Στρατηγική… γελοιοποίησης των τζιχαντιστών και των νέων αρχών της Συρίας φαίνεται πως έχουν υιοθετήσει Ισραήλ και Τουρκία, μια και επιχειρούν στο συριακό έδαφος σαν να είναι δικό τους… χωρίς να χρειάζεται να λογοδοτήσουν σε κανέναν.
Μάλιστα το Ισραήλ δεν κρατά ούτε τα προσχήματα.
Αφού έχει καταλάβει – παράνομα – όλα τα εδάφη στη νότια Συρία γύρω από τα υψώματα του Golan και το όρος Ermon, από τα οποία και διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να φύγει έως ότου βρεθεί μια αξιόπιστη λύση για την ασφάλεια των συνόρων του, εξακολουθεί να βομβαρδίζει κατά το δοκούν στρατιωτικές υποδομές, με τα τελευταία πλήγματα να καταγράφονται στο Χαλέπι.
Μάλιστα έδωσε στη δημοσιότητα και βίντεο με την παράτολμη εισβολή 120 Ισραηλινών κομάντος τον περασμένο Σεπτέμβριο – πριν την πτώση του Assad και πριν εισβάλλει στον Λίβανο –, όταν και κατέστρεψαν ένα υπόγειο εργοστάσιο κατασκευής ιρανικών πυραύλων.
Αλλά δεν είναι μόνο το Ισραήλ που κάνει ότι θέλει στη Συρία.
Είναι και
η Τουρκία, η οποία αγνοώντας παντελώς τις δηλώσεις του de facto ηγέτη της Συρίας, Ahmed al-Saraa ότι οι Κούρδοι είναι αναπόσπαστο μέρος της Συρίας, ότι όλες οι ένοπλες οργανώσεις πρέπει να διαλυθούν και να παραδώσουν τα όπλα τους καθώς και ότι αυτό που χρειάζεται η Συρία είναι ειρήνη και ανασυγκρότηση, πυροδοτεί έναν εμφύλιο πόλεμο, ωθώντας μαχητές ενόπλων οργανώσεων που είναι υπό την επιρροή τους, να πολεμούν κατά των Σύρων Κούρδων.
Την ίδια στιγμή, ο μεγάλος ηττημένος των εξελίξεων, ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, ayatollah Ali Khamenei επανέλαβε πως η Συρία τελεί υπό την κατοχή του Ισραήλ και των ΗΠΑ, αν και οι Ιρανοί φαίνεται πως δεν έχουν πλέον κανένα λόγο στα τεκταινόμενα στην χώρα.
Βομβαρδισμοί Ισραήλ στο Χαλέπι
Το Ισραήλ εξακολουθεί να συμπεριφέρεται σαν κυρίαρχη δύναμη στη Συρία, παραβιάζοντας διαρκώς την κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της και αδιαφορώντας παντελώς για τη νέα κυβέρνηση και τις αρχές της χώρας.
Όπως έγινε γνωστό, η ισραηλινή πολεμική αεροπορία εξαπέλυσε χθες Πέμπτη 2 Ιανουαρίου βομβαρδισμούς εναντίον υποδομών του συριακού στρατού νότια του Χαλεπιού.
Σύμφωνα με συριακά ΜΜΕ, χτυπήθηκαν μια υποδομή άμυνας και ένα επιστημονικό ερευνητικό κέντρο στην πόλη al Safirah, κοντά στο Χαλέπι, με αυτόπτες μάρτυρες να υποστηρίζουν πως η νύχτα έγινε μέρα καθώς και ότι υπήρξαν πελώριες εκρήξεις.
Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από την πλευρά του έκανε λόγο για πλήγματα εναντίον εγκαταστάσεων άμυνας και έρευνας.
«Ακούστηκαν τουλάχιστον επτά τεράστιες εκρήξεις κατά τη διάρκεια ισραηλινής αεροπορικής επιδρομής εναντίον εργοστασίων του τομέα της άμυνας (…) νότια του Χαλεπιού» ανέφερε το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν ως τώρα πληροφορίες για θύματα.
Από την πρώτη ημέρα της ανατροπής του Bashar al Assad, το Ισραήλ πλήττει στρατιωτικές υποδομές της Συρίας.
