Όπως αναφέρει ο Florian Zandt της Statista, σύμφωνα με την τρέχουσα έκδοση της ετήσιας έκθεσης της Interpol Assessing Crimes Against Cultural Property, περίπου 23.000 κομμάτια αναφέρθηκαν ότι κλάπηκαν σε 74 χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα το 2021.
Όπως δείχνει το διάγραμμα του Zandt παρακάτω, οι περισσότερες κλοπές καταγράφηκαν στην Ευρώπη, όπου βρίσκονται διάσημα μουσεία τέχνης και ιστορίας όπως το Βρετανικό Μουσείο, το Tate Modern ή το Musée du Louvre.
Περίπου 18.000 κομμάτια που λείπουν, ή το 78% του συνολικού αριθμού καταγεγραμμένων κλοπών, αναφέρθηκαν από τα Εθνικά Κεντρικά Γραφεία της Interpol σε ευρωπαϊκές χώρες.
Ακολουθεί η περιοχή της Ασίας και του Νότιου Ειρηνικού, όπου το 40% των κλεμμένων αντικειμένων ήταν υλικό βιβλιοθήκης.
Αντίθετα, το 53% των κλοπιμαίων στην Ευρώπη και το 95% στην Αφρική κατηγοριοποιήθηκαν ως νομισματικά αντικείμενα.
Που στοχεύουν οι κλέφτες
Ενώ πολλοί σκέφτονται πίνακες και γλυπτά όταν πρόκειται για πολιτιστική κλοπή, οι συλλογές νομισμάτων είναι επίσης επικερδείς στόχοι για εγκληματίες.
Για παράδειγμα, ένα μόνο Brasher Doubloon του 1787 δημοπρατήθηκε για σχεδόν 10 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2021.
Αν και η κλοπή έργων τέχνης παραμένει ένα παγκόσμιο ζήτημα, η συζήτηση γύρω από το ποιος μπορεί να έχει την κηδεμονία των αντικειμένων έχει μετατοπιστεί τα τελευταία χρόνια.
Ως μέρος του αυξανόμενου ενδιαφέροντος για τις μετα-αποικιακές μελέτες, πολλοί έχουν επικρίνει τα μουσεία για αποθησαύριση πολιτιστικών αντικειμένων που αποκτήθηκαν από πρώην αποικίες, συχνά από αμφίβολα κανάλια που συνδέονται με τα εγκλήματα της αποικιοκρατίας.
Κατακραυγή για το Βρετανικό Μουσείο
Πολλά διάσημα ιδρύματα έχουν πλέον αλλάξει πορεία, με μια αξιοσημείωτη και εξέχουσα εξαίρεση: το Βρετανικό Μουσείο, το οποίο θεωρεί παράνομη την επιστροφή αντικειμένων στις πατρίδες τους βάσει του Νόμου για το Βρετανικό Μουσείο του 1963.
Πρόσφατο μήλο της έριδος είναι τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, από την Ελλάδα.
Σε δημοσκόπηση του YouGov το 2021, το 59% των ερωτηθέντων είπε ότι τα αντικείμενα ανήκουν στην Ελλάδα και όχι στη Μεγάλη Βρετανία.
Ένα άλλο παράδειγμα που τραβάει την προσοχή είναι η περίπτωση του Benin Bronze, χιλιάδων γλυπτών από ένα παλιό βασίλειο απλωμένα σε ένα πλήθος μουσείων που βρίσκονται παντού εκτός από την Αφρική.
Από το 2021, επιλεγμένα μουσεία στη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να επιστρέφουν τμήματα ή ολόκληρες συλλογές Benin Bronze στη Νιγηρία, όπου βρισκόταν το βασίλειο του Benin πριν προσαρτηθεί από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1897.
Αυτά τα γλυπτά, ωστόσο, βρίσκονται τώρα στην ιδιωτική συλλογή της Βασιλικής Οικογένειας του Benin αντί να τοποθετηθούν σε μουσείο ή παρόμοιο ίδρυμα, με αποτέλεσμα οι κριτικοί να περιγράψουν αυτές τις συγκεκριμένες προσπάθειες αποκατάστασης ως αποτυχημένες.
