Ενα μάτσο Ποκοπίκοι

ύστερα πήγε στην Καισαριανή να καταθέσει στεφάνι στους Ηρωες.
vΑνήμερα Πρωτομαγιάς ο Τσίπρας όχι μόνον πήρε νέα μέτρα, αλλά ανέθεσε στον κ. Μητσοτάκη (ή όποιον άλλον θα είναι ο επόμενος) να τα πραγματώσει! Πρόκειται
πλέον για οικονομική δικτατορία, ανεξαρτήτως προσώπων. Με αυτουργό και τον Τσίπρα. Ο οποίος κατόπιν αυτού τραγούδησε τον παιάνα τού Ηθικού Πλεονεκτήματος της Αριστεράς (που Γονάτισε): «είμαστε όλες οι λέξεις του Συντάγματος» – τραγουδάμε και το γαμάμε…
Ανήμερα Πρωτομαγιάς οι Γερμανοί ταπείνωσαν τον Τσίπρα βάζοντάς τον να υπογράψει όλα όσα έλεγε ότι δεν θα υπογράψει ποτέ. Πάλι καλά που δεν τον έβαλαν να υπογράψει σε κάποιο βαγόνι τραίνου, όπως υποχρέωσε ο Χίτλερ τους Γάλλους το 1941. Αναρωτιέμαι αν πλέον αυτός ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον εξευτελισμό ή αν τον αντιμετωπίζει διά του αυτοεξευτελισμού.
Ελεγε ο Τσίπρας ότι δεν θα πάρει ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα και παίρνει μέτρα 3,8 δισ. ευρώ! Επιπροσθέτως, παίρνει μέτρα και εντός του 2018 (αξίας 450.000.000 ευρώ) που συνεπάγονται νέα μείωση μισθών-συντάξεων, καταργήσεις εκπτώσεων στους φόρους (και άλλα, που εκτενώς θα διαβάσετε αλλού), ενώ οι εταίροι του, Σκουρλέτης, Τσακαλώτος, Φίλης, κλαίνε γοερά. Ενα
μάτσο Ποκοπίκοι! Ο κ. Παπαδημητρίου βρίσκει τις «ανοιχτές Κυριακές» εκσυγχρονισμό.Μόνον ο κ. Σπίρτζης δεν κλαίει, είναι απασχολημένος να βάζει και νέα διόδια. Θα επρόκειτο για γελοίους της ελεεινής μορφής, αν όλα αυτά δεν ολοκλήρωναν την ελληνική τραγωδία. Με αυτουργό

αυτήν τη φορά τον Τσίπρα. Ενα γενόσημο του εαυτού του. Θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για Θεία Δίκη – να υπογράφει κανείς τη θανατική καταδίκη όσων είχε πει, αλλά μάλλον πρόκειται για Νέμεση – έναν μαύρο
αέρα, «αέρα χρωστάμε, με αέρα θα τους πληρώσουμε», έλεγε ο κ. Φλαμπουράρης και τώρα πληρώνουμε αέρα πατέρα και το γάλα της μάνας μας. Από τη σεισάχθεια για την οποία μίλαγε ο ΣΥΡΙΖΑ, φθάσαμε στην «ποινική προστασία για τα τραπεζικά στελέχη» ενόψει των αγριοτήτων που πρόκειται να διεκπεραιώσουν.
Ελεγε ο Τσίπρας ότι «ηττηθήκαμε», αλλά θα ανασυνταχθούμε και θα διαχειριστούμε υπέρ του λαού τα τρέχοντα – πόσω μάλλον το μέλλον. Φούμαρα! Το μέλλον το παρέδωσε στον κ. Μητσοτάκη. Φούμαρα τα αντίμετρα, μπαρούφες οι υποσχετικές για το χρέος, πομφόλυγες η επικοινωνιακή διαχείριση της συμφωνίας.
