Η Ελλάδα ως χώρα αναπτυγμένη μεν, στην περιφέρεια του κέντρου δε, βιώνει μια σκληρή επιβολή ισχύος, λόγω κατεξοχήν της νεο-αποικιακού τύπου λειτουργίας της Ευρωζώνης αφενός, της Εθελόδουλης μετατροπής της σε νεο-αποικία αφετέρου από τις ντόπιες ελίτ: Υφίσταται βίαιες εξωτερικές επιβολές και θεσμικές εκτροπές που κυριολεκτικά κουρελιάζουν κάθε ουσιαστικό στοιχείο του Συντάγματός της,και της Δημοκρατικής λειτουργίας..
Προφανώς με τη συνέργεια του ντόπιου συστήματος εξουσίας.Δεν μας φτάνει η υποβάθμιση της Χώρας όσον αφορά την γεω-πολιτική ανάγνωση, προκύπτουν τακτικά και εσωτερικά προβλήματα.
Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του εκλογοδικείου που κήρυξε έκπτωτους τρείς βουλευτές των “Σπαρτιατών” αφήνοντας παράλληλα ΚΕΝΕΣ τις θέσεις τους και άρα αφήνοντας το Κοινοβούλιο με 297 βουλευτές (για πρώτη φορά στα χρονικά), προκύπτουν αμείλικτα ερωτήματα: ο αριθμός των 300 βουλευτών γίνεται να καθορίζεται στο
ΠΕΡΙΠΟΥ; Είναι δυνατόν επί τόπου η κυβέρνηση να κατεβάζει αυθαίρετα τον αριθμό του εύρους της πλειοψηφίας στους 149!, μέχρις ότου αναγκαστεί να υπαναχωρήσει και να επιστρέψουμε στο Συνταγματικό 151;
Γελοιότητες μεν-επικίνδυνα πράγματα δε. Δεν μιλάμε για εκλογές σε Φοιτητικό Σύλλογο αλά ́για το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Τελικά, ΜΕΙΖΟΝ θέμα αναδεικνύεται το
ζήτημα Υπεράσπισης της (κολοβής) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μας.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
