Σαν σήμερα ιδρύθηκε στις 27 Σεπτέμβρη του 1941 το θρυλικό Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ).
Η ίδρυση και ο αγώνας του ΕΑΜ και συνολικά το κίνημα της εθνικής μας αντίστασης στην τριπλή φασιστική κατοχή της χώρας μας, διέσωσε τον ελληνικό λαό, το φρόνημα και την επιβίωση του στα σκληρά χρόνια της υποδούλωσης. Το ηρωικό ΕΑΜ και η εθνική μας αντίσταση, υπήρξε ο μεγαλύτερος ιστορικός σταθμός της Ελλάδας, μετά τον εθνικοαπελευθερωτικό και κοινωνικό αγώνα του 1821, ένας ιστορικός σταθμός που αντέχει στις μνήμες του λαού μας ως επίκαιρο ορόσημο μέχρι σήμερα και είναι αυτός που κρατάει και σήμερα όρθιες κάποιες αρχές και αξίες, μέσα στη γενική παρακμή και τον νεοδωσιλογισμό που σηκώνουν κεφάλι στους σημερινούς χαλεπούς καιρούς μας.
Το ΕΑΜ υπήρξε μια μοναδική και πρωτότυπη αφετηρία ενός μεγάλου κοινωνικού παραδείγματος εθνικής απελευθέρωσης, πατριωτικού αγώνα, λαϊκής αυτενέργειας, μαζικής πολιτικής χειραφέτησης και κοινωνικής αλληλεγγύης, που συνάρπασε την μεγάλη πλειοψηφία των καθημερινών ανθρώπων σε κάθε γωνία της πατρίδας μας.
Όλες αυτές οι πρωτότυπες ιδέες και τα μεγάλα οράματα, αν και ανακόπηκαν κάτω από το βάρος προδοσιών του κινήματος, υστερόβουλων αναδιπλώσεων και ξένων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, δεν σημαίνει ότι δεν άφησαν τα ίχνη τους και το θετικό φορτίο τους στη μεταπολεμική πορεία και κυρίως δεν σημαίνει ότι κάτω από την μπότα της νέας μεταπολεμικής εξάρτησης, πως έσβησαν και πέρασαν στο περιθώριο.
Αντίθετα, οι μεγάλες αρχές, αξίες και τα οράματα του ΕΑΜικού κινήματος, τηρουμένων των αναλογιών, παραμένουν όσο ποτέ σύγχρονα και επίκαιρα για μια διέξοδο εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης στην πατρίδα μας.
Σήμερα, όσο ποτέ, είναι αναγκαίο ένα σύγχρονο, ακόμα πιο ευρύ και ενωτικό και πιο αγωνιστικό ΕΑΜ, το οποίο θα φέρει σε πέρας και μέχρι τέλους την εθνική και κοινωνική λευτεριά στον τόπο μας.
Ο μεγάλος δάσκαλος και αγωνιστής Δημήτρης Γληνός έγραψε την ιστορική μπροσούρα “Τι είναι τι θέλει το ΕΑΜ” η οποία έγινε το “Ευαγγέλιο” του παλλαϊκού απελευθερωτικού αγώνα.
Το κείμενο του Δημήτρη Γληνού περιέχει σημεία, τα οποία μοιάζουν σαν να έχουν γραφτεί για το σήμερα, ως προσκλητήρια αγώνα και στόχων μιας νέας εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.
Ο Δημήτρης Γληνός καλούσε, τότε, σε έναν παλλαϊκό εθνικό και κοινωνικό αγώνα και τους μόνους που απέκλειε, ήταν τους φασίστες και όλους εκείνους τους εγχώριους προσκυνημένους που υπηρετούσαν και ακολουθούσαν τις κατοχικές δυνάμεις.
