Ο Γερμάκ μας τέλειωσε. Και ο Ζελένσκι δεν αισθάνεται πολύ καλά…
Ο Αντρέι Γερμάκ, ο στενότερος συνεργάτης και προσωπικός φίλος του Ουκρανού ληγμένου πρώην προέδρου και νυν δικτάτορα Ζελένσκι, ανακοίνωσε σήμερα την παραίτησή του από τη θέση του προσωπάρχη του δικτάτορα.
Η παραίτησή του, το απόγευμα της Παρασκευής (ώρα ΗΠΑ) ήρθε ενώ ηγείτο της αντιπροσωπείας που διαπραγματεύεται στις ΗΠΑ τους όρους του “ειρηνευτικού σχεδίου Τραμπ”.
Ως αιτία εμφανίστηκε η έρευνα που έγινε στην κατοικία του από κλιμάκιο της υπηρεσίας καταπολέμησης της διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU).
Διαφθορά στην Ουκρανία: Κάτι σαν οίκος ανοχής στην οδό Φυλής
Η διαφθορά στην Ουκρανία δεν είναι κάτι που ήταν άγνωστο. Ήδη από το 2022 είχε γίνει γνωστό ότι το ένα από τα δύο πρώτα αυτοκινούμενα πυροβόλα τύπου CAESAR που δώρισε ο Γάλλος παρ’ ολίγον Ναπολέων στην Ουκρανία, μεταπωλήθηκε έναντι ευτελούς τιμήματος στον … εχθρό και βρέθηκε στο εργοστάσιο Uralvagonzavod όπου διαλύθηκε για να δουν οι τεχνικοί του εργοστασίου αν υπάρχει κάποια χρήσιμη καινοτομία που θα μπορούσαν να ενσωματώσουν στο ανάλογης τεχνολογίας πυροβόλο τους, το 2S43 “Malva”. Η συλλογική Δύση έσπευσε να μιλήσει για fake news (ήταν η εποχή που η Ντερ Λάιεν δήλωνε με κάθε επισημότητα ότι οι Ρώσοι διαλύουν πλυντήρια για να φτιάξουν πυραύλους) και να υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει καμία απόδειξη για την “ανυπόστατη” κατηγορία – ενώ η είδηση είχε βγει όταν οι εργαζόμενοι του Uralvagonzavod ανάρτησαν στο τουίτερ φωτογραφία τους μπροστά στο αγορασμένο πυροβόλο, με λεζάντα που ευχαριστούσαν τον Μακρόν για τη “δωρεά” του. Αργότερα το NBC δημοσίευσε έρευνα σύμφωνα με την οποία μόνον το 30% της Δυτικής βοήθειας φτάνει στο μέτωπο, ενώ το υπόλοιπο 70% πέφτει θύμα ρεμούλας σε διάφορα επίπεδα (τα οποία κατά πάσαν πιθανότητα ξεκινάνε από το υπουργείο άμυνας των ΗΠΑ, ενώ και η ίδια η Ντερ Λάιεν, γνωστή για τα ακριβά γούστα της, δε μπορεί να μην έχει το μερίδιό της). Δυτικές πηγές έχουν επίσης κατ’ επανάληψη γράψει ότι οι διεθνείς αγορές λαθραίων όπλων έχουν πλημμυρίσει από όπλα που δωρήθηκαν μεν στην Ουκρανία, πουλήθηκαν όμως αλλού.
Στο ίδιο το ουκρανικό κυνοβούλιο, τότε που η αντιπολίτευση δεν είχε τεθεί εκτός νόμου, είχε καταγγελθεί ότι ο πρόεδρος – τότε – Ζελένσκι είχε καταθέσεις σε υπεράκτιες τράπεζες ύψους δισεκατομμυρίων (δολαρίων, όχι γριβνών).
Και βέβαια ο χορός εκατομμυρίων δεν ξεκίνησε με την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης. Όσοι παρακολουθούν τα πράγματα θα θυμούνται ότι από την εποχή του Ομπάμα ακόμη, ο τότε αντιπρόεδρος Μπιντέν είχε εκβιάσει την ουκρανική κυβέρνηση για να παραγκωνίσει εισαγγελέα που ερευνούσε σκάνδαλο διαφθοράς (που άγγιζε την οικογένεια Μπιντέν μέσω του υιού, Χάντερ).
Γιατί τώρα;
Που βρίσκεται το νέο λοιπόν;
Απλά στο ότι η σημερινή κυβέρνηση των ΗΠΑ προσπαθεί με κάθε τρόπο να σταματήσει τον πόλεμο, καταλαβαίνοντας ότι αν αφεθεί να ακολουθήσει την πορεία του θα οδηγήσει σε πανωλεθρία της συλλογικής Δύσης και τελικά στη διάλυσή της. Στον αντίποδα είναι οι εταιρείες όπλων, στην πλειονότητά τους ελεγχόμενες από τη Blackrock, οι οποίες επιθυμούν να συνεχίσουν να πουλάνε όπλα, άσχετα πού θα οδηγήσει αυτό.
