Η εξέλιξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία σε πραγματικό πόλεμο μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Οι στόχοι των Δυτικών προσαρμόζονται. Δεν είναι πλέον ζήτημα υπεράσπισης των μπαντεριστών ενάντια στη Ρωσία, αλλά μάλλον αποδυνάμωσης του ενός και των άλλων (συμπεριλαμβανομένης της Ευρωπαϊκής Ένωσης) προκειμένου να αποκατασταθεί η ΗΠΑϊκή υπερδύναμη και ο μονοπολικός κόσμος της.
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΡΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ
Σε διάστημα δύο μηνών, η ειδική ρωσική στρατιωτική επιχείρηση κατά των μπαντεριστών μετατράπηκε σε πραγματικό πόλεμο μεταξύ των Ρώσων και των Λαϊκών Δημοκρατίων του Ντονμπάς, από τη μία πλευρά, και των Ουκρανών που υποστηρίζονται από το ΝΑΤΟ, από την άλλη.
Μια νίκη της Ουκρανίας θα ήταν σκληρό πλήγμα κατά της Ρωσίας και μια ρωσική νίκη θα σήμανε τον θάνατο του ΝΑΤΟ. Κανένας από τους δύο πρωταγωνιστές δεν μπορεί πλέον να κάνει πίσω. Επιτρέπονται συνεπώς όλα τα χτυπήματα.
Οι Μπαντεριστές είδαν πρώτα να εισρέουν στην Ουκρανία οι πρώην σύμμαχοι τους από το Αντιμπολσεβίκικο Μπλοκ των Εθνών (ABN) και την Παγκόσμια Αντικομμουνιστική Ένωση (WACL) [1],, όπως και 3.000 πολιτοφύλακες των Τούρκων Γκρίζων Λύκων.
Ενώ το ABN και ο WACL, αν και δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς, έχουν αντικατασταθεί από το Secret Order Centuria, εξακολουθούν να υπάρχουν οι αντιρωσικοί ιδεολογικοί δεσμοί και η αδελφότητα που αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια των μυστικών επιχειρήσεων του Ψυχρού Πολέμου. Ομοίως, κατά τη διάρκεια του πολέμου κατά της Συρίας, είχαμε παρατηρήσει τους δεσμούς που δημιουργήθηκαν μεταξύ των τζιχαντιστών διαφόρων εθνικοτήτων κατά τις διαδοχικές μάχες τους υπό τη διοίκηση της CIA στο Αφγανιστάν, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, την Τσετσενία και το Κόσσοβο.
Φαίνεται σήμερα ότι αυτός ο πόλεμος είναι προορισμένος να διαρκέσει και να ενταθεί. Αυτά τα δίκτυα συνεχίζουν επομένως την κινητοποίησή τους. Για παράδειγμα, προς το παρόν, δεν έχει αναφερθεί κανένας Ασιάτης μαχητής, ενώ ο Τσιάνγκ Κάι-σεκ είχε προσφέρει πολύ σημαντική βοήθεια στον WACL, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να ιδρύσει στην Ταϊβάν την Ακαδημία Στελεχών Πολιτικού Πολέμου (Political Warfare Cadres Academy) του Ουκρανού Μπαντερίστα Γιαροσλάβ Στέτσκο. Αυτό το σχολείο ήταν το αντίστοιχο του Κέντρου Ψυχολογικού Πολέμου στο Fort Bragg (ΗΠΑ) (Psychological Warfare Center de Fort Bragg) και του School of Americas στον Παναμά, συμπεριλαμβανομένων των μαθημάτων για βασανιστήρια. Ο κυβερνήτης της ουκρανικής πόλης Μικολάιβ, κορεάτικης καταγωγής Koryo-saram, Βιτάλι Κιμ, θα μπορούσε να κάνει τη σύνδεση με τους διαδόχους του Νοτιοκορεάτη δικτάτορα Park Chung-hee.
Η Λέγκα μεταμορφώθηκε βαθιά το 1983 με τη συμβουλή του Στράουσιανού Έντουαρντ Λούτγουακ [2]. Άλλαξε το όνομά της μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ για να γίνει Παγκόσμιος Σύνδεσμος για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (WLFD). Διεξήγαγε το τελευταίο του συνέδριο στις 23 και 24 Ιανουαρίου 2022 στην Ταϊβάν, υπό την προεδρία του Yao Eng-chi, ανώτερου αξιωματούχου της Kuomintang. Έχει συμβουλευτικό καθεστώς στα Ηνωμένα Έθνη και διαθέτει γραφείο στις εγκαταστάσεις του Οργανισμού. Εξακολουθεί να λαμβάνει σχεδόν 1 εκατομμύριο δολάρια σε ετήσια επιδότηση από την Ταϊπέι. Οι δραστηριότητές του καλύπτονται από το μυστικό-άμυνας της κυβέρνησης της Ταϊβάν.