Εκτιμάται ότι έχει εξαπολύσει τουλάχιστον 500 αεροπορικούς βομβαρδισμούς εναντίον στρατιωτικών εγκαταστάσεων – αεροδρόμια, αποθήκες, πτέρυγες μάχης της πολεμικής αεροπορίας, ραντάρ, σταθμοί μετάδοσης σημάτων, όπλα, πυρομαχικά, κέντρα «επιστημονικής έρευνας», εργοστάσια όπλων – από τις 8 Δεκεμβρίου.
Γελοιοποιούν τον de facto ηγέτη της Συρίας
Οι ενέργειες αυτές του Ισραήλ επί της ουσίας γελοιοποιούν τον de facto ηγέτη της Συρίας, Ahmad al-Sharaa, ο οποίος υποστηρίζει ότι οι επιθέσεις των Ισραηλινών στο συριακό έδαφος είναι τελείως αδικαιολόγητες και έχουν ξεπεράσει κάθε «κόκκινη γραμμή».
Ο al Sharaa υπογραμμίζει ότι το Ισραήλ δεν έχει άλλες δικαιολογίες για να εξαπολύει αεροπορικές επιδρομές στη Συρία, η οποία, όπως έχει πει, δεν έχει καμία πρόθεση να απειλήσει το Ισραήλ.
Σε αυτό το πλαίσιο, έχει διαβεβαιώσει ότι δεν θα επιτρέψει στο Ιράν να «εγκατασταθεί» στην χώρα και ότι αυτό που ενδιαφέρει τη Συρία είναι η ειρήνη και η ανοικοδόμηση…
Επίδειξη δύναμης, εισβολή κομάντος
Εν τω μεταξύ, σε μια επίδειξη δύναμης η πολεμική αεροπορία του Ισραήλ έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο από την εισβολή 120 κομάντος των ελίτ δυνάμεων του Ισραήλ στη Συρία τον περασμένο Σεπτέμβριο, δηλαδή πριν την πτώση του καθεστώτος Assad και πριν αρχίσουν οι πολεμικές επιχειρήσεις των Ισραηλινών στον Λίβανο κατά της Hezbollah..
Στο βίντεο αυτό, οι Ισραηλινοί κομάντος εισβάλλουν βαθιά στη Συρία και καταστρέφουν ένα υπόγειο εργοστάσιο κατασκευής ιρανικών πυραύλων, οι οποίοι προορίζονταν αφενός για την Hezbollah στον Λίβανο αφετέρου για τις δυνάμεις του Assad.
Το βράδυ της 8ης Σεπτεμβρίου, 100 μέλη της μονάδας Shaldag και άλλα 20 της Μονάδας 669 ξεκίνησαν από μια αεροπορική βάση στο Ισραήλ για τη Συρία με σκοπό να καταστρέψουν τις εγκαταστάσεις που βρίσκονταν σε μεγάλο βάθος – περίπου 70 με 130 μέτρα κάτω από τη γη -, στα υπόγεια ενός βουνού στο Κέντρο Επιστημονικών Μελετών και Ερευνών, γνωστό ως CERS ή SSRC, στην περιοχή Masyaf της Συρίας, δυτικά της Hama.
Η τοποθεσία βρίσκεται πάνω από 200 χιλιόμετρα βόρεια των ισραηλινών συνόρων και περίπου 45 χιλιόμετρα από τη δυτική ακτή της Συρίας.
Οι IDF χαρακτήρισαν την εγκατάσταση ως ένα «εμβληματικό έργο» του Ιράν στην προσπάθειά του να εξοπλίσει τη Hezbollah.
100 με 300 πύραυλοι ετησίως
Σύμφωνα με το Ισραήλ, το εργοστάσιο αυτό άρχισε να κατασκευάζεται το 2017 και έως το 2021 είχαν ολοκληρωθεί οι εργασίες εκσκαφής και κατασκευής, ενώ το Ιράν είχε αρχίσει να μεταφέρει εξοπλισμό για μαζική παραγωγή πυραύλων.
Τα επόμενα χρόνια, ο εξοπλισμός συνέχισε να παραδίδεται και πραγματοποιήθηκαν δοκιμές στη γραμμή παραγωγής.
