Μετάφραση-σημειώσεις: Αμπού Νικόλα αλ Γιουνάνι
Για όσους δε ζουν στην περιοχή της Νοτιοδυτικής Ασίας (που συχνά – και εσφαλμένα – ονομάζουμε “Μέση Ανατολή”), είναι συχνά δύσκολο να καταλάβουν τα κίνητρα και τον τρόπο σκέψης όσων ζουν και δρουν εκεί. Διαφορετικές παραδόσεις, διαφορετικές συνθήκες, διαφορετικός τρόπος σκέψης. Σαν αποτέλεσμα, συχνά παρερμηνεύουμε τις εξελίξεις.
Δημοσιεύουμε το άρθρο που ακολουθεί επειδή θεωρούμε ότι μπορεί να βάλει ένα λιθαράκι στο να κατανοήσουμε καλύτερα όχι μόνον τα τελευταία δραματικά γεγονότα στη Συρία, αλλά και έναν από τους “μεγάλους αγνώστους” για τη δύση, την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.
Το πιθανότερο είναι ότι θα ξενίσει το δυτικό κοινό η χρήση θρησκευτικών επιχειρημάτων σε κείμενο που αναλύει την πολιτική ενός κράτους. Στη δύση είμαστε συνηθισμένοι, ως επί το πλείστον, να βλέπουμε ανθρώπους – και ιδιαίτερα πολιτικούς – που δηλώνουν θρήσκοι αλλά θυμούνται τη θρησκεία τους σε “Κυριακές και εορτές” – άντε και σε καμιά προεκλογική ομιλία. Αντίθετα, για πολλούς μουσουλμάνους, και ιδιαίτερα Σιΐτες, η θρησκεία είναι κάτι ζωντανό που (πρέπει να) καθοδηγεί την κάθε πράξη μας. Εννοείται ότι αυτό δεν είναι γενικός κανόνας, εκεί όμως που ισχύει συχνά ισχύει στον υπέρτατο βαθμό.
Σαν παράδειγμα για το παραπάνω, αξίζει να σκεφτεί κανείς το παράδειγμα των πυρηνικών όπλων. Εδώ και 10-15 χρόνια τουλάχιστον, η συλλογική Δύση, και ιδιαίτερα οι ΗΠΑ και το Ισραήλ, ωρύονται ότι “το Ιράν απέχει 1-2 μήνες από την κατασκευή πυρηνικών όπλων”. Ενίοτε οι δύο μήνες γίνονται και βδομάδες, ανάλογα τι έχει φάει αυτός που εκτοξεύει τους εκάστοτε ισχυρισμούς. Θα πει βέβαια κανείς, “η προπαγάνδα των δυτικών δεν έχει καμία αξία”. Πράγματι. Το γεγονός όμως παραμένει ότι αν ήθελε η Ισλαμική Δημοκρατία να αποκτήσει πυρηνικά, μπορούσε να τα έχει αποκτήσει. Αυτό είναι αναμφισβήτητο για όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα. Όπως επίσης είναι αναμφισβήτητο ότι, αν είχε πυρηνικά, θα περιοριζόταν πολύ η επιθετικότητα των αντιπάλων του. Όπως βέβαια θα περιοριζόταν η επιθετικότητά τους αν το Ιράν δεχόταν να πουλήσει τους ομόθρησκούς του (και όχι μόνον) με πρώτους τους Παλαιστίνιους και τους Λιβανέζους – το πιθανότερο είναι ότι μία τέτοια πρόταση περιελάμβανε η επιστολή Τραμπ στην οποία αναφέρεται το κείμενο που ακολουθεί.
Επομένως εύλογα τίθεται το ερώτημα, γιατί οι κυβερνώντες την Ισλαμική Δημοκρατία δεν ακολουθούν τον ένα ή τον άλλο από τους προαναφερθέντες δρόμους. Με βάση τη δυτική λογική (ορθότερα, τη λογική της Δύσης που βουλιάζει στην παρακμή της), είναι πολύ δύσκολο να απαντηθούν τα ερωτήματα. Αν δεχτούμε όμως τα γραφόμενα του Αλ Χασεμί, το ερώτημα δεν είναι απλά εύκολο να απαντηθεί αλλά δεν τίθεται καν, όσο αφορά το δεύτερο μέρος του. Όσο αφορά το πρώτο μέρος, μέρος τουλάχιστον της απάντησης βρίσκεται στην Φάτουα (γνωμοδότηση βάσει του ισλαμικού δικαίου) που έχει εκδώσει σχετικά ο Ανώτατος Ηγέτης της Ισλαμικής Δημοκρατίας, και η οποία απαγορεύει τα όπλα μαζικής καταστροφής.
