Η Ελλάδα για πρώτη φορά από το 2022 όταν ξεκίνησε η στρατιωτική σύγκρουση Ρωσίας και Ουκρανίας μπλόκαρε απόφαση της ΕΕ , η οποία ζημίωνε τα οικονομικά της συμφέροντα και επέβαλε δυσμενείς ρυθμίσεις σε βάρος της Ρωσίας .
Συγκεκριμένα η Ελλάδα αρνήθηκε να επιβάλει περιορισμούς στη λήψη βίζας για Ρώσους πολίτες , κάτι που θα ήταν ακραία επιβλαβές για εκείνες τις περιοχές της χώρας μας που ακόμα έχουν ρωσικό τουρισμό , παρά την εχθρική στάση της Ελλάδας προς την Ρωσία , όπως είναι τα Επτάνησα .
Βεβαίως , για να λέμε την αλήθεια , η Ελλάδα δεν ήταν η μόνη που σήκωσε στους ώμους της το ”βάρος” ενός veto προς το ευρωπαϊκό ”ιερατείο”. Η χώρα μας είχε εκ των πραγμάτων την ”κάλυψη” των τριών μεγάλων Μεσογειακών χωρών της ΕΕ , της Γαλλίας , της Ιταλίας και της Ισπανίας που κι αυτές ψήφισαν κατά της απόφασης της ΕΕ και βεβαίως της ”συνηθισμένης ” Ουγγαρίας.
Έκπληξη προκάλεσε το γεγονός ότι η Κύπρος έλαμψε δια της απουσίας και της αχαριστίας της από την καταψήφιση της απόφασης της ΕΕ , η οποία Κύπρος όχι μόνο έχει ευεργετηθεί πολιτικά και οικονομικά από τη Ρωσία αλλά και με ένα τρόπο οφείλει και την ίδια της την ύπαρξη της στο veto που έθεσε η Ρωσία στην υπερψήφιση από το Συμβούλιο Ασφαλείας ( Σ.Α.) του ΟΗΕ του μακάβριου σχεδίου Ανάν (2004) για τη δήθεν λύση του Κυπριακού το οποίο σχέδιο , αν αποφασιζόταν στο Σ.Α. θα ήταν η καταστροφή για το Κυπριακό κράτος . Είπαμε όμως :
”Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος” !
Όμως ”ένας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη” και ένα ελληνικό veto στην ΕΕ αφαιρεί μόνο μια σταγόνα από τον ωκεανό της αντιρωσικής ψύχωσης του ελληνικού πολιτικού κατεστημένου.
Αν επιβεβαιώνει πάντως κάτι το ελληνικό veto είναι την ανάγκη να αλλάξει βαθιά ο προσανατολισμός της χώρας μας με την άρση όλων των άδικων και παράνομων κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας και την αποκατάσταση σχέσεων φιλίας και συνεργασίας με τη μεγάλη χώρα , στην οποία ο ελληνικός λαός χρωστάει πολλά.
Ιδιαίτερα χρωστάει την ίδρυση του ελεύθερου ελληνικού κράτους με τη Συνθήκη της Αδριανουπόλεως που υπογράφηκε από τον Αλεξέϊ Ορλώφ (Ρωσία) και τον Αμπντούλ Καντίρ (Τουρκία) στις 14/9/1823 , την επέτειο της οποίας τιμήσαμε καθόλου πάντως με την λαμπρότητα που της αξίζει , πριν λίγες μέρες στην Ελλάδα.
Πρώτα βήματα σε αυτόν τον νέο αναγκαίο προσανατολισμό της Ελλάδας , κρίσιμη γι’ αυτήν την ίδια την επιβίωση της πατρίδας μας , θα μπορούσαν να ήταν : Η αναγνώριση της Κριμαίας ως αναπόσπαστου τμήματος του Ρωσικού κράτους. Η άμεση κατάργηση κάθε περιορισμού στην ενεργειακή συνεργασία της Ελλάδας με την Ρωσία και η άμεση αναζωογόνηση της ξεχασμένης από τις κυβερνήσεις Τσίπρα και Μητσοτάκη Συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού South Stream με στόχο τη μεταφορά ρωσικού φυσικού αερίου προς Ελλάδα , Βαλκάνια και Κεντρ. Ευρώπη.
Αυτή τη συμφωνία συνομολόγησε το Ιούνιο του 2015 στην Αγία Πετρούπολη ο υπογράφων τότε υπουργός Ενέργειας της Ελλάδας Παν.Λαφαζάνης , σήμερα επικεφαλής του ”Δημοκρατικού Κινήματος Εθνικής Απελευθέρωσης” με τον τότε και νυν υπουργό Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας Αλεξάντρ Νόβακ .
Ο ελληνικός λαός έχει βαθιά στην καρδιά του την Ρωσία και τον ρωσικό λαό και τρέφει βαθύ ιστορικό και ανεξίτηλο σεβασμό και φιλία απέναντι τους , πράγματα που δεν μπορούν να κλονιστούν ούτε από την αντιρωσική προπαγάνδα του διαδικτύου , ούτε από την κίβδηλη ρωσοφοβική κινδυνολογία.
Ήρθε η ώρα το μέγα ιστορικό και επίκαιρο κεφάλαιο της φιλίας και του σεβασμού του λαού μας προς τη Ρωσία και τον Ρωσικό λαό να μετατραπεί στην Ελλάδα σε μεγάλο πολιτικό κεφάλαιο και πολιτική δυναμική που θα δώσει φτερά στις ελληνορωσικές σχέσεις , φτερά στην ανάπτυξη και ασφάλεια της χώρας και φτερά σε μια ανεξάρτητη Ελλάδα με πολυδιάστατη στρατηγική που θα διαμορφώνει νέα δεδομένα στην Ανατ. Μεσόγειο , στα Βαλκάνια και την Ευρώπη μακριά από Δυτικούς ηγεμονισμούς και επεκτατικές βλέψεις περιφερειακών δυνάμεων της περιοχής μας .
Παναγιώτης Λαφαζάνης