Σε αυτήν τη χώρα, με υπογραφή του Τσίπρα, πολλαπλή υπογραφή πλέον, οι νέοι θα παραμείνουν στη φτώχεια και την απελπισία, άνεργοι ή κακοπληρωμένοι, χωρίς πολιτικά δικαιώματα,
με γκαουλάιτερ τον Κόφτη. Ηλικιωμένοι που θα πεθάνουν στην ψάθα και νέοι, κρέας για τα κανόνια του Προτεκτοράτου. Μόνον για τους ολιγάρχες, παλιούς και νέους, έχει φροντίδα ο Τσίπρας και οι συνένοχοί του,
κλέβει τα κόπια των εργαζομένων και τα χαρίζει στους πλουτοκράτες, νομοθετεί με τροπολογίες και τροπολογίες και τροπολογίες, διαμοιράζει τα ιμάτια του έθνους, ΔΕΗ και υποδομές, λες και τα βρήκε απ’ τον πατέρα του,
ακριβώς όπως ο Γιωργάκης, ακριβώς όπως ο κ. Σαμαράς, ακριβώς έτσι, για τρίτη φορά η πρώτη φορά Αριστερά. Αυτή που γονάτισε, αυτή που διασύρει και διασύρει και διασύρει την ταυτότητα και την ιστορία της Αριστεράς σ’ αυτόν τον τόπο. Ενα μάτσο Ποκοπίκοι που είναι
ικανοί να πάνε το τέταρτο μνημόνιο που υπογράφουν προς επικύρωση στη σκιά του Μπελογιάννη. Αιδώς – είναι φτωχή λέξη.
(Αισχρή) οικονομία επιδομάτων υπόσχονταν, επιδόματα περικόπτουν. Και δεν είναι το χείριστον του πράγματος τα μέτρα που παίρνουν μόνον, αλλά και η προοπτική που τα μέτρα αυτά ανοίγουν. Και για τα οποία η κυβέρνηση θα… πανηγυρίσει! Πάλι! Ερχεται η ανάπτυξη, θα βγούμε στις αγορές – φούμαρα! Φούμαρα από πονηρούς για ηλίθιους. Ετσι μας εκλαμβάνουν: ως ηλίθιους.
Σε ένα κρεσέντο κυνισμού ο Τσίπρας αποφάνθηκε: «βλέπετε ανθρώπους στους δρόμους;». Και επειδή δεν βλέπουμε ανθρώπους στους δρόμους, ο πρόμαχος αυτός του λαού (που βγήκε στους δρόμους και τον έκανε πρωθυπουργό) τον οδηγεί στη σφαγή.
Ατάραχη, όπως ο κ. Τσακαλώτος που έλεγε ότι «αν μειωθεί το αφορολόγητο κάτω απ’ τα 9.000 ευρώ, εγώ θα παραιτηθώ», αυτή η παρέα των απερίγραπτων οδηγεί τη χώρα σε έναν «οδικό χάρτη» χωρίς επιστροφή. Με
κορδακισμούς και αυτοεπαινούμενη, μας υποχρεώνει με την κάννη στον κρόταφο («δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς») να ζήσουμε και να πεθάνουμε υπό το καθεστώς μιας οικονομικής δικτατορίας.
Ουδείς Ελληνας (πλην πλουτοκρατών και εξ αυτών όχι όλων) εξουσιοδότησε τον Τσίπρα να προκαλέσει αυτοεκπληρούμενη δυστυχία στο διηνεκές ή, έστω, έως τον επόμενο πόλεμο. Και αν η σημειολογία,
να δεχθεί τέτοια μέτρα ανήμερα Πρωτομαγιάς ο Τσίπρας, τον εξευτελίζει, η διαχείριση αυτού του εξευτελισμού με μούτες και καμώματα τον εξευτελίζει ακόμα περισσότερο – ποσώς!«Και απελθών απήγξατο» – το ουσιώδες είναι η χώρα.
Και όσον αυτή η χώρα θα είναι υπόθεση του Survivor κι όχι του λαού, η ίδια θα τεμαχίζεται και ο λαός θα αυτοχειριάζεται…
*Πηγή: enikos.gr