Την ώρα που οι λαοί της Ευρώπης ασφυκτιούν οικονομικά, η Κομισιόν αποφασίζει να γιορτάσει την 14η Ιουλίου -ημέρα της πτώσης της Βαστίλης δηλαδή- όχι με περισσότερη δημοκρατία, αλλά με περισσότερη φορολογία.
H Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει τρεις νέους φόρους, ώστε να γεμίσει τα υποτιθέμενα άδεια ταμεία της, για να ταΐσει τον άπλιστο γραφειοκρατικό της μηχανισμό, αλλά και τον αγαπημένο της Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Οι τρεις νέοι φόροι είναι οι εξής:
- Φόρος σε μη ανακυκλωμένα ηλεκτρονικά απόβλητα
- Φόρος σε όλα τα προϊόντα που σχετίζονται με τον καπνό, σε μια εποχή που η αγορά καπνού έχει ήδη υπερφορολογηθεί
- Φόρος στις επιχειρήσεις με τζίρο άνω των 50 εκατομμυρίων ευρώ, γιατί ό,τι εξακολουθεί να παράγει στα πέτρινα χρόνια μας, πρέπει να τιμωρείται.
Και όλα αυτά για να χρηματοδοτηθεί ένας διογκωμένος ευρωπαϊκός προϋπολογισμός, που οι ίδιοι Ευρωπαίοι πολίτες δεν ψήφισαν, δεν ενέκριναν κι ενίοτε ούτε καν κατανοούν.
Την ίδια στιγμή κόβονται κονδύλια για την περίθαλψη, για την υγεία, για την εκπαίδευση, για τους αγρότες και για ό,τι έχει να κάνει με το κοινωνικό κράτος. Απειλούνται επιδοτήσεις στις περιφέρειες, επανεξετάζεται ολόκληρη η πολιτική συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης με στόχο τη συγκέντρωση των χρημάτων στα χέρια των κεντρικών κυβερνήσεων.
Γιατί όλοι αυτοί οι φόροι; Από τις Βρυξέλλες δίνουν σαν δικαιολογία «μα για να πληρωθεί το κοινό ευρωπαϊκό μας χρέος ύψους 30 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως». Αυτό δηλαδή που δημιουργήθηκε μετά την πανδημία χωρίς ποτέ να ερωτηθεί και πάλι η κοινή γνώμη.
Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι ποιος θα πληρώσει -γνωρίζουμε την απάντηση. Εμείς. Απλά πρέπει να το πάρουμε απόφαση, ίσως, πως η Ευρώπη των υποτιθέμενων λαών έχει κηρύξει έναν ύπουλο οικονομικό πόλεμο κατά των ίδιων της των πολιτών.