Μπορεί κανείς να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με το συγγραφέα, σίγουρα όμως δε θα χάσει διαβάζοντας το κείμενο που ακολουθεί.
——————————————–
ΤΕΧΕΡΑΝΗ, 21 Δεκ. (MNA) – Από την αρχή της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν το 1979, δεν μπορεί κανείς να βρει ούτε μία περίπτωση στην οποία το Ιράν μαχαίρωσε πισώπλατα τους φίλους του ή τους πρόδωσε.
Η πολιτική προσέγγιση του Ιράν δεν βασίζεται στον «πραγματισμό» αλλά μάλλον στην ισλαμική προσέγγιση με τις υψηλές της αξίες στην τήρηση των υποσχέσεων και των συμφωνιών με τους ανθρώπους. Για παράδειγμα, ο Παντοδύναμος Θεός λέει, «εκπλήρωσε τις υποσχέσεις σου, γιατί θα ερωτηθείς για αυτές την Ημέρα της Κρίσης».
Ο κύριος των μαρτύρων της αντίστασης, μάρτυρας Σαγέντ Χασσάν Νασράλλα, έχει επίσης εκφράσει αυτήν την ισλαμική μέθοδο: «Είμαστε άνθρωποι της ειλικρίνειας και της πίστης και άνθρωποι που εμμένουμε στις θέσεις μας… Έτσι έχουμε υπάρξει και έτσι θα υπάρξουμε!»
Κατά συνέπεια, η «ειλικρίνεια» είναι η μέθοδος της ισλαμικής διακυβέρνησης. Αυτή η «ειλικρίνεια» είναι μια από τις πηγές της δύναμης του Ισλάμ και του συστήματος διακυβέρνησης στην Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του υπουργού Εξωτερικών της πρώην Σοβιετικής Ένωσης Έντουαρντ Σεβαρντνάτζε στο Ιράν τη δεκαετία του 1980, ο οποίος μετέφερε μια επιστολή στον εκλιπόντα ιδρυτή της Ισλαμικής Επανάστασης Ιμάμη Χομεϊνί (ΡΑ [σ.τ.μ. Τα αρχικά αυτά σημαίνουν “ας είναι ο Θεός ευχαριστημένος μαζί του” στην Αραβική γλώσσα. Στο ελληνικό κοινό δε λένε κάτι, αλλά τα κράτησα για την πιστότητα της μετάφρασης]), [ο τελευταίος] αρνήθηκε να λάβει την επιστολή και έφυγε από την αίθουσα συνεδριάσεων, αφήνοντας τον καλεσμένο του στο δωμάτιο. Φυσικά, δεν ήταν ότι δεν ήθελε να τιμήσει τον καλεσμένο του, αλλά ο αείμνηστος Ιμάμης Χομεϊνί (ΡΑ) κατάλαβε ότι το περιεχόμενο της επιστολής θα ερχόταν σε αντίθεση με τις θρησκευτικές αξίες της χώρας.
Το 2019, ο ηγέτης της Ισλαμικής Επανάστασης Αγιατολάχ Σαγέντ Αλί Χαμενεΐ, ακολουθώντας την ίδια συμπεριφορά του αείμνηστου Ιμάμη Χομεϊνί (ΡΑ), είπε αφού έλαβε την επιστολή του τότε προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ – την οποία μετέφερε ο Ιάπωνας Πρόεδρος Σίνζο Άμπε, «Προσωπικά δεν θεωρώ τον Τραμπ άξιο να ανταλλάξω οποιοδήποτε μήνυμα [μαζί του] και δεν έχω, ούτε θα του δώσω καμία απάντηση!». Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το Ισλάμ αντιμετωπίζει τους άλλους. Όταν ο φιλοξενούμενος του Ιράν, ο μάρτυρας Ισμαήλ Χανίγιε, δολοφονήθηκε στο έδαφος του Ιράν, ο ηγέτης της Ισλαμικής Επανάστασης Αγιατολάχ Σαγέντ Αλί Χαμενεΐ επέμεινε στη σημασία της εκδίκησης του αίματος του (του μάρτυρα Χανίγιε). Επειδή το Ισλάμ υποστηρίζει τον καλεσμένο του και σέβεται το αίμα των μουσουλμάνων.