Η εγκατάσταση χτίστηκε σε σχήμα πετάλου, με μια είσοδο στην πλαγιά του βουνού για πρώτες ύλες και μια έξοδο για τα βλήματα.
Μια τρίτη είσοδος δίπλα σε αυτά τα δύο χρησιμοποιήθηκε για υλικοτεχνική υποστήριξη και για πρόσβαση σε γραφεία εντός της εγκατάστασης.
Κατά μήκος του πέταλου υπήρχαν τουλάχιστον 16 δωμάτια που στέγαζαν τη γραμμή παραγωγής για τους πυραύλους.
Η εγκατάσταση δεν ήταν ακόμη πλήρως ενεργή όταν το Ισραήλ ξεκίνησε την επιχείρησή του για την καταστροφή της, αλλά σύμφωνα με τον στρατό, βρισκόταν στο τελικό στάδιο της κήρυξης της λειτουργίας από το Ιράν.
Τουλάχιστον δύο πύραυλοι είχαν κατασκευαστεί με επιτυχία στο πλαίσιο των δοκιμών, και οι πυραυλοκινητήρες ήδη παράγονταν μαζικά.
Οι IDF εκτίμησαν ότι η εγκατάσταση θα κατασκεύαζε μεταξύ 100 και 300 πυραύλους ετησίως, συμπεριλαμβανομένων μεγάλου βεληνεκούς έως 300 χιλιόμετρα, κατευθυνόμενων πυραύλων ακριβείας με βεληνεκές έως 130 χιλιομέτρων και μικρού βεληνεκούς ρουκέτες με βεληνεκές 40-70 χιλιόμετρα.
Η επιδρομή
Το βράδυ της 8ης Σεπτεμβρίου, 100 μέλη του Shaldag και άλλα 20 μέλη της Μονάδας 669 επιβιβάστηκαν σε τέσσερα μεταγωγικά ελικόπτερα CH-53 «Yasur» και ξεκίνησαν από μια αεροπορική βάση στο Ισραήλ για τη Συρία.
Μαζί τους ήταν άλλα δύο επιθετικά ελικόπτερα για την παροχή στενής αεροπορικής υποστήριξης, 21 μαχητικά αεροσκάφη, πέντε drones και 14 κατασκοπευτικά αεροπλάνα και άλλα αεροσκάφη. Άλλα 30 αεροσκάφη περίμεναν στο Ισραήλ σε κατάσταση αναμονής σε περίπτωση που κάτι δεν πήγαινε σύμφωνα με το σχέδιο.
Τα έξι ελικόπτερα πέταξαν πάνω από τη Μεσόγειο Θάλασσα μακριά από τις ακτές του Λιβάνου, πριν περάσουν στη Συρία πάνω από τη δική της ακτογραμμή.
Τα ελικόπτερα πέταξαν ασυνήθιστα χαμηλά για να αποφύγουν τα συριακά ραντάρ και τα συστήματα αεράμυνας.
Εκείνη την εποχή, η περιοχή Masyaf είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη συγκέντρωση αεράμυνας στη Συρία, την οποία ξεπερνούσε μόνο η Δαμασκός, σύμφωνα με τις IDF, με δεκάδες ραντάρ και αμυντικά συστήματα που μπορούσαν να εντοπίσουν και να εμπλακούν σε μάχες με τα ισραηλινά αεροσκάφη.
Μερικά από αυτά τα ραντάρ είχαν καταστραφεί σε προηγούμενα πλήγματα της IAF στη Συρία και δεν είχαν επισκευαστεί μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου.
Παράλληλα, οι ρωσικές δυνάμεις διατηρούσαν μια σημαντική στρατιωτική παρουσία στη συριακή ακτή, με τα δικά τους συστήματα αεράμυνας.
Μόλις 18 λεπτά
Χρειάστηκαν μόλις 18 λεπτά για να πετάξουν τα ελικόπτερα από την ακτή προς τις εγκαταστάσεις.