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΙΣ ΤΗΝ ΣΥΜΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ;
Εάν οι διάδοχοι των φασιστικών πολιτοφυλακών όλου του κόσμου, υπό την υποστήριξη της CIA, προσχώρησαν στους μπαντεριστές, το ΝΑΤΟ κρατιέται εκτός από τον ουκρανικό στρατό. Αυτό γίνεται για να αποφευχθεί μια άμεση σύγκρουση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, δύο πυρηνικών δυνάμεων.
Ως εκ τούτου, το Πεντάγωνο συγκάλεσε συνάντηση στις 26 Απριλίου 2022 στη γερμανική βάση του στο Ramstein για να υποχρεώσει 43 συμμάχους του να δώσουν όπλα στους Ουκρανούς. Γνωρίζοντας ότι πριν από τον πόλεμο, η κυβέρνηση Ζελένσκι θεωρούσε ότι το ένα τρίτο των ενόπλων δυνάμεων αποτελούνταν από πολιτοφυλακές των Μπαντεριστών, αυτά τα όπλα θα πάνε για το ένα τρίτο στους νεοναζί. Όλα τα κράτη που διαθέτουν αρμόδιες υπηρεσίες πληροφοριών το γνωρίζουν αυτό. Αλλά η τετανοποίηση (παράλυσή) τους μπροστά στον θείο Σαμ είναι τέτοια έτσι ώστε μόνο το Ισραήλ τόλμησε να μποϊκοτάρει αυτή τη συνάντηση [3]. Ωστόσο, η επιρροή της Ουάσιγκτον δεν είναι πλέον αυτή που ήταν: είχε καταφέρει να κινητοποιήσει τη συμμετοχή 66 κρατών για να υποστηρίξοουν στρατιωτικά τους τζιχαντιστές κατά της Συρίας. Αυτά τα κράτη αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο των μελών του ΟΗΕ, αλλά μόνο το ένα δέκατο του παγκόσμιου πληθυσμού. Μπορεί ο καθένας να μετρήσει σε ποιο βαθμό έχει αποδυναμωθεί η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών.
Επιπλέον, αυτή η εισροή όπλων δεν καθιστά πλέον απαραίτητο για τον ουκρανικό στρατό να επιτεθεί στη Μολδαβική Δημοκρατία του Δνείστερου (Υπερδνειστερία), η οποία φιλοξενεί το μεγαλύτερο απόθεμα όπλων στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Στις 29 Απριλίου, ο Λευκός Οίκος έλαβε από το Κογκρέσο πρόσθετες πιστώσεις 33 δισεκατομμυρίων δοκαριών για να εξοπλίσει την Ουκρανία. Αυτό ανεβάζει τον ουκρανικό στρατιωτικό προϋπολογισμό στην 11η θέση στον κόσμο.
