Η ταπεινή φάτνη των αλόγων, προ πολλού έχει δοθεί αντιπαροχή.
Στην θέση της, λαμπρά εκκλησιαστικά Μέγαρα ξεπροβάλλουν και κραταιά ιερατεία συγκροτούνται.
Ο Χριστός γεννιέται και πεθαίνει κάθε χρόνο, προς τέρψιν και παρηγοριά του φιλοθεάμονος κοινού, που συρρέει στα Ιερά Τεμένη «υποδυόμενο» τους πιστούς ίσως από τον φόβο του θανάτου, ελπίζοντας τουλάχιστον στην σωτηρία της ψυχής τους, που η καθημερινότητα της «επιβάλλει να κυλιέται στο βούρκο της αμαρτίας».
Οι Ιερείς, υπό την εποπτεία και την παρουσία του Ηρώδη και του Πόντιου Πιλάτου και συνλειτουργώντας με τον Άννα και τον Καϊάφα, ενδεδυμένοι με τα χρυσοποίκιλτα και απαστράπτοντα άμφιά τους, υμνούν τον δικό τους Χρυσοφόρο «Χριστό».
Υποδαυλίζουν και συντηρούν την αυταπάτη των «πιστών», -ανέξοδα για αυτούς πολυέξοδα για το χρηστεπώνυμον πλήρωμα- ευχόμενοι άφεση των αμαρτιών και για την μεταθάνατον ζωή, μια θέση στον «Παράδεισο».
Κάποιοι καπάτσοι που φυσάνε τον παρά ίσως να σκέφτονται, πως ο Άγιος Πέτρος που στην Πύλη του Παραδείσου πραγματοποιεί Face Control, μπορεί και να χρηματίζεται.
Επειδή όμως γνωρίζουν πως τα σάβανα δεν έχουν τσέπες, δίνουν προκαταβολές στους εκπροσώπους του «Υψίστου» στην παρούσα ζωή.
Οι Αρχιερείς τους απονέμουν «Ιερούς» Εκκλησιαστικούς τίτλους, ενώ ταυτόχρονα τους διαβεβαιώνουν ότι εγγράφουν υποθήκες για τον Παράδεισο και μάλιστα πρώτο τραπέζι πίστα.
Ένας «αλαφροΐσκιωτος» όμως, επιμένει πως είδε τους Σαράφηδες μαζί με τους Ρωμαίους, να εκπλειστηριάζουν την Φάτνη και το Χριστό άστεγο, φορώντας κουρέλια να ζητιανεύει έξω από μια εκκλησία.
Να περιμένει τρέμοντας από το κρύο στην ουρά των συσσιτίων του Δήμου, να πυροβολείται και να φονεύεται επειδή τόλμησε να διαπράξει αδίκημα των είκοσι Ευρώ, εισπράττοντας το επιτιμητικό και ειρωνικό βλέμμα της «κυρίας» Καϊλή.
Ο «αλαφροΐσκιωτος παραληρώντας», ρωτάει τους περαστικούς αν υπάρχει ζωή πριν τον θάνατο και εκείνοι τον προσπερνούν με αδιαφορία, κουνώντας το κεφάλι.
Επιμένει, πως είδε τον Χριστό να γίνεται κομμάτια από μια βόμβα, στις στέπες της Ουκρανίας και να λέει, για ένα «Μανιτάρι» που θα φέρει τον όλεθρο.
Το αίμα και το σώμα αυτού του Χριστού εμείς το λαμβάνουμε ως Θεία Κοινωνία.
Δυστυχώς όμως.
Όπως μας πληροφόρησε ο «αλαφροΐσκιωτος» με μια αφίσα που κόλλησε σε κολώνα των Εξαρχείων, εφέτος δεν έχει Χριστούγεννα.
«Η Παναγία κατόπιν τούτων, σκοπεύει να κάνει Έκτρωση».
