Όταν, λίγο μετά την έναρξη της επιχείρησης “Καταιγίδα του αλ Άκσα”, η κυβέρνηση των Χούθι στην Υεμένη δήλωσε ότι έχει χιλιάδες στρατιώτες έτοιμους να πολεμήσουν στην Παλαιστίνη, πολλοί θεώρησαν ότι πρόκειται για λεονταρισμούς εκ του ασφαλούς.
Όσοι γνωρίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Υεμένης και των κατοίκων της, είχαν από την αρχή άλλη άποψη – και επαληθεύονται.
Η φήμη που έχουν οι Υεμενίτες στον Αραβικό κόσμο είναι ανάλογη με τη φήμη που είχαν (προ Πολάκη) οι Σφακιανοί στη χώρα μας. Για να το πούμε διαφορετικά, θεωρούνται κάτι σαν τους Τσετσένους του Αραβικού κόσμου.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου των 6 ημερών, η κυβέρνηση της Υεμένης έστειλε ένα σύνταγμα για να βοηθήσει τις αδελφές χώρες. Ενώ η επίδοση των Αραβικών στρατών γενικά ήταν μάλλον αξιοθρήνητη, το σύνταγμα της Υεμένης κράτησε τις θέσεις του κυριολεκτικά “μέχρι τελευταίας ρανίδος αίματος”: Ούτε ένας δεν υποχώρησε, ούτε ένας δεν έφυγε ζωντανός.
Οι παραδόσεις στην Υεμένη υπαγορεύουν ότι είναι καλύτερα να χάσεις τη ζωή σου παρά την τιμή σου.
Όχι μόνο στα χωριά, αλλά ακόμη και στις πόλεις, απαραίτητο “αξεσουάρ” της ανδρικής ενδυμασίας είναι το χαρακτηριστικό κυρτό μαχαίρι. Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορήσει στο δρόμο έφηβος ή άνδρας που δεν το φοράει. Και δεν είναι διακοσμητικό…
Αν κάποιος θεωρούσε ότι αυτά ανήκουν στο παρελθόν, η πρόσφατη Ιστορία έδειξε το αντίθετο. Η επαναστάτες της Υεμένης, υπό την ηγεσία των Ανσάρ αλ Ισλάμ, ευρύτερα γνωστών σαν “Χούθι” από το όνομα του πολιτικοθρησκευτικού τους ηγέτη, κατάφεραν να αντιμετωπίσουν την επίθεση της Σαουδικής Αραβίας (της 5ης χώρας στον κόσμο σε στρατιωτικές δαπάνες) και να βγουν νικηφόροι, ενώ πέτυχαν και θεαματικά πλήγματα στον εχθρό, όπως η επίθεση με drones στα διυλιστήρια της Saudi Aramco που έβγαλε εκτός λειτουργίας μεγάλο μέρος της παραγωγικής τους δυνατότητας για μεγάλο διάστημα. Λίγο μετά, η κυβέρνηση της Υεμένης απευθυνόμενη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα τα προειδοποίησε: “Αν συνεχίσετε να μας χτυπάτε, θα βομβαρδίσουμε τους γυάλινους πύργους σας”. Κατόπιν αυτού, τα ΗΑΕ “την έκαναν με ελαφρά πηδηματάκια” και άφησαν τους Σαουδάραβες μόνους τους (με τη βοήθεια, βέβαια, της Δύσης και ειδικά των ΗΠΑ). Τελικά τη λύση έδωσε η Κίνα, με τη μεσολάβηση της οποίας επήλθε προσέγγιση της Σαουδικής Αραβίας με το Ιράν. Παράπλευρο όφελος της συμφωνίας ήταν ο ουσιαστικός τερματισμός των εχθροπραξιών στην Υεμένη.
Έχοντας βγει από έναν πολυετή πόλεμο στον οποίο είχαν τεράστιες απώλειες (πάνω από 100.000 νεκροί, κυρίως από ασιτία), θα περίμενε κανείς ότι θα κοίταζαν να ξαναστήσουν στα πόδια της τη χώρα τους αποφεύγοντας με κάθε τρόπο νέες περιπέτειες. Δεν είναι όμως αυτός ο τρόπος που σκέφτονται και δρουν οι Υεμενίτες.