Την ίδια στιγμή, μαχητικά αεροσκάφη και μη επανδρωμένα αεροσκάφη της IAF μαζί με πλοία του Πολεμικού Ναυτικού εξαπέλυσαν ένα μεγάλο κύμα επιδρομών με στόχο τόσο τις εγκαταστάσεις του CERS όσο και εναντίον άλλων τοποθεσιών στη Συρία.
Τα πλήγματα είχαν σκοπό να καλύψουν την προσέγγιση των ελικοπτέρων και να ξεγελάσουν τον συριακό στρατό ώστε να πιστέψει ότι πρόκειται για μια τακτική ισραηλινή επίθεση από τις εκατοντάδες που είχαν πραγματοποιηθεί όλα αυτά τα χρόνια.
Το πρώτο από τα ελικόπτερα CH-53 «Yasur» προσγειώθηκε κοντά στην είσοδο, αποβιβάζοντας αρκετούς καταδρομείς Shaldag, ενώ άλλα δύο ελικόπτερα προσγειώθηκαν ταυτόχρονα σε άλλη θέση στην περιοχή με θέα στο επιστημονικό κέντρο.
Το τέταρτο ελικόπτερο περίμενε πίσω για αρκετά λεπτά πριν προσγειωθεί στο σημείο που είχε προσγειωθεί το πρώτο, αφήνοντας επιπλέον στρατεύματα.
Στη συνέχεια, τα τέσσερα ελικόπτερα πέταξαν μακριά σε άλλες θέσεις της περιοχής, όπου προσγειώθηκαν και περίμεναν για πάνω από δύο ώρες τους 100 καταδρομείς να εκτελέσουν την αποστολή τους.
Τα 20 μέλη της Μονάδας 669, που επέβαιναν ακόμη στα ελικόπτερα, επρόκειτο να αναλάβουν δράση εάν κάποιος από τους καταδρομείς τραυματιζόταν.
Το σχέδιο ήταν να περιθάλψουν τυχόν τραυματίες στρατιώτες, αλλά να μην φύγουν μέχρι το τέλος της αποστολής.
Ως εκ τούτου, η Μονάδα 669 έφερε μαζί πρόσθετο ιατρικό εξοπλισμό για να λειτουργήσει ως αυτοσχέδιο νοσοκομείο σε περίπτωση τραυματισμού.
Επιχείρηση… και με ποδήλατο
Στις εγκαταστάσεις, μια πρώτη ομάδα καταδρομέων άρχισε να ασφαλίζει την περιοχή ενώ μια δεύτερη ομάδα προχώρησε προς την είσοδο, σκοτώνοντας δύο φρουρούς.
Μια άλλη ομάδα δημιουργήθηκε σε έναν κοντινό λόφο, από τον οποίο πέταξε ένα μικρό drone για να παρακολουθεί την επιδρομή και να εξαλείψει όποιον πλησίαζε την εγκατάσταση.
Τη νύχτα, Σύροι στρατιώτες κλείδωναν τις τρεις εισόδους στις εγκαταστάσεις και φρουρούσαν την περίμετρο.
Οι IDF είπαν ότι υπήρχαν λιγότεροι φρουροί στο σημείο από ό,τι θα ήταν αν η εγκατάσταση ήταν ήδη ενεργή και κανείς δεν ήταν μέσα όταν πραγματοποιήθηκε η επιδρομή.
Στα 50 λεπτά της αποστολής, η πρώτη ομάδα κομάντος κατάφερε να διαπεράσει μια από τις εισόδους – αυτή που χρησιμοποιήθηκε για την επιμελητεία και να φτάσει στα γραφεία.
Οι στρατιώτες μπήκαν στο χώρο και έφτασαν στις δύο εισόδους παραγωγής – το πέταλο – ανοίγοντάς τες χρησιμοποιώντας περονοφόρα ανυψωτικά μηχανήματα που βρίσκονταν μέσα στις εγκαταστάσεις.
Οι IDF γνώριζαν εκ των προτέρων ότι η εγκατάσταση διέθετε τέτοιο εξοπλισμό και είχε στείλει μερικούς από τους καταδρομείς που συμμετείχαν στην επιδρομή για να λάβουν πιστοποίηση περονοφόρου.
Την ίδια ώρα, στις εισόδους έφτασε άλλη ομάδα καταδρομέων που μετέφεραν εκρηκτικά.
