Ο τωρινός πρόεδρος της Αργεντινής Mauricio Macri, βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα πραγματικό πλην πικρό δίλημμα: να συνεχίσει να μάχεται ή να παραδεχθεί την ήττα του.
Ένας πολιτικός πύραυλος έπληξε την Αργεντινή και οι συνέπειες είναι ακόμα δύσκολο να εκτιμηθούν. Ο Mauricio Macri, ο οποίος επιδιώκει την επανεκλογή του, υπέστη στον προκριματικό γύρο συντριπτική ήττα από τον Alberto Fernandez, με 15 μονάδες διαφορά (32 έναντι 47%).
Με τις εκλογές σε 11 εβδομάδες, στις 27 Οκτωβρίου και την εύθραυστη οικονομία, η Αργεντινή θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπη με προβλήματα στις χρηματοπιστωτικές αγορές.
Το να συνεχίσει να μάχεται για να αντιστρέψει την κατάσταση μοιάζει με ομηρικό άθλο.
Το πρόβλημα είναι πως η Αργεντινή ήταν ανέκαθεν μία χώρα αντιπαραθέσεων και όχι συναινέσεων, οπότε το να καλέσει ο Macri τον Fernandez για να συμμαχήσουν μοιάζει με εξαιρετικά απίθανο ενδεχόμενο.
Οι δύο αντίπαλοι επιβεβαίωσαν την παράδοση.
Ο Macri δεν συνεχάρη τον Fernandez για τον θρίαμβό του και στον αντίποδα, ο δεύτερος δεν εξέφρασε τον σεβασμό του για τον σημερινό πρόεδρο.
Όλα συντελούν στο ότι ο Macri πρέπει να συμβιβαστεί με τον τίτλο του «πρώτου μη περονιστή προέδρου» εδώ και 70 χρόνια, ο οποίος καταφέρνει να ολοκληρώσει την θητεία του.
Η μνήμη της μακράς μετάβασης μεταξύ Raúl Alfonsín και Carlos Menem το 1989, εν μέσω ενός τρομακτικού υπερπληθωρισμού, είναι παρούσα.
Ο Alfonsín παραιτήθηκε από τη θέση πέντε μήνες νωρίτερα.
Οι Αργεντινοί γνωρίζουν πως ο περονισμός δεν χαρακτηρίζεται από τη φροντίδα των θεσμικών μορφών και όταν έρχεται το τέλος της εξουσίας ενεργεί όπως ο καρχαρίας πριν από μια σταγόνα αίματος στη θάλασσα: βγαίνει να δαγκώσει.
Αναλυτές θεωρούν πως η Αργεντινή δεν αντέχει μία μετάβαση αντίστοιχη του 1989 και πως η εύθραυστη οικονομία της επιτάσσει την συμφωνία και την υποχώρηση του Mauricio Macri.
Η ήττα του Macri συνιστά μία παταγώδη αποτυχία για την πολιτική του. Οι αναλύσεις της κυβέρνησής του περιορίστηκαν σε μία ρητορική περί «φριχτών υποψηφίων» και περί λάθους της Christina Kirchner να ορίσει τον Fernandez επικεφαλής.
Οι εκτιμήσεις απείχαν από την πραγματικότητα και μάλιστα οι εταιρείες ερευνών ενίσχυσαν την… αναξιοπιστία τους, καθώς ακόμη και την παραμονή των προκριματικών εκλογών μιλούσαν μέχρι και για ισοπαλία μεταξύ των δύο αντιπάλων.
Η ύφεση από τον Απρίλιο του 2018, έπληξε τον πληθωρισμό, τους μισθούς και την ανεργία. Το λάθος της κυβέρνησης Macri ήταν να επιμείνει στην ίδια συνταγή, χωρίς ανακουφιστικά για τον πληθυσμό μέτρα.
Η ψήφος των υποψηφίων δεν επηρεάστηκε ούτε από τις κατηγορίες για διαφθορά ούτε από τις διώξεις εναντίον της Kirchner.
Στην ομιλία του για τον εορτασμό του θριάμβου, ο Fernandez προσπάθησε να ηρεμήσει τα πνεύματα: «Δεν ερχόμαστε εδώ για να αποκαταστήσουμε ένα καθεστώς, ερχόμαστε να δημιουργήσουμε μια νέα Αργεντινή στην οποία ανήκουν όλοι».
Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Fernandez μετά από μία πολύ κακή εκκίνηση στην εκστρατεία του, κατάφερε να πάρει πολύτιμες ψήφους υποσχόμενος αύξηση συντάξεων αλλά και μείωση τόκων που καταβλήθηκαν από την Κεντρική Τράπεζα για τα ομόλογα.
Προσπάθησε, κυρίως, να στείλει ένα σαφές μήνυμα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, προς το οποίο οι πολίτες της Αργεντινής έχουν δείξει πολλάκις ότι είναι ξεκάθαρα εχθρικοί.
Τι γίνεται με τη Christina Fernandes;
Ψήφισε στην Santa Cruz, έστειλε ένα ηχογραφημένο μήνυμα και σταμάτησε εκεί.
Το θέμα είναι πλέον πολιτικοί όπως ο Bolsonaro και ο Trump να αναθεωρήσουν τις προσεγγίσεις τους.
Αυτός που σίγουρα χαίρεται με το αποτέλεσμα είναι ο Nicolas Maduro.