Μετά από δύο μήνες μάχης, οι πολιτικές δυνάμεις των ΗΠΑ συσπειρώθηκαν στον πόλεμο των Στράουσιανών και υπολόγισαν το τι θα μπορούσαν να βγάλουν από αυτόν. Για να γίνουν ξανά η υπερδύναμη που ήταν, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να επαναλάβουν τη παρτιτούρα τους στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1939, δεν είχαν ακόμη συνέλθει από την οικονομική κρίση του 1929. Η Νέα Υόρκη ήταν πολύ πίσω από τον αντίπαλό της, το Μπουένος Άιρες. Η φαεινή ιδέα ήταν να αφήσουν τους Ευρωπαίους να ξεσκίσουν ο ένας τον άλλον πουλώντας τους όπλα μαζικής παραγωγής με αντάλλαγμα τα οικογενειακά τους κοσμήματα. Η Ουάσιγκτον δεν ενεπλάκη μέχρι το 1942 και αυτό μόνο με το άκρο των δάχτυλων. Ο πόλεμος προκάλεσε 55 εκατομμύρια θύματα, από τα οποία μόνο 200.000 ΗΠΑϊούς. Το κόλπο ήταν ότι έδωσαν όπλα με lend-lease (δάνεια-μισθώσεις). Μετά τη Νίκη ήρθε η ώρα των λογαριασμών. Οι Βρετανοί αναγκάστηκαν να παραχωρήσουν την αυτοκρατορία τους, ενώ τα χρέη των Σοβιετικών απλώθηκαν σε περισσότερα από 60 χρόνια. Δεν εκκαθαρίστηκαν παρά μόνο από τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Ως εκ τούτου, το Κογκρέσο αναμένεται να εγκρίνει γρήγορα τον « Νόμο Δανεισμού-Μίσθωσης για την Άμυνα της Ουκρανίας του 2022 » που έχει ήδη εγκριθεί από τη Γερουσία (S. 3522). Και στον οικονομικό τομέα συνεχίζεται επίσης ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος. [4]
Αυτή είναι μια εφαρμογή του «Δόγματος Wolfowitz» του 1990: να αποτραπεί με κάθε μέσο ένας αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών να αναπτυχθεί, με προτεραιότητα η αποδυνάμωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Εάν αυτό το μέτρο είναι ένας υλικοτεχνικός εξορθολογισμός και μια εξαιρετική οικονομική επένδυση, είναι επίσης μια στρατιωτική σπατάλη: ο χειρισμός των περισσότερων από αυτά τα όπλα απαιτεί μακρά εκπαίδευση που λείπει από τους Ουκρανούς μαχητές. Ως εκ τούτου, δεν θα μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν βραχυπρόθεσμα. Περαιτέρω, αυτά τα όπλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο στην πρώτη γραμμή, αλλά δεν θα μπορούν να μεταφερθούν εκεί, καθώς οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας έχουν ήδη καταστραφεί και οι ευρωπαϊκές σιδηροδρομικές μηχανές ντίζελ δεν προσαρμόζονται στο εύρος των ουκρανικών και ρωσικών σιδηροδρόμων. Επιπλέον, οι σιδηροδρομικές γραμμές έχουν ήδη βομβαρδιστεί εκτενώς.
Δεδομένης της διαφθοράς του προέδρου Volodymyr Zelensky, είναι προβλέψιμο ότι, αφού δεν θα μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτά τα όπλα, θα τα μεταπωλήσει στη μαύρη αγορά. Θα ξαναεμφανιστούν σε άλλα πεδία μάχης, αυτή τη φορά στα χέρια μη κρατικών παραγόντων. Μέσα σε δύο μήνες, αυτός ο σαλτιμπάγκος έχει ήδη καταφέρει να υπεξαιρέσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Εν τω μεταξύ, ο Λαός του υποφέρει.
Η στρατηγική των ΗΠΑ να γίνουν ξανά το κέντρο του κόσμου δεν θα μμπορεί να λειτουργήσει παρά μόνο εάν ο πόλεμος επεκταθεί προς τη Δύση. Δεν μιλώ εδώ για τις αναπόφευκτες στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά της Υπερδνειστερίας [5], αλλά για την οικονομική εμπλοκή των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μέχρι σήμερα, μόνο οι Πολωνοί και οι Βούλγαροι έχουν αρνηθεί να πληρώσουν για το ρωσικό φυσικό αέριο σε ρούβλια και ως εκ τούτου στερούνται τροφοδωσίας. Όλα τα άλλα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ήδη συμφωνήσει να πληρώσουν σε ρούβλια, αλλά όχι απευθείας στην Gazprom, μέσω τραπεζικών διαμεσολαβητών. Δεν μας πείθει ο Πολωνός που υπερηφανεύεται ότι η χώρα του ετοιμάζεται να αλλάξει προμηθευτή: η Βαρσοβία θα εισάγει ρωσικό αέριο από άλλες ευρωπαϊκές χώρες που θα το πληρώσουν σε ρούβλια. Η μόνη διαφορά είναι ότι θα πρέπει να πληρώσει έναν επιπλέον μεσάζοντα.
Ακολουθώντας τον ΗΠΑίος επικυρίαρχος τους, οι Ευρωπαίοι πρέπει επομένως να αναμένουν μια πολύ απότομη πτώση του βιοτικού τους επιπέδου και, στη συνέχεια, την απώλεια των οικογενειακών τους κοσμημάτων. Κανείς δεν φαίνεται να προβληματίζεται.
ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΟΥΚΡΑΝΙΑΣ
Αυτή τη στιγμή, οι ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις περιορίζονται αυστηρά στην καταστροφή τεράστιων ουκρανικών αμυντικών υποδομών για τις οποίες οι Δυτικοί δεν έχουν ιδέα. Η κινητή φάση του πολέμου δεν έχει ακόμη ξεκινήσει. Μετά από μήνες σφυροκόπισης, δεν αναμένεται να γίνει παρά μόνο στη διάρκεια του καλοκαιριού και θα πρέπει να είναι γρήγορη. Ο ρωσικός στρατός θα προσφέρει τότε στους πληθυσμούς που πείστηκαν από τους μπαντεριστές να μετακινηθούν για να τους συγκεντρώσουν στο τμήμα αυτού που θα απομείνει από την Ουκρανία.
Ο πόλεμος ξύπνησε αλυτρωτικές ορέξεις. Η Πολωνία, η οποία είχε εξετάσει τη σκοπιμότητα της προσάρτησης του θύλακα του Καλίνινγκραντ τον περασμένο μήνα, μελετά τώρα το ενδεχόμενο να καταλάβει τη δυτική Ουκρανία. Είχε ήδη καταλάβει αυτή την περιοχή, τη Γαλικία, κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου, όταν διαμελίστηκε η Αυτροουγγρική Αυτοκρατορία. Η ιδέα θα ήταν να αναπτυχθούν στρατιώτες για την «διατήρηση της ειρήνης» και να παραμείνουν επιτόπου. Ωστόσο, ο Πολωνο-Ουκρανικός πόλεμος άφησε άσχημες αναμνήσεις μεταξύ των δύο λαών και ακριβώς ήταν σε αυτό το πλαίσιο που διαμορφώθηκαν οι μπαντεριστές. Εξάλλου, ο Στέπαν Μπαντέρα διέταξε τη δολοφονία του Πολωνού υπουργού Εσωτερικών, Bronisław Pieracki. Οι Μπαντεριστές ισχυρίζονται ότι εκδικήθηκαν έτσι την καταστολή της οποίας το κόμμα τους ήταν θύμα, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Μπαντέρα ήταν ήδη μέλος της ναζιστικής Γκεστάπο και προετοίμαζε την εισβολή του Γ’ Ράιχ στη Πολωνία.
Η Ρουμανία δεν λέει τίποτα προς το παρόν, αλλά τοποθετεί τα στρατεύματά της. Όταν ο πόλεμος επεκταθεί στην Υπερδνειστερία, δεν θα διστάσει να αμφισβητήσει την ύπαρξη τόσο της Υπερδνειστερίας όσο και της Μολδαβίας, που ήταν ρουμάνικές τον 20ό αιώνα. Η Ουγγαρία ποθεί την Ουκρανική Υπερκαρπάθια την οποία έχασε κατά την πτώση της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Ο κατά πλειοψηφία ουγγρικός πληθυσμός της υπέστη διακρίσεις από τις ουκρανικές κυβερνήσεις μετά την «Επανάσταση της Αξιοπρέπειας» (πραξικόπημα του 2014). Όπως και τα ρωσικά, η γλώσσα της απαγορεύτηκε. Σήμερα η Υπερκαρπάθια είναι σε ειρήνη. Τα ρωσικά στρατεύματα δεν της επιτέθηκαν. Λειτουργεί ως καταφύγιο για τους Ουκρανούς της εσωτερικής αντιπολίτευσης. Η Σλοβακία δεν κοιτάζει παρά μόνο μερικά χωριά.
Η Ρωσία, από την πλευρά της, η οποία δεν έθεσε ως πολεμικό της στόχο παρά μόνο την αναγνώριση της ανεξαρτησίας της Κριμαίας (ήδη προσαρτημένη στη Ρωσική Ομοσπονδία) και των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόνεστκ και του Λουγκάνσκ, ανακοίνωσε στις 24 Μαρτίου ότι σκόπευε να προσαρτήσει όλη τη νότια Ουκρανία προκειμένου να συνδέσει την Υπερδνειστερία, την Κριμαία και το Ντονμπάς.
Μετά το πέρας αυτής της πολωνο-ρουμανο-μαγκυαρο-ρωσικής τετρατομίσης, η Ουκρανία θα πρέπει να χάσει το ήμισυ της επικράτειάς της και να μειωθεί στο ελάχιστο τμήμα της.
ΣΠΑΝΙΑ ΘΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
Στις 26 Απριλίου, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες πήγε στο Κρεμλίνο με δύο προτάσεις.
