Για να κερδίσουμε κι εμείς τον Κόσμο, μαζί τους!
Να πούμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.
Καλή είναι η θεωρία και τα πολιτικά συνθήματα ότι η πανδημία μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για μια συνολικά ανατρεπτική πορεία σε όφελος των εργαζομένων και των λαών, θέση που δείχνουν να συγκλίνουν πια οι κοινοβουλευτικές και μη δυνάμεις αυτού που συνηθίσαμε να λέμε «Αριστερά», ΑΛΛΑ από κάπου πρέπει ν΄ αρχίσουμε!
Ένα πλαίσιο απαιτήσεων που πρέπει και μπορεί να ΔΙΕΚΔΙΚΗΘΟΥΝ αλλά ΚΑΙ να ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ στην πράξη άσχετα με τις αποφάσεις της κυβέρνησης, αξιοποιώντας την «αίσθηση έκτακτης ανάγκης» και τον φόβο που οι ίδιοι καλλιέργησαν αλλά και αποκαλύπτοντας την ταξικότητα των πραγμάτων, αφορά τη νέα γενιά και κατ΄ επέκταση την πλειοψηφία των εργαζομένων μιας κι έχουν παιδιά, εγγόνια κι ανίψια:
- Να μην γίνουν φέτος ΟΛΕΣ οι εξετάσεις, σ΄ ΟΛΕΣ τις βαθμίδες της εκπαίδευσης! Χωρίς όρους και μεσοβέζικες λύσεις! Δεν διδαχτήκαμε όσα έπρεπε, η online «αναπλήρωση» ήταν μια μπούρδα κι αποτυχία για τα ελληνόπουλα και τα μεταναστόπουλα των δημόσιων σχολείων – δεν χρειάζεται να ρισκάρουμε και την υγεία μας για να κάνουν επίδειξη τα ακριβά ιδιωτικά! Του χρόνου βλέπουμε, κι αφού ανοίξουμε την κουβέντα και τα βρούμε στο ΤΙ και ΠΟΙΑ εκπαίδευση χρειαζόμαστε. Κι ας την πληρώσουν φροντιστές και ιδιαίτερα…Τι να κάνουμε…
- Να ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ και να ΧΑΡΙΣΤΟΥΝ οι λογαριασμοί Ίντερνετ και τηλεφώνου μέχρι το Σεπτέμβρη – ειδικότερα των νοικοκυριών πού έχουν παιδιά που σπουδάζουν σε κάθε βαθμίδα και των φοιτητών. Ας την πληρώσουν η Cosmote, η Vodafone, η Wind και οι παρόμοιοι που μας γδέρνουν τόσα χρόνια. Τι να κάνουμε…
- ΔΩΡΕΑΝ μετακίνηση ΧΩΡΙΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ σ΄ όλα τα μέσα για μαθητές και φοιτητές!
- ΤΕΣΤ για τον κορωνοϊό Σ’ ΟΛΟΥΣ τους μαθητές και φοιτητές ΜΟΛΙΣ ανοίξουν σχολεία και σχολές και πριν την έναρξη ΚΑΘΕ λειτουργίας τους! ΔΩΡΕΑΝ παροχή υπηρεσιών υγείας και πρόληψης ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ τους πολίτες κάτω των 25 χρόνων, ανεξάρτητα από την ασφαλιστική ικανότητα των ίδιων ή των γονιών τους!
- Να ανοίξουμε, να καταλάβουμε και να διαχειριστούμε συλλογικά, να παραδώσουμε στη νεολαία και τους κατοίκους με τη λήξη της καραντίνας ΚΑΘΕ ανοικτό χώρο, πλατεία και πάρκο ή παραλία, δημόσιο και «ιδιωτικό» (Ίδρυμα Νιάρχου, Ελληνικό, Φλοίσβος, κλπ)
- Θέλουμε τα γήπεδα ανοικτά – τους αγώνες με θεατές αλλά με μέτρα προστασίας – χωρίς εισιτήριο για μαθητές/φοιτητές/νέους εργαζόμενους, άνεργους και στρατευμένους Ή αλλιώς ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΟΛΩΝ των αγώνων χωρίς συνδρομές και τέτοια!
