Φτωχοί, μικροί μου στρουθοκάμηλοι

Πάει καιρός που δεν τα είπαμε. Ο λόγος, απλός: τα ζώα δεν παίρνουν από λόγια, ιδιαίτερα όταν βρίσκονται μπροστά στην ταΐστρα. Για την ακρίβεια, δεν χρειάζεσαι καν κροκέτες για να κρατήσεις ευτυχισμένα τα σκυλάκια του Παβλώφ. Το παλιό ΠΑΣΟΚ, το ορθόδοξο, μας εκπαίδευσε καλά: κάλπη (κουδουνάκι), ίσον φαγητό. Κάπως έτσι ο λαός αποφάσισε πως η φάρμα πλέει προς τη σωστή κατεύθυνση. Τέρμα η ελέω (πειραγμένης) αναλογικής αναρχία. Έχουμε κυβέρνηση!

Κόψτε φάτσες, βγάλτε συμπέρασμα: ο πρώην ΥΠΕΞ, που λανσάρονταν για ‘πιτυχημένος, έγινε τώρα της Αμύνης. Ήγουν η διπλωματία μας τελείωσε, το πιάσατε το υπονοούμενο… Δεν θα μιλήσουν βέβαια τα όπλα (spoiler – θα τα δώσουμε όλα στον Ζελένσκι), ωστόσο έχουμε σχέδιο νίκης: μόλις μπουν στα αποβατικά οι απέναντι, ο Σερ Χάρντυ θα κάνει λόκνταουν και θα τους ταράξει στα πρόστιμα…

Θέλετε υγεία; Με τέτοια υπουργάρα θα γεμίσουν τα νοσοκομεία σεκιουριτάδες, καρακόλια, ντετέκτιβς, ανθυπαστυνόμους, αγροφύλακες και τζανταρμάδες. Όλα τα τετράποδα και τα δίποδα στην επικράτεια θα κυκλοφορούν υποχρεωτικά με υγειονομικό πάσο που θα εκδίδεται από τον τοπικό σταθμό Χωροφυλακής και μόνο εφόσον είναι πλήρως εμβολιασμένα, στειρωμένα και φέρουν το ειδικό κολάρο… Θέλετε εκπαίδευση; Θα γίνει της πλατφόρμας το κάγκελο! Σε όλες τις σχολικές βαθμίδες, με χρήση των κωδικών του Taxis-Net, οι μαθητές θα μπορούν να έχουν πρόσβαση στην Τράπεζα Θεμάτων, να αμαυρώνουν την αξιολόγηση της μαθηματικού που τους πέταξε έξω επειδή ανέβαζαν στόρι στο Τικ-Τοκ και να παραγγέλνουν τυρόπιτα από το κυλικείο, μέσω της εφαρμογής της e-Food! Τέλειο;

Όλα πάνε καλά και σύμφωνα με τα έθιμα. Εφόσον κατά παράδοση διορίζουμε Υπουργούς Εργασίας που δεν έχουν δουλέψει ποτέ, γιατί να μην έχουμε άτεκνη Υπουργό Οικογένειας; Μην ακούτε τους κακοπροαίρετους: καταρχήν, η γυναίκα πρόλαβε να γεννηθεί από μάνα και πατέρα, δεν προέκυψε από αλγόριθμο, όπως οι σημερινοί… Έπειτα η οικογένεια απαρτίζεται πλέον αποκλειστικά από μπακούρια και μπεκιάρισσες, που ζουν με 400 ευρώ μισθό στη χάση και στη φέξη. Ας κόψουν λοιπόν τις αμοιβές της κυρίας – ώστε να μπει στο πετσί του ρόλου – και σιδεροκέφαλη!  Προσομοίωση το λένε κι όλα τα παιδάκια δεν κλαίνε, καθότι για να κλάψεις, πρέπει πρώτα να γεννηθείς…

Μη γελάτε, δεν είναι για γέλια… Η χώρα ετοιμάζεται να μπει στη μεγαλύτερη οικονομική και γεωπολιτική καταιγίδα από τον τερματισμό του Εμφυλίου, διαθέτοντας μια κυβέρνηση κλόουν και μια αντιπολίτευση για τα πανηγύρια. Ακόμη χειρότερα, με τις ταχυδακτυλουργίες γύρω από το «Κόμμα Κασιδιάρη», οι ελίτ πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό να θωρακίσουν προληπτικά το πολιτικό σύστημα απέναντι στην αναμενόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Το θέμα είναι μεγάλο και θα επανέλθουμε σε επόμενο άρθρο, εάν και εφόσον κρίνουμε πως ζουν ακόμη εκεί έξω νοήμονα όντα. Για την ώρα, δυο παρατηρήσεις μόνο:

Πρώτον, οι «Σπαρτιάτες» πέρασαν τις πρώτες εκλογές εν… κρυπτεία. Στις δεύτερες πήραν τέσσερα κόμμα κάτι από το πουθενά, μόλο που σε γενικές γραμμές η «Νίκη» κι ο Βελόπουλος κράτησαν τις δυνάμεις τους. Αν πιστεύετε πως κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί χωρίς μείζονα συνδρομή του κρατικού μηχανισμού, τότε έχω ένα φράγμα στο Δνείπερο να σας πουλήσω, ελαφρώς τρακαρισμένο…

Δεύτερον, βλέπουμε πως από το βράδυ κιόλας των εκλογών γίνεται μέγας ντόρος «για τους τρεις πυλώνες της Ακροδεξιάς». Μαζί δηλαδή με ένα εξαιρετικά ύποπτο μόρφωμα, τσουβαλιάζονται και δύο κόμματα τα οποία, παρ’ όλες τις αντιφάσεις τους, εκφράζουν γνήσιες δυνάμεις διαμαρτυρίας. Πείτε τους μπερδεμένους, πείτε τους απληροφόρητους, πείτε τους πολιτικά αφελείς, ωστόσο όσοι τα στήριξαν είναι πραγματικοί, ιδιαιτέρως πιεσμένοι και κατά κανόνα φτωχοί ανθρώποι, για να βάλουμε και το ταξικό κριτήριο. Ήταν η επαίσχυντη στάση της «Αριστεράς» τον καιρό της «πανδημίας» και η επονείδιστη συμπόρευσή της με τους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς στα Βαλκάνια και αλλαχού, που άφησε τόσο κόσμο χωρίς επιλογές της προκοπής. Τώρα οι ελίτ προορίζουν τον φωταδιστικό εσμό των ΜΚΟ και του βολέματος, της  Airbnb και της μάσκας, για το πόστο του πολιτικού δεσμοφύλακα αυτών των ανθρώπων, ώστε να αποφευχθούν μελλοντικά ατυχήματα. Δεν προκαλεί πλέον έκπληξη παρά μονάχα βαθιά λύπη ο ενθουσιασμός με τον οποίο η «Αριστερά» αποδέχεται (κι αυτόν) της τον διορισμό…

Τούτων λεχθέντων, όλα βαίνουν καλώς – για την ώρα… Όσοι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα κλείστηκαν στα σπίτια τους – αν έχουν ακόμη. Όσοι πάλι είναι φορτωμένοι με (πληθωριστικό) χρήμα, πήραν σβάρνα τα μπητσόμπαρα και «περνάνε τέλεια!» Η παραίσθηση καλά κρατεί, μεσούσης της Ιερής Τουριστικής Σεζόν κι ακολουθούν οι Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές. Ακόμη κι ο Κούλης ο Α’ αντιλαμβάνεται πως δεν μπορεί να κυβερνήσει δίχως να έχει όσο μπορεί περισσότερους τοπικούς κολαούζους στο πλευρό του. The Show must go on, που έλεγε κι ο Freddie, τον καιρό που τους ομοφυλόφιλους δεν τους έλεγαν ακόμη γκέι. Από το Νοέμβρη όμως και μετά θα αρχίσουν τα όργανα κι επειδή ενδεχομένως ορισμένοι εκ των αναγνωστών ψήφισαν Ανδρουλάκη, θα προσπαθήσω να τα πω όσο πιο απλά γίνεται.

Η Ευρώπη πορεύεται ακόμη με ρώσσικα καύσιμα που αναβαπτίζονται με το αζημίωτο, είτε στην Ινδία και την Κίνα είτε μεσοπέλαγα, στα αμπάρια των τάνκερ εφευρετικών και άφοβων πλοιοκτητών. Είναι σα να βολεύεσαι για σεξ με την πρώην σου με το ένα μάτι στην πόρτα, για να μη σας κάνει τσακωτούς ο μπάρμπα-Σαμ. Όμως είναι σπορ εξαιρετικά ακριβό: οι πρώην δεν κάνουν εκπτώσεις και κάποια στιγμή προχωράν στη ζωή τους κι εσύ μένεις με την… μάνικα στο χέρι. Ο μπάρμπα-Σαμ έχει βέβαια μια ανιψούλα …υγροποιημένη και πρόθυμη, αλλά δεν έρχεται να την πιεις στο ποτήρι με το που ανοίγεις τη βρύση, όπως τα αερικά της Σιβηρίας. Όχι, η μικρή πρέπει πρώτα να καλέσει ραδιο-ταξί και να περάσει ολάκερο τον Ατλαντικό και μάλιστα με διπλή ταρίφα, καθότι αυτές οι δουλειές νύχτα γίνονται συνήθως…