Οι στρατιώτες είχαν φέρει μαζί τους ένα τετράτροχο ποδήλατο σε ένα από τα ελικόπτερα για να μπορέσουν να μετακινηθούν γρήγορα προς και μέσω της εγκατάστασης για να τοποθετήσουν τα εκρηκτικά.
Έκρηξη 1 τόνου εκρηκτικών… μικρός σεισμός
Στη συνέχεια, περίπου 50 καταδρομείς κινήθηκαν κατά μήκος της γραμμής παραγωγής της εγκατάστασης, συνδέοντας βόμβες σε όλο τον εξοπλισμό, και ειδικά στους τρεις αναμικτήρες.
Οι άλλοι 50 περίμεναν έξω και συνέχισαν να κρατούν την περιοχή καθαρή σαρώνοντάς την και πυροβολώντας κατά απειλητικών στοιχείων.
Την ίδια στιγμή, μαχητικά αεροσκάφη συνέχισαν να σφυροκοπούν τη γύρω περιοχή για να αποτρέψουν δεκάδες άτομα που εντοπίστηκαν στο έδαφος, προφανώς Σύροι στρατιώτες, να πλησιάσουν.
Συνολικά, 49 πυρομαχικά χρησιμοποιήθηκαν από αεροσκάφη της IAF κατά την επιδρομή.
Αφού οι καταδρομείς είχαν στήσει όλα τα εκρηκτικά – περίπου 300 κιλών – σε έναν απομακρυσμένο πυροκροτητή που είχε τοποθετηθεί στην είσοδο του χώρου, εκκένωσαν στο αρχικό σημείο προσγείωσης.
Τα ελικόπτερα πέταξαν από τις θέσεις αναμονής τους, παραλαμβάνοντας τους στρατιώτες μετά από δυόμισι ώρες στο έδαφος.
Καθώς επιβιβάστηκαν, ο επικεφαλής ειδικός εκρηκτικών της μονάδας Shaldag πυροδότησε τις βόμβες, προκαλώντας μια έκρηξη που εκτιμάται ότι ισοδυναμούσε με έναν τόνο εκρηκτικών.
Στρατιώτες που συμμετείχαν στην επιχείρηση είπαν ότι η υπόγεια έκρηξη δεν ήταν μόνο ορατή αλλά μπορούσε να γίνει και αισθητή, σαν «ένας μικρός σεισμός».
Στη συνέχεια, τα ελικόπτερα πέταξαν μακριά από τις εγκαταστάσεις πίσω προς τη θάλασσα και μετά στο Ισραήλ.
Κάποιος από τον εξοπλισμό τους, έμεινε πίσω.
Εκατοντάδες Σύροι στρατιώτες έφτασαν στο CERS περίπου μία ώρα μετά την αποχώρηση των στρατευμάτων, σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό.
Οι IDF εκτιμούν ότι σκότωσαν περίπου 30 φρουρούς και Σύρους στρατιώτες κατά τη διάρκεια ολόκληρης της επιχείρησης.
Τα συριακά μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο για 14 νεκρούς και 43 τραυματίες.
Η Τουρκία σπρώχνει τη Συρία σε εμφύλιο
Την ίδια στιγμή, η Τουρκία υλοποιεί κατά γράμμα τον σχεδιασμό της που θέλει την εξουδετέρωση της απειλής των Σύρων Κούρδων, αδιαφορώντας και αυτή για τις διαβεβαιώσεις του de facto ηγέτη της Συρίας ότι η χώρα δεν θα διχαστεί και ότι οι Κούρδοι είναι αναπόσπαστο μέρος της Συρίας.
Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τουλάχιστον 24 μαχητές, σχεδόν όλοι μέλη ένοπλων οργανώσεων υποστηριζόμενων από την Τουρκία, σκοτώθηκαν σε μάχες με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (συμμαχία με βασική συνιστώσα κουρδική ένοπλη οργάνωση).
