Θυμόμαστε την συμβιβαστική τακτική του ΣΥΡΙΖΑ το 2015, που παρά την προγραμματική θέση που είχε διαμορφωθεί για την Ενέργεια πριν τις εκλογές, από την επομένη των εκλογών του 2015, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ μετά και την πίεση της Τρόϊκα την έθεσε στα συρτάρια.
Φοβάμαι πως και σήμερα η σύμπραξη ΜΕΡΑ25 με ΛΑΕ στις επικείμενες εκλογές λόγω και της βιαστικής, μη μελετημένης προγραμματικής αντιμετώπισης, αλλά κυρίως λόγω σκοπιμοτήτων, καταλήγει σε θέσεις που πόρω απέχουν από θέσεις μιας σύγχρονης δυναμικής συνεπούς αριστεράς.
Θα περιοριστώ εδώ –λόγω και της ενασχόλησης μου- στον Ενεργειακό Τομέα
Ποιες είναι λοιπόν οι θέσεις του νέου φορέα, της προαναφερόμενης σύμπραξης, γύρω από την ενεργειακή πολιτική;
Πρώτη επισήμανσή είναι πως σε σχέση με την ενεργειακή πολιτική αυτή περιορίζεται στην ηλεκτρική ενέργεια και αναφέρει:
«-Άμεση Κατάργηση Χρηματιστηρίου Ενέργειας και ρήτρας αναπροσαρμογής. Κοινωνικοποίηση ΔΕΔΔΗΕ, ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ και επανασύσταση Ενιαίας ΔΕΗ.».
Βλέπουμε πως ενώ γίνεται αναφορά σε «Άμεση Κατάργηση Χρηματιστηρίου Ενέργειας και ρήτρας αναπροσαρμογής» η «Κοινωνικοποίηση ΔΕΔΔΗΕ, ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ και επανασύσταση Ενιαίας ΔΕΗ» ανάγεται σε αόριστο χρόνο,
Άμεση στόχευση λοιπόν τίθεται μόνο η Κατάργηση Χρηματιστήριου Ενέργειας με άμεση εισαγωγή διαφορετικών πλαφόν χονδρικής». Ασφαλώς σε αυτή τη θέση δεν διαφωνούμε, όμως η θέση αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι μερική και αποσπασματική,
Θεωρώ πως και ο στόχος της Κοινωνικοποίησης ΔΕΔΔΗΕ, ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ και επανασύσταση Ενιαίας ΔΕΗ πρέπει να τίθεται ως άμεσος χωρίς βέβαια να παραγνωρίζουμε πιθανές δυσκολίες και αντιστάσεις.
O στόχος αυτός μπορεί να συμβάλει στον σχεδιασμό της κατάλληλης ενεργειακής πολιτικής μας που θα υπηρετεί κοινωνία και οικονομία.
Ασφαλώς δεν αποκλείεται να υπάρξουν καθυστερήσεις για νομοθετικούς ή άλλους λόγους, διάφορα εμπόδια αλλά ένας πραγματικά αριστερός φορέας δεν πρέπει να έχει αναστολές να δράσει μαχητικά και με συνέπεια για αυτό το στόχο.
Αν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι για την παραγωγική ανασυγκρότηση και για μια άλλη οικονομική πολιτική, σε όφελος της κοινωνίας και του τόπου, μαζί με τον Χρηματοπιστωτικό, ο Ενεργειακός τομέας είναι ο πλέον σημαντικός, οφείλουμε να δώσουμε σε αυτόν ισχυρό προγραμματικό βάρος με σαφήνεια και τόλμη.
Στα αρνητικά των κοινών προεκλογικών θέσεων είναι και η απουσία της αναγκαίας αξιοποίησης των ΑΠΕ.(πχ φωτοβολταϊκά, αιολική, υδροηλεκτρική ενέργεια).
Πέρα από την ηλεκτρική ενέργεια, που και αυτή προσεγγίζεται αδύναμα, το σημαντικότερο ζήτημα και αδυναμία των προγραμματικών θέσεων της σύμπραξης (ΜΕΡΑ 25/ΛΑΕ) είναι το γεγονός ότι αγνοείται το φυσικό αέριο και γενικά οι υδρογονάνθρακες.
