Μέχρι τώρα βλέπαμε την κάθε κυβέρνηση να κατηγορεί την προηγούμενη για αδιαφάνεια και για διαφθορά μέσω των μυστικών κονδυλίων. Αυτή τη φορά, όμως, είδαμε και το απίθανο: Να απευθύνονται κατηγορίες για την διαχείριση των μυστικών κονδυλίων όχι από την μια κυβέρνηση προς την άλλη, αλλά στο εσωτερικό της ίδιας κυβέρνησης!
Είδαμε να ανταλλάσουν δηλητηριώδεις κατηγορίες μεταξύ τους οι υπουργοί της ίδιας κυβέρνησης (!) και μάλιστα παρουσία του ίδιου του πρωθυπουργού τους, όπως συνέβη στο υπουργικό συμβούλιο της περασμένης Τρίτης όταν η σύγκρουση Καμμένου – Κοτζιά (και για τα μυστικά κονδύλια) οδήγησε στην εκπαραθύρωση του δεύτερου.
Βέβαια το θέμα των μυστικών κονδυλίων, που μερικοί παριστάνουν τους… «ξαφνιασμένους» στο άκουσμά τους, είναι πολύ παλιό. Κρατάει πάνω από μισό αιώνα… Και τούτο παρά το γεγονός ότι κατά καιρούς τα μυστικά κονδύλια έχουν (στα λόγια) «καταργηθεί»…
Η τελευταία τους «κατάργηση», για παράδειγμα, έγινε το 2011 όταν ο τότε υπουργός Μόσιαλος της κυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου είχε ανακοινώσει ότι καταργούνται (σσ: μην αρχίσετε να γελάτε, έχει και συνέχεια…) αυτά τα περίφημα μυστικά κονδύλια που χρησιμοποιούνται για την προώθηση του «εθνικού συμφέροντος» και που μέσω των Γενικών Γραμματειών Ενημέρωσης της εκάστοτε κυβέρνησης όδευαν στις τσέπες… «άγνωστων παραληπτών».
Τα «κατάργησαν», αλλά διατηρούνται με… νόμο!
Εφτά χρόνια από τότε τα μυστικά κονδύλια όχι μόνο δεν έχουν καταργηθεί αλλά ζουν και βασιλεύουν στη διάθεση διαφόρων υπουργείων. Οι γνωρίζοντες αναφέρουν ότι τέτοια κονδύλια εκτός από το υπουργείοΕξωτερικών, υπάρχουν και στο Άμυνας και στο Εσωτερικών, με τον Στ. Θεοδωράκη να αναφέρει σε προχτεσινές του δηλώσεις ότι τα υπουργεία που συνολικά διαχειρίζονται και διανέμουν μυστικά κονδύλια ανέρχονται σε 8.
Τόσο, δε, έχουν «καταργηθεί» τα μυστικά κονδύλια, που το 2017 ο Κοτζιάς εισηγήθηκε και νόμο βάσει του οποίου για τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου Εξωτερικών (και μόνο του ΥΠΕΞ) και για ποσά μεγαλύτερα των 25.000 ευρώ υπάρχει ενημέρωση της Βουλής. Η ενημέρωση έχει την μορφή αποστολής φακέλου από το ΥΠΕΞ προς τον πρόεδρο της Βουλής για την διάθεση των μυστικών κονδυλίων. Ο πρόεδρος μεταφέρει τα στοιχεία που αποστέλλει το υπουργείο Εξωτερικών στους αντιπροέδρους της Βουλής, με τον φάκελο να επιστρέφει στο ΥΠΕΞ. Κατά καιρούς εγείρεται το ερώτημα αν ακόμα και αυτή η διαδικασία (που επαναλαμβάνουμε αφορά μόνο το ΥΠΕΞ και δεν περιλαμβάνει ποσά μικρότερα των 25.000) είναι όντως ουσιαστική και δεν περιορίζεται στο τυπικό του νόμου.