ΤΩΡΑ – όχι μετά την πανδημία – μ΄ ένα πλαίσιο λίγο πολύ σαν το παραπάνω, που μπορεί να χωράνε ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι και κυρίως να εμπνεύσει και να βάλει μπροστά ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ και που μπορεί να φτάσει ΠΑΝΤΟΥ το ίδιο ή όποια παραλλαγή του – Να ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΟΥΜΕ τη σύγκρουση, να την ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΜΕ, δεν είμαστε οι ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΕΣ αλλά οι ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ – Δεν θέλουμε να είμαστε εμείς και να γίνουν και τα παιδιά μας οι νοικοκυρέοι της «ατομικής ευθύνης» μένοντας στα καβούκια του τρόμου και της «ηλεκτρονικής επιτήρησης» αλλά ΟΙ ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΙ της ψηφιακής εποχής – δεν μας νοιάζουν οι «θετικές προτάσεις» για να χωνευτούν μαζί μας στην οικουμενική κρεατομηχανή της «αναδιάρθρωσης» μπας και σωθεί ένα τελειωμένο σύστημα, θέλουμε να το ΑΡΝΗΘΟΥΜΕ και να το ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ!
Να δείξουμε εμπιστοσύνη στους 15ρηδες, τους 20ρηδες, τους 30ρηδες που μάλλον έτσι κι αλλιώς θα εξεγερθούν αυθόρμητα σε λίγο -είναι η εκτίναξη του ελατήριου μετά την πίεση- κι ας έχουν οι ίδιοι χεσμένα τα δασκαλίστικα και «ηθικοπλαστικά» μας (κι ας νομίζουμε ότι είναι «αριστερά», τρομάρα μας -όπως όσα κανοναρχούσε ο Φαράκος σε μας χρόνια πριν, που και μείς χεσμένα τάχαμε). Αυτοί δεν έχουν τίποτα να χάσουν παρά τις αλυσίδες τους κι έχουν να κερδίσουν την ελευθερία, το μέλλον κι ένα κόσμο ολόκληρο!
Από ποιους νομίζουμε ότι θα αποτελείται «η πολιτική στρατιά» των κοινωνικών αλλαγών που θέλουμε; Εντάξει ναι, υπάρχει ο κόσμος που σήμερα ακουμπά στο ΚΚΕ ή κι όσοι παραμένουν ή ακολουθούν τις διάφορες ομάδες – ναι, υπάρχει κι ο κόσμος πού εγκλωβίστηκε για χρόνια στο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν χαρίζουμε κανένα κι αντικειμενικά είναι οι πρώτοι που μπορούν να βάλουν πλάτη στις επαναστατικές αλλαγές. Φοβάμαι όμως ότι ήταν σωστή η διαπίστωση ενός συντρόφου που άκουσα, ότι πιά «μια μικροαστική πλημμυρίδα μας περικυκλώνει ή και είναι στις γραμμές μας στη βάση πολιτισμικών ‘ενδιαφερόντων’» κι ότι τέτοια σχήματα που ήταν παλιότερα «νεωτερική εκσυγχρονιστική δύναμη με προοδευτικό ρόλο» είναι σήμερα «βαθύτατα θεσμικά και συντηρητικά ή μιλάνε όλο και πιο πολύ με όρους παρελθόντος».