Ένα τέτοιο παλλαϊκό μέτωπο, βαθύτατα δημοκρατικό, εθνικοαπελευθερωτικό, αντιεξαρτησιακό και αντιιμπεριαλιστικό χρειάζεται σήμερα η χώρα για να ανασάνει, να βγει από την πολύπλευρη κρίση, να προασπίσει την ασφάλεια και την κυριαρχία της και να προχωρήσει στην οικονομική και κοινωνική της ανασυγκρότηση με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ν.Ζ
Τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ
Παραθέτουμε στη συνέχεια ορισμένα αποσπάσματα από την ομώνυμη μπροσούρα του Δημήτρη Γλυνού.
“Ο σημερινός αγώνας του λαού μας στο περιεχόμενό του δεν μπορεί να είναι τίποτ’ άλλο παρά απελευθερωτικός. Πρόκειται να κατακτήσουμε τη λευτεριά μας, να διώξουμε τους ξένους επιδρομείς από τη χώρα μας, να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας στη ζωή και τον πολιτισμό. Πρόκειται ν’ ανοίξουμε το δρόμο για μιαν ελεύτερη, πολιτισμένη κι ευτυχισμένη Ελλάδα. Αυτός είναι ο πρώτος, ο υπέρτατος, ο μόνος σκοπός που μας προβάλλεται σήμερα επιτακτικά όσο ποτέ. Στη μορφή του, ο σημερινός αγώνας δεν μπορεί παρά να είναι παλλαϊκός, ν’ αγκαλιάσει όλα τα στρώματα του λαού, και τον εργάτη και τον αστό και τον αγρότη και τον διανοούμενο. Και μ’ αυτή την έννοια της παλλαϊκότητας, ο αγώνας αυτός χαρακτηρίζεται σαν αγώνας εθνικός. Ο σημερινός, λοιπόν, αγώνας που βγαίνει από τα πράγματα και την ψυχική διάθεση όλου του λαού, είναι αγώνας εθνικοαπελευθερωτικός, και μόνο αν έτσι κατανοηθεί και οργανωθεί μπορεί να φέρει το ποθητό αποτέλεσμα…”.
”Ορισμένα κόμματα συνειδητοποίησαν καθαρά τα συνθήματα που βγαίνουνε σήμερα και από τις αντικειμενικές συνθήκες και από τη διάθεση του λαού να παλέψει για τη ζωή του και τη σωτηρία του. Και τα κόμματα αυτά συγκροτήσανε πριν από ένα χρόνο το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, σα μια κοινή αφετηρία και κοινό στάδιο δράσης για όλη την πολιτική ηγεσία και καθοδήγηση του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Από τη στιγμή που διαπιστώνεται πως ο εθνικός απελευθερωτικός αγώνας επιβάλλεται αναπόδραστα από τις σημερινές αντικειμενικές συνθήκες της χώρας μας και ανταποκρίνεται στην αγωνιστική διάθεση όλου του λαού, από τη στιγμή που διαπιστώνεται πως ο αγώνας αυτός είναι παλλαϊκός και ομαδικός και δεν μπορεί να πετύχει παρά μόνο με την ενότητα στους σκοπούς, στην οργάνωση και στην καθοδήγησή του, βγαίνει επιτακτικό το χρέος, από τη μια μεριά, για όλο το λαό να ενταχθεί σε μιαν ενιαία εθνική ενότητα, αφήνοντας για την ώρα κατά μέρος κάθε διαφορά πολιτική ή ιδεολογική, που πηγάζει από τα μερικότερα συμφέροντα των κοινωνικών τάξεων, όταν για όλους τους Ελληνες και για όλες τις κοινωνικές τάξεις προβάλλει τώρα το υπέρτατο συμφέρον να σωθούν, να κατακτήσουν και να διατηρήσουν τη λευτεριά τους. Μπροστά σ’ αυτό το υπέρτατο παλλαϊκό συμφέρον, υποχωρούν όλα τ’ άλλα για τούτην τη στιγμή. Αρα, κάθε Ελληνας έχει την υποχρέωση ν’ αφήσει κατά μέρος όλα τα άλλα και να μπει στη γραμμή του αγώνα. Πλάι σ’ όλα τ’ άλλα αδέρφια του, γιατί μόνο η ένωση μπορεί να φέρει τη νίκη. Παράλληλα τώρα μ’ αυτό, από τους ίδιους όρους, βγαίνει, από την άλλη μεριά, και το χρέος για όλα τα πολιτικά κόμματα και για όλους τους πολιτικούς αρχηγούς, όσοι είναι σύμφωνοι για την ανάγκη και τους σκοπούς του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα, να συγκροτήσουνε την ενιαία πολιτική και καθοδήγηση του αγώνα μέσα στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Ποια κόμματα και ποιοι πολιτικοί αρχηγοί μπορεί να μην είναι σύμφωνοι για την ανάγκη και τους σκοπούς του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα; Οι προδότες και οι φασίστες μόνο. Υπάρχουν άλλοι που πιστεύουν πως ο λαός πρέπει να δεχτεί μοιρολατρικά τη σκλαβιά ή να περιμένει να τον σώσουν άλλοι από τη σκλαβιά; Ας το δηλώσουν. Μα, κι αν δεν το δηλώσουν το ίδιο συμπέρασμα θα βγει από τη στάση τους απέναντι στον αγώνα και απέναντι στο Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο…”.
