένει άγνωστο.
Η ΜΚΟ έχει λάβει πολλές καταγγελίες για περιπτώσεις που ο ισραηλινός στρατός κρατά και μεταφέρει παιδιά Παλαιστινίων χωρίς να αποκαλύπτει πού βρίσκονται.
Επιπλέον, η ΜΚΟ έχει λάβει ανησυχητικές αναφορές από πολλές παλαιστινιακές οικογένειες που έχουν χάσει την επαφή με τα παιδιά τους. Ανέφερε ότι αυτές οι αναφορές προέρχονται κυρίως από περιοχές όπου λαμβάνουν χώρα ισραηλινές χερσαίες εισβολές.
Περισσότεροι από 7.000 Παλαιστίνιοι -κυρίως γυναίκες και παιδιά – είναι αγνοούμενοι, εν μέσω χάους που προκαλείται από τη δυσκολία απομάκρυνσης των σορών από τα ερείπια, τη σχεδόν ολοκληρωτική διακοπή των επικοινωνιών και του Διαδικτύου στο μεγαλύτερο μέρος της Λωρίδας και τον αναγκαστικό εκτοπισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των οικογενειών της Γάζας.
Πολλοί από τους αγνοούμενους σίγουρα έχουν χαθεί καταπλακωμένοι από τα συντρίμμια των σπιτιών που χτυπήθηκαν από ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές. Το ενδεχόμενο όμως να έχουν απαχθεί είναι ιδιαίτερα πιστευτό, με δεδομένο ότι εκατοντάδες παλαιστινιακές οικογένειες έχουν αναφέρει την απώλεια ενός ή περισσότερων από τα παιδιά τους και καθώς η επαλήθευση της τοποθεσίας και της κατάστασης αυτών των ατόμων είναι συνήθως αδύνατη αυτή τη στιγμή λόγω της συνεχιζόμενης γενοκτονίας του Ισραήλ.
Ο Ρούσντι αλ Ζάζα, ένας κρατούμενος που αφέθηκε πρόσφατα ελεύθερος από την ισραηλινή κράτηση αφού απήχθη μαζί με την οικογένειά του πριν από ένα μήνα από το σπίτι τους στη συνοικία Ζαϊτούν στα νότια της πόλης της Γάζας, είπε στη ΜΚΟ ότι η τύχη της συζύγου και των δύο παιδιών του παραμένει άγνωστη. Ο κατοχικός στρατός είχε συλλάβει τον αλ Ζάζα, τη σύζυγό του και τα δύο παιδιά τους, τεσσάρων χρόνων και έξι μηνών.
Η αλ Ζάζα είπε ότι τα δύο παιδιά είχαν αρπαχτεί από την αγκαλιά της μητέρας τους και ότι όταν διαμαρτυρήθηκε, Ισραηλινοί στρατιώτες την έδεσαν, της αφαίρεσαν τη μαντίλα και την απήγαγαν μαζί με τα παιδιά. Εβδομάδες αργότερα, οι στρατιώτες απελευθέρωσαν τον αλ Ζάζα χωρίς να αποκαλύψουν το πού βρίσκονται ή την κατάσταση της υγείας της συζύγου και των παιδιών του. Ο κατοχικός στρατός του είπε ότι στα παιδιά του θα γίνουν εξετάσεις για να διασφαλιστεί ότι δεν είναι Ισραηλινοί που κρατούνται στη Λωρίδα της Γάζας, είπε.
Σε άλλη μαρτυρία που τεκμηριώθηκε από το Ευρω-Μεσογειακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, μια Παλαιστίνια δήλωσε ότι πριν από λίγες εβδομάδες, ενώ εκκενώνονταν από την πόλη της Γάζας στα νότια του φυσικού πάρκου Γουάντι Γάζα μέσω του σημείου ελέγχου Νετζαρίμ, Ισραηλινοί στρατιώτες σταμάτησαν ένα 12χρονο κορίτσι με ξανθά μαλλιά. Η γυναίκα είδε τους γονείς του κοριτσιού να προσπαθούν να παρέμβουν. Στη συνέχεια οι στρατιώτες τους ενημέρωσαν ότι το παιδί θα το έπαιρναν με την υποψία ότι ήταν κρατούμενη από το Ισραήλ—παρά το γεγονός ότι μιλούσε αραβικά και συνοδευόταν από τους γονείς της. Η γυναίκα έπρεπε να συνεχίσει να περπατά και είπε ότι δεν ήξερε τι συνέβη στο παιδί ή στους γονείς της.
Πολλές εκτοπισμένες οικογένειες από τη βόρεια Γάζα ή τις περιοχές εισβολής του Χαν Γιούνις έχουν αναφέρει ότι έχασαν τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια εκκενώσεων ή βομβαρδισμών σπιτιών.
