Ψήφισμα του Δ.Σ του Δ.Σ.Α. ως προς τον ναζιστικό χαιρετισμό συνηγόρου υπερασπίσεως της Χ.Α.στην δίκη αυτής,θέτει στην σωστή του διάσταση το επί της ουσίας πολιτικό θέμα:”2. Ο ναζιστικός χαιρετισμός είναι απόλυτα ασυμβίβαστος με τις αρχές,τις αξίες,τις παραδόσεις και τη δεοντολογία του δικηγορικού σώματος. Για τον λόγο αυτό ο Δ.Σ.Α. έχει διαχρονικά στηλιτεύσει τέτοιου είδους συμπεριφορές,που προσβάλλουν τα εκατομμύρια θύματα του ναζισμού,ξυπνούν ανατριχιαστικές μνήμες από τις πιό μαύρες σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας,απάδουν στο δικηγορικό ήθος και αντίκειται στη συνταγματική δημοκρατική τάξη”. Μπορεί ο Δ.Σ.Α. να έπραξε το αυτονόητο,ωστόσο παρόμοια αντίδραση από την κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν υπήρξε. Ένα πολιτικό συμβάν,διότι περί τούτου πρόκειται,γίνεται αποδεκτό ή μη,αντιστοίχως με καταδίκη ή όχι αυτού και η σιωπή δεν σημαίνει αποδοκιμασία.
Η οικονομική και πολιτική κρίση,όπως και οι συνοδεύουσες αυτές,συνεχώς και δυστυχώς καθημερινώς επιβεβαιώνεται ότι κυρίως προέρχονται και οφείλονται στην κρίση και στην έκπτωση των αξιών του Ανθρώπου-ευτυχώς υπάρχουν ακόμη μεμονωμένες εξαιρέσεις- στο σύνολο των επιπέδων της παρακμάζουσας δυτικής κοινωνίας. Βιώνουμε τα έσχατα μίας νέας παρακμάζουσας Ρωμαικής αυτοκρατορίας,όπου η αξία της ανθρώπινης υπάρξεως εκφυλίζεται,παραμορφώνεται,
Στον διεξαγώμενο ορατό πόλεμο μεταξύ ΝΑΤΟ-Ε.Ε.-Η.Π.Α και Ρωσίας,ο κίνδυνος πλέον να εξελιχθεί και τυπικώς σε Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο και με χρήση πυρηνικών όπλων-εκατέρωθεν- συνεχώς και αυξάνεται. Μαζί με την αύξηση του συγκεκριμένου κινδύνου,φυσικά εδραιώνεται και η πεποίθηση,η βεβαιότητα ότι η Ειρήνη απομακρύνεται σε τούτο τον αιώνα από την Ευρώπη κυρίως,αλλά και από τον πλανήτη. Η Ειρήνη φαίνεται να κατευθύνεται,εκούσα-άκουσα,σε τόπο αγνώστου και μακράς εξορίας. Συμβαίνουν αυτά στην Ιστορία. Πολλοί εξ όσων αναφέρονται στον επί των θυρών χειμώνα,γνωρίζουν πολύ καλά ότι έπονται αρκετοί ακόμη και όπως δείχνουν οι καταστάσεις θα είναι συνεχώς επιδεινούμενοι. Ο νέος κύκλος της Ιστορίας που μόλις ξεκίνησε όπως άλλωστε όλοι οι σημαντικοί Ιστορικοί Κύκλοι,έχει να διανύσει μεγάλη πορεία και όταν θα την κλείσει,ίσως,είναι πολύ πιθανόν,οι αλλαγές που θα έχει επιφέρει σήμερα να παραμένουν ακατανόητες. Τότε όμως θα έχουν κατανοηθεί όλα,θα έχουν ερμηνευτεί εκείνοι οι λόγοι για τους οποίους η Ιστορία συχνά επανέρχεται εντός νέων αφετεριών. Η χρονική απόσταση βοηθάει στο να κατανοηθούν,εξηγηθούν και ερμηνευθούν τα πάντα. Όσο βρίσκεσαι εντός του συμβάντος προσπαθείς να το ερμηνεύσεις. Η ερμηνεία στηρίζεται,κατά τον ορθολογικό τρόπο σκέψεως και δράσεως, σε πληροφορίες και δεδομένα. Όταν οι πληροφορίες είναι κατευθυνόμενες και μονοδιάστατες,προσπαθείς,όσο είναι δυνατόν,να ερμηνεύσεις μέσω των αποτελεσμάτων,ασχέτως της προπαγάνδας και των κατευθυνόμενων πληροφοριών. Οι πληροφορίες,ειδικά σε έναν πόλεμο,εξυπηρετούν συμφέροντα. Τα αποτελέσματα ωστόσο δύσκολα μπορούν να αποπροσανατολίσουν.
Τα αποτελέσματα λοιπόν αυτού του νέου Ιστορικού Κύκλου,που μόλις άνοιξε,έως τώρα είναι και ειδικά στην Ευρωπή το εισόδημα των πολιτών να εξανεμίζεται,ένεκα ενός καλπάζοντος πληθωρισμού ειδικά στα τρόφιμα,στα καύσιμα,στην ενέργεια και ως αδιάλειπτη αλυσίδα παντού. Οι κινητοποιήσεις των αγροτών και των μεταφορέων εμπορευμάτων στην Ελλάδα,έπονται των διαμαρτυριών και αντιδράσεων σε πολλές χώρες της Ευρώπης. Νέες συνθήκες και δεδομένα δημιουργούνται σε εποχές μακράς αστάθειας και αβεβαιότητος. Όσο και εάν εξορκίζονται, η αβεβαιότητα και η αστάθεια
αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά κάθε νέου Ιστορικού Κύκλου και μάλιστα στην αφετηρία του,εντείνονται δε όταν απουσιάζει η οικονομική αυτάρκεια της κοινωνίας και η εθνικά ανεξάρτητη οικονομική πολιτική. Ούτως ειπείν όταν είσαι οικονομικώς εξαρτημένος δεν είσαι ελεύθερος,αλλά δούλος.
αποτελούν δομικά χαρακτηριστικά κάθε νέου Ιστορικού Κύκλου και μάλιστα στην αφετηρία του,εντείνονται δε όταν απουσιάζει η οικονομική αυτάρκεια της κοινωνίας και η εθνικά ανεξάρτητη οικονομική πολιτική. Ούτως ειπείν όταν είσαι οικονομικώς εξαρτημένος δεν είσαι ελεύθερος,αλλά δούλος.
“[….] Ο ίδιος ο Άγιος Διονύσιος αν θα έμπαινε κρατώντας το κεφάλι του στα χέρια του[….] κι αν περπατάει είκοσι πόντους πάνω από το έδαφος,ο αιμόφερτος λαιμός του θα φτάνει ακριβώς στο ύψος του τρίτου ραφιού της βιβλιοθήκης[….] Τίποτα δεν έμοιαζε αληθινό[….] Ο κόσμος περίμενε κρατώντας την ανάσα του,ζαρώνοντας-περίμενε την κρίση του,τη Ναυτία του[….]” ( Ζαν-Πωλ Σαρτρ ” Η ναυτία” Εκδόσεις “Μπογιάτη” σελ.103)
