Τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ επιδίδονται συστηματικά σε μια παρανάγνωση των δημοσκοπήσεων
Ο τίτλος μου έκανε ομολογουμένως εντύπωση. Χρησιμοποιούσε τον μπασκετικό όρο double score για να παρουσιάσει τις επιδόσεις της κυβέρνησης στις δημοσκοπήσεις και το γεγονός ότι εμφανίζεται να έχει διπλάσιο ποσοστό από το δεύτερο κόμμα, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ.
Αυτό λίγο πολύ παρουσιάζεται ως μια πολιτική νίκης και εμμέσως πλην σαφώς ως απόδειξη ότι η ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τον έλεγχο του πολιτικού παιχνιδιού και το πιο πιθανό είναι να κερδίσει και τις επόμενες εκλογές.
Βεβαίως, όλα αυτά είναι μεν βολικά για την εξυπηρέτηση του κυβερνητικού αφηγήματος, προκύπτουν όμως από έναν εξαιρετικά εσφαλμένο τρόπο να διαβάζει κανείς τις δημοσκοπήσεις.
Γιατί οι δημοσκοπήσεις, συμπεριλαμβανομένων αυτών για φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ πουθενά δεν καταγράφουν ότι η κυβέρνηση θα κερδίσει τις επόμενες εκλογές.
Το ακριβώς αντίθετο: το βασικό συμπέρασμα όλων των δημοσκοπήσεων είναι ότι ως προς την εκτίμηση ψήφου η Νέα Δημοκρατία δεν υπάρχει καμία περίπτωση να πάρει αυτοδυναμία στις εκλογές.
Πράγμα που σημαίνει ότι πάμε για εκλογές που θα οδηγήσουν σε ένα διαφορετικό πολιτικό τοπίο.
Υπάρχει προφανώς το ενδεχόμενο η Νέα Δημοκρατία να πάει σε κάποιου είδους κυβέρνηση συνεργασίας. Μόνο που αυτό, πέραν του ερωτήματος εάν είναι εφικτή μια συνεργασία και με ποιες δυνάμεις, σημαίνει επίσης ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός.
Γιατί πάντα στοιχείο τέτοιων διαπραγματεύσεων είναι ότι πρωθυπουργός θα είναι πρόσωπο κοινής αποδοχής.
Υπάρχει, από την άλλη, το ενδεχόμενο η Νέα Δημοκρατία να πάει σε δεύτερες εκλογές σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει κλίμα πόλωσης και να κάνει την επιλογή «διλημματική». Βεβαίως, μια τέτοια προσπάθεια έχει το πρόβλημα ότι δίνει και περιθώριο στην αντιπολίτευση να ανασυγκροτηθεί και να μπορέσει να παρουσιαστεί στην κοινωνία ως η εναλλακτική.
Αυτό σημαίνει ότι αυτό που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις είναι στην καλύτερη περίπτωση μια κυβέρνηση συνεργασίας με «θυσιασμένο» τον ίδιο τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως προς την πρωθυπουργία.
Την ίδια στιγμή οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ότι είμαστε σε μια μεταβατική φάση ως προς το πολιτικό σύστημα. Γιατί μπορεί να είναι χαμηλές οι επιδόσεις της αντιπολίτευσης, αλλά τα ευρήματα αφορούν τη σημερινή κατακερματισμένη και αναποτελεσματική αντιπολίτευση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει περιθώριο για την αντιπολίτευση, γιατί εάν παρουσιάσει πειστική και μαχητική πρόταση θα μπορούσε να διεκδικήσει μια ηγεμονική παρουσία.
Αυτό σημαίνει επίσης ότι ορισμένα ευρήματα που βλέπουν το φως, όπως για παράδειγμα η απήχηση που θα μπορούσε να έχει ένα κόμμα υπό τον Αλέξη Τσίπρα, ή ένα κόμμα υπό τον Αντώνη Σαμαρά, θα πρέπει να εκτιμηθούν πιο προσεκτικά. Γιατί μετριέται η σχετική απήχηση κομμάτων που ακόμη ούτε έχουν ανακοινωθεί, ούτε έχουν παρουσιάσει πρόγραμμα και ηγετική ομάδα. Με αυτή την έννοια, οι τελικές επιδόσεις μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικές, όταν και εάν διαμορφωθούν νέα κόμματα.
Κατανοώ γιατί φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ προσπαθούν να διαμορφώσουν μια τέτοια εικόνα. Όμως, φοβάμαι ότι υπάρχει και κάτι βαθύτερο που έρχεται από την ίδια την αντίληψη της κυβέρνησης για την άσκηση της εξουσίας. Όπως έχω ξαναγράψει από αιρετή κυβέρνηση, η ΝΔ και ο πρωθυπουργός συμπεριφέρονται ως ένα καθεστώς. Για την ακρίβεια ως το μόνο καθεστώς που μπορεί να έχει η χώρα. Γι’ αυτό και συμπεριφέρεται ως κυβέρνηση που δεν πρόκειται να αφήσει την εξουσία γιατί δικαιωματικά της ανήκει.
Είναι σαφές πως όλα αυτά παραπέμπουν σε λογικές και αντιλήψεις που είναι πολύ μακριά από τη δημοκρατική λογική.
Στην πραγματικότητα, οι δημοσκοπήσεις τη συνθήκη πολιτικής κρίσης που αντιμετωπίζουμε αποτυπώνουν. Την αντιδημοφιλία της κυβέρνησης, τη βαθιά εμπεδωμένη δυσαρέσκεια κατά της κυβέρνησης και την κρίση εμπιστοσύνης σε βασικούς θεσμούς, μαζί με το γεγονός ότι η σημερινή αντιπολίτευση παραμένει ουσιωδώς ανεπαρκής, την ώρα που η κοινωνία αναζητά μια πειστική δημοκρατική εναλλακτική που θα μπορούσε να αποτελέσει αντίπαλο δέος απέναντι στην κυβέρνηση.
Πράγμα που σημαίνει ότι για όποιον θέλει να πάει πρώτα στην κοινωνία και όχι στους επαγγελματίες της πολιτικής, που θέλει να αφουγκραστεί την κοινωνία και όχι απλώς να επαναλάβει συνθήματα, και που προφανώς θέλει να εκπροσωπήσει ένα αίτημα δημοκρατίας, δικαιοσύνης και εντιμότητας, υπάρχει πραγματικό και μεγάλο περιθώριο. Και αυτό το δείχνουν οι δημοσκοπήσεις Αρκεί να ξέρεις πώς να τις διαβάζεις…
ΠΗΓΗ in.gr