”Τι πρέπει να κάνεις; Να τι πρέπει να κάνεις. Πρώτα πρώτα, δεν πρέπει ποτέ, για κανένα λόγο, για καμιά περίπτωση να μείνεις μόνος, ξεκομμένος από το σύνολο, άτομο ξεμοναχιασμένο. Ενώσου με τους άλλους. Ενώσου με τους συναδέλφους σου, τους συντρόφους σου, τους συντεχνίτας σου. Εμπα στην οργάνωσή σου, στο σωματείο σου, στο συνεταιρισμό σου, στην ένωσή σου, στο επαγγελματικό σωματείο και γίνε μέλος ενεργητικό. Παίρνε μέρος σ’ όλους τους αγώνες, στις συζητήσεις για τα καθημερινά ζητήματα, προστάτευε τα δικαιώματά σου στη ζωή, για να εξασφαλιστεί η ζωή σου, η συντήρηση η δική σου και των δικών σου. Επειτα αναζήτησε γύρω σου τους φίλους και γνωστούς σου που μπορείτε να καταρτίσετε μια ομάδα του ΕΑΜ, ΕΕΑΜ, ΕΛΑΣ, ΕΑΜΝ, Εθνικής Αλληλεγγύης κτλ. Οργανωθείτε στην ομάδα αυτή, βγάλτε γραμματέα και συνδεθείτε με την τοπική επιτροπή. Διάβαζε τα δημοσιογραφικά όργανα της οργάνωσής σου και διάδινέ τα γύρω σου. Δίνε ταχτικά τη συνδρομή σου και παίρνε μέρος όσο μπορείς γενικότερα στους εράνους. Σκόρπιζε γύρω σου τα συνθήματα της καθημερινής πάλης και γενικότερα τα συνθήματα του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Φρονημάτιζε και δυνάμωνε τους γύρω σου, εμψύχωνε τους δισταχτικούς, τους δειλούς και κοίταξε με κάθε τρόπο να πλατύνεις την οργάνωσή σου. Παίρνε μέρος ενεργητικό στους αγώνες, στις διαδηλώσεις, στις απεργίες, σε κάθε ομαδική εκδήλωση. Δείχνε απόλυτη αλληλεγγύη με όλους τους συναγωνιστές. Ξεσκέπαζε και κυνήγα τους προδότες και τους χαφιέδες. Ξεσκέπαζε όλους τους διασπαστές της απελευθερωτικής πάλης. Προφύλαττε τις γυναίκες από την επαφή με τους ξένους, από τη διαφθορά και την εκπόρνεψη. Σε κάθε στιγμή, κάνε το χρέος σου και μην αφήνεις ποτέ να περάσει μια μέρα χωρίς να ρωτήσεις τον εαυτό σου: Τι έκαμα σήμερα για τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα; Σε τι έβλαψα τους εχθρούς, σε τι βοήθησα το λαό μας να λυτρωθεί;”.
