AKOY ANΘΡΩΠΑΚΟ-Κόψε το ρεύμα, κόψε το νερό, κόψε και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια

Η ελεύθερη αγορά των αστείων και η συμπόνια των ιδιωτικών σκύλων που τελικά δεν έχουν συμπόνια.

Στο μεγαλείο του καπιταλιστικού παραμυθιού του 2025, όπου οι εταιρίες διανομής και καταμετρητές ρεύματος και νερού έχουν μετατραπεί σε σύγχρονους δήμιους εκτελεστές, η ελληνική κοινωνία απολαμβάνει την… “προνομία” να ζει υπό την απειλή του σκοταδιού και της δίψας.

Γιατί, βέβαια, το ρεύμα και το νερό δεν είναι βασικά αγαθά, αλλά πολυτελή αξεσουάρ για όσους μπορούν να πληρώσουν. Οι υπόλοιποι;
Ας πιουν λίγο αέρα και να φωτίζονται με τις ελπίδες τους.

«Μικροποσά» που γίνονται μεγάλα τραγούδια

Ποιος δεν θα συγκινηθεί με την θρασύτητα ενός ηλεκτρικού λογαριασμού 80 ευρώ;

Μια τόσο ασήμαντη χρεωστική γραμμή, που όμως γίνεται η αιτία για να μπεις στο «στόχαστρο» των ιδιωτικών εταιριών.

Κόβουν το ρεύμα σαν να είναι παιχνίδι, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς έλεος.
Και φυσικά, χωρίς να αναρωτηθούν ποτέ: Μήπως αυτός ο πολίτης δεν μπορεί να πληρώσει;
Μήπως έχει χάσει τη δουλειά του;
Μήπως δεν του φτάνει ο ευτελής μισθός του;
Μήπως είναι άρρωστος και έχει και φάρμακα στο ψυγείο;
Μήπως χρησιμοποιεί ειδικά νοσηλευτικά μηχανήματα απαραίτητα για την υποστήριξη της υγείας του;

Αλλά ποιος χάνει ύπνο γι’ αυτά;
Στο καπιταλιστικό άθλιο κόσμο, η μόνη “ηθική” είναι το κέρδος.
Κι αν κάποιοι καταλήξουν στο δρόμο, στο σκοτάδι ή χωρίς νερό, είναι απλά «ζημιές του πολέμου».

Και φτάνουμε στο επόμενο αστείο: το νερό.

Εκείνο το απλό μόριο που, σύμφωνα με κάθε λογική, ανήκει στους πάντες.
Αλλά στη χώρα μας, ανήκει στους μεγαλοεπιχειρηματίες που το πουλάνε σαν να είναι κολόνια από Παρίσι.

Κόβουν την παροχή σε ευάλωτα νοικοκυριά με την ίδια ευκολία που εσύ ανοίγεις την βρύση για να πιείς νερό.

Και όταν οι πολίτες διαμαρτύρονται, ακούνε τις κλασικές φράσεις:

«Είναι η πολιτική της εταιρίας» (δηλαδή, η πολιτική του λιμοκτονούντος συστήματος).

«Υπάρχουν και κοινωνικά τιμολόγια» (που, φυσικά, είναι τόσο προσιτά όσο και μια βίλα στη Μύκονο).

«Πληρώστε πρώτα, μετά μιλάμε» (γιατί η ανθρώπινη ζωή είναι secondary έναντι του ισοζυγίου).

Και φυσικά, ας μην ξεχνάμε το ρόλο του κράτους σε όλη αυτή την τραγωδία.

Ενώ οι πολιτικοί κουνάνε δαχτυλάκια και μιλούν για «ανάπτυξη» και «προστασία των καταναλωτών», στην πραγματικότητα, νομοθετούν υπέρ των ιδιωτικών εταιριών.

Τα πρόστιμα για τις παράνομες περικοπές είναι γελοία, οι έλεγχοι ανύπαρκτοι, και οι πολίτες απλώς θύματα ενός συστήματος που τους θεωρεί αριθμούς σε excel.

Αλλά η ιστορία δείχνει ότι κάποια στιγμή, ο λαός ξυπνά, αργά η ξαφνικά.
Όταν η αδιαφορία γίνεται απροκάλυπτη, όταν η εκμετάλλευση ξεπερνά κάθε όριο, τότε οι άνθρωποι θυμώνουν.
Και αυτή η θυμωμένη αντίδραση δεν είναι «βανδαλισμός» είναι η φωνή των καταπιεσμένων που αρνούνται να πεθάνουν στο σκοτάδι.

Οι εταιρίες νομίζουν ότι έχουν όλη την εξουσία.
Αλλά η εξουσία τους βασίζεται σε ένα αδύναμο μοντέλο: την υπακοή μας.
Όταν αρχίσουμε να οργανωνόμαστε, να αγνοούμε τις αδικίες τους, να απαιτούμε δημόσια και τίμια υπηρεσία ρεύματος και νερού, τότε θα δουν ότι η πραγματική ενέργεια βρίσκεται στον λαό.

Καμία συγγνώμη για τους φτωχούς.
Όλοι η ισχύς στους εργαζόμενους!

Εδώ αφήνω και ένα από τα πολλά μηνύματα που μου στέλνουν καθημερινά, για πραγματικά προσωπικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συμπολίτες μας, για να τους βοηθήσω.
Αυτό που μπορώ να κάνω προσωπικά, είναι να αναδείξω το πρόβλημα και να αφυπνίσω, την λαϊκή κοινή γνώμη, μήπως και ξυπνήσουν.

Θ.Χ.”Εμενα που μου εκοψαν σημερα το πρωι στις δεκα το ρευμα καρδιοπαθης ανθρωπος!!!!!!και με κοινωνικο τιμολογιο!!!!!!!και μου ζητανε 320 ευρω προκαταβολη για επανασυνδεση!!!!!!!και νπαιρνω 580 συνταξη!!!!!!!εχεις καμια λυση φιλε Βαγγελη!!!!!!με τα φαρμακα για την καρδια μου να χρειαζοντε ψυγειο!!!!??????”