Υπό την εποπτεία και καθοδήγηση εφοπλιστικού κατεστημένου και ΥΕΝ
Οι διεργασίες που εξελίσσονται στον χώρο της ΠΝΟ το τελευταίο χρονικό διάστημα, όπως όλα δείχνουν, γίνονται κάτω από την εποπτεία και την καθοδήγηση του εφοπλιστικού κεφαλαίου και κυβέρνησης – ΥΕΝ προκειμένου να συνεχίσουν την άσκηση του ασφυκτικού ελέγχου στην ΠΝΟ και να διατηρηθεί η ενιαία και συμπαγής γραμμή του εργοδοτικού συνδικαλιστικού μπλοκ και με τον τρόπο αυτό να εμπεδωθεί και στις νέες συνθήκες η πολιτική του συμβιβασμού και της υποταγής στο δόγμα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του εφοπλιστικού κεφαλαίου.
Η αντικατάσταση του υπερήλικα Γιάννη Χαλά ο οποίος επί μια 30ετία υπηρέτησε πιστά την πολιτική του εφοπλισμού και ο οποίος συνέβαλε τα μέγιστα, με την συγκροτημένη με αυτόν διαχρονικά ομάδα του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού, να υλοποιηθεί η αντιναυτεργατική εφοπλιστική επίθεση ενάντια στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα των Ναυτεργατών και ο οποίος με εργαλείο τα οικονομικά της ΠΝΟ διαμόρφωσε ένα αδιάφανο αντιδημοκρατικό καθεστώς με προκλητικές οικονομικές ενισχύσεις, ρουσφετολογικές τοποθετήσεις και άλλες σκανδαλώδεις διευθετήσεις, είναι έτοιμο να παραδώσει τα σκήπτρα σε μια νέα ομάδα του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού η οποία με την σειρά της αναλαμβάνει εξίσου ισχυρές δεσμεύσεις απέναντι στα μεγάλα αφεντικά του εφοπλιστικού κεφαλαίου για την συνέχιση της ίδιας πολιτικής.
Με ένα αναχρονιστικό αντιδραστικό καταστατικό το οποίο αποτελεί πρόκληση για όλο το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας, χωρίς την απλή αναλογική στην διαδικασία των αρχαιρεσιών των σωματείων, με περιορισμό στην εκπροσώπηση (1/10) που οδηγεί στην αλλοίωση της εκλογικής βούλησης των Ναυτεργατών, χωρίς συλλογική ηγεσία και αντίστοιχη δομή, με διαδικασίες εκλογών διάτρητες και μητρώα μελών τα οποία ουδέποτε έχουν εκκαθαριστεί, ένα αντιδραστικό καταστατικό το οποίο είναι κομμένο και ραμμένο να εξασφαλίζει πρωτοφανείς υπερεξουσίες και αρμοδιότητες στον εκάστοτε Γ.Γ της Ομοσπονδίας ο οποίος είναι ο μόνος εκλεγμένος στην Διοίκηση της ΠΝΟ….
Στην συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων η κατάσταση και ο συσχετισμός δυνάμεων που διαμορφώνεται είναι παντελώς επίπλαστος, κατασκευασμένος και το μόνο που αναπαράγει είναι μια νόθα κατάσταση.
Η τελευταία τροποποίηση του καταστατικού της ΠΝΟ και της πλειοψηφίας των ναυτεργατικών σωματείων έγινε με βάση τον αντιδημοκρατικό νόμο 330/76, ο μεταγενέστερος συνδικαλιστικός νόμος 1264/82 εξαίρεσε το ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα κατόπιν αξίωσης του εφοπλιστικού κεφαλαίου την οποία η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υλοποίησε στο ακέραιο….
Έχοντας στα χέρια τους την υπογραφή συμβάσεων με εφοπλιστές ανασφάλιστων πλοίων ελληνικών συμφερόντων στο όνομα της ITF για την δήθεν προστασία των αλλοδαπών Ναυτεργατών (που είναι αντικείμενο αισχρής εκμετάλλευσης από την ίδια την Διεθνή Οργάνωση Μεταφορών) έχουν θεσπίσει ένα προνομιακό καθεστώς παροχών προς τα σωματεία και μέσα από το οποίο ασκείται και επιβάλλεται ο έλεγχος, η καθοδήγηση και η πλήρης συμμόρφωση με την πολιτική που καθορίζει κάθε φορά το παρασιτικό εφοπλιστικό κεφάλαιο και η εκάστοτε κυβέρνηση.
Οι ανωτέρω συμβάσεις κατά πλοίο αντιστοιχούν σε ποσόν από 6000 έως 8000 ευρώ και συνολικά από αυτές τις επαίσχυντες συμβάσεις εισρέει στην ΠΝΟ ετησίως ποσό που φτάνει τα 4.700.000 ευρώ!!!
