4η πεντηκονταετία «ανεξάρτητης » Ελλάδας (1980-2030)-Αργόσυρτη πορεία στο «σπιράλ του θανάτου»

Από τα ΜΜΠ (Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας) της Ευρωατλαντικής
Ελλάδας και του νεοφιλελευθερισμού πλεονάζουν οι ανακρίβειες και τα
ψέμματα για την πορεία της Χώρας τις τελευταίες δεκαετίες. Υπάρχουν
ύμνοι για την Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, που δεν στηρίζονται πουθενά.
Το κομματικό σύστημα της Ελλάδας (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ),
αποσιωπά το γεγονός ότι το χαρακτηριστικό της Ελλάδας τα τελευταία
45 χρόνια (1979-2024) είναι η πολύ χαμηλή αύξηση των
παραγωγικών δυνάμεων. Το ΚΚΕ βέβαια καταγγέλλει την καπιταλιστική
εκμετάλλευση και τις παραγωγικές σχέσεις, αλλά θεωρεί (τα τελευταία 20
χρόνια) ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τις παραγωγικές δυνάμεις.
Ας δούμε την πορεία της Ελλάδας μετά το 1949:
α) Η οικονομική άνοδος 1949-1979
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ έγιναν ο ηγεμών της
Δύσης. Εκμεταλλευόμενες την οικονομική υπεροχή τους ενίσχυσαν (με το
αζημίωτο) αρκετές δυτικές χώρες για να αντιμετωπίσουν την ΕΣΣΔ και την
ΛΔ Κίνας. Έτσι είχαμε τα «οικονομικά θαύματα» σε Δυτική Γερμανία,
Ιταλία, Ιαπωνία, Ισπανία του Φράνκο, Ελλάδα κλπ.
Η Ελλάδα στα 30 χρόνια 1949-1979 είχε μέση ετήσια αύξηση
ΑΕΠ κατά 6,5%. Η ηλεκτρενέργεια αυξήθηκε περίπου 30 φορές από 700
Gwh σε 20.000 Gwh (γιγαβατώρες). Δημιουργήθηκε ακόμη και ελληνική

2χαλυβουργία. Παρ’όλα αυτά η Ελλάδα και το 1979 ήταν μια καπιταλιστική
χώρα μέσου επιπέδου ανάπτυξης (Β΄Κόσμος).
Η Ελλάδα ποτέ δεν έγινε ιμπεριαλιστική χώρα (Α΄Κόσμος).
Ακόμη και το 1979 η Ελλάδα δεν παρήγαγε τρακτέρ ή φορτηγά αυτοκίνητα,
ούτε μηχανές λεωφορείων αλλά μόνο τα αμαξώματα ! Η υψηλή τεχνολογία
εισαγόταν από το εξωτερικό.
Μετά τις 2 «πετρελαϊκές» κρίσεις 1973-75 και 1979-82 η Δύση
δέχθηκε σοβαρό πλήγμα. Οι ΗΠΑ δεν είχαν πια την παλιά ισχύ και έγιναν
«πιο τσιγγούνες» με τους συμμάχους τους. Οι ρυθμοί ανάπτυξης σε Ιταλία,
Δυτ. Γερμανία, Ισπανία, έπεσαν γρήγορα και ακολούθησε η πτώση των
ρυθμών σε Ιαπωνία, Σουηδία κλπ. Ταυτόχρονα μετά το 1980 στην Δύση
επικρατεί η νεοφιλελεύθερη νεοσυντηρητική στρατηγική.
β) Η Ελλάδα μπαίνει σε χρόνια κρίση (1980-2007)
Ήδη επί κυβέρνησης Ράλλη (1980-81) καταπίπτει στην Ελλάδα το
ΑΕΠ και αρχίζει η μεγάλη αύξηση του δημοσίου χρέους. Το ΠΑΣΟΚ (μετά
τον Οκτώβρη 1981), για να δώσει κάποιες παροχές στον λαό και για να
διορίσει «αδικημένους» στο Δημόσιο, αύξησε το δημόσιο χρέος, αφού δεν
θέλησε να χτυπήσει την πλουτοκρατία.
Επί Μητσοτάκη (1990-93) αυξήθηκε κι άλλο το δημόσιο χρέος, αλλά
πάρθηκαν πίσω πολλές παροχές !
Όταν ανέλαβε ο Κ. Σημίτης αρχίζει η αύξηση του ιδιωτικού
χρέους (στεγαστικά δάνεια, καταναλωτικά δάνεια, διακοποδάνεια,
εορτοδάνεια, και φυσικά δανειοδάνεια (!) για να πληρωθούν τα
προηγούμενα). Επί Κ. Καραμανλή (2004-2007) αυξάνεται ακόμα

