Ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν αναλύει τις εξελίξεις στην αμερικανική αγορά εργασίας, βλέποντας τις τάσεις «παραίτησης» του πρόσφατου πανδημικού παρελθόντος να υποχωρούν στον βωμό ενός νέου «μεγάλου ανασχηματισμού».
Ο νομπελίστας Αμερικανός οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν αναλύει τις εξελίξεις στην αμερικανική αγορά εργασίας, βλέποντας τις τάσεις «παραίτησης» του πρόσφατου πανδημικού παρελθόντος να υποχωρούν στον βωμό ενός νέου «μεγάλου ανασχηματισμού».
«Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι αυτήν την στιγμή, είναι ασυνήθιστα εύκολο για τους εργαζομένους στις ΗΠΑ να βρουν δουλειά και ασυνήθιστα δύσκολο για τους εργοδότες στις ΗΠΑ να βρουν εργαζόμενους», γράφει ο Κρούγκμαν σε ανάλυσή του για τους New York Times, υπογραμμίζοντας ωστόσο ότι ο αριθμός των εργαζομένων στην άλλη άκρη του Ατλαντικού εξακολουθεί να είναι κατά περίπου ενάμιση εκατομμύριο μικρότερος εάν συγκριθεί με τα προ της πανδημίας επίπεδα.
Εδώ και αρκετό καιρό πολλοί, του ιδίου του Πολ Κρούγκμαν συμπεριλαμβανομένου, μιλούσαν για μια κατάσταση στην οποία αναφέρονταν με τον όρο «η μεγάλη παραίτηση» («the Great Resignation»).
Η ιστορία, όπως την περιγράφει ο Κρούγκμαν μέσα από τις σελίδες των New York Times, έχει ως εξής: Η πανδημία του Covid έκανε πολλούς Αμερικανούς να αναλογιστούν αν θέλουν ή όχι να συνεχίσουν να εργάζονται και εάν το έχουν ανάγκη. Ο φόβος μήπως κολλήσουν κορωνοϊό αλλά και η ανάγκη της φροντίδας των παιδιών που δεν πήγαιναν σχολείο ήταν δύο από τους λόγους που κράτησαν μερίδα εργαζομένων στο σπίτι. Και κάποιοι από αυτούς τους εργαζόμενους έπειτα ανακάλυψαν πως οι οικονομικές απολαβές της εργασίας τους δεν ήταν αρκετές ώστε να αντισταθμίσουν το κόστος των μετακινήσεων από και προς τον χώρο δουλειάς ή τις αρνητικές για της ψυχολογία επιπτώσεις ενός εργασιακού περιβάλλοντος το οποίο οι ίδιοι θεωρούσαν δυσάρεστο. Παράλληλα, υπήρξαν και μεγαλύτεροι σε ηλικία εργαζόμενοι που δεν επέστρεψαν στους χώρους δουλειάς καθώς ακολούθησαν τον δρόμο της πρόωρης συνταξιοδότησης.
«Πριν από λίγους μήνες, φαινόταν ακόμα λογικό να μιλάμε για τη Μεγάλη Παραίτηση.» Ωστόσο, πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει, όπως σημειώνει ο Κρούγκμαν στο άρθρο του για τους New York Times.
Είναι αλήθεια ότι ένας ασυνήθιστα μεγάλος αριθμός εργαζομένων στις ΗΠΑ εγκαταλείπουν τις δουλειές τους, ωστόσο πολλοί από αυτούς τις εγκαταλείπουν για να πάνε σε άλλες, ενδεχομένως καλύτερες, δουλειές, με τον οικονομολόγο Arindrajit Dube να μιλά από την πλευρά του όχι πια για μια Μεγάλη Παραίτηση (Great Resignation) αλλά για έναν Μεγάλο Ανασχηματισμό (Great Reshuffling).
Στο πλαίσιο αυτού του ανασχηματισμού έχει πια αυξηθεί σημαντικά και ο αριθμός των αυτοαπασχολούμενων (self-employed) στις ΗΠΑ που είναι περίπου 600.000 περισσότεροι από τον αντίστοιχο μέσο όρο του 2019. Ακόμη και αν δεχθούμε ότι πολλοί από αυτούς δεν είναι στην πραγματικότητα αυτοαπασχολούμενοι, ο Πολ Κρούγκμαν σημειώνει ότι σε αυτόν τον «Μεγάλο Ανασχηματισμό» της αγοράς εργασίας των ΗΠΑ έχουν πάρει μέρος και πολλοί Αμερικανοί που θεωρούν ότι θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη ζωή τους ξεκινώντας τις δικές τους επιχειρήσεις.
