Όσο πάει και απογειώνεται η συλλογική Δύση. Με βάση το δόγμα “αν η πραγματικότητα δεν είναι έτσι που θέλουμε, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα”, έχοντας εγκαταλείψει κάθε ελπίδα για νίκη επί του πεδίου στην Ουκρανία, επιλέγουν την εικονική πραγματικότητα – εκεί νικάνε εύκολα.
Όλοι θυμόμαστε τις δηλώσεις της πλέον καλοπληρωμένης γελωτοποιού της Ιστορίας, Ούρσουλας φον ντερ Κάργιεν, ότι οι Ρώσοι αναγκάζονται να διαλύουν πλυντήρια για να πάρουν τσιπάκια για τους πυραύλους τους (μα καλά, τι αποθέματα πλυντηρίων είχαν, οι άτιμοι;)
Όλοι θυμόνται επίσης ότι εδώ και πολλά χρόνια – και πάντως από την έναρξη της Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης – ο Πούτιν είναι βαριά άρρωστος, ετοιμοθάνατος, πιθανότατα ήδη νεκρός. Αυτός που βλέπουμε στις ειδήσεις είναι – βέβαια – σωσίας του (Καλά τα πάει ο σωσίας πάντως).
Οι περισσότεροι επίσης θυμόνται ότι ο Ρωσικός λαός είναι ερωτευμένος με τη Δύση και βρίσκεται στα πρόθυρα εξέγερσης. (Οι 400.000 εθελοντές που έχουν καταταγεί και πολεμάνε στα μέτωπα της πρώην Ουκρανίας, μάλλον αποτελούν εξαίρεση).
Το τελευταίο όμως μάλλον είναι το καλύτερο: Οι Ρώσοι στρατιώτες λιμοκτονούν και σαν αποτέλεσμα σφάζουν ο ένας τον άλλον για να τον φάνε. Η αποκάλυψη έρχεται από την ουκροναζιστική GUR και δημοσιεύεται από την Daily Express. (Το παράδοξο είναι ότι σκοτώνουν ο ένας το άλλον με μαχαίρια. Καλά, κονσερβοκούτια δεν έχουν;)
Κάτι θα πρέπει να γίνει με το θέμα. Καλά να καταναλώνουν κολομπιάνα ο Ζελένσκι, η Ντεν Κάργιεν, ο Στάρμερ και η παρέα τους. Όταν όμως κερνάνε και τις μυστικές υπηρεσίες τους και τους δημοσιοκάφρους τους, η κατάσταση ξεφεύγει.
