Zero Hedge,10-5-21
Authored by Glenn Greenwald via greenwald.substack.com,
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού
Συνεχίζοντας την παγκόσμια περιοδεία του με κηρύγματα αρετής στον κόσμο, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν διακήρυξε την Πέμπτη – σε ένα κήρυγμα που πρέπει να ακούσετε για να το πιστέψετε – ότι λίγα πράγματα είναι πιο ιερά σε μια δημοκρατία από την «ανεξάρτητη δημοσιογραφία».
Μιλώντας στο Radio Free Europe, ο Μπλίνκεν απέδωσε φόρο τιμής στην «Παγκόσμια Ημέρα Ελευθερίας του Τύπου», υποστήριξε ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν σθεναρά την ανεξάρτητη δημοσιογραφία», εξήγησε ότι «η θεμελίωση οποιουδήποτε δημοκρατικού συστήματος» προϋποθέτει «να λογοδοτούν οι ηγέτες» και «να ενημερώνουν τους πολίτες» και προειδοποίησε ότι «οι χώρες που αρνούνται την ελευθερία του Τύπου είναι χώρες που δεν έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ή στα συστήματά τους».
Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Antony Blinken μιλά για τησημασία τηςδημοσιογραφίας, 6 Μαΐου 2021 (Radio Free Europe). Ο Τζούλιαν Ασάνζ φτάνει στο Δικαστήριο του Ουέστμινστερ στο Λονδίνο στην προσπάθειά του να αντισταθεί στην έκδοσή του στην κυβέρνηση Μπάιντεν. Το ρητορικό κερασάκι στην τούρτα ήρθε όταν έθεσε αυτό το ερώτημα: «Τι να φοβόμαστε ενημερώνοντας το λαό και κρατώντας τους ηγέτες υπόλογους;» Στη συνέχεια, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών έδωσε τον ακόλουθο όρκο: «Παντού όπου αμφισβητείται η δημοσιογραφία και η ελευθερία του Τύπου, θα σταθούμε στο πλευρό των δημοσιογράφων και της ελευθερίας τους
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν είναι τόσο ακλόνητα πιστή στην ιερότητα της ανεξάρτητης δημοσιογραφίας και είναι αφοσιωμένη στην υπεράσπισή της όπου απειλείται, θα ήταν μεγάλη έκπληξη για πολλούς, πολλούς ανθρώπους. Μεταξύ αυτών θα είναι ο Τζούλιαν Ασάνζ, ο ιδρυτής του WikiLeaks και το πρόσωπο που είναι υπεύθυνο για τις περισσότερες αποκαλύψεις πληροφοριών σχετικών με τις ενέργειες κορυφαίων αξιωματούχων των ΗΠΑ από σχεδόν όλους τους αμερικανούς δημοσιογράφους που απασχολούνται στις εφημερίδες του εκδοτικού τραστ.
Τώρα ο Άσανζ βρίσκεται έγκλειστος σε ένα κελί της βρετανικής φυλακής υψίστης ασφαλείας Μπέλμαρς, επειδή η κυβέρνηση Μπάιντεν όχι μόνο προσπαθεί να τον εκδώσει για να δικαστεί με κατηγορίες κατασκοπείας (επειδή δημοσίευσε έγγραφα που ντροπιάζουν την κυβέρνηση των ΗΠΑ και το Δημοκρατικό Κόμμα), αλλά έχει επίσης ασκήσει έφεση στην απόφαση ενός Βρετανού δικαστή τον Ιανουάριο που απορρίπτει αυτό το αίτημα έκδοσης.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν τα κάνει όλα αυτά, σημείωσαν οι New York Times, παρά το γεγονός ότι «οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πολιτικών ελευθεριών είχαν ζητήσει από την [κυβέρνηση] να εγκαταλείψει την προσπάθεια δίωξης του κ. Ασάνζ, υποστηρίζοντας ότι η υπόθεση … θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα προηγούμενο που θα αποτελούσε σοβαρή απειλή για τις ελευθερίες του Τύπου» – ακριβώς την αξία που ο Αμερικανός υπουργός των Εξωτερικών Μπλίνκεν δικαίως πέρασε την εβδομάδα εορτάζοντας και δεσμευόμενος να προστατεύσει.
