Η εθελούσια τύφλωση και οι ακραία συντηρητικές εμμονές επικράτησαν κρατώντας στο κελί την Ηριάννα και τον Περικλή. Αν όμως γίνεται αυτό παρά την πολύ μεγάλη συμπαράσταση, τι συμβαίνει με όλους τους άλλους που η υπόθεσή τους μένει στο σκοτάδι;
Η περίπτωση της Ηριάννας έγινε -και ορθά- ευρύτερα γνωστή, οι πολίτες έμαθαν για την υπόθεσή της, και εκδήλωσαν με κάθε δυνατό τρόπο τη συμπαράστασή τους και τη διαμαρτυρία τους για την άδικη, ναι, άδικη, απόφαση που την έστειλε φυλακή. Ένωσαν τις φωνές τους ζητώντας, τουλάχιστον, την άμεση απελευθέρωσή της μέχρι τη δίκη της σε δεύτερο βαθμό με κάθε δυνατό τρόπο: σχολιάζοντας στα social media, φωνάζοντας σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, τραγουδώντας με μια φωνή μυριάδες άνθρωποι στη συναυλία συμπαράστασης.
Αλλά όσο και να φώναξαν, οι δικαστές δεν τους άκουσαν. Γιατί κανείς δεν ακούει όταν δεν θέλει να ακούσει. Κι αυτό ισχύει διπλά και τρίδιπλα για τους δικαστές που απ’ ό,τι φαίνεται, σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, είναι αποφασισμένοι να μην ακούν αυτό που λένε, σε όλους τους τόνους και με όλους τους τρόπους, οι πολίτες. Διαχωρίζοντας όμως με αυτόν τον τρόπο την πορεία τους και τις αποφάσεις τους, από την πορεία και τις “αποφάσεις” των απλών ανθρώπων, οι δικαστές δεν επιβεβαιώνουν κάποια… ανωτερότητά τους αλλά την συνεχώς διευρυνόμενη απόστασή τους από την κοινωνία.
Γιατί, όπως είπε προσφάτως και μια συνάδελφός τους, η εισαγγελέας στη δίκη του Μάριου Ζέρβα που αθωώθηκε μετά από δικαστική περιπέτεια επτά χρόνων, στην υποδειγματική εισαγγελική της αγόρευση που ήταν η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, “Η δικαιοσύνη εξαπατάται όταν θέλει να εξαπατηθεί. Μπορεί να τυφλωθεί εκούσια. Η δικαιοσύνη δεν υπάρχει για να κουνάει το δάχτυλο στον πολίτη, ούτε για να τον εξοντώσει. Δεν μπορεί να καταστρέφει ζωές”.
Αλλά αυτό ακριβώς που “δεν πρέπει” έκαναν οι δικαστές που έκριναν τις αιτήσεις αποφυλάκισης της Ηριάννας και του Περικλή. Και το δάχτυλο κούνησαν και διάθεση εξόντωσης έδειξαν με την προφανώς εκούσια τύφλωσή τους.
Ο εισαγγελέας μάλιστα δηλώνοντας ότι η “εμπλοκή” του Περικλή και της Ηριάννας “εμφανίζει έντονη αντικοινωνικότητα” πέρασε τη μεροληψία σε άλλη… πίστα. Και επισήμως πλέον κρίνονται οι φιλίες, οι συγγένειες και οι συναναστροφές και αλίμονο σε όποιον δεν έχει την έγκριση ή τουλάχιστον την ανοχή του εισαγγελέα Γεράκη και αυτών που συναγελάζονται μαζί του.
Βέβαια, για να θέσουμε το πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις, συμπεριφορές σαν κι αυτήν του εισαγγελέα και των δικαστών στη χτεσινή δίκη, εδράζονται στον διαχρονικό μη έλεγχο αυτών που κρίνουν. Γιατί ακόμη και σε μεροληπτικές αποφάσεις και σε προφανείς κακοδικίες, οι δικαστές μένουν ουσιαστικά στο απυρόβλητο και οι πολίτες δεν βρίσκουν ποτέ και πουθενά το δίκιο τους.
