Στο Καφενείο η Ελλάς
οι Θεατρίνοι, με ασετυλίνη
& κεριά.
Τί κόλπο παίζουν στα παιδιά
με φουστανέλες δανεικές
& δάκρυ πληρωμένο δυό αυγά
& τρεις δραχμές.
Από το χρονικό σε μουσική Γ.
Μαρκόπουλου & στίχους κ. Μύρη,
κατά κόσμον Κ. Γεωργουσόπουλου.
Σημ. Στους παραπάνω στίχους και όχι αυθαίρετα, λόγω της επικαιρότητας που διανύουμε, θα μπορούσε να προστεθεί και άλλος ένας. Τα έξοδα Κηδείας Δωρεάν, ή άλλως δημοσία δαπάνη.
Οι σημαίες κυματίζουν μεσίστιες.
Το Εθνικό πένθος κυριαρχεί στην Χώρα.
Τα συλλυπητήρια χωρίς φειδώ, αλλά και δίχως ίχνος από αιδώ, δίνονται από τους Θύτες στα Θύματα.
Το ΠΑΣΟΚ (Υπουργός Ρέππας) τεμαχίζει τον ΟΣΕ, με σκοπό την πώλησή του.
Κάτι αντίστοιχο, έγινε και με την ΔΕΗ.
Ο «εκσυγχρονισμός» και η «οικονομική ανάπτυξη» ταυτίζεται με την «ιδιωτική πρωτοβουλία», μέρες Θριάμβου και δόξας του «νεοφιλελευθερισμού».
Σήμερα το απολειφάδι ΠΑΣΟΚ διά του αρχηγού του, σκαλίζει τις στάχτες από τα απανθρακωμένα πτώματα, εκφράζοντας την λύπη του, υποσχόμενος και άλλες Θανατηφόρες ιδιωτικοποιήσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, έμφορτος από το «Ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς» και μάλιστα πρώτη φορά, δεινός υπερασπιστής των συμφερόντων της Χώρας, μέσω Μνημονίων, επιδίδεται στο ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας και μάλιστα αυτής που αποτελεί κοινωνικό αγαθό.
Ανοίξαμε και σας περιμένουμε.
Τρελάθηκε το αφεντικό και τα ‘βαλε όλα τσάμπα.
Έτσι πουλάει την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, δηλαδή το επιβατικό έργο του ΟΣΕ, έναντι 45.000.000, συμφωνώντας παράλληλα να επιχορηγεί την Ιταλική κρατική -ναι καλά ακούσατε κρατική- με 50.000.000 ετησίως.
Επίσης αυτή η Λεόντειος συμφωνία προβλέπει ότι το πιο κοστοβόρο τμήμα των ΟΣΕ που είναι οι υποδομές, να ανήκει στο κράτος, για να μπορούν να σουλατσάρουν ελεύθερα -εις υγείαν του Ελληνικού λαού- τα μεταχειρισμένα σαπάκια από την Ελβετία που έφερε η Ιταλική εταιρεία και οι επιβαίνοντες, αντί να ταξιδεύουν με ασφάλεια, ουσιαστικά να πραγματοποιούν άλμα στο κενό, χωρίς δίκτυ ασφαλείας.
Αν και ο ΣΥΡΙΖΑ κατά την διάρκεια της κυβερνητικής θητείας του, είχε επιδοθεί με ζήλο στην ανάπτυξη των Νέων τεχνολογιών θεσπίζοντας τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, δεν διέθετε χρόνο για την εφαρμογή της, στο σιδηροδρομικό δίκτυο.
Προηγούνται τα νέα πεδία κερδοφορίας του Κεφαλαίου και ιδιαιτέρως των πιο επιθετικών -τα ονομαζόμενα και γύπες- και όλα τα άλλα, «Τέμπη να γίνουν».
Παρ’ όλα αυτά ο κ. Τσίπρας δε κολώνει.
Ακκίζεται ότι είναι έτοιμος να αναλάβει την διακυβέρνηση της Χώρας, ή αν δεν τα καταφέρει να συνδράμει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας, στρώνοντας και άλλες αιματοβαμμένες ράγες, που πάνω τους θα διέρχονται τα «τραίνα» της πιο αδίστακτης κερδοφορίας του Κεφαλαίου.
Ο κύριος Μητσοτάκης προσερχόμενος σαν δολοφόνος στο χώρο ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος τα Τέμπη, μένει έκπληκτος από το «Θαύμα» του Νεοφιλελευθερισμού, που πρώτο το δικό του κόμμα σάλπισε, και έσπευσε σύσσωμο το Ελληνικό πολιτικό σύστημα να υιοθετήσει.
Επίσης ο κ. Μητσοτάκης όσο και τα κόμματα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου, στήριξαν σθεναρά και διά ροπάλου κυριολεκτικά, την Μνημονιακή πολιτική, που αποτελούσε το πρώτο βαγόνι του τραίνου του «εκσυγχρονισμού» και της «ανάπτυξης» που «στουκάρισε» μετωπικά στα Τέμπη.
Από το κάδρο, δεν θα μπορούσε να λείπει και το κορίτσι για τα θελήματα.
Της Νομιμοποίησης όλων των τυραννικών Μνημονιακών προταγμάτων.
Όχι δεν κρατούσε σπίρτα, αλλά λουλούδια που τα φρόντιζε καιρό τώρα με επιμέλεια, γιατί ήξερε ότι μια μέρα θα της χρειαστούν.
Σε λίγο θα στηθούν οι Κάλπες.
Μάλλον για μία ακόμη φορά οι Νεκροί θα θάψουν τους Ζωντανούς τους.
Υ.Γ.
Ένα υστερόγραφο που με την πρώτη ματιά φαίνεται εκτός θέματος.
Η Ουκρανία δεν κείται μακράν.
Η απόσταση της είναι, η διάρκεια του καπνίσματος μιάς γόπας, που πέταξε ένας Αμερικανός πεζοναύτης κάπου στην Αλεξανδρούπολη.