Ήταν το υπουργείο Δικαιοσύνης της κυβέρνησης Trump που άσκησε αυτές τις κατηγορίες εναντίον του ΄Ασανζ, όταν ο τότε διευθυντής της CIA Μάικ Πομπέο ισχυρίστηκε σε ομιλία του το 2017 ότι το WikiLeaks «προσποιείται εδώ και καιρό ότι οι ελευθερίες της Πρώτης Τροπολογίας του Συντάγματος της Αμερικής τους προστατεύουν από τη δικαστική δίωξη» και στη συνέχεια προειδοποίησε: «Μπορεί να το πίστεψαν αυτό, αλλά κάνουν λάθος». Ο Πομπέο πρόσθεσε — επικαλούμενος τη νοοτροπία όλων των κρατών που διώκουν και φυλακίζουν εκείνους που επιδίδονται αποτελεσματικά στον έλεγχό τους — ότι «το να δώσουμε [στο WikiLeaks] το χώρο για να μας συντρίψει με υπεξαιρέσεις μυστικών είναι μια διαστροφή του τι αντιπροσωπεύει το μεγάλο σύνταγμά μας. Αυτό τελειώνει τώρα.»
Αλλά όπως και τόσες άλλες πολιτικές Τραμπ σχετικά με τις ελευθερίες του Τύπου — από την υπεράσπιση της χρήσης ενταλμάτων από το Υπουργείο Οικονομικών του Τραμπ για την απόκτηση τηλεφωνικών αρχείων δημοσιογράφων, μέχρι την απαίτηση να παραμείνει ο Έντουαρντ Σνόουντεν εξόριστος, και την φυλάκιση του Reality Winner και του Daniel Hale — κορυφαίοι αξιωματούχοι του Μπάιντεν είναι εδώ και καιρό απολύτως σύμφωνοι με τις διώξεις του ΄Ασανζ. Πράγματι, βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της προσπάθειας να καταστραφούν οι βασικές ελευθερίες του Τύπου όχι μόνο για το WikiLeaks αλλά και για τους δημοσιογράφους γενικώτερα.
Ο Τζο Μπάιντεν ήταν αυτός που αποκάλεσε τον Ασάνζ «τρομοκράτη υψηλής τεχνολογίας» το 2010. Ήταν η κυβέρνηση Ομπάμα που συγκάλεσε ένα μακροχρόνιο δικαστήριο ενόρκων για να προσπαθήσει να διώξει τον Ασάνζ. Ήταν η δημοκρατική γερουσιαστής της Καλιφόρνιας Ντιάν Φάϊνστάιν που συνέστησε τη δίωξη του Ασάνζ βάσει του νόμου περί κατασκοπείας, χρόνια πριν από την ανάληψη της εξουσίας από τον Τραμπ. Και ήταν η συνάδελφος του Μπλίνκεν στην ομάδα εθνικής ασφάλειας του Ομπάμα, Χίλαρι Κλίντον, που επαίνεσε το υπουργείο για τη δίωξη του Ασάνζ. Όλα αυτά προορίζονταν ως τιμωρία για τις αποκαλύψεις του Ασάνζ για αχαλίνωτες παρανομίες από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και τους συμμάχους της και τις αντίπαλες κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο.
Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, 21 Φεβρουαρίου 2021
Πώς μπορείτε να περιοδεύετε σε όλο τον κόσμο προσποιούμενοι την οργή για τις διώξεις ανεξάρτητων δημοσιογράφων από άλλες χώρες, όταν είστε βασικό στέλεχος της κυβέρνησης που κάνει περισσότερα από τον καθένα για να εξοντώσει έναν από τους πιο συνεπείς ανεξάρτητους δημοσιογράφους των τελευταίων δεκαετιών; Πράγματι, όπως πολλοί δημοσιογράφοι προειδοποίησαν τότε, υπήρχαν λίγες, αν όχι καμία, κυβερνήσεις στην ιστορία των ΗΠΑ πιο εχθρικές προς τις βασικές ελευθερίες του Τύπου από την κυβέρνηση Ομπάμα, στην οποία υπηρετούσε προηγουμένως ο Μπλίνκεν, έχουσας πετύχει το ρεκόρ της δίωξης του διπλάσιου αριθμού δημοσιογραφικών πηγών, βάσει των νόμων περί κατασκοπείας ,από όλες μαζί τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Το 2013, ενώ ο Μπλίνκεν υπηρετούσε ως υψηλόβαθμος αξιωματούχος στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η Επιτροπή Προστασίας Δημοσιογράφων έκανε κάτι πολύ σπάνιο — εξέδωσε μιαν έκθεση που προειδοποιούσε για μια επιδημία επιθέσεων ελευθερίας του Τύπου από την κυβέρνηση των ΗΠΑ — και ανακοίνωνε: «Στην Ουάσιγκτον της κυβέρνησης Ομπάμα, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι φοβούνται όλο και περισσότερο να μιλήσουν στον Τύπο». Ο James Goodale, Γενικός Σύμβουλος των New York Times κατά τη διάρκεια της μάχης της εφημερίδας τη δεκαετία του 1970 για τη δημοσίευση των Εγγράφων του Πενταγώνου, προειδοποίησε ότι «ο Πρόεδρος Ομπάμα σίγουρα θα περάσει τον Πρόεδρο Ρίτσαρντ Νίξον ως τον χειρότερο πρόεδρο όλων των εποχών σε θέματα εθνικής ασφάλειας και ελευθερίας του Τύπου».