Με μοχλό τα οικονομικά και τις αντίστοιχες παροχές ο Γ.Γ επιβάλει απόλυτα την γραμμή του και την πειθάρχηση αυτών των δυνάμεων στην πολιτική που ορίζουν τα πραγματικά αφεντικά, δηλαδή οι εφοπλιστές.
Αυτό το άθλιο αντιδραστικό καθεστώς καμιά έως τώρα κυβέρνηση (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ (ΚΙΝΑΛ) – ΣΥΡΙΖΑ και οι συνεργαζόμενες με αυτούς άλλες αστικές και συστηματικές δυνάμεις που συγκυβέρνησαν την τελευταία 10ετία) όχι μόνο δεν το άλλαξε αλλά αντίθετα το άφησαν εντελώς αλώβητο, μεταξύ των οποίων και οι Υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ Δρίτσας – Κουρουμπλής – Κουβέλης.
Η θέληση των εφοπλιστών, ο έλεγχος της ΠΝΟ στην δική τους κατεύθυνση γίνεται νόμος για τους κυβερνώντες οι οποίοι ακολούθησαν την γραμμή της ένοχης σιωπής στις επανειλημμένες παρεμβάσεις της ΠΕΝΕΝ για την ανάγκη ριζικής αλλαγής του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου.
Στο κρίσιμο ζήτημα που αφορά τα ναυτεργατικά προβλήματα, τις διεκδικήσεις τους, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, είναι ξεκάθαρο ότι και τα δύο μπλοκ είναι στην ίδια όχθη, αυτή της εφοπλιστικής και κυβερνητικής στρατηγικής η οποία βάζει μπροστά την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματική της ασυδοσία.
Η στάση, η θέση και ο ρόλος των δυνάμεων του κομματικού συνδικαλισμού
Η στάση των τριών σωματείων που ανήκουν στο μπλοκ του ΠΑΜΕ (ΠΕΜΕΝ – ΠΕΕΜΑΓΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ), εγκλωβισμένοι και οι ίδιοι μέχρι τα μπούνια σε αυτό το άθλιο καθεστώς των οικονομικών παροχών και συναλλαγών, η θέση που διαδοχικά διατύπωσαν σε αυτή την εξέλιξη είναι της διακριτικής μεν, αλλά σαφούς δε, στήριξης του χρεοκοπημένου εργοδοτικού Χαλά μέσα από τον οποίο ωφελήθηκαν τα μέγιστα!…
Χαρακτηριστικά τα δύο σωματεία ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ έλαβαν πρόσφατα μέσα σε δύο μήνες το απίστευτο ποσό των 50.000 ευρώ(!!!), είτε για ανακαίνιση των γραφείων τους, είτε για επισκευές ασανσέρ, είτε για την αναβάθμιση του μηχανογραφικού συστήματος, ποσό που η ΠΕΝΕΝ για τους ίδιους σκοπούς δεν έχει πάρει στα 115 χρόνια από την ίδρυση της!!! Κατά συνέπεια στο μεγάλο αυτό φαγοπότι έχουν και αυτοί πρώτη θέση στην πίστα….
Κατά τα λοιπά οι καταγγελίες τους για βρώμικες συναλλαγές, βρώμικο χρήμα που εισρέει από τις κατάπτυστες συμβάσεις στα ανασφάλιστα πλοία, όταν έχουν προορισμό τα ταμεία των σωματείων τους είναι απολύτως καθαρά!!!
Οι υποκριτικές κορώνες (για εσωτερική κατανάλωση) για προσκόμιση των νομιμοποιητικών εγγράφων των Σωματείων θα είχε βάση και αξιοπιστία εάν οι ίδιοι τα είχαν προσκομίσει και εάν οι ίδιοι στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά δεν έβαζαν φρουρά για να περιφρουρήσουν τα ίδια αυτά έγγραφα που αφορούν τις εκλογικές τους διαδικασίες!!!
Το λιγότερο που έχουμε να σημειώσουμε είναι να κοιταχθούν στον καθρέπτη και να αναλογιστούν τις δικές τους βαρύτατες ευθύνες για την κατάσταση και τα προβλήματα στο ναυτεργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Σημειώνουμε ότι έως και πριν ένα μήνα οι επικεφαλής των 9 σωματείων που εμφανίζονται σήμερα ως ένα ενιαίο μπλοκ αποτελούσαν ως σύνολο το βασικό συνδικαλιστικό μπλοκ που στήριζαν, συμπορεύονταν και είχαν απόλυτη συνεργασία με τον Γ.Γ της ΠΝΟ σε όλα τα ζητήματα που αφορούσαν την τακτική και στρατηγική της ΠΝΟ, αυτές οι δυνάμεις ήταν που τον στήριξαν με την ψήφο τους στην επανεκλογή του τον Δεκέμβρη του 2017 και όλοι μαζί υπηρετούσαν με πίστη και αφοσίωση το μοντέλο της εργασιακής ειρήνης, της αγαστής τριμερούς συνεργασίας με ΥΕΝ – εφοπλιστές και μαζί συνυπέγραφαν απεμπολώντας τις δίκαιες ναυτεργατικές διεκδικήσεις βάζοντας πλάτη να περάσει η εφοπλιστική κυβερνητική επίθεση ενάντια στα ναυτεργατικά δικαιώματα.