Αν γαργαλάω τα ταπεινά σας ένστικτα, είναι γιατί Έρωτας και Θάνατος πάνε μαζί. Για μας οι καμπάνες θα σημάνουν μόλις σταματήσει η επιδότηση στους λογαριασμούς του ρεύματος. Τότε θα ακουστεί κλαυθμός, οδυρμός και βρυγμός των οδόντων, γιατί όταν ανεβαίνει το ρεύμα ανεβαίνουν τα πάντα. Εκείνοι που νομίζουν πως βρήκαν το μήνα που τρέφει τους έντεκα θα βρεθούν προ εκπλήξεων μόλις ο σκώληξ ο ακοίμητος αρχίσει να ροκανίζει τις καταθέσεις. Ο κλασσικός ο μ… ο Έλληνας, που λέγε κι ο συχωρεμένος ο Γεωργίου, θα σφίξει το ζωνάρι στωικά, θα σιδερώσει το λευκό του πουκάμισο του γκαρσονιού και θα ανοίξει το λεξικό να ξεσκονίσει το sprechen του, όμως…

…ο άλλος ο μακάκας, ο Γερμανός, θα κάνει όπως κάθε Φλεβάρη τους υπολογισμούς του: «- Τόσα έδωσα για τα δώρα του Χάνσελ και της Γκρέτελ, τόσα για τη δόση του σπιτιού, τόσα για το υποχρεωτικό σέρβις του Γκολφ, τόσα πήρα από την αποζημίωση απόλυσης από την IG Farben Gmbh, τόσα φέρνει η Γκούντρουν από την επανακατάρτιση… Δεν βγαίνουνε, γ… τον Βόταν μου μέσα!» Οι πιο ενεργοβόροι κλάδοι – όπως η χημική βιομηχανία – πάνε ήδη κατά διαόλου. H γερμανική ατμομηχανή λαχανιάζει και μόλις τα φτύσει, alles kaputt!  Όσο κι αν φωνάξει η φράου, όσο κι αν κλάψει (από μέσα της) που δεν θα ξαναδεί τον Μήτσος στο νησί, οι αριθμοί είναι αριθμοί και το ζεύγος θα ξεκαλοκαιριάσει στις ομιχλώδεις και σκοτεινές παρυφές του Μέλανα Δρυμού, με μόνη του παρηγοριά τη Γιορτή της Πατάτας…

Κάπως έτσι η Ιερή Τουριστική Σεζόν θα πέσει κι αυτή θύμα της απομάγευσης του κόσμου… Ο Μήτσος θα μείνει με το πουκάμισο ατσαλάκωτο να αναπολεί τα φιλοδωρήματα της φράου, δίχως να δικαιούται ούτε καν το επίδομα ανεργίας, που το εξάντλησε επί κοροναϊού. Εν τω μεταξύ, οι πατάτες θα έχουν καβατζάρει τα τρία ευρώ και θα ξεχύνονται με μπαντηλίκια προς το επόμενο ψυχολογικό όριο, σαν τον Ιαβέρη στο Ράλι Ακρόπολης. Το όριο θα το λένε «ψυχολογικό» τα κανάλια, για να μην πουν πως θα πέσει πείνα και των γονέων, ανεξαρτήτως αριθμητικού προσδιορισμού…

Κι ενώ η Ευρώπη θα παίζει μπουνιές για το αν για το χάλι της φταίνε οι μετανάστες ή οι ψεκασμένοι, κάποια στιγμή το πρότζεκτ Ουκρανία θα βαρέσει κανόνι. Οι Ρώσσοι στα σύνορα θα αρχίσουν να μαρσάρουν τα τανκς τους, έτσι για πλάκα, γιατί τους αρέσει ο ήχος ή απλά επειδή το καύσιμο τους έρχεται φτηνό. Οι Πολωνοί ωστόσο θα δουν τον Χριστό φαντάρο και κάποιοι ηλικιωμένοι Γερμανοί ίσως θυμηθούν το πως κοκκίνιζε η γιαγιά τους κάθε που παίνευαν την μητέρα τους για τα ψηλά της ζυγωματικά. Φρούδες ελπίδες, θα μου πείτε, όμως της αμύνης τα παιδιά – που ζουν για να… αμύνονται – θα κάνουν καταμέτρηση στις αποθήκες και δεν θα βρίσκουν άρματα ούτε για το καρναβάλι της Πάτρας.

