Η περασμένη εβδομάδα σηματοδότησε μια αποφασιστική καμπή στην παγκόσμια στρατηγική κατάσταση με την ένταξη τεσσάρων περιοχών τώρα στην Ουκρανία στη Ρωσική Ομοσπονδία και την σχεδόν ταυτόχρονη δολιοφθορά των αγωγών Nord Stream. Μπορεί επίσης να αποδειχθεί ότι αλλάζει το παιχνίδι στις σχέσεις μεταξύ των ίδιων των υπερατλαντικών δυνάμεων, εάν αποδειχθεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ή/και άλλοι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ ήταν πίσω από τις επιθέσεις στη Βαλτική Θάλασσα σε ζωτικής σημασίας ενεργειακές υποδομές για την ΕΕ.
Στις 30 Σεπτεμβρίου, στην τελετή υπογραφής των συνθηκών προσχώρησης, ο Πρόεδρος Πούτιν τόνισε, ειδικότερα, ότι «η κατάρρευση της δυτικής ηγεμονίας είναι μη αναστρέψιμη» και ότι μια νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων αναδύεται (βλ. αποσπάσματα της ομιλίας παρακάτω). Ωστόσο, όπως γνωρίζουμε, πολλοί τρελοί στη Δύση είναι διατεθειμένοι να ρισκάρουν έναν παγκόσμιο πόλεμο για να διατηρήσουν τον παλιό.
Ο κλιμακούμενος κίνδυνος ώθησε την πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, για πρώτη φορά, να επανέλθει στη δημοσιότητα για να εκδώσει μια νηφάλια προειδοποίηση. Με βάση τις δικές της πολυάριθμες συζητήσεις με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, προειδοποίησε ότι δεν πρέπει κανείς να απορρίπτει τα λόγια του ως απλή «μπλόφα», όπως κάνουν τόσοι πολλοί στη Δύση (βλ . SAS 39/22). Μιλώντας στις 27 Σεπτεμβρίου στα εγκαίνια του Ιδρύματος Χέλμουτ Κολ, δήλωσε ότι το να παίρνουμε σοβαρά λόγια «δεν είναι σε καμία περίπτωση ένδειξη αδυναμίας ή κατευνασμού, αλλά ένδειξη πολιτικής σοφίας». Ο Χέλμουτ Κολ, πρόσθεσε, θα προστάτευε την Ουκρανία, αλλά εξέτασε την ίδια στιγμή «πώς οι σχέσεις με τη Ρωσία και με τη Ρωσία θα μπορούσαν να αναπτυχθούν εκ νέου μια μέρα» μετά το τέλος της σύγκρουσης.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αντίθετα, απάντησε ως ένδειξη στα «ψευδή δημοψηφίσματα» και την «προσάρτηση» των τεσσάρων περιοχών, ανακοινώνοντας έναν ακόμη γύρο κυρώσεων (ο όγδοος) κατά Ρώσων ιδιωτών και εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων στη Ρωσία. . Το ίδιο και για τον Λευκό Οίκο, ο οποίος θα επιβάλει τιμωρητικά μέτρα σε εκατοντάδες ακόμη Ρώσους πολίτες και κατοίκους των τεσσάρων περιοχών.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αλβανία υπέβαλαν επίσης ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας που καταδικάζει ως άκυρα τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων. Δέκα από τα 15 μέλη του ΣΑΗΕ υποστήριξαν το ψήφισμα στις 30 Σεπτεμβρίου, αλλά πολύ σημαντικό είναι ότι τέσσερις κρίσιμες χώρες απείχαν: η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία και η Γκαμπόν. Η Ρωσία, φυσικά, άσκησε βέτο. Η Ουάσιγκτον σκοπεύει τώρα να υποβάλει παρόμοιο ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας Ζελένσκι, από την πλευρά του, ζήτησε «επιταχυνόμενη ένταξη» της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Η απάντηση ήταν χλιαρή, μεταξύ άλλων από την Ουάσιγκτον, ενώ ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Στόλτενμπεργκ ανέφερε ότι δεν ήταν στην ημερήσια διάταξη προς το παρόν. Πρόσθεσε ότι «η εστίασή μας τώρα είναι στην παροχή άμεσης υποστήριξης στην Ουκρανία, για να βοηθήσουμε την Ουκρανία να αμυνθεί ενάντια στη ρωσική βάναυση εισβολή» — με άλλα λόγια, οι Ουκρανοί θα πρέπει να συνεχίσουν να χρησιμεύουν ως τροφή για τα κανόνια σε έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, κάτι που δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει πραγματοποιήθηκαν χωρίς τα οικονομικά και υλικά μέσα που παρέχει το ΝΑΤΟ.
Το ερώτημα είναι εάν οι βασικοί παίκτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα αναγνωρίσουν την πραγματικότητα ότι υπό το τρέχον γεωπολιτικό παράδειγμα, η Ευρώπη επίσης σχεδιάζεται να παραμείνει υποχείρια στην αγγλοαμερικανική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
