Η επιτακτική, επίκαιρη “ανάγκη” να δώσω συνεντεύξεις για να απαντήσω σε ερωτήματα τις τελευταίες μέρες σε θύελλα εκκλήσεων κυρίαρχων ΜΜΕ προκειμένου να υπάρξει ενημέρωση για το ταξίδι αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ στην Βενεζουέλα το 2013 με οδήγησε στην ευχάριστη θέση από τις στήλες της ΙΣΚΡΑ να απαντήσω. Τελεσίδικα, κοφτά και σταράτα.
Η δαιμονοποίηση της μπολιβαριανής επανάστασης στην Βενεζουελα συνεχίζεται με αμείωτη ένταση τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά τον θάνατο του Προέδρου Τσάβεζ. Οι επιθέσεις, επικοινωνιακές αλλά και οικονομικές σε βάρος της Βενεζουέλας έχουν ένα και μόνο στόχο, την πολιτική και κοινωνική αποσταθεροποίηση της χώρας. Δυστυχώς, κατά την προσωπική μου άποψη, λάθη και αστοχίες του σημερινού πολιτικού συστήματος στην Βενεζουέλα εξυπηρετούν μερικώς και αντικειμενικά τον διαφανή και ουσιαστικό στόχο αμερικανικών και ευρωπαϊκών συμφερόντων στη χώρα αυτή, δηλαδή να επιστρέψει σε καθεστώς αποικίας όπως υπήρξε στο παρελθόν πριν την μπολιβαριανή επανάσταση. Η Βενεζουέλα σήμερα κατέχει το “ατυχές” ρεκόρ, να έχει τα πλουσιότερα κοιτάσματα αργού πετρελαίου στον πλανήτη. Ο ενεργειακός της πλούτος είναι σήμερα κοινωνικοποιημένος και κρατικός. Αυτό το γεγονός παραμένει μεγάλο αγκάθι στα πλευρά του βόρειου γείτονα που δεν αποδέχεται αυτήν την τεράστια κοινωνικό -πολιτική επιτυχία που σηματοδοτεί στην πολύπαθη Λατινική Αμερική και Καραϊβική έναν ακόμη “απείθαρχο” παίχτη απέναντι στον αμερικανικό και ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό. Επαναλαμβάνω, όμως ότι οι επιλογές τόσο σε οικονομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο δεν απαλλάσσουν την σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας από το τεράστιο βάρος της ευθύνης της να “διευκολύνει” τους εχθρούς της μπολιβαριανής επανάστασης για να ανατρέψουν την ελπίδα και το όνειρο στην πατρίδα του Μπολίβαρ. Η αλληλεγγύη μας και οι δεσμοί μας με τις στις χώρες και τους λαούς που επιλέγουν προοδευτικούς και ριζοσπαστικούς μετασχηματισμούς παραμένει ακατάλυτη.
Ο χρονικός κύκλος των μεγάλων προοδευτικών αλλαγών και ριζοσπαστικών συγκρούσεων στην περιοχή δεν έχει τελειώσει. Παρά τις οπισθοδρομικές πολιτικές εξελίξεις σε μια σειρά χωρών (Βραζιλία, Αργεντινή κυρίως) ενδυναμώνουν σήμερα τα κινήματα αντίστασης στις χώρες αυτές και αποκτούν στρατηγικές νίκης. Η πρόσφατη εκλογική νίκη του Λένιν Μορένο στο Εκουαδόρ είναι γεγονός. Οι οικονομικές και πολιτικές επιτυχίες στην Βολιβία του Έβο Μοράλες, δυναμώνουν. Οι προοδευτικές πολιτικές με μεγάλες δυσκολίες, συνεχίζονται στην Νικαράγουα, το Σαλβαδόρ, την Ουρουγουάη. Στο Μεξικό οι προοπτικές ενότητας της Αριστεράς ενόψει των επερχόμενων προεδρικών εκλογών με την θετική εμπλοκή των Ζαπατίστας ανοίγουν νέους δρόμους ελπίδας για την χώρα. Η Κούβα συνεχίζει τον δύσκολο δρόμο των επαναστατικών κατακτήσεων με επιτυχίες, προσπαθώντας να σπάει τον εμπορικό της αποκλεισμό που ζυγώνει τα 60 χρόνια!
Κλείνοντας αυτές της γενικές παρατηρήσεις επισημαίνω τον σχεδόν απόλυτο αποκλεισμό αυτών των απόψεων από τα κυρίαρχα συστημικά ΜΜΕ, που ξαφνικά θυμήθηκαν την ταπεινή μου άποψη.
