Την πρώτη ψηφιακή δικτατορία ετοιμάζεται να θέσει σε εφαρμογή η Κίνα από το 2020. Με τη βοήθεια της βιντεοεπιτήρησης και τους σαρωτές αναγνώρισης προσώπων, θα επιτηρεί λεπτό προς λεπτό, κάθε έναν από τα 1,5 δισεκατομμύρια πολίτες της. Το πρόγραμμα ονομάζεται «κοινωνική πίστωση» και εφαρμόζεται ήδη πιλοτικά σε 40 πόλεις της αχανούς χώρας. Επί της ουσίας είναι ένας μαζικός έλεγχος των πολιτών, σε πραγματικό χρόνο, με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.
Ο κάθε πολίτης, ανά πάσα στιγμή, φακελώνεται όπως οι κινήσεις και η συμπεριφορά του. Οι αρχές μπορούν να αναγνωρίζουν πρόσωπα, να σαρώνουν το σώμα, να παρακολουθούν όλους τους πολίτες σε οποιοδήποτε σημείο της κινεζικής επικράτειας κι αν βρίσκονται. Παράλληλα οι κάμερες τροφοδοτούν το σύστημα «κοινωνικής βαθμολόγησης», το οποίο βασίζεται στην επιβράβευση, την τιμωρία και τη δημόσια ταπείνωση. Το σύστημα βαθμολογεί τους πολίτες ανάλογα με την συμπεριφορά που καταγράφουν οι κάμερες. Στη συνέχεια λογισμικά τεχνητής νοημοσύνης, διαχωρίζουν τους πολίτες σε καλούς – που δεν δημιουργούν πρόβλημα στην κοινωνία- και σε κακούς.
Πως γίνεται αυτό; Η βαθμολόγηση του κάθε πολίτη ξεκινάει στην ηλικία των 18. Το άριστα είναι το 1000 ή το Α. Αν οι κάμερες καταγράψουν ότι ο πολίτης βρήκε ένα πορτοφόλι και το παραδώσει στις αρχές, αν βοηθήσει έναν ηλικιωμένο να διασχίσει το δρόμο ή αν δώσει αίμα, τότε η βαθμολογία του αυξάνεται και συγκαταλέγεται στους αξιοσέβαστους και καλύτερους πολίτες της κοινωνίας. Κατά συνέπεια επιβραβεύεται. Έχει προτεραιότητα στις ουρές των δημόσιων υπηρεσιών, δεν πληρώνει εγγύηση στα νοσοκομεία, μπορεί να είναι μέλος του κόμματος, λαμβάνει τιμές σαν ήρωας και βεβαίωση αξιοπιστίας από το κόμμα. Αφίσες με τις φωτογραφίες, το όνομα και την βαθμολογία των «καλών» πολιτών αναρτώνται παντού στην πόλη.
Ο εφιάλτης είναι για όσους η βαθμολογία τους είναι κάτω από το 900 ή από το Α-. Θεωρούνται πολίτες που δεν είναι άξιοι εμπιστοσύνης, δεν μπορούν να πάρουν δάνειο από την τράπεζα για να αγοράσουν ένα διαμέρισμα, να έχουν πιστωτική κάρτα, να ταξιδεύουν με το αεροπλάνο και το τρένο, οι αποταμιεύσεις τους μπλοκάρονται κ. άλλα. Ο ήχος του κινητού τους είναι μια σειρήνα περιπολικού που προειδοποιεί τους τριγύρω ότι κυκλοφορεί ένα κακοποιό στοιχείο ανάμεσα τους. Όποιος τους καλεί είναι υποχρεωμένος να ακούσει πρώτα ένα μήνυμα που αναφέρει ότι ο καλούμενος ανήκει στην χειρότερη κατηγορία πολιτών. Πορτρέτα με το στοιχεία των «κακών» πολιτών, αναρτώνται σε όλους τους δημόσιους χώρους της πόλης όπου ζουν. Ακόμα και στα σινεμά. Τα ονόματά τους, οι διευθύνσεις τους, οι αριθμοί των τηλεφώνων τους όπως και πολλά στοιχεία από την προσωπική τους ζωή είναι καταχωρημένα σε μια μαύρη λίστα, η οποία είναι δημοσιευμένη στο ίντερνετ. Ο καθένας πριν από μια συναλλαγή, μια συνάντηση ή μια φιλία μπορεί ελεύθερα να μελετήσει την βαθμολογία του συνομιλητή του και να αναζητήσει το όνομα του στη μαύρη λίστα.