Διστάζουμε γιατί σκεφτόμαστε «ναι, αλλά ο υποκειμενικός παράγοντας;» ή «ναι, αλλά ούτε ισχυρό επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα υπάρχει, ούτε ισχυρό και σχετικά συμπαγές αντικαπιταλιστικό μέτωπο, ούτε ταξικό εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα». Μεταξύ μας, αυτά δεν φυτρώνουν ούτε καλλιεργούνται σε θερμοκήπιο – Τίποτα απ΄ όλα αυτά ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ σαν «ισχυρό και συμπαγές» μέχρι το 1917 στη Ρωσία, στη δε Ελλάδα το 1941-42 στο ξεκίνημα της μαζικότατης -ανολοκλήρωτης έστω- επανάστασης, το μεν ΚΚΕ ήταν διαλυμένο και με 2-3 Κεντρικές Επιτροπές (η μια μάλιστα καθοδηγούνταν απ΄ το Μεταξικό καθεστώς) και με τον πρώτο γραμματέα (Τσίπας) που … τόσκασε στο χωριό του…Για να μη μιλήσουμε για… οργανωμένο μαζικό κίνημα.
Δεν ξέρουμε ακόμα -για να θυμηθούμε το «Ποτέμκιν» του Αϊζενστάιν– ποια θάναι τα «σκουλήκια στο κρέας» για να πυροδοτήσουν τις εξεγέρσεις και θα κινητοποιήσουν ειδικότερα τη νέα γενιά. Ο Μάης του ’68 ξεκίνησε απ΄ την αντίδραση στο χωρισμό «αρρένων/θηλέων» στη φοιτητική εστία ενός περιφερειακού πανεπιστήμιου στη Ναντέρ, για να φουντώσουν κινητοποιήσεις των μαθητών και φοιτητών με γενικότερα αιτήματα και ν΄ ακολουθήσει γενική απεργία των εργατών και η τεράστια πολιτική και κοινωνική κρίση με χαρακτήρα αντικαπιταλιστικής επανάστασης.
Σήμερα, μετά από ένα μήνα κατ’ οίκον περιορισμό, με τα λεφτά να τελειώνουν και τα ψυγεία ν΄ αδειάζουν, με τις θέσεις εργασίας τουλάχιστον αμφίβολες, με τα σχολεία κλειστά και τις εξετάσεις σ΄ εκκρεμότητα, η δυσαρέσκεια κι η ανασφάλεια συσσωρεύεται και συσσωρεύεται…Και η ποσοτική αυτή συσσώρευση χρειάζεται λίγα κι εύστοχα κλικ παραπάνω για να γίνει ποιοτική αλλαγή. Είτε από κάποιους που θα δείξουν -αφορμές θα υπάρξουν- ότι τα ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ κι ότι για να σωθεί η ανθρωπότητα ΚΑΙ ο πλανήτης χρειάζεται μια «εκτίναξη» του ελατήριου ΤΩΡΑ, είτε απ’ αυτούς που θα δείξουν ότι ΝΑΙ, ΤΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ και το ελατήριο της οργής πρέπει να «σπάσει» κάτω απ΄ την επιβολή του τρόμου για να μην εκτιναχθεί ποτέ στο ορατό μέλλον.
Αν δεν το κάνουμε ΤΩΡΑ, αυτόν τον ΑΠΡΙΛΗ και τον ΜΑΗ, αν θέλετε αξιοποιώντας κάθε λεπτό/κάθε ώρα που θα συνεχίσουμε ακόμα έγκλειστοι κι επικοινωνώντας μεταξύ μας διαδικτυακά για να το ωριμάσουμε και να το προετοιμάσουμε, σε ΛΙΓΕΣ ΒΔΟΜΑΔΕΣ θα είναι ΑΡΓΑ!
Αν αφεθούμε να ξεδίνουμε στα social media ή τα νέα παιδιά να λιώνουν στα online παιγνίδια περιμένοντας πότε η κα Κεραμέως και οι άλλες κυρίες του υπουργείου θα αποφασίσουν τι θα γίνει με τα μαθήματα, περιμένοντας το «θανατόμετρο» του Τσιόδρα κάθε βράδυ και «άντε να δούμε» πότε ο Μητσοτάκης θα βάλει το Χαρδαλιά να μας πει αν θα μαζέψει τους μπάτσους απ΄τους δρόμους, για να πούμε «Ουφ, ξεμπερδέψαμε!» τότε ΤΗΝ ΠΑΤΗΣΑΜΕ και για πολλές γενιές!
