Νίκος Σίμος
Πόσες επιλογές έχει η νέα εξουσία των ΗΠΑ, υπό τον κ Τράμπ, να ανακάμψει από την δεινή οικονομική θέση που βρίσκεται – από πλευράς των μακροοικονομικών δεικτών – στο ανταγωνισμό με τις νέες μεγάλες δυνάμεις του παγκόσμιου χάρτη ισχύος του 21ου αιώνα;
Είναι όντως μια δύσκολο να απαντηθεί ερώτηση, ακόμα και με σχετική ακρίβεια.
Η προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ δεν εξήγαγε απαντήσεις για τα σχέδια των «μονομάχων» των προεδρικών εκλογών, οπότε είναι ασαφές το τι θα πράξει η νέα κυβέρνηση του νικητή των εκλογών κ Τράμπ, σε σχέση με την Αμερικανική οικονομία που βρίσκεται σε μόνιμη μακροοικονομική αβεβαιότητα και κρίση την τελευταία δεκαετία.
Μη βιώσιμα χαρακτηρίζει τα μακροοικονομικά στοιχεία των ΗΠΑ, με άρθρο του στους Financial Times, ο γνωστός οικονομολόγος Μοχάμεντ Ελ Έριαν, αναφέροντας πως οι προεκλογικές υποσχέσεις είναι ανέξοδες και κενές περιεχομένου, διότι δεν κοστολογούνται ούτε παρέχονται λεπτομέρειες.
Το αμερικανικό δολάριο θα πάψει να είναι το κυρίαρχο νόμισμα στο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα κάποια στιγμή μέσα στα επόμενα 10 χρόνια, έχει προ καιρού τονίσει ο κ Τζέφρι Σάκς, οικονομολόγος του Πανεπιστημίου Κολούμπια
Η εποχή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος που κυριαρχείται από το δολάριο πλησιάζει στο τέλος της, και αυτό θα συμβεί την επόμενη δεκαετία», τόνισε ο γνωστός Αμερικανός οικονομολόγος
Αυτό τόνισε ο Αμερικανός οικονομολόγος σε συνάντηση της Λέσχης Βαλντάι που αποτελεί μια δεξαμενή σκέψης με έδρα την Μόσχα και με όνομα που αντλεί από την ομώνυμη λίμνη
Ο κ Τζέφρι Σάκς ήταν ένας από τους διακεκριμένους επιστήμονες που κατήγγειλε δημόσια στο σχέδιο «πανδημία covid19» σαν μέρος του τελικού σχεδίου για την «μεγάλη επανεκκίνηση» που εκπορεύτηκε από το νεοφεουδαρχικό κέντρο του Νταβός (WEF), όπως και τον ρόλο των πειραματικών σκευασμάτων που διοχετεύτηκαν με έμμεσες και άμεσες υποχρεωτικότητες στον γενικό πληθυσμό.
Η εποχή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος που κυριαρχείται από το δολάριο πλησιάζει στο τέλος της, και αυτό θα συμβεί την επόμενη δεκαετία εκτίμησε ο γνωστός Αμερικανός οικονομολόγος σε μια απόλυτα συμβατή λογική με εκείνη που πριν μια δεκαετία εκτίμησε ο συντάκτης του παρόντος σημειώματος στον «Δεύτερο κύκλο του παγκόσμιου καπιταλισμού», στον οποίο σημειώθηκε έγκαιρα η υποχώρηση της χρηματοπιστωτικής οικονομίας, της φούσκας και του φαινομένου χρήματος στον άλλοτε Δυτικό κόσμο, έναντι της παραγωγικής οικονομίας του Παγκόσμιου Νότου και της Ευρασίας που με προεξάρχοντα τον Σινορωσικό άξονα φαίνονταν να καλπάζει.
Σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονομολόγο – για τον γράφοντα αυτές τις γραμμές και όχι μόνο – η κυριαρχία των ΗΠΑ στην παγκόσμια οικονομία βρίσκεται σε τροχιά σταδιακής παρακμής.
Στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιπροσώπευαν το 30% της παγκόσμιας παραγωγής, ενώ αυτό το ποσοστό είναι τώρα μόνο στο 15%, πράγμα που επιβεβαιώνει την δραματική αποπαραγωγικοποίηση που υπέστη η «Μέκκα» του Δυτικού καπιταλισμού (ΗΠΑ) και που στην ουσία ήταν ο προάγγελος της ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΑΠΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ που θα υφίστατο καθολικά ο άλλοτε δυτικός κόσμος και που επιτάθηκε σχεδιασμένα αμέσως μετά την κατάρρευση της Leaman Brothers, για να φτάσουμε στο τελικό στάδιο της ουσιαστικής παραγωγικής νέκρωσης του βασικού συμμάχου των ΗΠΑ, της ΕΕ, με αφορμή την Ρωσοουκρανική σύγκρουση.
Στο σημείο αυτό και με αυτή την μεθοδευμένη επίσης αφορμή που προκάλεσε την Ρωσική ΕΣΕ, οι Αμερικανοί και οι νεοφεουδάρχες συντονιστές της δυστοπίας και του «μετά – κόσμου» προχώρησαν στην παραγωγική οικονομική ακύρωση της μοναδικής παραγωγικής δύναμης στην χρηματοπιστωτική κολεκτίβα της ΕΕ που ήταν η Γερμανία.
Με τον τρόπο αυτό επιχειρείται η ολοκλήρωση της δυστοπικής «μεγάλης επανεκκίνησης», κατά την οποία επιχειρείται να κολεκτβοποιηθεί ο πλανήτης στην κατεύθυνση των αντιανθρώπινων και αντιοικολογικων σχεδίων της Νέας Φεουδαρχίας.
Ο κ Τζέφρι Σάκς τονίζει στην τοποθέτησή του στην συζήτηση της Λέσχης Βαλντάι :
«Αυτό το μερίδιο που κατέχει τώρα η Αμερικανική οικονομία στην παγκόσμια αγορά θα μειώνεται συνεχώς καθώς οι αναπτυσσόμενες χώρες αναπτύσσονται ταχύτερα από την οικονομία των ΗΠΑ» και επιπλέον σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονομολόγο, «τα ψηφιακά νομίσματα των κεντρικών τραπεζών θα γίνουν η βάση των πληρωμών».
Με άλλα λόγια η ένδεια στην πραγματική οικονομία όχι μόνο δεν επιχειρείται να ανακοπεί και να θεραπευτεί αλλά η ηττημένη Δύση προχώρα ένα βήμα πιο κάτω στο πεδίο της «φαινόμενης οικονομίας» με ότι αυτό συνεπάγει ο όρος.
Οι ευθύνες των κυβερνήσεων των ΗΠΑ είναι τεραστίων διαστάσεων και δείχνουν ότι στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ιδιαίτερα το νεοφεουδαρχικό χρηματοπιστωτικό κέντρο του City της Ν Υόρκης, επέβαλε πολιτικές που αφυδάτωναν όχι μόνο την παραγωγική οικονομία αλλά και υποθήκευαν τον ίδιο τον χρηματοπιστωτισμό.
Ο κ Σάκς κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι έκαναν κατάχρηση των προνομίων που είχαν με την χρήση του δολαρίου ως νομίσματος επιλογής για το παγκόσμιο εμπόριο και τα αποθεματικά της κεντρικής τράπεζας.
Ένα από τα προνόμια ήταν η δυνατότητα δανεισμού με μειωμένα επιτόκια και παρότι είχαν διαμορφώσει ένα αρκετά αποτελεσματικό σύστημα διεθνών πληρωμών, οι ΗΠΑ έκαναν κατάχρηση αυτού του συστήματος, ειδικά τα τελευταία 15 χρόνια.
Το κορυφαίο λάθος του νέου αγγλοσαξονισμού και του κύριου εκφραστή του (ΗΠΑ) είναι ότι εξαρτήθηκε από τον νεοφεουδαρχικό χρηματοπιστωτισμό και μέσα από αυτόν αποτέλεσε το εργαλείο των νεοφεουδαρχών για την επίτευξη γεωπολιτικών στόχων που θα ακύρωναν – όπως λαθεμένα πίστεψαν τα deep states – την γεωοικονομική ήττα που είχαν υποστεί με τον παραγωγικό καλπασμό της Ευρασίας.
Η αποδολαριοποίηση φαίνεται να είναι μια επίμονη τάση, που θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια και που θα πρέπει να υπολογίσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες, είτε το θέλουν είτε όχι.