Είκοσι τρία μέλη οργανώσεων υποστηριζόμενων από την Άγκυρα και μέλος του στρατιωτικού συμβουλίου της Manbij, που αναφέρεται στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, έχασαν τη ζωή τους στις εχθροπραξίες, αν και επισημαίνεται πως πρόκειται για «μη οριστικό» απολογισμό μαχών που είχαν έναυσμα εφόδους των προσκείμενων στην Τουρκία παρατάξεων σε δυο χωριά νότια της Manbij.
Η πόλη αυτή, που για χρόνια ελεγχόταν από τις κουρδικές δυνάμεις, έπεσε πρόσφατα στα χέρια οργανώσεων προσκείμενων στην Άγκυρα.
Τμήμα της περιοχής με κατά πλειονότητα αραβικό πληθυσμό παραμένει ωστόσο υπό τον έλεγχο του Στρατιωτικού Συμβουλίου της Manbij, στο οποίο συμμετέχουν μαχητές υπό την αιγίδα των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων που έχουν την υποστήριξη των ΗΠΑ.
Μαίνονται συγκρούσεις
Σύμφωνα με το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, οι εχθροπραξίες «συνεχίζονται νότια και ανατολικά της Manbij, ενώ οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις «βομβαρδίζουν την περιοχή με drones και βαρύ πυροβολικό».
Από την πλευρά τους, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις ανακοίνωσαν πως απώθησαν επιθέσεις οργανώσεων προσκείμενων στην Τουρκία σε τομείς νότια και ανατολικά της πόλης Manbij.
«Χθες το πρωί, με την υποστήριξη πέντε τουρκικών drones, αρμάτων μάχης και σύγχρονων τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού, οι οργανώσεις των μισθοφόρων εξαπέλυσαν σφοδρές επιθέσεις σε χωριά στην περιφέρεια της Manbij.
Οι μαχητές μας κατάφεραν να απωθήσουν όλες τις επιθέσεις, σκοτώνοντας δεκάδες μισθοφόρους και καταστρέφοντας έξι τεθωρακισμένα, ανάμεσά τους άρμα μάχης» ανακοίνωσαν οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, οι οποίες συνεχίζουν να ελέγχουν πελώριους τομείς της βορειοανατολικής Συρίας.
Σημειώνεται πως τις περιοχές αυτές κυβερνούν αυτόνομα οι Κούρδοι, που έχουν σχηματίσει δικές τους διοικητικές δομές αφού αποχώρησε από εκεί ο στρατός του Assad το 2011.
Khamenei (Ιράν): Υπό την κατοχή του Ισραήλ και των ΗΠΑ η Συρία
Την ίδια στιγμή, ο ayatollah Ali Khamenei υποστήριξε πως η Συρία τελεί υπό την κατοχή του Ισραήλ και των ΗΠΑ.
Η νέα πραγματικότητα στη Συρία επηρεάζει κυρίως την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και τους ένοπλους συμμάχους της στην περιοχή.
Η πτώση του Assad έχει διαταράξει τις σχέσεις μεταξύ της Τεχεράνης, των Σιιτικών παραστρατιωτικών ομάδων στο Ιράκ και της Hezbollah στον Λίβανο.
Η κακή εκτίμηση της Hezbollah στην επίθεση της 8ης Οκτωβρίου 2023, που άνοιξε ένα δεύτερο μέτωπο κατά του Ισραήλ, έφερε το Ιράν σε μια δύσκολη στρατηγική και οικονομική θέση.
Ο Ανώτατος Ηγέτης ayatollah Ali Khamenei στοιχημάτισε ότι το οπλοστάσιο της Hezbollah θα μπορούσε να σταματήσει το Ισραήλ και να το αναγκάσει να διαπραγματευτεί μια κατάπαυση του πυρός με τη Hamas, καθώς οι οικογένειες των ομήρων ηγούνταν διαδηλώσεων κατά του Netanyahu.
Ωστόσο, το Ισραήλ επέμεινε στους στόχους του να… .εξοντώσει τη Hamas και τη Hezbollah παρά το ανθρώπινο κόστος στη Γάζα και το νότιο Λίβανο.
Το κόστος για το Ιράν ήταν τεράστιο: δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια επενδυμένα για 30 χρόνια για την οικοδόμηση του πολυδιαφημισμένου «Άξονα της Αντίστασης» εξαφανίστηκαν σε έναν μόνο χρόνο.