Επομένως, ολόκληρη η ιστορία της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν και οι σχέσεις της με τον κόσμο αντανακλά αυτή την αξία, τον τίτλο της «ειλικρίνειας», που θεωρείται ένας από τους λόγους για τη νίκη της Ισλαμικής Επανάστασης και τη συνέχισή της.
Το Ισλάμ εκτιμά τις σχέσεις με τους άλλους και το σεβασμό τους κατά τη διοίκηση της χώρας και στην αλληλεπίδραση της κυβέρνησης με άλλες χώρες, και αυτή η μέθοδος διακυβέρνησης αναφέρεται στην υπέροχη δήλωση του Ιμάμη Αλί (ΑΣ [σ.τ.μ. “Ας έχει ειρήνη”]) στη συμφωνία του με τον κυβερνήτη του στην Αίγυπτο, Μαλίκ Αστάρ (ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί του), στην οποία του είπε: “Οι άνθρωποι είναι δύο ειδών: είτε είναι αδέρφια σας στη θρησκεία είτε είναι όμοιοι με εσάς στη δημιουργία”. Ακούγοντας αυτή τη διοικητική συμβουλή του Ιμάμη Αλί (ΑΣ), ο μουσουλμάνος ηγέτης είναι ικανός να αλληλεπιδρά με τους άλλους, ανεξάρτητα από την εθνικότητα, τη θρησκεία ή την εμφάνισή τους. Από την άλλη μεριά, το Ισλάμ απορρίπτει την προδοσία. Ο ίδιος ο παμμέγιστος Θεός είπε στο στίχο 58 της σούρα [σ.τ.μ. “Σούρα” (εικόνα) ονομάζονται τα κεφάλαια του Κορανίου] Άνφαλ, «ο Θεός δεν συμπαθεί τους προδότες».
Λοιπόν, πώς είναι δυνατόν ένας μουσουλμάνος να προδώσει για οποιοδήποτε λόγο και υπό οποιεσδήποτε συνθήκες;! Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι δυτικές χώρες προσπάθησαν να εξαπατήσουν την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν με μια σειρά παραχωρήσεων και σε αντάλλαγμα να τους ζητήσουν να εγκαταλείψουν τη στρατηγική τους υποστήριξη στην αντίσταση στην περιοχή! Σε απάντηση σε αυτές τις προσπάθειες, ο Ιμάμης Χαμενεΐ είπε: «Η παρουσία [μας] στις περιφερειακές υποθέσεις είναι το στρατηγικό μας βάθος. Αυτό από μόνο του είναι ένα μέσο ενίσχυσης του κατεστημένου. Είναι ένα μέσο της δύναμης του κατεστημένου. Πώς μπορούμε να το εγκαταλείψουμε αυτό;»
Ο ίδιος (ο Ηγέτης) τόνισε επίσης, «Το να αποφεύγεις να αντιμετωπίσεις την Αμερική ή οποιαδήποτε άλλη δύναμη για να παραμείνεις απρόσβλητος από κυρώσεις είναι μεγάλο λάθος και πλήγμα για την πολιτική εξουσία».
Ο ηγέτης της Ισλαμικής Επανάστασης Αγιατολάχ Σεγιέντ Αλί Χαμενεΐ απέρριψε επίσης την αλλαγή στη σχέση του Ιράν με τη Ρωσία λόγω των δυτικών κυρώσεων στη Ρωσία και τόνισε τη διατήρηση των αρχών της Ισλαμικής Επανάστασης στις σχέσεις με τον κόσμο.
Παρά τη σοβαρότητα των κυρώσεων στο Ιράν και στο ιρανικό έθνος, αυτή η χώρα (Ιράν) συνέχισε την υποστήριξή της σε όλες τις αντιστασιακές ομάδες στο Ιράκ, τον Λίβανο, την Υεμένη, την Παλαιστίνη και τη Συρία. Το κόστος αυτής της υποστήριξης είναι επικίνδυνο και σοβαρό, γιατί είναι μια αντιπαράθεση με την Παγκόσμια Αλαζονεία που εκδηλώνεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ισραήλ, τις δυτικές χώρες και τους μισθοφόρους τους στην περιοχή. Όταν τα μέσα ενημέρωσης του κόσμου αναφέρουν το όνομα μιας ομάδας αντίστασης, προσθέτουν τη φράση: «υποστηριζόμενη από το Ιράν». Όλες οι αντιστασιακές ομάδες ανακοινώνουν επίσης ρητά αυτήν την υποστήριξη και την πηγή της.
