Οι μπογιές στο σπίτι του Πάιατ έχουν αναστατώσει την μπανανία. Υπουργοί, ΜΜΕ, δημοσιογράφοι, πολιτευτές, έσπευσαν να δηλώσουν την ταραχή τους για το ανοσιούργημα.
Ορισμένες παρατηρήσεις:
1) Το να πηγαίνουν 5 – 6 και να ρίχνουν μια μπογιά και μετά να τρέχουν σαν λαγοί αυτό δεν συνιστά επαναστατικό συμβολισμό. Στην καλύτερη περίπτωση πρόκειται για έναν ακτιβισμό βυθισμένο στο ακκισμό της αυτοαναφορικότητας.
2) Είναι τόσο επαναστατικό να μπογιατίζεις το σπίτι του Πάιατ στο όνομα του Κουφοντίνα, όσο «πατριωτικό» ήταν όταν μπογιάτισαν το σπίτι του Πάιατ οι άλλοι για το μακεδονικό πριν από μερικούς μήνες.
3) Το να τρέχει λαχανιασμένος, καταϊδρωμένος, δουλικός και ο τελευταίος πολιτικός του ευρωατλαντισμού για να στριμωχτεί στην κάμερα και να μη λείψει και η δική του καταδίκη ενάντια στο μπογιάτισμα, μήπως τον δει ο κύριος πρέσβης και τον εκτιμήσει για την αφοσίωση του, είναι κι αυτή μια ένδειξη της λεβεντιάς του πολιτικού προσωπικού της μπανανίας.
4) Υπάρχει μια δήλωση του Σταύρου Θεοδωράκη που ανάμεσα στα άλλα έσπευσε να τονίσει ότι, πέραν της μπογιάς, τοποθετείται και ενάντια στο «κάθε κατακάθι της δημοσιογραφίας» καθότι ο Πάιατ είναι καλός «φίλος της Ελλάδας» και αυτό κανείς «δεν μπορεί να το αλλάξει». Δεν γνωρίζουμε που μας κατατάσσει ο κ.Θεοδωράκης – μας είναι και παντελώς αδιάφορο άλλωστε – καθότι δεν ανήκουμε σε όσους θεωρούν, όπως ο Ποτάμης, ότι ο κ.Πάιατ είναι πολύ καλός φίλος της Ελλάδας. Το πολύ – πολύ να είναι καλός φίλος των Θεοδωράκηδων. Εκείνο που πάντως γνωρίζουμε είναι ότι ο καθένας έχει το αναφαίρετο δικαίωμα στην made in USA αυτογελοιοποίηση.
5) Και πέμπτο και σημαντικότερο: Είπε ο Πάιατ με αφορμή τη μπογιά ότι «ο βανδαλισμός δεν είναι ειρηνική διαμαρτυρία». Αυτή η βάση εκκίνησης θα ήταν ίσως καλή αφετηρία να συμφωνήσουμε με τον – τόσο ευαίσθητο απέναντι στους «βανδαλισμούς» – κύριο πρέσβη, ότι επίσης:
– Οι βομβαρδισμοί του ΝΑΤΟ δεν είναι “ειρηνική δραστηριότητα”.
– Τα βασανιστήρια στα Αμπου Γκράιμπ δεν είναι «ανθρωπιστική δραστηριότητα».
– Oι δολοφονίες των ΗΠΑ από Ιράκ μέχρι Αφγανιστάν και από Συρία μέχρι Γιουγκοσλαβία δεν είναι “εξαγωγή ελευθερίας”.
– Tα πραξικοπήματα της CIA από Χιλή μέχρι Βενεζουέλα και τα κόλπα του ίδιου του κ.Πάιατ για την πτώση της Ουκρανίας στον ναζισμό, δεν είναι «εξαγωγή δημοκρατίας».
*Πηγή: imerodromos.gr
