«Aν κάποια στιγμή ακούσετε τους διπλανούς σας στο τρένο να μιλούν για την “Παλαιστίνη” χωρίς προφανή λόγο, έχετε τρεις επιλογές: να κατεβείτε από το τρένο, να φορέσετε τα ακουστικά σας ή να αρχίσετε να ουρλιάζετε προς το μέρος τους». Τις συγκεκριμένες «συμβουλές» παρουσίασε πριν από μερικούς μήνες ο Σάμουελ Σάλτζμπορν, τον οποίο η τοπική κυβέρνηση του Βερολίνου είχε μόλις διορίσει επικεφαλής ενός προγράμματος για την αντιμετώπιση του αντισημιτισμού. Γι’ αυτόν, όπως και για αρκετούς Γερμανούς αξιωματούχους, ακόμη και η εκφορά της λέξης Παλαιστίνη αποτελεί ένα είδος «εγκλήματος», το οποίο θα έπρεπε να επιφέρει κοινωνικό αποκλεισμό αν όχι και ποινικές ευθύνες.
Ο διορισμός του Σάλτζμπορν έδωσε ένα σαφές δείγμα γραφής για το πώς αντιλαμβάνεται το Βερολίνο τη μάχη απέναντι στον αντισημιτισμό: Τη στιγμή που αποκαλύπτονται όλο και περισσότερα περιστατικά για τη διάβρωση της αστυνομίας από μέλη νεοναζιστικών οργανώσεων, το κράτος προτιμά να στρέφεται εναντίον πολιτών που απλώς ασκούν κριτική για τα εγκλήματα που πραγματοποιεί το Ισραήλ στα κατεχόμενα και αποκλεισμένα παλαιστινιακά εδάφη.
Όσοι έχουν γνωρίσει από κοντά Γερμανούς που συμμετέχουν σε οργανώσεις για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, όπως το διεθνές κίνημα BDS, ίσως έχουν διακρίνει ένα ίχνος τρόμου στο βλέμμα τους. Δεν θα ήταν ίσως υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι τα τελευταία χρόνια είναι ευκολότερο να δηλώνεις υποστηρικτής των Παλαιστινίων μέσα στο Ισραήλ παρά στη Γερμανία.
Αν είσαι καλλιτέχνης ή ακαδημαϊκός, θα βρεθείς πολύ σύντομα εξοστρακισμένος από κάθε εκδήλωση και αντιμέτωπος με τις ομάδες των λεγόμενων self-hating Germans – αυτοαποκαλούμενους «αριστερούς» που πιστεύουν ότι λόγω των εγκλημάτων της ναζιστικής Γερμανίας το Βερολίνο πρέπει να στηρίζει κάθε απόφαση του κράτους του Ισραήλ χωρίς δεύτερη σκέψη. «Νομίζω ότι είναι καιρός για τον λαό και τις ελίτ της Γερμανίας», δήλωσε προ ημερών σε συνέντευξή του στην Deutsche Welle o Παλαιστίνιος αναλυτής Αλί Αμπουνιμάχ, «να σταματήσουν να τιμωρούν τα παιδιά στη Λωρίδα της Γάζας για τα εγκλήματα που πραγματοποίησαν οι ίδιοι εναντίον των Εβραίων της Ευρώπης». Το αποτέλεσμα ήταν ότι ο σταθμός απολογήθηκε στους τηλεθεατές γιατί του έδωσε τον λόγο και διέγραψε τη συνέντευξη.
Δυστυχώς η Γερμανία δεν είναι η μόνη χώρα που, από κυνηγός Εβραίων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μετατρέπεται σε τιμωρό των Παλαιστινίων διαστρεβλώνοντας το νόημα της μάχης απέναντι στον αντισημιτισμό. Προ ημερών η γαλλική αστυνομία συνέλαβε τον Μπερτράν Χελμπρόν, επικεφαλής της Ενωσης Γαλλο-Παλαιστινιακής Αλληλεγγύης AFPS.