Με λίγα λόγια η «η κοινωνική πίστωση – βαθμολόγηση» για τον κάθε Κινέζο πολίτη, είναι το διαβατήριο του στην κοινωνία, η δεύτερη του ταυτότητα. Σύμφωνα με τον εμπνευστή του προγράμματος της ολοκληρωτικής επιτήρησης, σκοπός του είναι η ανοικοδόμηση της ηθικής. Επιθυμία είναι οι πολίτες να είναι έντιμοι, ειλικρινείς, να σέβονται τα κοινωνικά συμβόλαια. Επι της ουσίας όμως, η Κίνα, επιχειρεί να σφυρηλατήσει έναν νέο άνθρωπο, υποτακτικό της εξουσίας. Υπάκουο, υποταγμένο, αφοσιωμένο στις επιταγές του κράτους με απολύτως ελεγχόμενη συμπεριφορά.
Οι αρχές είναι σε θέση να παρακολουθούν εξ αποστάσεως τη χρήση του διαδικτύου, τις τηλεπικοινωνίες, ταξίδια σε συγκεκριμένους προορισμούς…τα πάντα. Το κράτος θα γνωρίζει τον εκάστοτε πολίτη, καλύτερα απ΄ ό,τι γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Τι γίνεται στην Ευρώπη Ο Μεγάλος Αδερφός δεν εφαρμόζεται μόνο στην Κίνα. Τον Αύγουστο του 2019, οι Financial Times, αποκάλυψαν στους Βρετανούς πως η περιοχή του King’s Cross, και πιο συγκεκριμένα ο σταθμός του Eurostar, έχει εξοπλισθεί με κάμερες αναγνώρισης προσώπου, ενώ ξεκίνησε η εγκατάσταση τους και στον οικονομικό πνεύμονα της Canary Wharf. Στο εμπορικό κέντρο Westfield Stratford City, στο Λονδίνο, οι έξυπνες κάμερες σκανάρουν 300 πρόσωπα το δευτερόλεπτο. Στην πραγματικότητα χιλιάδες Βρετανοί, χωρίς να το γνωρίζουν, έχουν φακελωθεί από τις κάμερες αναγνώρισης προσώπου κατά τη διάρκεια δοκιμών το 2018. Η ΜΚΟ, Big Brother Watch, έδωσε στη δημοσιότητα λίστα με τα μουσεία, καζίνο, ξενοδοχεία, εμπορικά και συνεδριακά κέντρα όπου είχαν εγκατασταθεί έξυπνες κάμερες.
Το Λονδίνο σήμερα είναι η δεύτερη μεγαλύτερη επιτηρούμενη πόλη στον κόσμο, καθώς διαθέτει 420.000 κάμερες επιτήρησης και αναγνώρισης προσώπου. Συνολικά η Μεγάλη Βρετανία διαθέτει 4 εκατομμύρια κάμερες. 1 για κάθε 14 πολίτες της. Περπατώντας κάποιος στο Λονδίνο παρακολουθείται από τουλάχιστον 300 κάμερες Η Γαλλία επιθυμεί την επίσπευση της εφαρμογής ταυτοποίησης με την αναγνώριση προσώπου. Από το 2020, η πρόσβαση στις ιστοσελίδες των δημόσιων υπηρεσιών, θα γίνεται μόνο με την αναγνώριση προσώπου. Hδη ο προϋπολογισμός του 2020, προβλέπει την γενική συλλογή προσωπικών δεδομένων απ όλες τις ιντερνετικές πλατφόρμες που θα τις αναλύει η τεχνητή νοημοσύνη. Στην πόλη της Νίκαιας αντιστοιχεί 1 κάμερα για 145 κατοίκους. Η Νίκαια ήταν η πρώτη πόλη που δοκίμασε πιλοτικά την αναγνώριση προσώπου, μέσω της βιντεοεπιτήρησης, τον Φεβρουάριο του 2019. Στην ίδια πόλη το τραμ διαθέτει σύστημα επιτήρησης που είναι ικανό να διαβάσει τα συναισθήματα στο πρόσωπο των επιβατών. Παράλληλα με την βιντεοεπιτήρηση, σε πολλές γαλλικές πόλεις όπως είναι το Σεν Ετιέν, έχουν εγκαταστήσει μικρόφωνα και αισθητήρες ήχου στους δρόμους, και σε όλους του δημόσιους χώρους, ώστε η αστυνομία να μπορεί ειδοποιείτε και να επεμβαίνει εγκαίρως, για το παραμικρό. Επίσης εξετάζεται σχέδιο εγκατάστασης συστήματος αναγνώρισης προσώπου στις εισόδους των λυκείων της χώρας.
*Πηγή: aixmi.gr