Από την πρώτη στιγμή που (ξανα)ξεκίνησαν οι μαζικές επιθέσεις ενάντια στη Γάζα, η Υεμένη – σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των Αραβικών καθεστώτων, δήλωσε παρούσα. Ξεκίνησε – και το δήλωσε – να εκπαιδεύει σώματα εθελοντών. Και επειδή η Παλαιστίνη είναι μακριά και οι χώρες απ’ όπου θα έπρεπε να περάσουν για να την φτάσουν διοικούνται από καθεστώτα εχθρικά προς τους λαούς τους και επομένως και προς τους Παλαιστινίους, βρήκαν άλλο τρόπο να βοηθήσουν: Έχοντας αναπτύξει τεχνογνωσία στην πολεμική χρήση πυραύλων και drones, ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν αυτά τα μέσα. Πέτυχαν αρκετά πλήγματα στο λιμάνι του σιωνιστικού κράτους στην Ερυθρά θάλασσα, “Εϊλάτ” [*]. Στη συνέχεια, επειδή τα αμερικάνικα πολεμικά που έσπευσαν στην περιοχή κατέρριψαν κάποιους πυραύλους κάνοντας λιγότερο αποτελεσματικές αυτές τις επιθέσεις, ξεκίνησαν να πλήττουν τα φορτηγά πλοία που κατευθύνονται σε λιμάνια του σιωνιστικού κράτους ή ανήκουν σε “ισραηλινές” πλοιοκτήτριες εταιρείες.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν, η κίνηση στην Ερυθρά έχει μειωθεί κατά 85% ενώ οι τοπικές αρχές του “Εϊλάτ” μιλούν για κατάρρευση της οικονομίας του.
Στην προσπάθεια να βοηθήσουν τον τοπικό χωροφύλακά τους, οι ΗΠΑ έχουν στείλει μεγάλη ναυτική δύναμη στην περιοχή, ενώ προσπαθούν να πείσουν και τις υποτελείς τους χώρες να συμμετάσχουν. Ήδη η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία και η Αυστραλία απήντησαν “ευχαριστούμε, δε θα πάρουμε”. Η ουσία όμως είναι ότι η ναυτική αυτή δύναμη κάνει απλά παρελάσεις μπας και τρομάξει τους Υεμενίτες. Έλα όμως που μετά τα απανωτά φιάσκα οι ΗΠΑ μόνον τον εαυτό τους μπορούν να τρομάξουν. Η κυβέρνηση της Υεμένης προειδοποίησε τις ΗΠΑ ότι αν της επιτεθούν θα απαντήσει με στρατιωτικά μέσα, ενώ δήλωσε και ότι έχει τη δυνατότητα να βουλιάξει τα σκάφη τους.
Κατόπιν αυτού, οι ΗΠΑ συνεχίζουν τις παρελάσεις στα ανοιχτά της Υεμένης χωρίς να εμπλέκονται. Όπως νωρίτερα τα δύο αεροπλανοφόρα με τα σκάφη συνοδείας τους, έκαναν παρελάσεις στα ανοιχτά του Λιβάνου και της κατεχόμενης Παλαιστίνης, χωρίς και πάλι να εμπλέκονται – μπας και φοβίσουν τη Χεζμπολλάχ.
Το αποτέλεσμα: Με μικρό σχετικά κόστος, η επαναστατική κυβέρνηση της Υεμένης έχει καταφέρει καίριο πλήγμα στην οικονομία του σιωνιστικού κράτους, τη στιγμή ακριβώς που αυτό χρειάζεται και την τελευταία δεκάρα για να συντηρήσει την πολεμική του προσπάθεια, η οποία δεν πηγαίνει ιδιαίτερα καλά και για να ηρεμήσει κάπως το εσωτερικό μέτωπο.
Τελικά εκτός από τις Παλαιστινιακές οργανώσεις, οι μόνες δυνάμεις που σώζουν την τιμή των Αράβων είναι η Χεζμπολλάχ και η επαναστατική κυβέρνηση της Υεμένης.
[*] “Εϊλάτ” ονόμασαν οι κατοχικές αρχές την πόλη που έχτισαν πάνω στα ερείπια της Παλαιστινιακής πόλης Ομμ αλ Ράσρας αφού εξεδίωξαν τους κατοίκους της και ισοπέδωσαν τα σπίτια τους.