3
περισσότερο το ιδιωτικό χρέος. Στα χρόνια (1996 – 2008) το συνολικό
ιδιωτικό χρέος ανεβαίνει από 30% του ΑΕΠ στο 100% του ΑΕΠ. Έτσι
διατηρείται ένα ανεκτό επίπεδο ζωής.
Στα 27 χρόνια 1980-2007 το ΑΕΠ της Ελλάδος αυξάνεται κατά 2,5%
ετησίως κατά μέσο όρο, δηλαδή έχουμε μέτριο ρυθμό ανάπτυξης.
Το συνολικό χρέος της Χώρας (δημόσιο και ιδιωτικό) στα 2008
φτάνει τα 500 δισεκ. € , δηλαδή την αξία 3.000.000 σπιτιών των 170.000€ !
Έχει αυξηθεί πολύ και το έλλειμμα.
γ) Η Ελλάδα μπαίνει στο βαθύ τούνελ (2008- )
Τον χειμώνα 2007-2008 αρχίζει η νέα κυκλική κρίση στην Δύση και
με την χρεωκοπία της Lehman Brothers (Σεπτέμβριος 2008) γιγαντώνεται.
Η Ελλάδα μπαίνει σε τούνελ: Στασιμότητα το 2008, πτώση 4% του
ΑΕΠ το 2009 και μετά Μνημόνια. Μέσα σε 9 χρόνια (2008-2016) θα
υπάρξει πτώση 27% στο ΑΕΠ της Ελλάδας.
Από το 2017 αρχίζει η αργή έξοδος από το τούνελ. Μέσα σε 8
χρόνια (1/1/2017 – 31/12/2024) η Ελλάδα ανεβαίνει από το 73% στο 84%
του ΑΕΠ του 2007. Στο τέλος του 2025 θα είμαστε στο «μέσον του
τούνελ». Αν πάνε όλα καλά, το 2031 – 32 η Ελλάδα θα φτάσει το επίπεδο
του 2007. Δηλαδή 24 – 25 χρόνια «χαμένα».
Η ομάδα Μητσοτάκη, έχοντας μαζί της πολλούς πλουτοκράτες και
την τεράστια πλειοψηφία των ΜΜΕ (ΜΜΠ), λέει ψέμματα για «ψηλούς
ρυθμούς ανάπτυξης». Τον Μητσοτάκη ενισχύει και η ανίκανη
αντιπολίτευση, που απλώς καταγγέλλει την σκληρότητα και αλαζονεία της
κυβέρνησης.

4
Όταν η Ελλάδα βγει από το τούνελ (2032 ; ) θα έχει βέβαια το
πραγματικό ΑΕΠ του 2007. Την ίδια στιγμή η ΛΔ Κίνας ή το Βιετνάμ θα
έχουν 3 ή 4 φορές το ΑΕΠ του 2007 ! Επιπλέον στην Ελλάδα, το ίδιο ΑΕΠ
(2007 ή 2032) θα μοιράζεται πιο άνισα το 2032.! Τα φτωχά στρώματα
θα έχουν χάσει έδαφος ( δες τον πληθωρισμό στα τρόφιμα), ενώ οι
πλούσιοι θα έχουν κερδίσει (δες τα υπερκέρδη των Τραπεζών και των
εταιρειών ενέργειας). Ταυτόχρονα οι ξένοι επενδυτές αύξησαν το μερίδιο
τους στο Χρηματιστήριο από 50% το 2007 σε 71% το 2024 (το 1996 οι
ξένοι είχαν μόνον το 25% των μετοχών). Εξ’ άλλου εφέτος (2024) η
ελληνική βιομηχανία είναι 3% ψηλότερη από το 2000, ενώ η Κινεζική
είναι 670% – 700%. Είδες το ευρώ ;
δ) Η πληθυσμιακή κατάπτωση
Η Ελλάδα το 1981 είχε 9.700.000 πληθυσμό (απογραφή), ενώ το
2021 είχε 10.400.000 πληθυσμό.
Η αύξηση κατά 700.000 καλύπτεται από τους μετανάστες (Αλβανοί,
Πακιστανοί, Αφρικανοί) που έχουν εγκατασταθεί τα τελευταία 30 χρόνια
στην Ελλάδα.
Σ’ ότι αφορά τους Έλληνες της Ελλάδας, μεταξύ 1981 και 2024 οι
ηλικιωμένοι αυξήθηκαν περίπου κατά 1.000.000, ενώ στον ίδιο βαθμό
μειώθηκαν τα παιδιά και οι νέοι.
Στο ίδιο διάστημα (1981-2024) η Τουρκία πρόσθεσε 42 εκατομμύρια
κα η Αίγυπτος περίπου 60 εκατομμύρια (στον πληθυσμό τους).
Λαμβάνοντας υπ’ όψη τον αναπτυγμένο Τουρκικό εθνικισμό, η
κατάσταση για την Ελλάδα έχει νέους μεσοπρόθεσμους κινδύνους.