Καταστροφή
Μετά την πτώση του Saddam το 2003, το Ιράν εξασφάλισε διαδρόμους μέσω του Ιράκ και της Συρίας, για να ενισχύσει τη στρατιωτική προσπάθεια της Hezbollah το 2006.
Ωστόσο, οι ισραηλινές επιθέσεις από τον Ιούλιο έως τον Οκτώβριο του 2024 κατέστρεψαν τη μεγαλύτερη μέρος της ηγεσίας της Hezbollah και της Hamas.
Στα τέλη Οκτωβρίου, το Ισραήλ στόχευσε διάφορες στρατιωτικές εγκαταστάσεις στο Ιράν, υποστηρίζοντας ότι είχε καταστρέψει την αεράμυνα της χώρας.
Έως τον Νοέμβριο, η Τεχεράνη είχε χάσει την ικανότητα να προστατεύσει τον Assad και αναγκάστηκε να αποδεχτεί την ήττα του.
Αντίσταση… κατά του Ιράν
Στον Λίβανο, ο μειωμένος ρόλος της Hezbollah έχει δημιουργήσει ευκαιρίες για άλλες πολιτικές δυνάμεις να αποκτήσουν επιρροή.
Στο Ιράκ, οι Σιιτικές φατρίες νιώθουν την πίεση καθώς η περιφερειακή επιρροή της Τεχεράνης μειώνεται και ο Ayatollah Sistani, ο πιο επιδραστικός κληρικός του Ιράκ, καταδικάζει την υπερβολική εξουσία των ένοπλων παραστρατιωτικών ομάδων επί του κράτους.
Η αναζωπύρωση των αντι-ιρανικών συναισθημάτων, που κάποτε φαινόταν αδιανόητη, τώρα αναδύεται ως μια ξεκάθαρη δυνατότητα.
Ο Khamenei…φοβάται εξέγερση
Η αντίδραση του Khamenei σε αυτές τις αποτυχίες ήταν ιδιαίτερα ήπια.
Στις 11 Δεκεμβρίου 2024, απέφυγε να αναφερθεί στη κυρίαρχη φράξια της Συρίας, την Hay’at Tahrir al-Sham (HTS), ή τον ηγέτη της, al Golani.
Αντίθετα, προέβλεψε ότι η Συρία θα βυθιστεί σε μια ανταρσία παρόμοια με αυτή στη μετά Saddam εποχή στο Ιράκ.
Αυτή η αινιγματική δήλωση υποδηλώνει μια πιθανή στρατηγική να εκμεταλλευθεί την αστάθεια για να ανακτήσει χαμένο έδαφος και να αποκαταστήσει την αποδυναμωμένη επιρροή του Ιράν.
Η σκιά των εκτεταμένων διαδηλώσεων του 2022 απλώνεται απειλητικά πάνω από την Τεχεράνη.
Οι προειδοποιήσεις κατά της λαϊκής εξέγερσης από ανώτερους αξιωματούχους, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του ανώτατου ηγέτη, υπογραμμίζουν την ανησυχία της θεοκρατίας.
Τα λόγια του Khamenei αποκαλύπτουν όχι δύναμη, αλλά φόβο.
Τα μηνύματα Netanyahu
Στις 12 Δεκεμβρίου 2024, ο Netanyahu απευθύνθηκε απευθείας στον ιρανικό λαό – για τρίτη φορά μέσα σε περίπου τρεις μήνες – καλώντας τους να εκμεταλλευτούν την ευκαιρία που παρουσιάζεται από την πτώση του Assad.
Το πιο αξιοσημείωτο ήταν η προσπάθειά του να επικαλεστεί το σύνθημα της εξέγερσης του 2022 στα Περσικά: “Zan, Zendegi, Azadi” (Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία), το οποίο ενθουσίασε και =τους Ιρανούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η ειρήνη στη Μέση Ανατολή εξαρτάται τώρα από τη Συρία
Από το 2012, η Συρία υπήρξε το πεδίο σύγκρουσης μεταξύ περιφερειακών και παγκόσμιων δυνάμεων – ΗΠΑ, Ρωσία και τρεις συμμαχίες: Ιράν και Hezbollah, Τουρκία και οι μοναρχίες του Περσικού Κόλπου υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας.