Και είναι αρκετά προφανές ότι η σκόπιμη οπλοποίηση του νομίσματός της από την ίδια την Ουάσιγκτον, μέσω της άσκησης κυρώσεων, είναι ένας από τους κύριους μοχλούς αυτής της οικονομικής τάσης.
Η πτώση του δολαρίου ΗΠΑ επιταχύνθηκε το 2022, όταν η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της προσπάθησαν να «πλήξουν» τη Ρωσία με κυρώσεις εν μέσω της κρίσης στην Ουκρανία.
Οι περιορισμοί, μαζί με μια απόφαση να παγώσει ένα μέρος των συναλλαγματικών διαθεσίμων της Ρωσίας, ώθησαν μεγάλες μη δυτικές χώρες, ακόμη και μακροχρόνιες παραδοσιακούς συμμάχους και εταίρους των ΗΠΑ, να αξιολογήσουν τους πιθανούς κινδύνους από το να ποντάρουν τα πάντα στο αμερικανικό νόμισμα.
Ακόμα οι κυρώσεις όχι μόνο απέτυχαν αλλά γύρισαν εναντίον των ΗΠΑ και των συμμάχων τους ενώ η Ευρασία συσπειρώθηκε γύρω από την Ρωσία εξελίσσοντας την οικονομία και τον εμπορικό κύκλο των εθνικών τους νομισμάτων.
Για παράδειγμα το μερίδιο του ρουβλιού στις πληρωμές για τις ρωσικές εξαγωγές έχει ξεπεράσει το 50% και αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ένα τρίτο του συνολικού εξωτερικού εμπορίου της Ρωσίας!!!
Πρόσφατα, νέα ευρωπαϊκή έρευνα επιβεβαίωσε ότι, για παράδειγμα, η αυξημένη χρήση του γιουάν στο εμπόριο μεταξύ Ρωσίας και Κίνας υπονομεύει την κυριαρχία του αμερικανικού δολαρίου και αυτό πλέον αποτελεί ένα αναντίρρητο γεγονός με καθοριστικές γεωοικονομικές διαστάσεις.
Επιπλέον, εν μέσω της αυξημένης «εργαλειοποίησης» του δολαρίου από τις ΗΠΑ, στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής των BRICS στο Γιοχάνεσμπουργκ, τα μέλη του Οργανισμού εξέφρασαν την αποφασιστικότητά τους να αυξήσουν τη χρήση των τοπικών νομισμάτων στις εμπορικές και χρηματοοικονομικές συναλλαγές, τόσο μεταξύ μελών BRICS όσο και με τους εταίρους τους.
Με την προσθήκη έξι νέων περιφερειακών οικονομιών από τη Λατινική Αμερική, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή στο αρχικό μπλοκ πέντε κρατών BRICS – Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα και Νότια Αφρική – η ομαδοποίηση των μεγάλων οικονομιών του μη δυτικού κόσμου αποτελεί πλέον το 37% του παγκόσμιου ΑΕΠ, σε σύγκριση με το 30% των G7.
Το εκρηκτικό γεωπολιτικό και γεωοικονομικό κλίμα που διαμορφώνεται στην πορεία του «νέου κόσμου» και της εξέλιξης του «Δευτέρου καπιταλιστικού κύκλου» για τον οποίο είχα έγκαιρα, προ ενδεκαετίας, γράψει επιταχύνει τις προϋποθέσεις μιας καθολικής ΤΕΛΙΚΗΣ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ αφού οι νεοφεουδάρχες καθοδηγητές της δυστοπίας στον άλλοτε Δυτικό κόσμο δεν έχουν να περιμένουν ανατροπές που θα ευνοήσουν τα αντιανθρώπινα σχέδιά τους.
Η ιστορία με τους εξελικτικούς της κύκλους προχωρά και μόνο ένας παγκόσμιος ολοκληρωτικός όλεθρος μπορεί να την ανακόψει και αυτός ο εν δυνάμει κίνδυνος για τον πλανήτη θα έρθει, αν έρθει, από το «Δυτικό στρατόπεδο» των ηττημένων αυτού του ιστορικού κύκλου.
Πάντοτε Ευπειθής
ΠΗΓΗ militaire