Ουδέποτε υπηρέτησα με το όποιο κόστος, συστημικές επικοινωνιακές ανάγκες. Εάν όμως υπάρχει χώρος να εκφραστώ με απόλυτη διαφάνεια, έξω από καθοδηγούμενες διαδικασίες τηλεοπτικής ή ραδιοφωνικής “κοπτορραπτικής”, θα επιλέξω εγώ, το ενημερωτικό μέσο, με δικούς μου όρους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική του στις διεθνείς σχέσεις πριν την συνθηκολόγηση του το καλοκαίρι του ’15
Υπηρέτησα από θέση ευθύνης την εξωτερική πολιτική και την πολιτική άμυνας, τα τελευταία χρόνια πριν την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ τον Γενάρη του 2015. Το έπραξα πάντα μέσα από συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες, υπηρετώντας το ριζοσπαστικό, αντιμνημονιακό πολιτικό σχέδιο του τότε ΣΥΡΙΖΑ. Στα πλαίσια των καθηκόντων μου πραγματοποίησα πολλά ταξίδια, ώστε να δυναμώνουν οι ιδεολογικοί, προγραμματικοί δεσμοί του ΣΥΡΙΖΑ με μια σειρά από κόμματα και κυβερνήσεις στο εξωτερικό. Όλα αυτά σε μια προετοιμασία ανάληψης πιθανής εκλογικής νίκης του κόμματος. Σε αυτό το σημείο να θυμίσω και πάλι στα κυρίαρχα ΜΜΕ, ότι χώρες, ακόμα και χώρες μέλη της Ε.Ε., είχαν και έχουν ακόμα και σήμερα ανεπτυγμένες διακρατικές σχέσεις με την Βενεζουέλα. Η Πορτογαλία συμμετέχει σε πρόγραμμα μεγάλων κατασκευών (υποδομές, εργατικές κατοικίες κ.λ.π.) αντί προμήθειας φτηνότερου πετρελαίου από τις τρέχουσες διεθνείς τιμές και υποπροϊόντων πετρελαίου. Το ίδιο η Ιταλία, που εκπαιδεύει αξιωματικούς του πολεμικού Ναυτικού της Βενεζουέλας. Η κατά τα άλλα ισχυρή Γερμανία έχει και σήμερα εμπορικές σχέσεις με την Βενεζουελα, όπου προμηθεύει βιομηχανικά προϊόντα. Πάνω από τις μισές εισαγωγές αγροτοδιατροφικών αναγκών της Βενεζουέλας πραγματοποιούνται από αμερικανικές εταιρίες. Σε αυτό σημείο και πάλι τα ελληνικά συστημικά ΜΜΕ, βρίσκονται μετεξεταστέα και αδιάβαστα! Αρκεί να πουλάνε οτιδήποτε σχετίζεται με παραπληροφόρηση κατά της μπολιβαριανής επανάστασης.
Το επίμαχο ταξίδι της αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ το 2013 στην Βενεζουέλα
Με πρωτοβουλία της κυβέρνησης της Βενεζουέλας και διαμέσου του πρεσβευτή στην Αθήνα, την εποχή εκείνη, ο ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε πρόσκληση να επισκεφτεί την χώρα, ώστε να εξεταστούν οι δυνατότητες αναβάθμισης διακρατικών σχέσεων της Ελλάδας με την Βενεζουελα. Από την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Παππάς και εγώ συμμετείχαμε σε αυτήν την αποστολή. Ταυτόχρονα η κυβέρνηση της Βενεζουέλας είχε προσκαλέσει ξένους και Έλληνες επιχειρηματίες. Έναν από τους Έλληνες επιχειρηματίες εκπροσωπούσε ο Κ. Αρτεμίου, τον οποίον και εκεί γνώρισα.
Οι επαφές μας κατά την ολιγοήμερη παραμονή μας στην Βενεζουέλα εντάχθηκε σε ένα συνολικό σχέδιο πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής με πολυμερείς συνεργασίες που επικέντρωναν στο δυνάμωμα της ελληνικής οικονομίας, ιδιαίτερα στα πεδία της ενέργειας, των αγροτοδιατροφικών συνεργασιών (ελληνικές εξαγωγές, κ.λ.π.).
Σε αυτό το σημείο να επισημάνω και άλλα μου ταξίδια με τον ίδιο στόχο και προσανατολισμό που θα προωθούσε το αντιμνημονιακό πολιτικό σχέδιο μιας υπερήφανης Ελλάδας που δεν θα συνθηκολογούσε και δεν θα παραδιδόταν αμαχητί στις ορέξεις των δανειστών μέσω ατελείωτων εκβιασμών και δολοφονικών μνημονίων. Υπηρέτησα με πάθος αυτές τις αντιμνημονιακές και πατριωτικές πολιτικές.
Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα βρίσκομαι στη ΛΑ.Ε.
Σε ό,τι με αφορά, σενάρια που υπηρετούν δολοπλοκίες, διαφθορά, “μυστικές χρηματοδοτήσεις” και άλλες νοσηρές φαντασιώσεις είναι εντελώς ανυπόστατα ούτε κατ’ υπόνοια υπέπεσαν στην αντίληψή μου δραστηριότητες σε τέτοιες νοσηρές κατευθύνσεις. Η τότε συμμετοχή μου στην αντιπροσωπεία του τότε ΣΥΡΙΖΑ και όποιες δραστηριότητες αυτή η αντιπροσωπεία ανέπτυξε με τη δική μου παρουσία, αφορούσαν την ενίσχυση εμπορικών πολυμερών διακρατικών σχέσεων με μια ενεργειακή “υπερδύναμη” με την οποία πολλές χώρες επιδίωξαν και επιδιώκουν αναβάθμιση πολλαπλών σχέσεων. Πόσω μάλλον το 2013, που ο τότε ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε τις προοπτικές ενδυνάμωσης ισότιμων ενεργειακών, εμπορικών, επενδυτικών ευκαιριών ως υψίστης προτεραιότητας. Αυτή την πολιτική υπηρέτησα με καθαρότητα και αφοσίωση.
Οι συνεχείς προσπάθειες απαξίωσης της δικιάς μας Αριστεράς που παραμένει ανυπότακτη και υπερήφανη, δεν κάνουν τίποτε άλλο από το να προσθέτουν ακόμα περισσότερη αναξιοπιστία στο βαθύτατα αναξιόπιστο και διαπλεκόμενο σύστημα ενημέρωσης της χώρας.
*Ο Κώστας Ήσυχος είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου της ΛΑ.Ε