Χρειάζεται ΤΩΡΑ να ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΝ με πρωτοβουλία του ΚΑΘΕΝΑ συλλογικές κινήσεις, διαδικτυακές σε πρώτη φάση κοινότητες και συλλογικότητες, σε κάθε τάξη, σχολειό, έτος, σχολή, γειτονιά, τόπο δουλειάς, σε κάθε ομάδα επικοινωνίας και ενδιαφερόντων που θα κάνουν να φτάσουν ΠΑΝΤΟΥ, σε κάθε ένα απ΄ τα social media ή εφαρμογές, τα συνθήματα και το κάλεσμα δράσης για το ΜΕΤΑ, μ’ εμπιστοσύνη στη φαντασία, τη τόλμη και τη δημιουργικότητα των νέων ανθρώπων, ώστε να γίνει ΑΠΑΙΤΗΣΗ και στην πορεία ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ στην πράξη η ΑΜΕΣΗ ΑΠΑΙΤΗΣΗ κι η ΑΝΥΠΑΚΟΗ. Από πού νομίζουμε θα ξεπηδήσουν τα … σοβιέτ, τα εργατικά συμβούλια, οι οργανωμένες ομάδες -βαφτίστε τα όπως θέλετε- που θα αποτελέσουν το πλέγμα του κοινωνικού μετώπου στην εποχή της 4ης βιομηχανικής επανάστασης; Οι αγκιτάτορες κι οι λαϊκοί ηγέτες θα αναδειχτούν μέσα στον ψηφιακό κόσμο και τις ασύλληπτες δυνατότητες που ανοίγονται συγκριτικά με το …πόρτα-πόρτα!
Μη φοβόμαστε, οι πιτσιρικάδες ξέρουν και τον τρόπο και τα κόλπα για ν΄ αποφεύγουν την «αστυνομία του διαδικτύου». Και σιγά σιγά θ΄ αποκτήσουν, σαν δεύτερη φύση, την κουλτούρα ν΄ αποφεύγουν τις παγίδες και την ψηφιακή τρομοκρατία και ποδηγέτηση, τα fake news και το bullying των trolls και της βιομηχανίας ελέγχου και παραπληροφόρησης. Όπως οι πατεράδες μας, που έζησαν τρομοκρατία και παρανομία σ΄ άλλες συνθήκες και που μετά όταν μπαίναμε μέχρι και πριν 2-3 χρόνια σε ταβέρνα, έψαχναν πρώτα που βρίσκεται η πίσω πόρτα για να το σκάσουν αν χρειαστεί και διάλεγαν θέση με πλάτη στον τοίχο και να ελέγχουν οπτικά την κεντρική είσοδο. Από συνήθεια…
Ναι κι η αστυνομία θα εμφανιστεί, ναι κι αντισυγκεντρώσεις κι αντιφρονούντες και προβοκάτορες, ναι και ακροδεξιές ή νεοφασιστικές ομάδες…Τι να κάνουμε…Ας πέσει και καμιά φάπα ή μπουνίδι. Εδώ τον κόσμο όλο πάμε να κερδίσουμε! Ή μήπως ήδη νομίζουμε για παράδειγμα ότι στα σχολεία ή στους συνδέσμους οπαδών, οι νεοφασιστικές συμμορίες και οι antifa ομάδες μοιράζουν ο ένας στον άλλον γαρδένιες;
Η ελπίδα της ανθρωπότητας και του πλανήτη βρίσκεται σε νέα παιδιά που θα μάθουν τον Ιστορικό Υλισμό στην πράξη και στις συγκρούσεις που θέλουμε να γίνουν, που θα διαμορφώσουν τον Επιστημονικό Κομμουνισμό του σήμερα και του αύριο -το πως δηλαδή η εργατική τάξη θα κερδίσει οριστικά κι αμετάκλητα την ταξική αναμέτρηση- μέσα απ΄τους δικούς τους αγώνες, τις νίκες και ήττες.
