Η Επιχείρηση Συγκάλυψης και οι «Μικρές Απώλειες» Ζωών

Δύο χρόνια μετά το έγκλημα των Τεμπών και η κυβέρνηση εξακολουθεί να
προσπαθεί να θάψει τις ευθύνες της κάτω από έναν επικοινωνιακό οδοστρωτήρα.
Πρωταγωνιστές σε αυτή την προσπάθεια;
Ο γνωστός «θεματοφύλακας» της συντηρητικής καθεστηκυίας τάξης, Μάκης
Βορίδης, και ο τηλεπωλητής του κυνισμού, Άδωνις Γεωργιάδης.
Όταν οι ανθρώπινες ζωές γίνονται “μικρό ζήτημα”

Ο Μάκης Βορίδης, με τη γνωστή του αλαζονεία, φρόντισε να μας ενημερώσει ότι το
έγκλημα των Τεμπών είναι… “μικρό ζήτημα” μπροστά στα μεγάλα παγκόσμια
προβλήματα.
Μάλιστα.
Ο άνθρωπος που θεωρεί τη δημοκρατία «ένα πρόβλημα που πρέπει να λυθεί»
(όπως είχε δηλώσει παλιότερα) αποφάσισε τώρα ότι οι 57 νεκροί δεν αποτελούν
κάτι το ιδιαίτερο.
Αλήθεια, κύριε Βορίδη, σε ποια ακριβώς κλίμακα αξιολογείτε το ανθρώπινο δράμα;

Ποια είναι η μονάδα μέτρησης του πένθους;

Μήπως πρέπει να περιμένουμε ακόμα περισσότερους νεκρούς για να αποκτήσει το
θέμα τη δέουσα σημασία;
Η δήλωση αυτή δεν είναι απλώς προσβλητική. Είναι μια ξεκάθαρη απόπειρα
υποβάθμισης της συλλογικής μνήμης.
Θέλουν να μας πείσουν ότι το έγκλημα αυτό δεν ήταν παρά ένα «ατυχές συμβάν» –
ένα ακόμα περιστατικό μέσα στον χαοτικό κόσμο.
Δεν ήταν όμως ατύχημα.
Ήταν αποτέλεσμα εγκληματικών παραλείψεων μιας κυβέρνησης που είχε
ενημερωθεί πολλούς μήνες πριν για τους κινδύνους αλλά επέλεξε να μην κάνει
τίποτα.
Εδώ έχουμε και την στρατηγική του αποπροσανατολισμού σε ένα έγκλημα που
δεν έχει τέλος.

Αντί να συζητήσουμε για τις ευθύνες της κυβέρνησης, ο Άδωνις Γεωργιάδης
φροντίζει να αλλάξει την ατζέντα, κατηγορώντας την αντιπολίτευση ότι «επενδύει
στην αθλιότητα και το ψέμα».
Μια τακτική παλιά όσο και η πολιτική προπαγάνδα: όταν δεν μπορείς να
αντικρούσεις τα γεγονότα, επιτίθεσαι σε όσους τα αποκαλύπτουν.

Αλήθεια, κύριε Γεωργιάδη, όταν μια κυβέρνηση συγκαλύπτει ευθύνες, προστατεύει
ενόχους και λοιδορεί τις οικογένειες των θυμάτων, ποιος ακριβώς «επενδύει στην
αθλιότητα»;
Η κυβέρνηση που αποφεύγει να αποδώσει δικαιοσύνη ή οι πολίτες που απαιτούν
αλήθεια και τιμωρία των υπευθύνων;
Δεν είναι η αντιπολίτευση που δημιούργησε την οργή του κόσμου.
Δεν έχει την δύναμη η αντιπολίτευση να δημιουργήσει την Οργή!
Είναι οι δικές σας πολιτικές που προκάλεσαν τον πόνο, τον θάνατο και τώρα την
αγανάκτηση.

Η 28η Φεβρουαρίου ανήκει στον λαό και αυτό θα το καταλάβετε σε 2 ημέρες και
όχι στους προπαγανδιστές
Η μεγάλη απεργία της 28ης Φεβρουαρίου δεν είναι μια «κομματική εκδήλωση»,
όπως θέλουν να την παρουσιάσουν οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές.

Είναι η φωνή του ελληνικού λαού που υποφέρει καθημερινά από την αναλγησία,
την αδιαφορία την φτώχεια με τις τόσες Αντουανέτες και τη διαφθορά.
Είναι η αντίδραση γονιών ,Μανάδων που δεν θα ξαναδούν τα παιδιά τους, ανθρώπων
που έχασαν αγαπημένους, πολιτών που βλέπουν ένα κράτος να τους εμπαίζει
καθημερινά.
Αυτοί που σήμερα λοιδορούν τις διαδηλώσεις είναι οι ίδιοι που επί δύο χρόνια
κρύβονται πίσω από δικαιολογίες και ψέματα.
Είναι οι ίδιοι που θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε.
Είναι οι ίδιοι που θέλουν οι Μάνες να ξεχάσουν…
Αλλά δεν θα ξεχάσουμε.
Όσο κι αν προσπαθούν να θάψουν το έγκλημα, όσο κι αν μιλούν με αλαζονεία για
«μικρά ζητήματα», η οργή δεν θα σβήσει.
Η 28η Φεβρουαρίου θα είναι μια υπενθύμιση ότι η κοινωνία δεν ξεχνά και δεν
συγχωρεί.
Το έγκλημα των Τεμπών δεν ήταν απλά «μια τραγωδία».

Και το γεγονός ότι πολιτικοί σαν τον Μάκη Βορίδη και τον Άδωνη Γεωργιάδη
προσπαθούν να το υποτιμήσουν, τους κάνει συνένοχους στο έγκλημα.