Ο κόσμος του «εσωτερικού» χρήματος φτάνει στο τέλος τους…
Ο Απρίλιος θα είναι ο πιο σκληρός μήνας, ειδικά για τον τραπεζικό τομέα, λόγω και του πολέμου.
Και δεν περνά ημέρα χωρίς σχετική αναφορά για τα τεκταινόμενα του πολέμου στην Ουκρανία από το Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου.
Πέρα όμως από αυτό, ένα άλλο φάντασμα φαίνεται πως επίσης στοιχειώνει την Ευρώπη, ένα φάντασμα που αφορά την «εμπιστοσύνη».
Το ζήτημα της εμπιστοσύνης είναι βασικό όταν κάποιος λειτουργεί στην καθημερινότητά του με νομίσματα «fiat».
Όταν αναλυτές και ακαδημαϊκή «προέβλεπαν» το τέλος του κόσμου στη δεκαετία του 1990 –αυτή την καθολική νίκη της φιλελεύθερης δημοκρατίας και των αγορών, που θα παρέσυρε πάντα– ξέχασαν να λογοδοτήσουν για τη γεωπολιτική.
Ο Joe Biden είπε ότι το ρούβλι θα γίνει συντρίμμια.
Ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών είπε ότι η ρωσική οικονομία θα καταρρεύσει.
Ωστόσο, παρά τις διάφορες ανακοινώσεις, τις κυρώσεις και το πάγωμα περιουσιακών στοιχείων Ρώσων πολιτών και ρωσικών επιχειρήσεων, καθώς και των συναλλαγματικών αποθεμάτων της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας, δεν υπήρξε κάποιο μεγάλο κύμα αλλαγής σε ό,τι αφορά την καθεστηκυία τάξη στη Μόσχα.
Σε κάθε περίπτωση, η ωμή στρατιωτική δύναμη και οικονομική ισχύς προκαλούν τους πυροβολισμούς – το αίμα και το σίδερο του Bismarck.
Αυτή η φράση μπορεί να μην ταιριάζει στη νέα τάξη των προνομιούχων αποφοίτων των ελίτ του δημόσιου τομέα της Δύσης που είναι βουτηγμένοι στην οικονομική ασφάλεια της γραφειοκρατίας που περιλαμβάνει όλα τα επίπεδα της Realpolitik: από Machiavelli και Carl Schmitt, μέχρι Henry Kissinger, ο οποίος δεν… έσβησε παρά τα χρόνια του – αντίθετα, έχει λάβει θέση ηγέτη και οδηγεί τις εξελίξεις.
Fiat νομίσματα…
Τα fiat νομίσματα είναι «υποσχέσεις» για την αποπληρωμή χρεών.
Ως εκ τούτου, είναι ευάλωτα σε οικονομικούς κραδασμούς.
(Τώρα, οι τράπεζες των ΗΠΑ και της Ευρώπης, που έχουν υπερεπενδύσει σε χαρτοφυλάκια ομολόγων, εξαρτώνται από «σίγουρους» καταναλωτές και επενδυτές – όμως, αυτή η ακρόπολη του κεφαλαίου είναι φτιαγμένη από χαρτονόμισμα, που κυματίζει στους ανέμους της αλλαγής).
Από την άλλη, οι οικονομίες που έχουν και βασίζονται σε πόρους είναι απρόσβλητες στoν όρο «εμπιστοσύνη».
Εν προκειμένω αξίζει να σημειωθεί πως το 1971 τερματίστηκες ο κανόνας του χρυσού και υιοθετήθηκαν τα πετροδολάρια, που οδήγησαν σε παγκόσμια εξάρτηση από το αμερικανικό νόμισμα, με αποτέλεσμα τα κράτη να είναι τόσο εξαρτημένα από τις ΗΠΑ όσο και οι καθολικοί από τον Πάπα.
Αυτή η επέκταση βασίστηκε σε μια διπλή διαλεκτική – οι Ηνωμένες Πολιτείες έπρεπε να στερεοποιήσουν την ηγεμονία τους, και ο στρατιωτικός κεϋνσιανισμός ήταν η απάντηση.
Ηouse of cards
Πλέον, αυτό το σπίτι από τραπουλόχαρτα, οικοδομημένο πάνω στην έννοια της εμπιστοσύνης, έχει γίνει διπολικό….
Η κίνηση προς τα νομίσματα που υποστηρίζονται από πόρους επιταχύνεται, λόγω της αναγνώρισης αυτής της τάσης από τις ΗΠΑ και την προσπάθειά τους να την αντιστρέψουν φαινομενικά μέσω της καταστροφής της Ουκρανίας.
Ο Zoltan Pozsar, ο οποίος βρισκόταν στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης, είχε δημοσιεύσει μια έκθεση σχετικά με τη μετάβαση προς νέα νομίσματα, η οποία σηματοδότησε αυτήν τη διακοπή και το ταξίδι προς την οικονομία των πόρων.
«Σε περιόδους υψηλού στρες (όπως τώρα στην Ουκρανία) οι τιμές των —εμπορευμάτων γίνονται ασταθείς, προκαλώντας έντονη μεταβλητότητα στις αγορές.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτά τα εμπορεύματα χρησιμοποιούνται ως εξασφάλιση για πολλά άλλα χρεόγραφα.
Η επανάσταση στην οικονομική ζωή όμως δεν θα έρθει από το Bitcoin, αλλά από τα νομίσματα που βασίζονται σε πόρους.
Η Δύση έχει επισπεύσει τον δικό της θάνατο» έγραφε.