Ενώ γίνεται και καλώς, αναφορά σε ηλεκτρική ενέργεια και στις επιχειρήσεις της ηλεκτρικής ενέργειας αποφεύγεται η αναφορά στους κλάδους πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Αυτό συνιστά σημαντικό έλλειμμα για τις θέσεις, αποδεικνύει τεράστια προγραμματική αδυναμία, γιατί οι υδρογονάνθρακες συνεισφέρουν περίπου στο 80% στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας. Η ορθή θέση είναι όχι η αγνόηση αλλά η έρευνα και αξιοποίηση εγχώριων πόρων ασφαλώς με ευαισθησία για επιπτώσεις στο περιβάλλον και ασφαλώς με κατεύθυνση την
σταδιακή αποδέσμευση από Ορυκτά καύσιμα.
Δεν είναι δυνατό να υποβαθμίζεται σήμερα η τεράστια σημασία που έχουν για το ενεργειακό ισοζύγιο και την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας το πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Όμως αυτά αγνοούνται στις θέσεις της σύμπραξης ΜΕΡΑ25 και ΛΑΕ.
Με βάση τα δεδομένα του Υπουργείου Ενέργειας, για το 2020, η χώρα μας είχε Ενεργειακή εξάρτηση από ξένες χώρες μεταξύ αυτών και (Ρωσία, ΗΠΑ, Αλγερία) κλπ που έφθανε το 81,41%
H ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας είναι από τις πιο υψηλές στην ΕΕ. Άραγε αυτό δεν ενδιαφέρει και δεν απασχολεί το νέο φορέα, το φορέα της σύμπραξης ΛΑΕ ΜΕΡΑ25;
Κατά τη γνώμη μου η συγκεκριμένη σημερινή πραγματικότητα δεν πρέπει να αγνοείται, όπως και το σχετικό θέμα της έρευνας για εγχώριους υδρογονάνθρακες που όμως το ΜΕΡΑ25 το παραβλέπει
Όπως είναι γνωστό ο Βαρουφάκης και το ΜΕΡΑ 25 είναι ενάντια στην έρευνα και αξιοποίηση εγχώριων υδρογονανθράκων, παρά το γεγονός πως λόγω και της απαράδεκτης ολιγωρίας των κυβερνήσεων μας, η χώρα μας έχει τη χειρότερη επίδοση όσον αφορά την έρευνα και ανεύρεση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων με συνέπεια να είναι η μοναδική χώρα στην Ανατολική Μεσόγειο που έχει πλήρη άγνοια για δικούς της εγχώριους υδρογονάνθρακες.
Τα θέματα σεισμογένειας της χώρας, περιβάλλοντος ,θέματα ΑΟΖ είναι κρίσιμα και δεν πρέπει να αγνοούνται χωρίς όμως να οδηγούμαστε σε λογικές εγκατάλειψης αλλά μελετημένης δράσης.
Η προαναφερθείσα αρνητική πρωτιά, με βάση όσα παρακολουθούμε δεν προβληματίζει τον Βαρουφάκη. Η θέση του «να αφήσουμε τα πετρέλαια και γενικά τους υδρογονάνθρακες στη γη ή υποθαλάσσια»είναι εκτός τόπου και χρόνου. Είναι απορίας άξιο που αυτή η γνώση δεν τον ενδιαφέρει.
Αυτό, λοιπόν, συνιστά σημαντικό προγραμματικό έλλειμμα. Αν δεν ενδιαφερόμαστε για εγχώριους πόρους, δε σημαίνει πως δεν έχουμε την ανάγκη τους. Δεν σημαίνει πως θα σταματήσουν οι εισαγωγές και ασφαλώς το εισαγόμενο πετρέλαιο ή φυσικό αέριο δεν θα έχει λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον σε σχέση με το εγχώριο
Κατά τη γνώμη μου λοιπόν, αν κάποιος πολιτικός φορέας, με τις θέσεις του, αγνοεί αυτή την πραγματικότητα μάλλον είναι άσχετος με το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας. Είναι εκτός πραγματικότητας τέτοιες προσεγγίσεις και πόρω απέχουν από θέσεις ενός σύγχρονου Αριστερού πολιτικού φορέα. Τέτοιος φορέας που δεν επιθυμεί να έχει γνώση για τα ενεργειακά δεδομένα του τόπου δεν μπορεί να λογίζεται σαν σύγχρονη Αριστερά
Ας αναφερθούμε, όμως, και στη διεθνή ενεργειακή πολιτική Ενώ η Αριστερά ως σήμερα αναφερόταν στην αναγκαιότητα για πολυδιάστατη ενεργειακή πολιτική χωρίς κυρώσεις και αποκλεισμούς προς την πλευρά της Ρωσίας αλλά αρμονική ισότιμη συνεργασία με αυτήν, τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, σαν συνέπεια των παρεμβάσεων ΗΠΑ και Βρυξελλών, έχει επηρεαστεί τα μέγιστα η ενεργειακή πολιτική της χώρας, με συνέπεια δυστυχώς και η Αριστερά να υποβαθμίζει μια τέτοια θέση.