Αν και υπήρξαν ενωμένες για λίγο κατά του ISIS, η πτώση της τρομοκρατικής ομάδας μέχρι το 2022 αποκατέστησε τους παλαιούς ανταγωνισμούς.
Η Τουρκία, υπό τον Erdogan έπαιξε επιδέξια και επικίνδυνα, χειριζόμενη τις συγκρούσεις με τον Assad, το ISIS και τους Κούρδους, ενώ αναβίωνε τις οθωμανικές φιλοδοξίες για περιφερειακή κυριαρχία.
Ανατροπή στην ισορροπία δυνάμεων
Οι επιχειρήσεις του Ισραήλ κατά της Hezbollah και του Ιράν έχουν ανατρέψει την ισορροπία δυνάμεων και ακούσια ενίσχυσαν τις φιλοδοξίες της Τουρκίας.
Οι αποφάσεις του Netanyahu, με την υποστήριξη του προέδρου Biden, προκάλεσαν αμέτρητο πόνο στους Παλαιστίνιους και οδήγησαν ακόμα σε μια χωρίς προηγούμενο υπόθεση κατά του Ισραήλ στο Διεθνές Δικαστήριο.
Αλλά έπληξαν επίσης το εύθραυστο σιιτικό imperium του Ιράν.
Το στοίχημα δεκαετιών του Khamenei, που έριξε δισεκατομμύρια για τις περιφερειακές φιλοδοξίες από το 1989, τώρα απειλεί την εξουσία του.
Νέα Μέση Ανατολή
Στις αρχές του 2025, η Τουρκία και οι Άραβες σύμμαχοί της έχουν μια ιστορική ευκαιρία να διαμορφώσουν μια νέα Μέση Ανατολή.
Ο Erdogan, πάντα καχύποπτος με το Ισραήλ αλλά πρόθυμος να εκμεταλλευτεί τη στιγμή, χρησιμοποίησε την τουρκική κατασκοπεία για να επιτρέψει στην HTS να ανατρέψει τον Assad.
Ο εκλεγμένος πρόεδρος Trump περιέγραψε τα γεγονότα στη Συρία ως μια «μη φιλική εξαγορά» από την Τουρκία, στέλνοντας ένα σήμα ανησυχίας για τις φιλοδοξίες της Άγκυρας.
Αλλά η Τουρκία μόνη της δεν μπορεί να ξαναχτίσει τη Συρία και να διαχειριστεί την επιστροφή εκατομμυρίων προσφύγων.
Αυτό μπορεί να απαιτεί μια συντονισμένη προσπάθεια και επένδυση από τη Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα.
Ανασυγκρότηση
Σε αυτή τη κρίσιμη στιγμή, οι περιφερειακές δυνάμεις πρέπει να αποφύγουν να επικεντρωθούν μόνο στη λύση της σύγκρουσης Ισραήλ-Παλαιστίνης.
Μια συντονισμένη προσπάθεια για την ανασυγκρότηση της Συρίας θα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα της περιοχής.
Η Συρία υπό την ηγεσία του al Golani είναι απίθανο να προχωρήσει σε κανονικοποίηση των σχέσεων με το Ισραήλ.
Παρ’ όλα αυτά, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι εκατομμύρια επιστρέφοντες πρόσφυγες θα επιθυμούσαν έναν νέο πόλεμο.
Αυτοί οι άνθρωποι αναζητούν όχι τη μάχη, αλλά την ήσυχη αξιοπρέπεια της ανοικοδόμησης των σπιτιών τους και της ζωής τους.
Μια τολμηρή, οραματική προσπάθεια για την αναβάθμιση της Συρίας θα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα των πιο ταλαιπωρημένων της περιοχής των Σύρων, Λιβανέζων και Παλαιστινίων.
Όσο για το Ιράν, το στοίχημα του Khamenei και των διοικητών των Φρουρών της Επανάστασης φαίνεται να έχει αποτύχει, αφήνοντάς τους στη πιο επικίνδυνη θέση τους από ποτέ.
www.bankingnews.gr