Η ΜΚΟ ανέφερε ότι δεν υπάρχει ακριβής καταμέτρηση Παλαιστινίων κρατουμένων, ιδιαίτερα λόγω της συνεχιζόμενης ισραηλινής πολιτικής εξαναγκαστικής εξαφάνισης, της δυσκολίας λήψης αναφορών στη Λωρίδα της Γάζας λόγω του μεγάλου αριθμού εκτοπισμένων και της σχεδόν πλήρους διακοπής της επικοινωνιών και του Διαδικτύου. Ωστόσο, οι προκαταρκτικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι περισσότεροι από 3.000 άνθρωποι έχουν τεθεί υπό κράτηση από τις ισραηλινές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων 200 γυναίκες και νεαρά κορίτσια. Αυτοί οι Παλαιστίνιοι τίθενται υπό κράτηση κατά κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου, χωρίς να υπάρχουν επίσημες πληροφορίες σχετικά με τις κατηγορίες ή τους όρους τους – άλλωστε στα κάτεργα του κατοχικού ψευδοκράτους είναι συνηθισμένο να κρατούνται Παλαιστίνιοι, άντρες γυναίκες και παιδιά, χωρίς δίκη και χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες, επί μήνες ή χρόνια, συχνά σε καθεστώς απόλυτης απομόνωσης.
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τη Σύμβαση για την Πρόληψη και την Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας, την οποία το Ισραήλ έχει επικυρώσει, «η βίαιη μεταφορά παιδιών από την ομάδα σε άλλη ομάδα» -όπως κάνουν συχνά οι Ισραηλινοί στρατιώτες- θεωρείται μια μορφή εγκλήματος της γενοκτονίας. Η αυθαίρετη και παράνομη απέλαση και μεταφορά παιδιών συνιστά επίσης έγκλημα πολέμου σύμφωνα με το Καταστατικό της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και αποτελεί σοβαρή παραβίαση των Συμβάσεων της Γενεύης. Επίσης, σύμφωνα με τη Διεθνή Σύμβαση του 2006 για την Προστασία όλων των Προσώπων από την Αναγκαστική Εξαφάνιση, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 2010, η εξαναγκαστική εξαφάνιση είναι παράνομη και χαρακτηρίζεται ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, εάν διενεργείται εκτενώς ή μεθοδικά, όπως κάνουν επί του παρόντος οι δυνάμεις του ισραηλινού στρατού στη Λωρίδα της Γάζας. Δυστυχώς όμως το κατοχικό ψευδοκράτος έχει πάγια θέση ότι οι συμβάσεις και συμφωνίες που υπογράφει δεν το δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο και ότι το διεθνές δίκαιο δεν το αφορά.
(*) Το κατοχικό ψευδοκράτος έχει την ιδιαιτερότητα (μεταξύ πολλών άλλων ιδιαιτεροτήτων) να είναι το μόνο “δημοκρατικό κράτος” που είχε στην ηγεσία του εγκληματίες πολέμου, υπεύθυνους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, βιαστές κατα συρροή και βέβαια συνεργάτες των ναζί. Είναι επίσης το μόνο “δημοκρατικό κράτος” που χρησιμοποιεί επίσημα βασανιστήρια σε μεγάλη κλίμακα (παρότι έχει υπογράψει τη σχετική σύμβαση) και κανένα δικαστήριο δεν έχει ποτέ δικαιώσει θύματά τους. Επίσης είναι το μόνο (με εξαίρεση την Ουκρανία) “δημοκρατικό κράτος” του οποίου οι στρατιώτες επαίρονται για τις λεηλασίες και άλλα εγκλήματα που κάνουν, δημοσιεύοντας τα κατορθώματά τους στα κοινωνικά δίκτυα και εισπράττοντας επαίνους των φίλων τους αλλά και αγνώστων. Και βέβαια ήταν για δεκαετίες (από την πτώση του καθεστώτος του απαρτχάϊντ στη Νότιο Αφρική) το μόνο “δημοκρατικό κράτος” του οποίου μεγάλο μέρος του πληθυσμού είναι επίσημα πολίτες Β’ κατηγορίας με σημαντικά μειωμένα ή και ανύπαρκτα δικαιώματα.
(**) Στα πρώτα 6 χρόνια της ύπαρξης του σιωνιστικού ψευδοκράτους, μεγάλος αριθμός βρεφών, ιδιαίτερα πρόσφατων τότε εβραίων εποίκων από την Υεμένη, εξαφανίστηκαν και θεωρείται ότι απήχθησαν και πουλήθηκαν από κύκλωμα στο οποίο εμπλεκόντουσαν οι αρχές αλλά και προσωπικό μαιευτηρίων. Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό τους ποικίλλουν από 1.000 έως 5.000 βρέφη. Αν οι πατεράδες τους ήταν έτοιμοι να πουλήσουν παιδιά συμπατριωτών τους, μπορεί κανείς να είναι βέβαιος ότι τα παιδιά δε θα κάνουν το ίδιο με τα παιδιά “κατσαρίδων”, όπως χαρακτηρίζουν συχνά τους Άραβες;
Nuntiusweb