Βούλιαξαν μέσα στη χιονοκαταιγίδα η ανίκανη, διαπλεκόμενη και επικίνδυνη κυβέρνηση Μητσοτάκη και το υπό κατάρρευση, διαβρωμένο και διαλυμένο πελατειακό ελληνικό κράτος, θύμα και θύτης δεκαετιών της πολιτικής τάξης και μέγα βαρίδι για τη χώρα και το λαό.
Η χώρα απεδείχθη περίτρανα ως ορισμός του “Failed State” και ως το μόνο ίσως παράδειγμα αναπτυγμένης χώρας που ξεπέφτει διαρκώς και μετατρέπεται ταχέως σε “τριτοκοσμική” αποικία.
Τίποτα, σχεδόν, δεν λειτούργησε από το χιόνι ενός 24-ώρου στη δύσμοιρη χώρα.
Έκλεισαν πανάκριβοι δρόμοι, με πανάκριβα διόδια, “φυλακίζοντας” για 24-ώρες αυτοκίνητα και κυρίως πολίτες, ηλικιωμένους και οικογένειες με παιδιά.
Μπλόκαρε το κεντρικό σιδηροδρομικό δίκτυο και μπλόκαρε μαζί και τους άτυχους επιβάτες του, μεταξύ των οποίων και τραυματίες.
Κόπηκε το ρεύμα στη μισή Αττική, ενώ ακόμα και Νοσοκομεία παρέλυσαν, θέτοντας σε κίνδυνο ζωές.
Και τίποτα από όλα αυτά δεν έχει αποκατασταθεί πλήρως, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές.
Και όμως δεν τρέχει τίποτα στην χώρα “μπανανία” και “προτεκτοράτο”.
Κανένας δεν πρόκειται να τιμωρηθεί για παράβαση καθήκοντος, για “εγκλήματα” και εγκληματικές αμέλειες. Κανένας εισαγγελέας δεν πρόκειται να απευθύνει κατηγορίες και η όποια εισαγγελική έρευνα θα παραπεμφθεί ως συνήθως στις καλένδες.
Μια συγγνώμη ακούστηκε, για τα μάτια του κόσμου, που δε κοστίζει τίποτα και αυτή μισή και ψιθυριστή. Εγγύηση ότι όλα τούτα θα επαναληφθούν με ακόμα χειρότερο τρόπο στην επόμενη κακοκαιρία.
Και όλα αυτά γιατί δεν υπάρχει μόνο μια άχρηστη, επικίνδυνη και παραδομένη κυβέρνηση αλλά και σε όλα τα επίπεδα μια αντιπολίτευση “μαϊμού”. Μια αντιπολίτευση ανύπαρκτη είτε γιατί είναι συναινετική και έχει τις ίδιες βασικές επιλογές, είτε επειδή είναι δημαγωγική και καρεκλοθηρική, είτε επειδή πετάει την μπάλα στη εξέδρα. Απ΄όλα έχει ο μπαξές ανάμεσα στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης.
Η χώρα επιτέλους χρειάζεται μια έντιμη, αποφασισμένη, ικανή, έτοιμη για προσωπικές θυσίες και εθνική πατριωτική ηγεσία με μια ρεαλιστική και ριζοσπαστική εναλλακτική πρόταση. Μια εθνική ηγεσία διατεθειμένη να ανατρέψει τα πάντα και να επαναθεμελιώσει την χώρα.
Χρειάζεται, όμως και ένα λαό όχι σκυμμένο, που θα είναι έτοιμος να υποστηρίξει με τη ψήφο και τους αγώνες του μια αναγεννημένη Ελλάδα.
Μπορούμε; Ναι μπορούμε. Δεν έχουμε άλλη λύση για να μην εξαφανιστούμε ως έθνος και εμείς ως υπάρξεις και κυρίως οι επόμενες γενιές.