Δημιουργία κοινής επιτροπής ΟΗΕ-Ρωσίας-Ουκρανίας για τον συντονισμό των ανθρωπιστικών προσπαθειών.
Δημιουργία με το προσωπικό του ΟΗΕ και του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού ενός διάδρομου εξόδου από το εργοστάσιο Azovstal στη Μαριούπολη για τους πολίτες που το επιθυμούν.
Πράγματι, μέχρι τώρα, οι Ουκρανοί έχουν προτείνει ανθρωπιστικούς διαδρόμους προς τη Μολδαβία και τη Πολωνία, ενώ οι Ρώσοι προς τη Λευκορωσία και τη Ρωσία (γνωρίζοντας ότι οι μπαντεριστές θα συλληφθούν και θα δικαστούν εκεί). Δεν επετεύχθη συμφωνία.
Όσον αφορά το εργοστάσιο Azovstal στη Μαριούπολη, δεν είναι γνωστό αν έχουν καταφύγει άμαχοι εκεί. Ο ρωσικός στρατός δημιούργησε έναν διάδρομο εξόδου τον οποίο χρησιμοποίησαν 1.300 στρατιώτες για να παραδοθούν, αλλά κανένας άμαχος τον χρησιμοποίησε. Ουκρανοί αιχμάλωτοι πολέμου διαβεβαίωσαν ότι υπάρχουν άμαχοι που χρησιμοποιούνται ως ανθρώπινες ασπίδες για τους μπαντεριστές, κάτι που το Κίεβο αρνείται. Μια τουρκική προσωπικότητα υπέρ μιας συμμαχίας με την Κίνα και τη Ρωσία παρά με τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Doğu Perinçek, ισχυρίστηκε ότι 50 Γάλλοι αξιωματικοί ήταν παγιδευμένοι μέσα, χωρίς αυτός ο ισχυρισμός να είναι επαληθεύσιμος [6]. Η Ρωσία ζήτησε από τον ΟΗΕ να έρθει και να ελέγξει τις συνθήκες κράτησης αυτών των 1.300 κρατουμένων, κάτι που δεν έκανε. Η Μόσχα ήθελα να ανεβάσει τις ανθρωπιστικές της απαιτήσεις για να μπορέσει να τις αποκτήσει για τους Ρώσους αιχμαλώτους των Ουκρανών. Κυκλοφορούν πληθώρα βίντεο που πιστοποιούν την κακομεταχείριση και τα βασανιστήρια που υφίστανται.
Πριν από την έναρξη των συζητήσεων, ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, υπενθύμισε δημόσια τη θέση της χώρας του: η Ρωσία απορρίπτει τους κανόνες που θέτει η Δύση και απαιτεί τον σεβασμό του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών (που ήταν το αντικείμενο της πρότασης για μια διμερή Συνθήκη Ειρήνης ΗΠΑ-Ρωσίας, στις 17 Δεκεμβρίου 2021 [6].
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ εξήγησε στη συνέχεια ότι, σύμφωνα με τη γενική γνώμη, ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών καταδικάζει την εισβολή σε μια κυρίαρχη χώρα. Ο Ρώσος πρόεδρος του απάντησε ότι πρόκειται για ειδική περίπτωση: η Ουκρανία έχει δηλώσει δημόσια ότι δεν θα εφαρμόσει τις συμφωνίες του Μινσκ που έχουν καταχωρηθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας και έχει επιτεθεί στον δικό της πληθυσμό του Ντονμπάς με βαρέα όπλα. Μετά από οκτώ χρόνια αντίστασης, αυτοί οι πληθυσμοί ψήφισαν για την ανεξαρτησία τους και οι κυβερνήσεις τους κάλεσαν τη Ρωσία για βοήθεια, κάτι που έκανε σύμφωνα με το άρθρο 51 του Χάρτη.
Στη συνέχεια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν αναφέρθηκε στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου σχετικά με την ανεξαρτησία του Κοσσόβου. Το Δικαστήριο έκρινε ότι το δικαίωμα των λαών στην αυτοδιάθεση μπορεί να ισχύει χωρίς τη συγκατάθεση της κεντρικής αρχής στην οποία υπάγονταν μέχρι τώρα. Γεγονός το οποίο κανείς δεν αμφισβήτησε. Ωστόσο, στο Κόσσοβο, η Εθνοσυνέλευση ήταν αυτή που κήρυξε την ανεξαρτησία, ενώ στο Ντονμπάς, ο λαός την κήρυξε απευθείας με δημοψήφισμα.