5
Δύο λόγια για το Βιετνάμ. Το 1975 δημιουργήθηκε η ΣΔ Βιετνάμ με
ηγέτη το ΚΚ Βιετνάμ. Τότε το Βιετνάμ είχε 2.500 Gwh ηλεκτρικής
ενέργειας και η Ελλάδα 15.000 Gwh. Το 1975 το Βιετνάμ με 50.000.000
ανθρώπους ήταν «6 Ελλάδες». Είχε το 3% της κατά κεφαλήν ενέργειας σε
σχέση με την Ελλάδα. Το 2023 το Βιετνάμ είχε 260.000 Gwh
ηλεκτρενέργεια, δηλαδή 104 φορές μεγαλύτερη από το 1975 !
Το 2023 η Ελλάδα είχε λιγότερο από 50.000 Gwh ηλεκτρενέργεια.
Μεταξύ 1975 και 2023 η ΣΔ Βιετνάμ ανέβηκε από 3% στο 50% – 60%
στην κατά κεφαλήν ηλεκτρενέργεια σε σχέση με την Ελλάδα. Έτσι
όπως πάει το Βιετνάμ μπορεί σε 15 χρόνια να περάσει την Ελλάδα στην
κατά κεφαλήν ηλεκτροπαραγωγή ! Το «πάμπτωχο» Βιετνάμ που ήταν μια
χώρα του Ε΄ Κόσμου το 1950, 60, 70, όταν η Ελλάδα ήταν ήδη μια χώρα
του Β΄ Κόσμου από το 1900 ακόμα.
Εξ άλλου σήμερα το Βιετνάμ έχει πάνω από 100.000.000
πληθυσμό, είναι 10 Ελλάδες. Διπλασίασε τον πληθυσμό του μέσα σε 50
χρόνια.
Υπάρχουν κι άλλοι Δρόμοι …

ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΩΣΗ

Στα 75 χρόνια που πέρασαν από την λήξη του Εμφυλίου (1949-2024)
η Ελλάδα είναι μια εξαρτημένη καπιταλιστική χώρα, μέσου επιπέδου
ανάπτυξης.
Το «αφεντικό» στα στρατιωτικοπολιτικά ζητήματα είναι οι ΗΠΑ, ο
αρχηγός των 45 χωρών της Δύσης. Τις τελευταίες δεκαετίες (και λόγω ΕΕ

