Ρωσία και Ιράν χτίζουν τα θεμέλια για ένα πιθανό καρτέλ φυσικού αερίου.
Η συμμαχία Ρωσίας-Ιράν στοχεύει να ελέγξει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα δύο βασικά στοιχεία στον παγκόσμιο πίνακα εφοδιασμού.
«Το αέριο θεωρείται ευρέως ως το βέλτιστο προϊόν για τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, επομένως ο έλεγχος του μεγαλύτερου μέρους της.
Το μνημόνιο συνεργασίας (MoU) 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ που υπογράφηκε τον περασμένο μήνα μεταξύ της Gazprom και της Εθνικής Ιρανικής Εταιρείας Πετρελαίου (NIOC) είναι ένα σκαλοπάτι για να μπορέσουν η Ρωσία και το Ιράν να εφαρμόσουν το μακροχρόνιο σχέδιό τους να είναι οι βασικοί συμμετέχοντες σε ένα παγκόσμιο καρτέλ προμηθευτές φυσικού αερίου στο ίδιο καλούπι με τον Οργανισμό Πετρελαιοεξαγωγικών Χωρών (ΟΠΕΚ) για τους προμηθευτές πετρελαίου.
Με βάση το τρέχον Φόρουμ των Χωρών Εξαγωγής του Κόλπου (GECF), ο «ΟΠΕΚ φυσικού Αερίου» θα επιτρέψει τον συντονισμό ενός έκτακτου ποσοστού των παγκόσμιων αποθεμάτων φυσικού αερίου και τον έλεγχο των τιμών του φυσικού αερίου τα επόμενα χρόνια.
Καταλαμβάνοντας την πρώτη και τη δεύτερη θέση στον πίνακα των μεγαλύτερων αποθεμάτων φυσικού αερίου στον κόσμο, αντίστοιχα – η Ρωσία με κάτι λιγότερο από 48 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (tcm) και το Ιράν με σχεδόν 34 tcm – οι δύο χώρες βρίσκονται σε ιδανική θέση για να το κάνουν αυτό.
Η συμμαχία Ρωσίας-Ιράν, όπως αποδεικνύεται στο πιο πρόσφατο πολύπλευρο Μνημόνιο Συνεννόησης μεταξύ Gazprom και NIOC, θέλει να ελέγξει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα δύο βασικά στοιχεία του παγκόσμιου πίνακα εφοδιασμού – το αέριο που παρέχεται από ξηρά μέσω αγωγών και το φυσικό αέριο που παρέχεται μέσω πλοίων σε υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG).
Σύμφωνα με δήλωση την περασμένη εβδομάδα από τον Hamid Hosseini, πρόεδρο της Ένωσης Εξαγωγέων Πετρελαίου, Αερίου και Πετροχημικών Προϊόντων του Ιράν, στην Τεχεράνη, μετά την υπογραφή του μνημονίου συμφωνίας Gazprom-NIOC:
«Τώρα οι Ρώσοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση το φυσικό αέριο στον κόσμο θα αυξηθεί και η τάση για κατανάλωση LNG έχει αυξηθεί και από μόνα τους δεν είναι σε θέση να καλύψουν την παγκόσμια ζήτηση, επομένως δεν υπάρχει χώρος για ανταγωνισμό φυσικού αερίου [μεταξύ Ρωσίας και Ιράν]».
Και πρόσθεσε:
«Ο νικητής του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και θα κατακτήσει την ευρωπαϊκή αγορά, οπότε αν το Ιράν και η Ρωσία μπορέσουν να μειώσουν την επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών στις αγορές πετρελαίου, φυσικού αερίου και προϊόντων ενώ η συνεργασία θα ωφελήσει και τις δύο χώρες».
Τα βήματα
Το μνημόνιο συμφωνίας Gazprom-NIOC, όπως αναλύθηκε αρχικά από το OilPrice.com, περιέχει τέσσερα βασικά στοιχεία που προσανατολίζονται προς τη δημιουργία ενός «ΟΠΕΚ Αερίου» .
Ένα στοιχείο είναι ότι ο ρωσικός γίγαντας φυσικού αερίου που υποστηρίζεται από το ρωσικό κράτος έχει δεσμευτεί για την πλήρη βοήθειά του στη NIOC στην ανάπτυξη 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ των κοιτασμάτων φυσικού αερίου Kish και North Pars με σκοπό τα δύο πεδία να παράγουν περισσότερα από 10 εκατομμύρια κυβικά μέτρα αερίου ανά ημέρα.
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι ότι η Gazprom θα βοηθήσει επίσης πλήρως με ένα έργο 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για την αύξηση της πίεσης στο υπεργίγαντα κοιτάσματος φυσικού αερίου South Pars στα θαλάσσια σύνορα μεταξύ Ιράν και Κατάρ.
Ένα τρίτο στοιχείο είναι ότι η Gazprom θα παράσχει πλήρη βοήθεια για την ολοκλήρωση διαφόρων έργων υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) και την κατασκευή αγωγών εξαγωγής φυσικού αερίου.
Το τέταρτο στοιχείο είναι ότι η Ρωσία θα εξετάσει όλες τις ευκαιρίες για να ενθαρρύνει άλλες μεγάλες δυνάμεις φυσικού αερίου στη Μέση Ανατολή να συμμετάσχουν στη σταδιακή ανάπτυξη του καρτέλ «Gas OPEC», σύμφωνα με ανώτερη πηγή που συνεργάζεται στενά με το υπουργείο Πετρελαίου του Ιράν.
«Το αέριο θεωρείται ευρέως ως το βέλτιστο προϊόν για τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, επομένως ο έλεγχος του μεγαλύτερου μέρους της παγκόσμιας ροής αυτού θα είναι το κλειδί για την ενέργεια βασισμένη στην ενέργεια τα επόμενα δέκα έως είκοσι χρόνια, όπως έχει ήδη γίνει φαίνεται σε μικρότερη κλίμακα στην κυριαρχία της Ρωσίας στην Ευρώπη μέσω των προμηθειών φυσικού αερίου της», πρόσθεσε.
Μια νέα συμφωνία συνεργασίας επιτεύχθηκε μεταξύ της Τεχεράνης και της Ντόχα το 2017 σχετικά με την κοινή δεξαμενή και όχι μόνο.
Πέρα από την ανάγκη για μια καλή σχέση μεταξύ Κατάρ και Ιράν για να διασφαλιστεί η βέλτιστη λειτουργία της τεράστιας κοινής δεξαμενής φυσικού αερίου τους, η Ρωσία και το Ιράν βλέπουν έναν άλλο τομέα ιδιαίτερης ευπάθειας στην πολιτική σύνθεση της Ντόχα που μπορεί να αξιοποιηθεί εκτός του ΟΠΕΚ φυσικού αερίου , και αυτό είναι η αντιπάθειά της για τον άλλο γείτονά της, τη Σαουδική Αραβία.
Ο αποκλεισμός του Κατάρ από το 2017 έως το 2021 ενορχηστρώθηκε από τη Σαουδική Αραβία και υποστηρίχθηκε ενεργά από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, το Μπαχρέιν και την Αίγυπτο αρχικά, με αργότερα υποστήριξη από την Ιορδανία, τη Λιβύη και άλλα μικρότερα κράτη.
Ποτέ δεν ξεχάστηκε από το Κατάρ, ούτε και την υποστήριξη που δόθηκε στη Ντόχα κατά την περίοδο από το Ιράν και τη Ρωσία, τόσο ανεξάρτητα όσο και μέσω Τουρκίας.
Μαζί, η Ρωσία, το Ιράν και το Κατάρ αντιπροσωπεύουν σχεδόν το 60% των παγκόσμιων αποθεμάτων φυσικού αερίου και ήταν οι τρεις χώρες που συνέβαλαν στην ίδρυση του GECF, του οποίου τα 11 μέλη ελέγχουν πάνω από το 71% των παγκόσμιων αποθεμάτων φυσικού αερίου, το 44 τοις εκατό των παγκόσμιων αποθεμάτων φυσικού αερίου. εμπορευόταν την παραγωγή της, το 53% των αγωγών φυσικού αερίου της και το 57% των εξαγωγών της LNG.
Η μακροπρόθεσμη δήλωση αποστολής της που συμφωνήθηκε στη Μόσχα, είναι:
«Να ενισχύσει τον ρόλο της GECF στην παγκόσμια ενεργειακή σκηνή, προκειμένου να υποστηρίξει τα κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών μελών επί των πόρων φυσικού αερίου τους, να μεγιστοποιήσει την αξία τους προς όφελος των ανθρώπους και να προωθήσουν τον συντονισμό τους για τις παγκόσμιες ενεργειακές εξελίξεις με σκοπό να συμβάλουν στην παγκόσμια βιώσιμη ανάπτυξη και την ενεργειακή ασφάλεια».