Στο τέλος της συζήτησης, τα Ηνωμένα Έθνη και ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός συμφώνησαν με τη Ρωσία να καθιερώσουν μια διαδικασία για την εκκένωση των αμάχων από το εργοστάσιο Azovstal στη Μαριούπολη.
Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
Στο μεταξύ η πολεμική προπαγάνδα συνεχίζεται. Είναι εντυπωσιακό ότι τα δύο στρατόπεδα απευθύνονται σε διαφορετικούς στόχους και χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους.
Το Λονδίνο και η Ουάσιγκτον προσπαθούν να πείσουν τους Δυτικούς για την αφήγησή τους. Δεν απευθύνονται στους Ουκρανούς και ακόμη λιγότερο στους Ρώσους. Επιβάλλουν την άποψή τους μέσω της επανάληψης και μετά προχωρούν σε κάτι άλλο. Επικεντρώνονται στην ελαχιστοποίηση της σημασίας των Ουκρανών νεοναζί, στη σκηνοθεσία όμορφων εικόνων [7] και στην αποκάλυψη εγκλημάτων που αποδίδονται στους Ρώσους.
Για παράδειγμα, διαβεβαίωσαν ότι ο ρωσικός στρατός είχε διαπράξει σφαγή αμάχων στην Μπούτσα. Οι ηγέτες τους έκαναν λόγο για πιθανή «γενοκτονία», το σοβαρότερο έγκλημα που μπορεί να δδικαστεί. Οι ειδικοί εξήγησαν ότι τα θύματα είχαν πυροβοληθεί με αυτόματα όπλα. Αλλά όταν οι ιατροδικαστές ακύρωσαν αυτήν την έκδοση [8] , το Κίεβο απέστειλε αυτή την είδηση κατηγορώντας δέκα Ρώσους στρατιώτες τους οποίους, δεν είναι γνωστό πώς, θα μπορούσαν να είχαν ταυτοποιηθεί.
Η ουκρανική προπαγάνδα επικεντρώνεται σε δύο θέματα: την εφεύρεση στρατιωτικών νικών που εξυμνούνται από τον δυτικό Τύπο, αλλά γρήγορα διαψεύδονται, και την απόδοση αποτρόπαιων εγκλημάτων στον ρωσικό στρατό, που διαψεύδονται ομοίως γρήγορα.
Από την πλευρά της, η Μόσχα θεωρεί τους Δυτικούς ως ανθρώπους που δεν είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την πραγματικότητα και ως εκ τούτου δεν μπορούν να αλλάξουν γνώμη μέχρι να χάσουν. Απευθύνεται επομένως μόνο σε Ρώσους και Ουκρανούς τους οποίους θεωρεί ότι εξαπατήθηκαν καλοπροαίρετα από τους Μπαντεριστές. Αντί να επικοινωνήσει για τα τρέχοντα γεγονότα, ανοίγει τα στρατιωτικά της αρχεία [9] για να δείξει ότι οι Μπαντεριστές δεν είχαν ποτέ κανέναν ενδοιασμό να δολοφονήσουν, ή ακόμα και να βασανίσουν άλλους Ουκρανούς. Πάνω απ’ όλα, διαβεβαιώνει ότι ποτέ, απολύτως ποτέ, οι μπαντεριστές πολέμησαν τους Ναζί. Με αυτόν τον τρόπο, αντιστρέφει την επίσημη Ιστορία της Ουκρανίας σύμφωνα με τη Wikipedia και την OUN(B) για τις οποίες οι μπαντεριστές πολέμησαν τόσο κατά των Ναζί όσο και κατά των Σοβιετικών. Ο δυτικός Τύπος δεν μεταδίδει αυτές τις αποκαλύψεις γιατί θα τους ανάγκαζαν να τοποθετηθούν ενάντια στους μπαντεριστές. Περαιτέρω, γερμανικά έγγραφα, τα οποία επίσης αποκάλυψε η Μόσχα, δείχνουν ότι το ναζιστικό καθεστώς και οι Μπαντεριστές, μαζί, επινόησαν ένα σχέδιο εξόντωσης των πληθυσμών του Ντονμπάς. Αυτό το σχέδιο, αν και δεν εκτελέστηκε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, γνώρισε ένα ξεκίνημα εφαρμογής από τους μπαντεριστές του Κιέβου μετά το 2014.
Κριστιάν Άκκυριά