Ποιος θα μας σώσει τότε από τον Πούτιν; Ο Πριγκόζιν πιθανότατα θα είναι έξι πόδια κάτω από τη γη ή στην καλύτερη περίπτωση έξι μοίρες κάτω από τον Τροπικό του Καρκίνου, περιστοιχισμένος από αραπίνες λάγνες και ερωτιάρες. Ο Πούτιν βέβαια δεν μας απειλεί, ωστόσο εμείς που να το ξέρουμε, έτσι κολλημένοι που είμαστε με την τηλεόραση; Ο μπαρμπα-Σαμ ωστόσο θα σπεύσει να μας προστατεύσει, παίρνοντας για βάση τη Ρόδο, δίνοντάς μας με 1% έκπτωση  «τα-αναβαθμισμένα Patriot-που-δουλεύουν», μισθώνοντάς μας με προνομιακούς όρους «τα-νέα-Bradley-που-δεν-καίγονται-και-τόσο-γρήγορα» και εννοείται πουλώντας μας πανάκριβα τα F-35 κι ακόμη πιο ακριβά «την-έκδοση-τους-που-ίσως-και-να-πετάει-όποτε-ο-καιρός-είναι-καλός-και-δεν-έχει-και-τόση-υγρασία»…

Συνοψίζοντας, το ότι ο Μητσοτάκης κατέβηκε χωρίς αντιπολίτευση και επανεξελέγη, δεν σημαίνει πως τα πράγματα πρόκειται να πάνε καλά – ούτε πως τα πράγματα είναι ή ήταν καλά προηγουμένως. Απλώς αποδεικνύει πως η συντριπτική πλειοψηφία των ζώων που ψήφισαν την κυβέρνηση ή την quasi αντιπολίτευση είναι (ή τουλάχιστον αισθάνονται) βαθύτατα βολεμένα. Οι αυταπάτες όμως κάποτε τελειώνουν. Στο εγγύς μέλλον είναι αρκετά πιθανόν να νιώσετε την ανάγκη να διαμαρτυρηθείτε για κάτι που θα σας αφορά άμεσα. Ίσως τότε προσπαθήσετε να ποστάρετε κάτι στο Fb: σας εύχομαι καλή τύχη – αν το διατυπώσετε έξυπνα, ίσως και να παρακάμψετε το firewall της τεχνητής νοημοσύνης…

Ίσως θελήσετε ακόμη και να διαδηλώσετε στο δρόμο! Προσέξτε μόνο ποιους θα έχετε δίπλα σας: ο Γιάννης μπορεί να είναι ψεκασμένος κι η Μαρία ακροδεξιά. Ο Μήτσος, πάλι, λέει ανέκδοτα με π…δες, ενώ ο Τάκης, που δεν λέει, γελάει όταν τα λέει ο Μήτσος. Άσε που είναι και με τους Ρώσσους… Η Κατερίνα, αποκαλεί «Σκόπια» τη Βόρεια Μακεδονία – κι είναι και δασκάλα! Αμ’ εκείνος ο Βαγγέλης, τι ζόρι τραβάει με τους μετανάστες; Βασικά όλοι τους ζορίζονται με τους λογαριασμούς και την ανεργία, όπως κι εσείς, όμως πάλι… Μερικοί δεν έχουν εμβολιαστεί – κι ούτε καν το σκέφτονται! Κάποιοι μάλιστα αρνούνται πως υπάρχει κλιματική αλλαγή… Πα, πα, πα, πα, πα, επικίνδυνα πράματα!

Ποιος ξέρει… Μπορεί τελικά και να πιστέψετε πως έχουν δίκιο όσοι έχουν αναλάβει εργολαβικά να μας χωρίζουν. Είναι βέβαια καταφανώς καβατζωμένοι, στο φινάλε όμως ίσως να αποφασίσετε πως τα πράγματα δεν είναι και τόσο άσχημα και πως στο τέλος κάτι θα γίνει και θα τη γλιτώσετε και πως ο τροχός μπορεί κάποτε να γυρίσει και για σας. Εξάλλου ενίοτε συμβαίνει να υπάρχουν επιζήσαντες και στη χειρότερη καταστροφή – συνήθως από καθαρή τύχη. Τριγύρω τα σύννεφα πυκνώνουν συνεχώς, όμως εσείς μπορείτε να βυθίζεστε στην παραίσθηση της κανονικότητας. Είναι δικαίωμά σας, δεν είναι;

Μονάχα μια προειδοποίηση, φτωχοί, μικροί μου στρουθοκάμηλοι. Στη σαβάνα έχουμε μια παροιμία: Όταν το κεφάλι σου είναι χωμένο στην άμμο, ο κ… σου είναι ψηλά στον αέρα…