Μαύρη επέτειος της δολοφονίας του Τάσου Ισαάκ από τα αποβράσματα των Γκρίζων Λύκων στη νεκρή ζώνη της Κύπρου. Ώρες μετά ακολούθησε η άνανδρη δολοφονία του Σολωμού Σολωμού από τον Κενάν Ακίν, έποικο, πρώην αξιωματικό του τουρκικού στρατού και υπουργό του ψευδοκράτους!
Σε συνέντευξη του έχει δηλώσει αμετανόητος και πως «θα τον ξαναπυροβολούσε». Καταζητείται επισήμως από την Ιντερπόλ και τα διεθνή ποινικά δικαστήρια και έχει επικηρυχθεί με το ποσό των 460.000 ευρώ.
Ο κ.Ερντογάν και το καθεστώς του γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τους δολοφόνους και τους καλύπτει!
Το χρονικό των δολοφονιών
Μια διαδήλωση που είχε διοργανωθεί στο πλαίσιο πορείας της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών, με αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμό στην κατεχόμενη Κερύνεια ήταν η αρχή της ιστορίας.
Η πορεία ξεκίνησε στις 2 Αυγούστου 1996 από την πύλη του Βρανδεμβούργου και πέρασε μέσα από πολλές χώρες της Ευρώπης- με τη συμμετοχή ξένων μοτοσικλετιστών- καταλήγοντας στην Κύπρο στις 10 Αυγούστου.
Στην πορεία εκτιμάται ότι συμμετείχαν 7.000 μοτοσικλετιστές. Παρά τις τουρκικές απειλές και την επίσημη ακύρωση της πορείας από τα επίσημα χείλη της ομοσπονδίας κατόπιν κυβερνητικής παρέμβασης, μεγάλος αριθμός κατευθύνθηκε προς τη γραμμή κατάπαυσης του πυρός- όπου περίμεναν Τούρκοι στρατιώτες, ψευδοαστυνομικοί, αντιδιαδηλωτές και μέλη της εξτρεμιστικής οργάνωσης των «Γκρίζων Λύκων». Οι εντολές του κατοχικού καθεστώτος ήταν να πυροβολούνται όσοι προσπαθούσαν να εισέλθουν στα Κατεχόμενα.
Οι μοτοσικλετιστές κινήθηκαν σε διάφορες κατευθύνσεις, και σε αρκετές περιοχές σημειώθηκαν επεισόδια (αρχίζοντας από το ΣΟΠΑΖ, στη Λευκωσία και περνώντας στη νεκρή ζώνη), ωστόσο πιο έντονα ήταν στην περιοχή της Δερύνειας. Εκεί ο Τάσος Ισαάκ, προσπαθώντας να βοηθήσει έναν άλλο Ελληνοκύπριο, που είχε δεχτεί επίθεση από Τούρκους, ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου με πέτρες, λοστούς και ρόπαλα. Καθοδηγητής της επίθεσης φέρεται να ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα, Mεχμέτ Aρσλάν. Σημειώνεται ότι δεν υπήρξε παρέμβαση των μελών της Ειρηνευτικής Δύναμης του ΟΗΕ που βρίσκονταν στον χώρο.
Τρεις ημέρες αργότερα έγινε η κηδεία. Την ίδια ημέρα έγινε το δεύτερο έγκλημα: Όταν, στις 14 Αυγούστου, ομάδα διαδηλωτών κατευθύνθηκε στο οδόφραγμα της Δερύνειας για να αφήσει στεφάνια στον χώρο της δολοφονίας, επανεμφανίστηκαν οι Γκρίζοι Λύκοι, και ξανάρχισαν τα επεισόδια. Ο Σολωμός Σολωμού, εξάδελφος του Ισαάκ, ξέφυγε από τον κλοιό των κυανόκρανων, πέρασε στη νεκρή ζώνη και προσπάθησε να ανεβεί σε ιστό για να κατεβάσει την τουρκική σημαία. Εκεί δέχτηκε πυρά και μια σφαίρα τον χτύπησε στο λαιμό, ενώ οι κατοχικές δυνάμεις πυροβολούσαν κατά των διαδηλωτών. Οι στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς να λάβουν θέσεις μάχης, ενώ η σορός του Σολωμού απομακρυνόταν από την περιοχή.
Ένα από τους δολοφόνους του Σολωμού Σολωμού είναι ο Κενάν Ακίν, έποικος, πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού και υπουργός του ψευδοκράτους. Σε συνέντευξη του δήλωνε αμετανόητος και πως «θα τον ξαναπυροβολούσε». Καταζητείται επισήμως από την Ιντερπόλ και τα διεθνή ποινικά δικαστήρια και έχει επικηρυχθεί με το ποσό των 460.000 ευρώ.
Στις 24 Ιουνίου 2008 το ευρωπαϊκό δικαστήριο βρήκε ένοχη την Τουρκία για την δολοφονία των Σολωμού και Ισαάκ. Σύμφωνα με το δικαστήριο η Τουρκία κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για να βρεθούν οι υπαίτιοι για τον θάνατο του. Επίσης εκδίκασε χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Σολωμού.