Ρώτησα ένα φίλο μου ψαρά, ψαγμένο αριστερό, να μου πει τι του φέρνει στο μυαλό το όνομα Κ. Σημίτης.
Αμέσως και χωρίς περιστροφές μου απάντησε. “την σουπιά”
Ναι αυτό το συμπαθέστατο και νόστιμο ζωάκι της θάλασσας.
Στα δύσκολα, και ο κύριος και η σουπιά, πετάνε μελάνι και θολώνουν τα νερά.
Διάβασα τη συνέντευξη Σημίτη στο capital.gr και συμφώνησα με τον φίλο μου τον ψαρά.
Ο αθεόφοβος κος Σημίτης -αυτός που μας μάντρωσε στην ΟΝΕ- δεν διαβάζει, δεν ακούει;
Πού βλέπει φόβο πλέον στον ελληνικό λαό για έξοδο απο ευρωζώνη – ΕΕ.
Τους δικούς του φόβους προσπαθεί να μας επιβάλλει?
Με στεναχώρησε βέβαια που η συνέντευξη δεν ήταν στα γερμανικά,να έχω έτσι την ευκαιρία να τα εξασκήσω λίγο σαν γερμανομαθής που είμαι.
Η προέκταση της κακεντρέχειας του μυαλού μου, συσχέτισε τα παραπάνω μ’ ένα άλλο πρόσωπο αυτή τη φορά από το χώρο της ανανεωτικής ευρωλάγνας αριστεράς.
Αυτόν ντε, που κάνει λαμπρή από κάθε άποψη καριέρα στο ευρωκοινοβούλιο, πολλά χρόνια τώρα και υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πατρίδας και του λαού της.
ΟΥΣΤ και στους δύο. ΝΑΙ μονο στη σουπιά μεζέ.
Κ. Σπετσέρης