Κατόπιν, ο Pozsar μετακόμισε στην Credit Suisse – ειρωνεία της τύχης.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Επίσπευση
Η επίσπευση διαπιστώνεται άμα τη ενάρξει του πολέμου της Ουκρανίας, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να αναγκάζουν όλη τη Δύση, τα κράτη μέλη του Ατλαντισμού, να εκκινήσει γύρο κυρώσεων κατά της Ρωσίας.
Με τους Ρώσους να θέτουν όριο στην τιμή του χρυσού τους, οι Ρώσοι επενδυτές έμειναν κολλημένοι με ένα υποτιμημένο ρούβλι, γεγονός το οποίο οδήγησε σε αύξησή του έναντι του δολαρίου.
Τους τελευταίους έξι μήνες, το ρούβλι ενισχύεται σταθερά.
Στη συνέχεια, ο Putin ενέτεινε τη διπλή αυτή σύγκρουση αναγκάζοντας τους αγοραστές πετρελαίου να αγοράζουν σε ρούβλια. Ή σε χρυσό.
Αν αγοράσουν σε χρυσό, έχουν έκπτωση.
Αυτό το γεγονός από μόνο του συσσωρεύει πιέσεις στην προσφορά χρυσού, αυξάνοντας την τιμή του κίτρινου μετάλλου.
Στην πραγματικότητα, η πρόθεση της Δύσης να κάψει το ρούβλι απέτυχε.
Αντίθετα, η ενίσχυση της τιμής του πετρελαίου είχε ενισχυτική επίδραση στο ρούβλι.
Το αποτέλεσμα; Στη χώρα του χαρτιού, τα εμπορεύματα είναι… βασιλιάς.
Η Ρωσία και η Κίνα είναι πλέον σε θέση να ελέγχουν τις τιμές του χρυσού και του πετρελαίου, κάτι που καθορίζει την εποχή.
Απομακρυνόμαστε από τον πλανήτη Δύση…
Εσωτερικό και εξωτερικό χρήμα
Στο περσινό Φόρουμ Οικονομικών Επενδύσεων της Αγίας Πετρούπολης, ο Διευθύνων Σύμβουλος της Gazprom προειδοποίησε για στροφή: «Το παιχνίδι της ονομαστικής αξίας του χρήματος έχει τελειώσει, καθώς αυτό το σύστημα δεν επιτρέπει τον έλεγχο της προσφοράς πόρων».
Σηματοδοτεί την εμφάνιση του «εξωτερικού χρήματος», όπως είχε πει ο Poszar, αντί του «εσωτερικού χρήματος», δηλαδή της χρήσης χρέους και νομίσματος fiat.
Ο κόσμος μετά τη Lehman Brothers έχει χτιστεί πάνω στην απογύμνωση περιουσίας του κόσμου, χρησιμοποιώντας φτηνό χρέος ώστε οι θεσμικοί να αποκτούν ολοένα και περισσότερα ακίνητα…
Ωστόσο, ο κόσμος του αποθεματικού χρήματος φτάνει στο τέλος τους.
Το εσωτερικό χρήμα έχει φουσκώσει τεχνητά από τη Δύση, προκειμένου αυτή να αγοράσει φτηνά τα περιουσιακά στοιχεία της Ανατολής.
Τώρα είναι η ώρα της απόσβεσης για την Ανατολή.
Η Δύση δίνει έμφαση στους κανόνες και τους νόμους ως μέσο συγκέντρωσης πλούτου.
Στην Ανατολή, το εργαστήριο του κόσμου, ο πλούτος δημιουργείται μέσω της εργασίας και της εφεύρεσης.
Αυτή είναι η θεμελιώδης δυσφορία του αγγλόφωνου κόσμου: δεν είναι η απουσία φρούτων στο σούπερ μάρκετ μετά το Brexit.
Είναι η πολιτισμική παράδοση του ίδιου του ήθους που έδωσε στα έθνη την επιτυχία τους καταρχήν.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δει τα εξωτερικά χρήματα να παίρνουν πίσω μέρος των εσωτερικών χρημάτων των ολιγαρχών του Νταβός.
Είναι η Ρωσία που ανακτά τον πραγματικό κόσμο των εμπορευμάτων, της realpolitik.
Αποδολαριοποίηση
Το δολάριο εξακολουθεί να είναι το αποθεματικό νόμισμα.
Αυτή η σεισμική αλλαγή της αντικατάστασής τους δεν θα συμβεί εν μια νυκτί.
Αλλά οι σπόροι σπέρνονται.
Η τρέχουσα τραπεζική κρίση, στην Credit Suisse, στην Deutsche Bank και σε άλλες τράπεζες είναι σύμπτωμα της αδυναμίας του fiat συστήματος.
Κατά τη διάρκεια δύσκολων περιόδων, οι τράπεζες είναι λιγότερο διατεθειμένες να διακινδυνεύσουν εσωτερικά χρήματα.
Τα νομίσματα δεν υποστηρίζονται από εμπορεύματα.
Ωστόσο, με εξωτερικά χρήματα, τα νομίσματα υποστηρίζονται από σκληρά εμπορεύματα.
Αυτή είναι η γοητεία του νέου συστήματος.
Σε περιόδους τραπεζικών πιέσεων, οι κεντρικές τράπεζες αναγκάζονται να παρέμβουν και να τυπώσουν νέο χρήμα
Ως εκ τούτου το νόμισμα αποδυναμώνεται περαιτέρω.
Αυτό συμβαίνει τώρα στη Δύση: ο σταδιακός θάνατος των νομισμάτων fiat.