Από τη μεριά του, ο Ουκρανός δικτάτορας, βουτηγμένος μέχρι το λαιμό στη διαφθορά από την οποία αυτός και ο περίγυρός του κονομάνε τρελά λεφτά, μαζί με την πλειονότητα των “ηγετών” χωρών της Ε.Ε. (με ανάλογα κίνητρα: ο σημερινός καγκελάριος της Γερμανίας, Μερτς, π.χ., είναι υπάλληλος της Blackrock) θέλουν επίσης να συνεχίσουν τον πόλεμο μέχρι τον τελευταίο Ουκρανό – και στη συνέχεια, αν είναι δυνατόν, μέχρι τον τελευταίο Πολωνό, Γερμανό κλπ).
Όπως συνηθίζουν οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ, για να “πείσουν” τους αντιπάλους τους δεν αρκούνται στα επιχειρήματα. ή, για να το πούμε διαφορετικά, χρησιμοποιούν “επιχειρήματα” διαφόρων τύπων. Ένα από τα αγαπημένα τους, ως γνωστόν, είναι ο εκβιασμός.
Για αυτό το λόγο ξαφνικά η υπηρεσία καταπολέμησης της διαφθοράς ξαφνικά ανακάλυψε σκάνδαλο – όχι στις προμήθειες όπλων (τουλάχιστον όχι ακόμα), αλλά στις προμήθειες της Ενεργκοατόμ, της κρατικής εταιρείας πυρηνικής ενέργειας. Και οι ΗΠΑ, με κάποια καθυστέρηση, εξανέστησαν.
Στο σκάνδαλο αυτό (κάτι σαν ουκρανικό ΟΠΕΚΕΠΕ), ο “Φραπές” είναι ο Τιμούρ Μίντιτς, συνεργάτης του Ζελένσκι στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ο οποίος έχει διαφύγει στο σιωνιστικό ψευδοκράτος. Επειδή στην Ουκρανία δεν πίνουν φραπέ, το παρατσούκλι του είναι “το πορτοφόλι του Ζελένσκι”. “Χασάπης” είναι ο Ρουστέμ Ουμιέροφ, επικεφαλής του Ουκρανικού συμβουλίου άμυνας και εθνικής ασφάλειας. Επίσης υπό διερεύνηση είναι πρώην πρωθυπουργοί, υπουργοί και άλλοι ανώτατοι αξιωματούχοι. Ουσιαστικά, όλος ο στενός κύκλος του δικτάτορα.
Το σημαντικό εδώ είναι ότι η έρευνα για τη διαφθορά δε διευθύνεται από την NABU αλλά από υπηρεσίες των ΗΠΑ. Τον Ιούνιο, το υπουργείο εξωτερικών της αδιάφθορης χώρας έστειλε στην Ουκρανία κλιμάκιο 80 ερευνητών, ενώ ο υπουργός, Μάρκο Ρούμπιο είχε δηλώσει ότι “οτιδήποτε αντικανονικό θα έχει συνέπειες”. Ο ίδιος φρόντισε να διοριστεί γενικός εισαγγελέας ο Ρουσλάν Κραβτσένκο, ο οποίος προΐσταται της έρευνας.
Επί τόπου έχει σπεύσει και κλιμάκιο του FBI, ενώ έχουν κατασχεθεί υποκλαπείσες ηχογραφήσεις εκατοντάδων ωρών τηλεφωνικών συνομιλιών, που αρκούν για να διαλευκανθεί πλήρως η υπόθεση. Εννοείται ότι το να κατασκευαστούν στοιχεία, συνομιλίες κλπ, που σήμερα μέσω της χρήσης προγραμμάτων Τ.Η. (τεχνητής ηλιθιότητας) είναι μέσα στις δυνατότητες οποιουδήποτε δεκαπεντάχρονου, για υπηρεσίες σαν το FBI είναι παιχνιδάκι εδώ και δεκαετίες.
Είναι πιθανόν ο Ουκρανός δικτάτορας, υπό το κράτος της αυταπάτης ότι μπορεί να πιέσει τις ΗΠΑ στηριζόμενος στους Ευρωπαίους συμμάχους του – αυταπάτη που πιθανότατα να ενισχύθηκε από την κατάχρηση ουσιών για την οποία φημίζεται και η οποία θολώνει την κρίση – να είχε δώσει εντολές στον Γερμάκ, κατά τη διαπραγμάτευση να μην παραβιάσει κάποιες “κόκκινες γραμμές”. Φαίνεται ότι, από τη μεριά της, η διαπραγματευτική ομάδα των ΗΠΑ του έδωσε να καταλάβει αυτό που είχε πει και ο Τραμπ στον Ουκρανό ομόλογό του: “δεν έχεις κανένα χαρτί στα χέρια σου”. Και ο Γερμάκ, μετά από την έρευνα στο σπίτι του, έρευνα που βέβαια μπορεί να βρει ότι θέλουν οι εντολείς της, παραιτήθηκε.
Κατόπιν των παραπάνω, είναι προφανές ότι η συμμορία Ζελένσκι βρίσκεται κάτω από τη Δαμόκλειο Σπάθη του Ντον Τραμπ και των ανθρώπων του. Το υποτιθέμενο δίλημμα του Ζελένσκι (“είτε θα χάσουμε την αξιοπρέπειά μας, είτε τον υπ’ αριθμό ένα σύμμαχό μας”) στην πραγματικότητα δεν υφίσταται. Ο κοκαϊνομανής του Κιέβου θα αναγκαστεί να πιει μέχρι τελευταία σταγόνα το πικρό ποτήρι.
Και μία διευκρίνηση: Οποιαδήποτε ομοιότητα με τα σκάνδαλα στη δική μας χώρα είναι απολύτως συμπτωματική!