Σε κάθε περίπτωση, όποτε έρχεται στην επιφάνεια το θέμα των μυστικών κονδυλίων εκείνο που ακούμε είναι για το απόρρητο χαρακτήρα τους και για το πόσο εθνικά… επιβλαβής θα ήταν η δημοσιοποίησή τους. Ετσι συμβαίνει και τώρα, έτσι είχε συμβεί και το 2011 όταν παρά τη… σφοδρή επιθυμία της τότε κυβέρνησης (η οποία ετύγχανε και οπαδός της… «ανοικτής διακυβέρνησης») ουδέποτε ανακοινώθηκαν οι σιτιζόμενοι από τα μυστικά κονδύλια καθότι – όπως είχε ισχυριστεί η κυβέρνηση Παπανδρέου – εκτός από «άγνωστοι» δεν τηρούσαν και «παραστατικά» οι αθεόφοβοι (σσ: δεν υπάρχει φορολογική συνείδηση, κύριε)…
Μάλιστα η τότε ανακοίνωση Μόσιαλου είχε δώσει την ευκαιρία σε ορισμένους πασίγνωστους μαχητές της αντικειμενικότητας, του πλουραλισμού, του ήθους και της δημοκρατικής ενημέρωσης να ξεσπαθώσουν. Τα – εξίσου πλουραλιστικά – ηλεκτρονικά και έντυπα ΜΜΕ της εποχής, στα οποία υπηρετούσαν αστραφτερά διαμάντια τηςμνημονιακής λοβοτομής, είχαν πάρει φωτιά από τα «πύρινα» σχόλια εναντίον της τακτικής των μυστικών κονδυλίων. Λες και δεν πέρασε μια μέρα, το έργο επαναλαμβάνεται σήμερα…
Το χαριτωμένο της υπόθεσης – και τότε και σήμερα – είναι τούτο: Ανάλογα με το χρώμα του «παπαγάλου» που κουβαλάνε, κι ανάλογα με το ποια εποχή σκάει το θέμα, άλλοι από τους αδάμαντες χρέωναν τα μυστικά κονδύλια κυρίως στο ΠΑΣΟΚ. Άλλοι τα χρέωναν και τα χρεώνουν κυρίως στη ΝΔ. Κι άλλοι σήμερα τα χρεώνουν κυρίως στην συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Αλλά όλοι μαζί σε ένα συμφωνούσαν και συμφωνούν: Οτι είναι πολύ κακό πράγμα να υπάρχουν μυστικά κονδύλια και μάλιστα εκτός ελέγχου…
Πάντως, μέσα από όλο αυτό το επαναλαμβανόμενο τσουνάμι υποκρισίας, προκύπτει και κάτι θετικό: Επικυρώθηκε ότι μυστικά κονδύλια υπάρχουν. Και το σημειώνουμε γιατί όσοι έχουν μνήμη θυμούνται τις όχι και λίγες προσπάθειες, τις εκπορευόμενες από τους εκάστοτε κυβερνώντες, να μας πείσουν ότι «δεν υπήρχαν»…
«η τέχνη να κάνεις το λαό να πιστεύει αυτό που η κυβέρνηση θεωρεί σωστό»
Όμως, τα μυστικά κονδύλια που οι προηγούμενες κυβερνήσεις θα… τα καταργούσαν και που η παρούσα τα διατηρεί αλλά υπό… κοινοβουλευτικό έλεγχο (εξηγήσαμε ήδη περί τίνος πρόκειται), γιατί, τελικά, υπάρχουν; Τι ρόλο παίζουν; Και γιατί οι ιστορίες που τα συνοδεύουν σχετίζονται τόσο έντονα με τον Τύπο; Ίσως κάτι έχει να μας πει επ΄αυτού η ρήση του Γερμανού ποιητή φον Κλάιστ, ο οποίος μιλούσε για εκείνο το είδος της δημοσιογραφίας που δεν είναι παρά «η τέχνη να κάνεις το λαό να πιστεύει αυτό που η κυβέρνηση θεωρεί σωστό»… Τέτοιες «τέχνες», προφανώς, πληρώνονται αδρά.
Η ιστορία περί τα μυστικά κονδύλια είναι τόσο παλιά όσο και ο φαρισαϊσμός όσων οψίμως εξεμάνησαν με την ύπαρξη των μυστικών κονδυλίων. Από τη μια είναι να βάζεις τα γέλια βλέποντας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να ζητούν «εξηγήσεις» (η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ!) για τα μυστικά κονδύλια. Κι από την άλλη είναι να βάζουν τα κλάματα για τα χάλια τους οι κύριοι των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ που το περιλάλητο «ηθικό τους πλεονέκτημα» έχει πλέον για σήμα κατατεθέν και τις αλληλοκατηγορίες των ίδιων των υπουργών τους για τα μυστικά κονδύλια.
Ας πάμε, λοιπόν, να θυμηθούμε πόσο παλιά είναι αυτή η «ωραία» ιστορία. Εδώ και 60 σχεδόν χρόνια στην Ελλάδα, η εκάστοτε κυβέρνηση δηλώνει «πολέμια» της τακτικής των μυστικών κονδυλίων και κατηγορεί την προηγούμενη ότι μέσω των μυστικών κονδυλίων εξαγοράζει δημοσιογράφους για να παίζει το παιχνίδι της.