Και, επίσης, τέτοιες απόψεις φύονται στο έδαφος ενός νομοθετικού πλαισίου και πιο συγκεκριμένα του “τρομονόμου”, που θα έπρεπε εδώ και καιρό να έχει καταργηθεί αλλά παρά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα δεν καταργήθηκε και παραμένει σε ισχύ καταστρέφοντας ζωές.
Και όταν όλα αυτά συμβαίνουν σε αυτούς τους δυο, που η υπόθεσή τους γνώρισε τόσο μεγάλη δημοσιότητα με αποτέλεσμα να υπάρξει τόσο μεγάλη συμπαράσταση, είναι εύκολο να αντιληφτούμε ότι υπάρχουν πολλές ακόμα “Ηριάννες” και πολλοί ακόμα “Περικλήδες” που κάτι τέτοιοι δικαστικοί “λειτουργοί” τους εξοντώνουν χωρίς ποτέ να πληροφορηθούμε το παραμικρό, καθώς η ιστορία τους δεν γίνεται ούτε μονόστηλο.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος
*Πηγή: news247.gr
Γιατί, όπως είπε προσφάτως και μια συνάδελφός τους, η εισαγγελέας στη δίκη του Μάριου Ζέρβα που αθωώθηκε μετά από δικαστική περιπέτεια επτά χρόνων, στην υποδειγματική εισαγγελική της αγόρευση που ήταν η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, “Η δικαιοσύνη εξαπατάται όταν θέλει να εξαπατηθεί. Μπορεί να τυφλωθεί εκούσια. Η δικαιοσύνη δεν υπάρχει για να κουνάει το δάχτυλο στον πολίτη, ούτε για να τον εξοντώσει. Δεν μπορεί να καταστρέφει ζωές”.
Αλλά αυτό ακριβώς που “δεν πρέπει” έκαναν οι δικαστές που έκριναν τις αιτήσεις αποφυλάκισης της Ηριάννας και του Περικλή. Και το δάχτυλο κούνησαν και διάθεση εξόντωσης έδειξαν με την προφανώς εκούσια τύφλωσή τους.
Ο εισαγγελέας μάλιστα δηλώνοντας ότι η “εμπλοκή” του Περικλή και της Ηριάννας “εμφανίζει έντονη αντικοινωνικότητα” πέρασε τη μεροληψία σε άλλη… πίστα. Και επισήμως πλέον κρίνονται οι φιλίες, οι συγγένειες και οι συναναστροφές και αλίμονο σε όποιον δεν έχει την έγκριση ή τουλάχιστον την ανοχή του εισαγγελέα Γεράκη και αυτών που συναγελάζονται μαζί του.
Βέβαια, για να θέσουμε το πρόβλημα σε όλες του τις διαστάσεις, συμπεριφορές σαν κι αυτήν του εισαγγελέα και των δικαστών στη χτεσινή δίκη, εδράζονται στον διαχρονικό μη έλεγχο αυτών που κρίνουν. Γιατί ακόμη και σε μεροληπτικές αποφάσεις και σε προφανείς κακοδικίες, οι δικαστές μένουν ουσιαστικά στο απυρόβλητο και οι πολίτες δεν βρίσκουν ποτέ και πουθενά το δίκιο τους.
Και, επίσης, τέτοιες απόψεις φύονται στο έδαφος ενός νομοθετικού πλαισίου και πιο συγκεκριμένα του “τρομονόμου”, που θα έπρεπε εδώ και καιρό να έχει καταργηθεί αλλά παρά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα δεν καταργήθηκε και παραμένει σε ισχύ καταστρέφοντας ζωές.
Και όταν όλα αυτά συμβαίνουν σε αυτούς τους δυο, που η υπόθεσή τους γνώρισε τόσο μεγάλη δημοσιότητα με αποτέλεσμα να υπάρξει τόσο μεγάλη συμπαράσταση, είναι εύκολο να αντιληφτούμε ότι υπάρχουν πολλές ακόμα “Ηριάννες” και πολλοί ακόμα “Περικλήδες” που κάτι τέτοιοι δικαστικοί “λειτουργοί” τους εξοντώνουν χωρίς ποτέ να πληροφορηθούμε το παραμικρό, καθώς η ιστορία τους δεν γίνεται ούτε μονόστηλο.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος
*Πηγή: news247.gr