6
– Ευρωζώνης) η ιμπεριαλιστική Γερμανία έχει βασικό ρόλο στα οικονομικά
ζητήματα της Ελλάδας.
Στα πρώτα 30 χρόνια της περιόδου (1949-1979) η Ελλάδα είχε
υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης ( περίπου 6,5% ετησίως), όπως άλλωστε οι
περισσότερες χώρες Δύσης και Ανατολής.
Όταν «στούμπωσε» η ανάπτυξη στη Δύση (1979-80 και ύστερα),
στην Ελλάδα έπεσε κατακόρυφα ο ρυθμός ανάπτυξης. Η εξάρτηση της
Ελλάδας βάθυνε μέσα στην ΕΟΚ, όπως (σωστά) έλεγαν τότε ΠΑΣΟΚ και
ΚΚΕ. Αντίθετα, οι προβλέψεις του Κων. Καραμανλή (Ιούνιος 1979)
διαψεύστηκαν οικτρά !
Ως το 2007-08 την πτώση των ρυθμών ανάπτυξης στην Ελλάδα την
κάλυπτε η μεγάλη αύξηση του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους. Μετά τη
μεγάλη κρίση του 2008-09 η ελληνική οικονομία κατέρρευσε και εδώ και
15 χρόνια (2009-2024) στην Ελλάδα υπάρχει απόλυτη εξαθλίωση
εκατομμυρίων φτωχών και ημίφτωχων.
Συνολικά στα 45 χρόνια 1979-2024 το ΑΕΠ της Ελλάδας έχει μέσο
ετήσιο ρυθμό αύξησης μόλις 1,25%. Είναι μια βαρειά ήττα τής
ευρωατλαντικής Ελλάδας.
Ωστόσο, το καθεστώς επιβιώνει. Δεν είναι μόνον η νεοφιλελεύθερη
κυβέρνηση Μητσοτάκη με τα καθημερινά ψέμματα που αποβλακώνει
πλατειά λαϊκά στρώματα. Είναι και η αστική αντιπολίτευση (ΠΑΣΟΚ,
ΣΥΡΙΖΑ) που είναι κόμματα του Δυτικού καπιταλισμού.

7
Εξ άλλου το ΚΚΕ τα τελευταία 20 χρόνια έχει κάνει αριστερίστικη
στροφή και στο όνομα του καθαρού αντι-καπιταλισμού προσέγγισε
την Δύση !
Η «γραμμή Μαυροκορδάτου» είναι κυρίαρχη σήμερα στο ελληνικό
πολιτικό σύστημα (Μητσοτάκης – Σημίτης – Τσίπρας – Γ. Παπανδρέου –
Α. Διαμαντοπούλου κλπ).
Κάποιοι παρουσιάζονται ως «φωνακλάδες Κωλέττηδες» (Σαμαράς,
Βελόπουλος, εν μέρει Κ. Καραμανλής), δηλώνουν «Δυτικοί, αλλά με
διαφωνίες».
Το ΚΚΕ παλιά ήταν με την «γραμμή Κολοκοτρώνη» (κυρίως επί
Ζαχαριάδη, αλλά σε σημαντικό βαθμό και επί Φλωράκη). Σήμερα το
«υπεραριστερό ΚΚΕ» είναι αριστερή πτέρυγα του Μαυροκορδατικού
Στρατοπέδου. Διαμαρτύρεται σε ταξικά ζητήματα εναντίον του καθεστώτος,
αλλά έχει «κεντρώα – ουδέτερη» στάση στην σύγκρουση της Δύσης με την
Ανατολή και τον Νότο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι νεοφιλελεύθεροι (πχ στο συγκρότημα
Αλαφούζου) ειρωνεύονται τον Κ. Καραμανλή, θάβουν τον Α. Σαμαρά
και επιτίθενται στον Βελόπουλο. Οι « Κωλέττηδες» είναι υπέρ της Δύσης
βέβαια, αλλά ταυτόχρονα γκρινιάζουν και οι «Μαυροκορδάτοι» δεν τους
θεωρούν «σίγουρους 100%». Κάποιος δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ
χαρακτήρισε τους Καραμανλή και Σαμαρά «εκφραστές των θέσεων
Πούτιν».
Ο Αλ. Μαυροκορδάτος από το 1825 ακόμη (α΄ ελληνικός εμφύλιος)
σε γράμμα του προς την Αγγλία είχε ρίξει την γραμμή: «Ελλάδα και

8
Τουρκία ενωμένες ενάντιον της Ρωσσίας ! ». Πόσο θυμίζει αυτό τους πιο
φανατικούς νεοφιλελεύθερους της σημερινής εποχής !
Η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες έχει εισέλθει σε ένα «σπιράλ του
θανάτου» (Παραγωγικά – Πληθυσμιακά).
Βέβαια η πορεία είναι αργή. Όμως, αν συνεχιστεί η πορεία αυτή σε
μερικές δεκαετίες «η ποσότητα θα μετατραπεί σε ποιότητα».
Χρειάζεται αναστροφή αυτής της καθοδικής πορείας.
Ποιός θα την κάνει;

24-9-2024

Γιάννης Εμμανουηλίδης

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας