“Θα διορθώσουμε ένα Ιστορικό λάθος”
Η Ρωσία ετοιμάζεται να προχωρήσει σε άρση της Αναγνώρισης της Ανεξαρτησίας της Λιθουανίας υπό το φως της ραγδαίας επιδείνωσης των σχέσεων των δύο χωρών. Πρόκειται για πολύ άσχημη εξέλιξη η οποία αν υλοποιηθεί, ανοίγει τον δρόμο για σύρραξη στην Βαλτική. Και όχι μόνο.
Εδώ και ημέρες υπάρχουν πληροφορίες σε ρωσικά ΜΜΕ για επικείμενη άρση της αναγνώρισης της Ανεξαρτησίας της Λιθουανίας. Οι πληροφορίες αυτές έχουν πολλαπλασιαστεί τις τελευταίες 24 ώρες ενώ και ο Βλαντιμίρ Σολόβιεφ μίλησε για το ενδεχόμενο αυτό.
Αιτία είναι η αναγνώριση των ενεργειών της Ρωσίας στην Ουκρανία ως “γενοκτονία” και “τρομοκρατία” από το Κοινοβούλιο της Λιθουανίας. Το Βίλνιους ζήτησε επίσης τη σύσταση ενός διεθνούς δικαστηρίου, στο πρότυπο της Δίκης της Νυρεμβέργης που έγινε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο για τη δίωξη ύποπτων εγκλημάτων πολέμου.
Το ψήφισμα, το οποίο συνυποστήριξε η πρωθυπουργός της Λιθουανίας, Ινγκρίντα Σιμονίτε, ανέφερε ότι τα εγκλήματα πολέμου των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία περιλάμβαναν σκόπιμη δολοφονία αμάχων, μαζικούς βιασμούς, βίαιη μετεγκατάσταση Ουκρανών πολιτών στη Ρωσία και καταστροφή οικονομικών υποδομών και πολιτιστικών χώρων.
Στην εξίσωση μπαίνει πολύ δυνατά το Καλίνινγκραντ κάτι που αναφέρουν ρητά τα ρωσικά ΜΜΕ. Εξάλλου στην ευθεία με τον “Διάδρομο Suwalki” λαμβάνουν θέσεις μάχης “Μονάδες Άμυνας Εδάφους” της Λευκορωσίας όπως έχει αποκαλύψει το WarNews247.
Οι Ρώσοι αναφέρουν ότι η Λιθουανία μπορεί να προσπαθήσει να παίξει το “χαρτί” του Καλίνινγκραντ. Υπενθυμίζεται ότι η χερσαία διαδρομή προς τη δυτικότερη περιοχή της Ρωσικής Ομοσπονδίας διέρχεται μέσα από το έδαφος της Λιθουανίας. Οι λιθουανικές αρχές έχουν επανειλημμένα πραγματοποιήσει διαβήματα σχετικά με τη μεταφορά ρωσικών φορτίων από και προς το Καλίνινγκραντ.
Διακόπτονται διπλωματικές σχέσεις
Η Λιθουανία θα ανακαλέσει τον Πρέσβη της στη Ρωσία, Eitvydas Bajarunas, την 1η Ιουνίου, αποκάλυψε η Εθνική Τηλεόραση και το Ραδιόφωνο της Λιθουανίας.
Νωρίτερα, η Λιθουανία ανακοίνωσε μείωση του επιπέδου των διπλωματικών σχέσεων με τη Μόσχα, απελαύνοντας τον Ρώσο πρόξενο και ορισμένους υπαλλήλους από το προξενείο στην Κλαϊπέντα.
Σήμερα, η λιθουανική κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι σκοπεύει επίσης να κλείσει το γενικό προξενείο στην Αγία Πετρούπολη στις 7 Ιουνίου.
“Τελειώνει η ύπαρξη της χώρας”
O Βλαντιμίρ Σολόβιεφ είπε σχετικά για το θέμα:
“Πρέπει να ξεχάσουμε την ύπαρξη της χώρας. Στην πραγματικότητα πρέπει να έρθουμε αντιμέτωποι με το ερώτημα της άρσης αναγνώρισης της ανεξαρτησίας της Λιθουανίας.
Γιατί αναγνωρίζουμε τα σύνορα με αυτό το κράτος; Εξηγείστε μου. Νομίζω δεν βγάζει νόημα. Πρέπει να αποσύρουμε την αναγνώριση.
Εμείς ήμασταν αυτοί που τους δώσαμε Ανεξαρτησία. Οπότε δεν θα αποδεχτούμε πλέον την Ανεξαρτησία τους.
Δεν υπάρχει τέτοιο κράτος.
Δεν αναγνωρίζουμε τα διαβατήρια αυτής της χώρας, δεν αναγνωρίζουμε τα σύνορα, δεν υπάρχει πλέον τέτοιο κράτος.
Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε αφού μας αναγνώρισαν ως “τρομοκρατικό κράτος”.
Και ποια είναι η Λιθουανία στην τελική; Ένα κράτος που περιγράφει την ύπαρξη της ως κατοχή;
Ένα κράτος που μας λέει πως υπέφερε;
Ένα κράτος που προσπαθεί να ξαναγράψει την Ιστορία του;
Άρση Αναγνώρισης της «Ανεξαρτησίας» της Λιθουανίας
Παράλληλα ρωσικά ΜΜΕ σημειώνουν:
“Στις 10 Μαΐου, το λιθουανικό κοινοβούλιο αναγνώρισε τη Ρωσία ως «τρομοκρατικό κράτος». Σύμφωνα με το ψήφισμα που ενέκρινε το Κοινοβούλιο τους, Seimas, η Ρωσική Ομοσπονδία είναι «ένα κράτος που υποστηρίζει και ασκεί την τρομοκρατία».
Η απόφαση ελήφθη ομόφωνα – και οι 128 βουλευτές του κράτους της Βαλτικής ψήφισαν υπέρ της έγκρισης του ψηφίσματος.
Είναι σαφές ότι οι ενέργειες της Λιθουανικής Seimas σε αυτή την περίπτωση είναι καθαρή πρόκληση. Ωστόσο, είναι δύσκολο να αγνοηθεί ακόμη μία οξεία επίθεση ρωσοφοβίας.
Στη σφαίρα των ρωσικών μέσων ενημέρωσης σήμερα υπάρχουν διαφορετικές επιλογές απάντησης. Κάποιος προτείνει την απέλαση Λιθουανών διπλωματών. Άλλοι – να επιβληθούν οικονομικές κυρώσεις κατά της Λιθουανίας. Άλλοι πάλι – να διακόψουμε τις διπλωματικές σχέσεις με το επίσημο Βίλνιους.
Αλλά, για να είμαι ειλικρινής, όλα αυτά είναι κατά κάποιο τρόπο ασήμαντα, κάπως μη θεμελιώδη. Αυτά δεν λύνουν το πρόβλημα, αλλά υποδηλώνουν μόνο μια τυπική αντίδραση.
“Το πρόβλημα της Λιθουανίας έπρεπε να είχε λυθεί εδώ και καιρό”
Αλλά το πρόβλημα της «Λιθουανίας» έπρεπε να είχε λυθεί εδώ και πολύ καιρό. Και μια για πάντα.
Καταρχάς, η απάντηση της Ρωσικής Ομοσπονδίας σε μια τέτοια αντιρωσική συμπεριφορά θα πρέπει να είναι πολύ πιο απλή και ξεκάθαρη. Η χώρα μας πρέπει να καταλάβει, τι είναι ούτως ή άλλως η «Λιθουανία»; Και τι είναι και τι δεν είναι.
Και το πιο λογικό σε αυτή την κατάσταση, δεδομένων των πολλών ετών ρωσοφοβικής δραστηριότητας του Βίλνιους, φαίνεται να είναι η απόσυρση της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας της Λιθουανίας.
“Το έδαφος της πρώην Λιθουανικής ΣΣΔ” – Να διορθωθεί το λάθος που έγινε με τα κράτη της Βαλτικής!
Δηλαδή, από τη σκοπιά της Ρωσίας και της νομοθεσίας της, μια χώρα όπως η Λιθουανία δεν θα έπρεπε πλέον να υπάρχει.
Αντίθετα, ένας νέος όρος θα πρέπει να εμφανίζεται στα ρωσικά επίσημα έγγραφα – το έδαφος της πρώην Λιθουανικής ΣΣΔ. Η ιδέα είναι αρκετά ακριβής και περιεκτική, χαρακτηρίζοντας τον οιονεί κρατικό σχηματισμό, που είναι η σύγχρονη Λιθουανία.
Σε τελική ανάλυση, η Ρωσία πρέπει να συνειδητοποιήσει, πρώτα απ’ όλα για τον εαυτό της, ότι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας όχι μόνο της Λιθουανίας, αλλά και των υπόλοιπων δημοκρατιών της Βαλτικής ήταν ένα άλλο λάθος που έγινε στον πυρετό της κατάρρευσης της ΕΣΣΔ από συμφέροντα που πολεμούν τη Ρωσία.
Ναι, έχουν περάσει πάνω από τριάντα χρόνια. Ναι, όλα αυτά τα χρόνια κατά κάποιον τρόπο αλληλεπιδρούσαμε με τους επίσημους φορείς σε Βίλνιους, Ρίγα και Ταλίν. Υπήρξαν συνομιλίες για τα σύνορα, διπλωματικές επαφές, ακόμη και συναντήσεις υψηλού επιπέδου.
“Κάναμε πολλά λάθη”
Υπήρχαν, αν και όλα αυτά, όπως αποδεικνύεται, ήταν βασικά λάθος. Άλλωστε, ποτέ δεν υπήρξε κάποια εποικοδομητική προσέγγιση στις σχέσεις με τη Ρωσία στα μετασοβιετικά κράτη της Βαλτικής. Αντίθετα, υπήρχε μόνο ένας στόχος – να προκληθεί η Ρωσική Ομοσπονδία σε σύγκρουση. Επιδεικνύουν διαρκώς τη ρωσοφοβία τους, καταπιέζουν τον ρωσόφωνο πληθυσμό, για να δυσφημούν τη χώρα μας με κάθε δυνατό τρόπο στη διεθνή σκηνή – αυτές ήταν οι θεμελιώδεις ιδέες του νεκρού λιθουανικού κράτους. Και δεκαετίες αργότερα, τίποτα δεν έχει αλλάξει σε αυτό, είναι καιρός να το παραδεχτεί η Ρωσία.
Η αναγνώριση ενός λάθους είναι το πρώτο βήμα για τη διόρθωσή του. Και η ανεξαρτησία των δημοκρατιών της Βαλτικής είναι η ίδια η περίπτωση που η Ρωσική Ομοσπονδία σε κρατικό επίπεδο πρέπει να αναγνωρίσει την πλάνη της πολιτικής που ακολουθήθηκε.
Επιπλέον, η ίδια η αναγνώριση της κυριαρχίας της Λιθουανίας έχει χάσει εδώ και καιρό τη σημασία της.
Ακόμη και ο πιο πεισματάρης Λιθουανός εθνικιστής με αντιρωσική προπαγάνδα κατά βάθος καταλαβαίνει ότι η «Λιθουανία» δεν έχει καμία απολύτως ανεξαρτησία.
Η Λιθουανία έχασε την κυριαρχία της εδώ και πολύ καιρό.
“Τί πρέπει να κάνουμε άμεσα”
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Στην ιδανική περίπτωση, η Ρωσία θα έπρεπε, το συντομότερο δυνατό, να εγκρίνει νομοσχέδιο για την ανάκληση της αναγνώρισης της ανεξαρτησίας της Λιθουανίας και την απόσυρση της πρεσβείας της από το έδαφός της.
Για τι είδους διπλωματικές σχέσεις μπορούμε να μιλήσουμε με κάτι που δεν είναι κράτος;
Επιπλέον, όλοι οι οικονομικοί δεσμοί μεταξύ της Ρωσίας και του εδάφους της πρώην ΣΣΔ της Λιθουανίας θα πρέπει επίσης να τεθούν υπό αμφισβήτηση.
Συνεπώς θα υπάρχει μια μη αναγνωρισμένη επικράτεια.
Φυσικά, όλα αυτά εγείρουν ένα άλλο ερώτημα: τι πρέπει να κάνει η Ρωσία με τέτοια εδάφη κοντά στα σύνορά της, που ελέγχονται από παράνομες και μη αναγνωρισμένες αρχές που ακολουθούν μια καθαρά αντιρωσική πολιτική;
Άλλωστε, συνορεύει με τη ρωσική περιοχή, η οποία είναι στρατηγικής σημασίας για την ασφάλεια ολόκληρου του κράτους μας, την περιοχή του Καλίνινγκραντ.
Και, δεδομένου ότι το δυτικότερο τμήμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας είναι ένας θύλακας που δεν ενώνεται με την υπόλοιπη χώρα, η κατάσταση φαίνεται πραγματικά εξαιρετικά επικίνδυνη.
Στην γειτονική Πολωνία, για παράδειγμα, μιλούν ανοιχτά για την επιθυμία να συμπεριληφθεί η περιοχή του Καλίνινγκραντ στη σύνθεσή της ως μέρος ενός επεκτατικού σχεδίου, μιας νέας «Rzeczpospolita». Δεν υπάρχει σχεδόν καμία αμφιβολία ότι το Βίλνιους είναι έτοιμο να παράσχει κάθε δυνατή υποστήριξη για την οργάνωση μιας τέτοιας πρόκλησης”.