Ο Χελμπρόν εξερχόταν από το υπουργείο Εξωτερικών όπου είχε συμμετάσχει σε συνάντηση για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή με την παρουσία μελών της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης. Ο 71 ετών ακτιβιστής οδηγήθηκε με χειροπέδες σε αστυνομικό τμήμα, όπου τον κατηγόρησαν ότι κάλεσε τα μέλη του να συμμετάσχουν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας την οποία είχαν απαγορεύσει οι Αρχές. Σχεδόν μία ημέρα αργότερα, ο υπουργός Εσωτερικών της Γαλλίας, Ζεράλντ Νταρμαμίν, απαγόρευσε τη διεξαγωγή συγκεντρώσεων αλληλεγγύης για τον παλαιστινιακό λαό, που είχαν προγραμματιστεί για το Σάββατο.
Μερικά χρόνια νωρίτερα αστυνομικοί με πολιτικά συνέλαβαν στο Παρίσι μια γυναίκα που φορούσε ένα μπλουζάκι του κινήματος BDS, το οποίο υποστηρίζει το μποϊκοτάζ, την απόσυρση επενδύσεων και τις κυρώσεις εναντίον του κράτους του Ισραήλ. Η γυναίκα οδηγήθηκε και κρατήθηκε για πολλές ώρες στα κεντρικά της Ασφάλειας όπου ανακρίθηκε από άνδρες των υπηρεσιών πληροφοριών της γαλλικής αστυνομίας.
Συμπτωματικά ή όχι, η προσπάθεια ποινικοποίησης κάθε έκφρασης υποστήριξης προς τον λαό της Παλαιστίνης φαίνεται να είναι ευθέως ανάλογη των πωλήσεων όπλων που πραγματοποιεί κάθε χώρα προς το Ισραήλ: οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Βρετανία και η Γαλλία, που αποτελούν τους σημαντικότερους πωλητές οπλικών συστημάτων, τηρούν και την πιο σκληρή στάση απέναντι σε όποιον κατηγορεί το Τελ Αβίβ για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για την Ε.Ε. ως σύνολο, η οποία ενισχύει κάθε χρόνο τη στήριξή της προς το Ισραήλ όσο αυξάνονται και οι πωλήσεις οπλικών συστημάτων από τις χώρες-μέλη της. Από το 2012 η Ε.Ε. εξάγει κατά μέσο όρο εξοπλισμό αξίας 680 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο στο Ισραήλ. Είναι λοιπόν προφανές ότι οι οργανώσεις που ζητούν την επιβολή εμπάργκο και κυρώσεων εναντίον του Ισραήλ πλήττουν μεταξύ άλλων τα συμφέροντα των μεγαλύτερων πολεμικών βιομηχανιών του πλανήτη αλλά και μεγάλων τραπεζών που μεσολαβούν στο εμπόριο όπλων.
Το πρόβλημα βέβαια για τους στρατηγικούς συμμάχους του Ισραήλ και τους εμπόρους όπλων είναι ότι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να ελέγξουν την αφήγηση που θέλουν να προωθήσουν στους πολίτες τους για όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή.
Οπως εξηγούσε ο αναλυτής Μουρτάζα Χουσεΐν στην αμερικανική ερευνητική ιστοσελίδα The Intercept, η μεταφορά σε πραγματικό χρόνο όσων συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ μέσω των social media ανάγκασε ακόμα και ορισμένους από τους σημαντικότερους συμμάχους του Τελ Αβίβ να καταδικάσουν τις ενέργειες του Ισραήλ. Παρά το γεγονός ότι αμερικανικές πλατφόρμες όπως το Facebook έχουν κατηγορηθεί ότι λογοκρίνουν το περιεχόμενο λογαριασμών από τα παλαιστινιακά εδάφη, για πρώτη φορά στην ιστορία οι Παλαιστίνιοι είχαν τη δυνατότητα να στέλνουν εικόνες των βομβαρδισμών και των νεκρών τους σε απευθείας μετάδοση.
Στη νέα αυτή πραγματικότητα, ο έλεγχος των αντιδράσεων στους πληθυσμούς της Δύσης θα απαιτεί όλο και πιο αυταρχικές μεθόδους καταστολής και τρομοκράτησης. Υπό αυτή την έννοια το Ισραήλ εξάγει το καθεστώς απαρτχάιντ στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Παράλληλα όμως, οι Παλαιστίνιοι εξάγουν την οργή για τα εγκλήματα που συντελούνται σε βάρος τους.
Πηγή: efsyn.gr