Από την άλλη ο Γ.Γ της ΠΝΟ σε ανταπόδοση αυτών των υπηρεσιών τους προχώρησε σε συναλλαγή μαζί τους σε ένα μπαράζ οικονομικών παροχών (για τις οποίες θα μιλήσουμε αναλυτικά τις επόμενες ημέρες) μέσα από τις οποίες βεβαίως – βεβαίως ήταν πριν από όλα ο ίδιος ο πλέον κερδισμένος….
Τα κίνητρα της “ρήξης”
Αυτό που φαίνεται ότι αποτέλεσε την αιτία της ρήξης δεν ήταν και δεν είναι μια άλλη αντιμετώπιση στα ναυτεργατικά προβλήματα (από το ένα ή το άλλο μπλοκ) αλλά η απόπειρα του Γ. Χαλά να οικειοποιηθεί τις Συμβάσεις που υπογράφει εξ ονόματος της Ομοσπονδίας με τα ανασφάλιστα πλοία ελληνικής πλοιοκτησίας και τα οποία αποτελούν σήμερα πάνω από το 86% των εσόδων της ΠΝΟ!!!
Μια τέτοια “εφιαλτική” εξέλιξη συνεπάγεται για την συντριπτική πλειοψηφία των σωματείων της ΠΝΟ ντε φάκτο και ντε γιούρε κατάργηση όλων των προκλητικών προνομίων που απολαμβάνουν μέσα από αυτό το καθεστώς ξεπεσμού και εξαχρείωσης και το οποίο έχουμε καταγγείλει δεκάδες φορές χωρίς έως τώρα να ιδρώσουν τα αυτιά κανενός…
Προφανώς οι μεθοδεύσεις αυτές του Χαλά οδηγούν επίσης με βεβαιότητα στο άμεσο λουκέτο πολλών σωματείων με ότι συνεπάγεται μια τέτοια εξέλιξη… όχι μόνο για τα σωματεία αλλά και τον συσχετισμό που θα διαμορφωθεί στην βάση αυτών των εξελίξεων.Από τα παραπάνω προκύπτει ότι οι διαφορές που διαμόρφωσαν την αντίθεση και την σύγκρουση του μπλοκ των 9 σωματείων ήταν τα οικονομικά και η ανησυχία τους να απολέσουν ότι απολάμβαναν έως σήμερα και μάλιστα αυτά να περάσουν στον ίδιο τον Χαλά στον οποίο επέτρεψαν όλα τα χρόνια στα θέματα οικονομικής διαχείρισης να λειτουργεί ως το απόλυτο αφεντικό, με όρους αδιαφάνειας, αποκτώντας πλέον μια ιδιοκτησιακή αντίληψη για την ΠΝΟ και πρωτίστως για τα οικονομικά της….Συμπέρασμα, οι παραπάνω εξελίξεις δείχνουν ότι τα 9 σωματεία που πίσω τους στοιχίζονται εφοπλιστές και ΥΕΝ θεώρησαν πολύ απλά ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να προχωρήσει η αντικατάσταση του Χαλά ο οποίος όμως φαίνεται ότι εξακολουθεί να έχει τις δικές του προσβάσεις και απεγνωσμένα προσπαθεί να κρατηθεί στην χρυσοφόρα καρέκλα της ΠΝΟ….
Οι Ναυτεργάτες δεν θα δουν την παραμικρή αλλαγή στην αντιμετώπιση των προβλημάτων τους ούτε από το μπλοκ των 9 σωματείων ούτε από αυτό του Χαλά και δυστυχώς και από τις δυνάμεις που μιλούν στο όνομα της ταξικής πάλης, διότι αυτό που εκπέμπουν είναι σύγχυση, αποπροσανατολισμό και αναλύσεις για τον κάδο των σκουπιδιών, αφού και οι ίδιοι έχουν περιέλθει σε πλήρες αδιέξοδο μη έχοντας πλέον καμιά επίδραση και επιρροή στον Ναυτεργατικό κόσμο της χώρας μας.
Ο μοναδικός δρόμος που έχουν μπροστά τους οι Ναυτεργάτες για να αντιμετωπίσουν την αναμενόμενη επίθεση του εφοπλιστικού κεφαλαίου και της κυβέρνησης, η οποία κλιμακώνεται έχοντας σταθερά στο επίκεντρο την κατάργηση των ΣΣΕ, με εκκίνηση την ποντοπόρο ναυτιλία, είναι η οργάνωση, η πάλη από τα κάτω, μέσα και έξω από τα καράβια που επιβάλλεται περισσότερο από ποτέ να σηκώσουν το ανάστημά τους και να ακυρώσουν όλους αυτούς τους σχεδιασμούς σε βάρος των δικαιωμάτων τους.
Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