Η αποκοπή ρεύματος για χρέη προς την ΔΕΗ είναι ένα άκρως δυσανάλογο μέτρο ως ποινή προς τον “ασυνεπή” καταναλωτή, ο οποίος συνηθέστερα δεν έχει πράγματι να πληρώσει.
Και λέμε ότι το μέτρο είναι δυσανάλογο διότι η διακοπή ρεύματος ισοδυναμεί με ακύρωση της ζωής για τα νοικοκυριά και καταδίκη και βασανιστήριο για τα παιδιά τους, ενώ για τις επιχειρήσεις σημαίνει “λουκέτο“.
Καμιά ΔΕΗ αλλά και κανένα κράτος δεν έχει δικαίωμα να κόβει, έναντι οποιουδήποτε χρέους, την παροχή ενός κοινωνικού αγαθού όπως το ηλεκτρικό ρεύμα, με το οποίο είναι συνυφασμένη η ίδια η ζωή και η ύπαρξη των ανθρώπων, ενώ η διακοπή του ισοδυναμεί με άτυπη δολοφονία.
Και όμως η ΔΕΗ αποστέλλει αθρόα όλο και περισσότερες κάθε χρόνο εντολές αποκοπής ρεύματος. Ο ίδιο ο απερχόμενος Διοικητής της ομολόγησε ότι στέλνει στον ΔΕΔΗΕ 300 χιλιάδες εντολές αποκοπής ετησίως. Με δυο λόγια κοινωνική μάστιγγα και κοινωνικός εφιάλτης.
Την ίδια ώρα έχει ξεκινήσει η αποστολή από την ΔΕΗ, μέσω δικηγορικών γραφείων, εξώδικων, που έχουν φτάσει στο απίστευτο ύψος των 800 χιλιάδων, προχωρά η απαράδεκτη τιτλοποίηση οφειλών προς την επιχείρηση, ενώ ξεκίνησε και η διαδικασία κατασχέσεων για χρέη στην εταιρεία.
Σε κλίμα απόλυτου συντονισμού και προφανώς με στοιχεία από την ΔΕΗ και την κυβέρνηση, όλες, σχεδόν, οι ιστοσελίδες παρουσιάζουν την πρόκληση ιδιοκτήτη βίλας 1000 τ.μ. στην Κηφισιά που χρωστούσε 24.000 ευρώ στην ΔΕΗ και στον οποίο η τελευταία προχώρησε σε κατάσχεση.
Η τακτική είναι πολύ γνωστή!
Προπαγανδίζουμε μια περίπτωση “κακοπληρωτή” που προκαλεί το κοινό αίσθημα, προκειμένου να ακολουθήσει και να δικαιολογηθεί ένα τσουνάμι κατασχέσεων και γιατί όχι πλειστηριασμών, επί δικαίων και αδίκων.
Και αυτό το τσουνάμι απειλών για κατασχέσεις και κατασχέσεων έχει ξεκινήσει από την επιχείρηση μέσω εξουσιοδοτημένων και καλοπληρωμένων εισπρακτικών γραφείων.
Αυτή η νέα τραγωδία, μετά τους πλειστηριασμούς των τραπεζών, πρέπει να σταματήσει.
Πρώτον: Πρέπει να σταματήσουν αμέσως ως δυσανάλογα μέτρα, νομικά και Συνταγματικά μη επιτρεπτά, οι αποκοπές ρεύματος για οφειλές της ΔΕΗ. Ο τρόπος αυτός πίεσης στους καταναλωτές είναι όχι μόνο βάρβαρος αλλά και απάνθρωπος.
Δεύτερον: Η ΔΕΗ δεν μπορεί να προβαίνει σε κατασχέσεις και πολύ περισσότερο σε πλειστηριασμούς πρώτων κατοικιών ή μέσων (επαγγελματική στέγη κλπ) επιβίωσης και απασχόλησης ανθρώπων.
Τρίτον: Για όλα τα νοικοκυριά που τελούν σε αδυναμία να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, πληρώνοντας πανάκριβα το ηλεκτρικό ρεύμα, πρέπει να υπάρξει κούρεμα ή και πλήρης διαγραφή οφειλών, μαζί με την θεσμοθέτηση της δωρεάν παραχώρησης σε κάθε φτωχό νοικοκυριό μίας ελάχιστης ποσότητας ρεύματος μηνιαίως, ικανής να διασφαλίσει την επιβίωση του και την κάλυψη των απαραίτητων αναγκών.
Τέταρτον: Η ΔΕΗ για να μπορέσει να ανταποκριθεί σε ένα τέτοιο κοινωνικό αλλά και αναπτυξιακό ρόλο πρέπει να ενισχυθεί από το κράτος, το οποίο πρέπει να αναλάβει όλες, σχεδόν, τις κοινωνικές δαπάνες της ΔΕΗ, ενώ το κράτος θα πρέπει να αφαιρέσει από τα τιμολόγια της ΔΕΗ όλα σχεδόν τα βάρη που αυξάνουν το κόστος τους και δεν έχουν καμία σχέση με το ηλεκτρικό ρεύμα.
Μια τέτοια πολιτική με αυτά τα αιτήματα και αυτές τις προτεραιότητες πρέπει να γίνει υπόθεση μεγάλου ενωτικού κινήματος στην κοινωνία, ταυτόχρονα με τον αγώνα για μια νέα δημόσια και πλήρως επαναθεμελιωμένη ανασυγκροτημένη ΔΕΗ ικανή, μακριά από τα πλαίσια των ακραίων αγοραίων κατευθύνσεων της ΕΕ, να αναλάβει ένα πρωτοποριακό ρόλο για μια παραγωγική και αναπτυσσόμενη Ελλάδα.