Είναι γεγονός πως από τη μια μας επιβάλλεται διακοπή των συμφερουσών ισότιμων ενεργειακών σχέσεων με Ρωσία και ΙΡΑΝ και από την άλλη προωθείται και για την Ελλάδα αλλά και γενικότερα στην ΕΕ η εισαγωγή του ακριβότερου LNG (πχ από ΗΠΑ, ΚΑΤΑΡ, Αλγερία).
Αυτή την αλήθεια δεν μπορεί να αγνοεί μια Αριστερή προγραμματική Ενεργειακή πρόταση αφού από αυτή προκαλείται ζημιά για τη χώρα μας.
Κατά τη γνώμη μου αποτελεί αναγκαιότητα η πολυδιάστατη ενεργειακή συνεργασία με ισότιμους όρους και με Ρωσία αλλά και με ΙΡΑΝ έξω από τις υπαγορεύσεις και απαγορεύσει των ΗΠΑ.
Διαισθάνομαι πως η αγνόηση του θέματος των υδρογονανθράκων στις θέσεις της σύμπραξης, σχετίζεται με την επιρροή των θέσεων Βαρουφάκη στις προγραμματικές θέσεις της σύμπραξης.
Σχετίζεται με τη γνωστή εδώ και πολύ καιρό θέση Βαρουφάκη. να αφήσουμε πετρέλαια και γενικά υδρογονάνθρακες στη γη, είτε υποθαλάσσια, να μην τους πειράξουμε.
Θέση, που αγνοεί τις σημαντικές ενεργειακές ανάγκες μας, ότι η μη έρευνα και ανεύρεση εγχώριων πόρων οδηγεί στις εισαγωγές και σαν συνέπεια οικονομική και συναλλαγματική αιμορραγία που προξενείται στη χώρα.
Η ενεργειακή εξάρτηση της ελληνικής οικονομίας από τις εισαγωγές ενέργειας – εν γένει και όχι μόνο από τη Ρωσία- παραμένει σε υψηλά επίπεδα, παρά τις προσπάθειες αλλαγής του ενεργειακού μείγματος προς τις Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας,
Είναι σημαντικότατη και άνω του μέσου όρου της ΕΕ η ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας κυρίως από τις εισαγωγές αερίου και πετρελαίου που δεν πρέπει να αγνοείται .
Με βάση τα δεδομένα της Eurostat για το 2020, η Ελλάδα είναι η 4η πιο εξαρτημένη ενεργειακά χώρα στην ΕΕ με ποσοστό 81,4 & όταν η μέση ενεργειακή εξάρτηση είναι στο 57,5%. Όσον αφορά αυτή την εξάρτηση υπολείπεται ανάμεσα στις 27 χώρες της ΕΕ μόνο από Μάλτα, Λουξεμβούργο και Κύπρο.
Σαν επίλογο μπορούμε λοιπόν να αναφέρουμε πως η σύμπραξη ΜέΡΑ25 και ΛΑΕ, τουλάχιστον όσον αφορά την ενεργειακή πολιτική, μόνο ικανοποίηση δεν πρέπει να προκαλεί στους συντάκτες της. Θεωρώ πως έχει προκύψει χωρίς σε βάθος μελέτη και άρα «δεν παίρνει τη Βάση».
Για τη ΛΑΕ θεωρώ ότι συνιστά προγραμματική υποχώρηση, συμβιβασμό που σχετίζεται με την κάθοδο στις εκλογές με αντιλήψεις αυτοσκοπού και όχι με όρους αρχών. Δεν γνωρίζω αν οι σχετικές θέσεις έχουν συζητηθεί στο εσωτερικό της ΛΑΕ, πάντως δεν έχουν σχέση με παλιότερες θέσεις της.
Όσον αφορά τις εκλογές.
Έχει κατά τη γνώμη μου σημασία η ενίσχυση της εκτός Σύριζα αριστεράς. Από εκεί και πέρα βεβαίως αρχίζουν τα ιδιαίτερα κριτήρια.
Με δεδομένο, πως η ψήφος του καθενός μας είναι προσωπική επιλογή, θεωρώ σημαντική την ύπαρξη στη βουλή φωνών μαχητικών με ιστορία στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και με μια εγγύηση ότι δεν συμβιβάζονται.