Ακόμη και η συγκεκριμένη «επίθεση κατά της ελευθερίας του Τύπου» στην οποία αναφέρθηκε ο Μπλίνκεν σε εκείνη τη δήλωση -δηλαδή το πρόσφατο διάταγμα της Ρωσίας , να δηλωθούν τα ΜΜΕ που συνδέονται με ξένες κυβερνήσεις, όπως το Radio Free Europe, ως «ξένοι πράκτορες» και να πληρώσουν πρόστιμα για την αμέλειά τους να το πράξουν – είναι ένα μέτρο που ο Μπλίνκεν και οι σύντροφοί του ασκούν εδώ και χρόνια εναντίον άλλων.
Πράγματι, η Ρωσία απαντούσε στο προηγούμενο πανομοιότυπο διάταγμα της αμερικανικής κυβέρνησης να δηλωθούν το ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο RT και ρωσικά ειδησεογραφικά πρακτορεία ως «ξένοι πράκτορες» στις ΗΠΑ, καθώς και στις κλιμακούμενες επιθέσεις σε ειδησεογραφικά πρακτορεία που η Ουάσιγκτον ισχυρίζεται ότι χρησιμεύουν ως πράκτορες προπαγάνδας του Κρεμλίνου.
Δεν είναι καινούργιο για τις ΗΠΑ να κάνουν διαλέξεις που ο υπόλοιπος κόσμος αναγνωρίζει ως φάρσες. Το 2015, ο τότε πρόεδρος Ομπάμα έκανε βόλτες στην Ινδία δίνοντας διαλέξεις για τη σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά τις διέκοψε για να πετάξει στην Σαουδική Αραβία για να τιμήσει τον καταπιεστικό Σαουδάραβα μονάρχη, τον από μακρού στενό σύμμαχό του, του οποίου το ολοκληρωτικό καθεστώς ο Ομπάμα έκανε τόσα για να οχυρώσει.
Αλλά το να περιφέρεσαι σε όλο τον κόσμο μεταμφιεσμένος σε υπέρμαχο των ελευθεριών του Τύπου και των δικαιωμάτων των ανεξάρτητων δημοσιογράφων, ενώ παράλληλα εργάζεσαι για την επέκταση του εγκλεισμού και της απομόνωσης ενός από τους ανθρώπους που προσέφεραν πολλές από τις σημαντικότερες δημοσιογραφικές αποκαλύψεις αυτής της γενιάς, πέρα από τη δεκαετία φυλάκισης που έχει ήδη υποστεί, είναι ένα εντελώς νέο επίπεδο εξαπάτησης. Ο χαρακτηρισμός «υποκρισία» δεν επαρκεί για να συλλάβει την άνανδρη ανειλικρίνεια πίσω από τη στάση του Μπλίνκεν.
Είναι πάντα εύκολο — και φτηνό — να καταδικάζετε τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους εχθρούς σας. Πολύ πιο δύσκολο — και πιο σημαντικό — είναι να τηρείτε αυτές τις αρχές και για τους δικούς σας αντιφρονούντες. Ο Μπλίνκεν, όπως τόσοι πολλοί που προηγήθηκαν σε αυτό το υπουργείο, διαπρέπει θεατρικά στο πρώτο, αποτυγχάνοντας αξιοδάκρυτα στο δεύτερο.