ΜΜΕ που είναι εχθρικά προς το ζήτημα της Παλαιστίνης και του Ισλάμ ισχυρίζονται ότι το Ιράν εγκατέλειψε τον πρώην πρόεδρο της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ και δεν τον στήριξε στην υπεράσπιση της Δαμασκού στα πρόσφατα γεγονότα. Αυτό δεν είναι τίποτα άλλο από μια ψευδαίσθηση, γιατί πρώτα απ ‘όλα, η αλλαγή καθεστώτος στη Συρία δεν είναι προς το συμφέρον του Ιράν και της Χεζμπολάχ, και ανεξάρτητα από το πώς ο Μπασάρ και η κυβέρνησή του συμπεριφέρθηκαν στα πρόσφατα γεγονότα, υπήρξαν στο παρελθόν υποστηρικτές της αντίστασης και της Χεζμπολάχ, και παρά τη σοβαρότητα των κυρώσεων που τους επιβλήθηκαν, είχαν διατηρήσει τα όπλα και τους θεσμούς της Συρίας.
Ο πρώην πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ Άσαντ δεν είχε συμπαραταχθεί με τις χώρες που συμβιβάζονταν και εξομάλυναν τις σχέσεις τους με το Σιωνιστικό καθεστώς και δεν είχε εγκαταλείψει την αντίσταση και το Ιράν. Φυσικά, εννοείται ότι ο αντικαταστάτης του Μπασάρ αλ Άσαντ δεν είναι παρά μία τρομοκρατική φιγούρα, είτε κόψει τα γένια του είτε τα μακρύνει! Το δεύτερο σημείο από αυτή την άποψη είναι ότι το Ιράν είχε προηγουμένως ενημερώσει τον Μπασάρ αλ Άσαντ σχετικά με την αναγκαιότητα της συμμετοχής της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση βάσει της συμφωνίας της Αστάνα, αλλά ο Μπασάρ αλ Άσαντ πίστευε ότι δεν υπήρχαν άτομα μεταξύ της αντιπολίτευσης που άξιζαν να συμμετάσχουν η κυβέρνηση.
Αναμφίβολα, οι εξελίξεις στη Συρία σχεδιάστηκαν σε αμερικανικά και σιωνιστικά κέντρα με τη βοήθεια της Τουρκίας και άλλαξαν τις περιφερειακές εξισώσεις υπέρ της Αμερικής και του Ισραήλ και επηρέασαν τις εξελίξεις και τα επιτεύγματα της επιχείρησης “Καταιγίδα του αλ Άκσα”. Το ερώτημα όμως είναι: “Έχει τελειώσει η επιχείρηση “Καταιγίδα του αλ Άκσα;”
Όσο κι αν οι εχθροί της Ισλαμικής Ούμμα [κοινότητας των πιστών του Ισλάμ] σχεδιάζουν να σωθούν από τις συνέπειες της επιχείρησης “καταιγίδα του Αλ Άκσα”, παρατηρείται ότι ο Άξονας της Αντίστασης δεν έχει καταθέσει τα όπλα και ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς και οι δυνατότητες και οι ικανότητες της αντίστασης είναι ανώτερες από αυτές του σιωνιστικού εχθρού, ο οποίος έχει χτυπηθεί από την αντίσταση για σχεδόν ένα χρόνο και οι στρατιωτικές βάσεις του εγκληματικού σιωνιστικού καθεστώτος εξακολουθούν να απειλούνται και τα όπλα αντίστασης εξακολουθούν να βρίσκονται στα χέρια του Μετώπου της Αντίστασης! Κανείς από εμάς δεν θα εγκαταλείψει τους φίλους μας και δεν θα κατευνάσει τον εχθρό για αυτούς.
Μαχμούντ αλ Χασεμί
Διευθυντής του Κέντρου Στρατηγικών Ερευνών του Ιράκ “αλ Ιττιχάντ”
πηγή: Μehr Νews Agency