Που θα κατανοούν την ταξικότητα της γνώσης και θα αποκτήσουν τη δική τους ανοσία του ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ κι ΟΛΑ ΨΕΜΜΑΤΑ σ΄ ότι τους σερβίρουν, μέσα απ΄ τη δική τους εμπειρία. Που του χρόνου θα υποστούν μεν τα 200χρονα του ’21 («της Γιάννας») αλλά αξίζουν να τα ζήσουν σαν τα 200χρονα «του Βασίλη» (απ΄ το «Βασίλη κάτσε φρόνιμα να γίνεις νοικοκύρης…» του τραγουδιού) ή σαν τα 200χρονα «του Καραϊσκάκη». Που θα βλέπουν σε μια εκπαίδευση που παρατείνεται και παρατείνεται… μέχρι τα 25 και 30 πιά, ότι δεν έχουν σχεδόν καμμιά ελπίδα να μπουν στην παραγωγή ή να το «σκάσουν έξω» μιας κι έξω η ανεργία θα χτυπήσει κόκκινο! Και μ΄ αφορμή τον βιο-τρόμο που ΑΥΤΗ η γενιά έζησε, ότι ο πλανήτης, αυτός που θέλουν να κληρονομήσουν, είναι ο ίδιος σε κίνδυνο αν μια νέα τάξη, μια νέα κοινωνία δεν ασχοληθεί με ΤΙ παράγουμε, ΠΟΣΟ παράγουμε, ΓΙΑΤΙ το παράγουμε, ΠΩΣ το παράγουμε και τι μένει πίσω απ’ όλο αυτό.
Οι κοκκινοφρουροί του Οχτώβρη κι αυτοί που κέρδισαν τον εμφύλιο μετά και την ξένη επέμβαση στη Ρωσία τι νομίζουμε ότι ήταν; Εργατάκια, αγροτόπαιδα και φαντάροι που δεν είχαν ιδέα περί μαρξισμού πριν το ’17. Κι απ΄ αυτούς βγήκαν οι – 40ρηδες το πολύ τότε, αμούστακοι μαχητές το ‘17- στρατηγοί που κέρδισαν τη μεγαλύτερη πολεμική σύγκρουση της Ιστορίας, τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο.
Όσοι από μας μπορεί να αισθάνονται ακόμα νέοι ή έφηβοι, ας ακολουθήσουμε στα πεζοδρόμια, τις πλατείες και τους δρόμους, όσους σίγουρα ξέρουν ή θα μάθουν να τα κάνουν καλύτερα από μας.
Αλλιώς, ας κρατήσουμε αυτό που ο Δημόκριτος, αν δεν κάνω λάθος, ανέφερε σαν ιδανικό σκοπό της ζωής κάθε ανθρώπου: «Γέρων, εύχαρις, αιμύλος και σπουδαιόμυθος» . Να καταλήξει δηλαδή αξιοσέβαστος (γέρων εκ του γέρας=έπαθλο, όχι με την έννοια του ηλικιωμένου), καλότροπος, πειστικός/καπάτσος, και να λέει όμορφες/σπουδαίες ιστορίες !
Στέλνω αυτό το κείμενο, «μετά λόγου γνώσεως» που λένε και το όνομά μου, σε φίλους και συντρόφους που έχουν κάποιο λόγο στα κόμματα και τις ομάδες της Αριστεράς, σε ιστοσελίδες, φόρουμ κι έντυπα κι αν θέλουν το δημοσιεύουν. Όλοι γνωριζόμαστε μεταξύ μας και πιστεύω ότι η άποψη του καθένα μετράει και ΤΩΡΑ πρέπει ν΄ ακουστεί.
Περικλής Κατσιούλας
22 Απρίλη 2020
