Καλωσορίσατε στην πρώτη ημέρα της άνοιξης, όπου η φύση ξυπνά, τα λουλούδια
ανθίζουν και η ανθρωπότητα συνεχίζει να σέρνει μαζί της το βαθιά ριζωμένο, σχεδόν
ανθεκτικό σε κάθε εποχή, μικρόβιο του ρατσισμού.
Και επειδή σήμερα είναι και η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού, ας κάνουμε
μια μικρή ανασκόπηση του «ανοιξιάτικου» αυτού φαινομένου, που, σε αντίθεση με
τα χελιδόνια, δεν λέει να μεταναστεύσει.
Ο Ρατσισμός στην εργασία είναι ο Μεγάλος Μαγνήτης της Μετριότητας διότι
εάν υπάρχει ένας χώρος όπου ο ρατσισμός φοράει το κοστούμι του και κάνει
επαγγελματικές συναλλαγές, αυτός είναι ο εργασιακός.
Οι «άριστοι» προσλαμβάνονται κατά προτίμηση αν είναι συγγενείς, φίλοι, ή
τουλάχιστον μοιάζουν αρκετά στην εικόνα που έχει ο προϊστάμενος για το «σωστό»
εργαζόμενο.
Όποιος τολμήσει να είναι διαφορετικός – είτε λόγω καταγωγής, φύλου, ηλικίας ή
ακόμα και απλά λόγω πιο έντιμης εργασιακής ηθικής – καταλήγει στο περιθώριο.
Φυσικά, ο ρατσισμός στην εργασία έχει εξελιχθεί.
Παλιά, σου έλεγαν ξεκάθαρα «δεν προσλαμβάνουμε γυναίκες γιατί κάνουν παιδιά» ή
«οι ξένοι δεν είναι τόσο ικανοί όσο οι ντόπιοι».
Σήμερα, αυτά λέγονται με πιο διπλωματικούς όρους: «Δεν ταιριάζετε στην
κουλτούρα της εταιρείας» ή «ψάχνουμε κάποιον με πιο σχετική εμπειρία» (δηλαδή
κάποιον που τυχαίνει να είναι κολλητός του διευθυντή).
Το αποκορύφωμα;
Οι πολυεθνικές που οργανώνουν «diversity days» και μιλούν για ίσες ευκαιρίες,
ενώ στο παρασκήνιο, αν κάποιος προέρχεται από μειονότητα, οι πιθανότητες
προαγωγής του είναι ίσες με το να δεις μονόκερο στο κέντρο της Αθήνας.
Ο Ρατσισμός στην καθημερινότητα με Μεσαιωνικές Ιδέες σε μια Σύγχρονη
Συσκευασία και νομίζετε ότι οι άνθρωποι έχουν προοδεύσει επειδή μπορούν
πλέον να αλληλεπιδρούν με άλλες κουλτούρες μέσω του TikTok, κάνετε μεγάλο
λάθος.
Ο ρατσισμός στις καθημερινές συναλλαγές παραμένει πιο ανθεκτικός κι από
κατσαρίδα μετά από πυρηνική έκρηξη.
Θέλετε να νοικιάσετε σπίτι;
Αν το όνομά σας ακούγεται πολύ «ξένο», οι ιδιοκτήτες ξαφνικά θυμούνται ότι «έχουν
ήδη βρει ενοικιαστή».
Θέλετε να πάτε σε ένα πολύ καλό εστιατόριο;
Αν το χρώμα του δέρματός σας δεν είναι αρκετά «προσαρμοσμένο» στα δικά τους
πρότυπα, σας αγνοούν επιδεικτικά.
Ακόμα και στη δημόσια συγκοινωνία, αν έχετε διαφορετική προφορά, κάποιοι θα
σας κοιτάξουν με ύφος σαν να ήρθατε να τους κλέψετε το οξυγόνο.
Και βέβαια, αν είστε γυναίκα, η ζωή σας είναι ακόμα πιο διασκεδαστική!
Γιατί εκτός από τον γενικό ρατσισμό, έχετε και το προνόμιο να βιώνετε το σεξισμό με
κάθε πιθανό τρόπο – από το «άστο κοπέλα μου, δεν θα το καταλάβεις» μέχρι το
κλασικό «έλα μωρέ, οι γυναίκες δεν ξέρουν από αυτά».
Από το Χθες μέχρι και το Σήμερα εμφανίζεται πιο Εξελιγμένος ο Ρατσισμός με
Bluetooth και Wi-Fi
Παλιά, ο ρατσισμός ήταν ωμός, σχεδόν τίμιος.
Είχες ταμπέλες που έλεγαν «Απαγορεύονται οι Εβραίοι και οι Σκύλοι», ή τους
Αφροαμερικανούς να κάθονται σε ξεχωριστές θέσεις στα λεωφορεία.
Σήμερα, ο ρατσισμός φοράει το χαμόγελό του και σου λέει «δεν είμαι ρατσιστής,
αλλά…».
Είναι το ίδιο βίαιος, αλλά πιο καλά κρυμμένος.
Πλέον, δεν χρειάζεσαι νόμους που να απαγορεύουν σε συγκεκριμένες ομάδες να
πηγαίνουν σε πανεπιστήμια – αρκεί να τους δυσκολέψεις οικονομικά τόσο πολύ που
να μην μπορούν να σπουδάσουν.
Δεν χρειάζεσαι επίσημες απαγορεύσεις προσλήψεων – αρκεί να τους κάνεις να
αισθάνονται ανεπιθύμητοι από την αρχή.
Η Άνοιξη Θα Έρθει, Αλλά θα Έρθει για Όλους;
Η φύση, ευτυχώς, δεν κάνει διακρίσεις.
Τα δέντρα ανθίζουν είτε είσαι λευκός, μαύρος, γυναίκα, άνδρας ή οτιδήποτε άλλο.
Τα λουλούδια δεν αποφασίζουν ότι ένας σπόρος δεν θα φυτρώσει επειδή έχει
διαφορετικό DNA.
Το πρόβλημα είναι ότι η ανθρώπινη κοινωνία δεν λειτουργεί με τους νόμους της
φύσης, αλλά με τα κόμπλεξ των ανθρώπων που τη διαχειρίζονται.
Ο ρατσισμός δεν είναι ένας «γερασμένος» ιός που απλώς θα εξαφανιστεί με τον
χρόνο.
Είναι σαν τη γρίπη: προσαρμόζεται, εξελίσσεται και βρίσκει νέους τρόπους να
επιβιώσει.
Το ερώτημα είναι άραγε τον ρατσισμό θα καταφέρουμε ποτέ να τον ξεριζώσουμε ή
θα συνεχίσουμε να ζούμε σε έναν κόσμο όπου η άνοιξη ανήκει μόνο σε λίγους;