- Αυτό κατηγόρησε το 1964 η Ένωση Κέντρου την ΕΡΕ για το διάστημα που εκείνη κυβερνούσε.
- Αυτό κατηγόρησε το 1982 το ΠΑΣΟΚ τη ΝΔ για τη δική της διακυβέρνηση από το 1974.
- Αυτό κατηγόρησε το ΠΑΣΟΚ (μετά τις καταγγελίες Μητσοτάκη κατά Σαμαρά) για τη διακυβέρνηση της ΝΔ πριν από το 1993.
- Αυτό κατηγόρησε η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ για τη δική του διακυβέρνηση πριν από το 2004.
Με δυο λόγια, όποτε συμβαίνει «αλλαγή φρουράς» στη διακυβέρνηση της χώρας, έχει μετατραπεί σε «έθιμο» οι επόμενοι να επαναφέρουν την υπόθεση των μυστικών κονδυλίων και του χρηματισμού δημοσιογράφων και ΜΜΕ και να καταγγέλλουν τους προηγούμενους για την τακτική τους. Τώρα είδαμε με εργαλείο τα μυστικά κονδύλια να βγάζουν τα μάτια τους μεταξύ υπουργοί ακόμα και της ίδιας κυβέρνησης!
Με μια υποσημείωση: Ούτε αυτοί, ούτε οι προηγούμενοι, ούτε οι επόμενοι έδωσαν ποτέ καμία «λίστα». Ποτέ δεν αποκάλυψαν τίποτα. Ποτέ δεν εξάρθρωσαν το «κύκλωμα». Και να που πλέον έχουμε δυο κερασάκια στην τούρτα: Το ένα το έβαλε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ με τους ίδιους τους υπουργούς της να κατηγορούνται για τα μυστικά κονδύλια. Το άλλο το είχε βάλει η κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου αφού τα «τρωκτικά» θα παραμείνουν «άγνωστα» διότι δεν έχουμε… «παραστατικά», όπως έλεγε ο Μόσιαλος.
Έκθεση Σακελλαρίου: Υπέρ Χωροφυλακής και αντικομμουνισμού…
Υπάρχουν, όμως, κάτι άλλα… παραστατικά: Στις 25 Μάη 1964 ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Β. Σακελλαρίου, παραδίδει στον υπουργό Δικαιοσύνης το 25σέλιδο πόρισμα της έρευνας που διενήργησε περί «ελέγχου διαχειρίσεως των μυστικών κονδυλίων εις το υφυπουργείον Εσωτερικών» για την περίοδο 1955-1963.
Ανάμεσα στα άλλα, ο άνθρωπος είχε διαπιστώσει και τα εξής (σσ: οι δυο πολύ ενδιαφέρουσες μαρτυρίες – καταθέσεις που είχαν προκύψει από την έρευνα παρατίθενται όπως καταγράφονται στην έκθεση, οι υπογραμμίσεις είναι από το πρωτότυπο):
- «…ο εν αποστρατεία Υποστράτηγος κ. Σόλων Τσαούσης, διατελέσας και ούτος Γεν. Διευθυντής του Υφυπουργείου Εσωτερικών, καταθέτει μεταξύ άλλων και τα εξής: “Πώς διέθετεν ο Υπουργός τα ποσά τα οποία ελάμβανε δεν είμαι εις θέσιν να γνωρίζω. Γνωρίζω μόνον εκ των ποσών τα οποία ελάμβανεν έδιδε κατά μήνα και εις Δημοσιογράφους που έκαμναν το Αστυνομικόν ρεπορτάζ και εις άλλα πρόσωπα που ενεφανίζοντο ότι διενήργουν αντικομμουνιστικήν προπαγάνδαν”»…
- «Χαρακτηριστική επίσης είναι η κατάθεσις του Συνταγματάρχου ε.α. κ. Αντων. Θεοδώρου, διατελέσαντος ως αναπληρωτού του Δ/ντού Ασφαλείας του Υπουργείου Εσωτερικών επί 2 1/2 περίπου μήνας, καταθέτοντος μεταξύ άλλων και τα εξής: “Κατά το μικρόν αυτό διάστημα ενθυμούμαι ότι ήρχοντο δημοσιογράφοι και άλλα διάφορα πρόσωπα, τα οποία ησχολούντο με την προβολήν του έργου του Σώματος της Χωροφυλακής και επιδίωκον τη λήψιν αμοιβής, ήτις, ως καλώς ενθυμούμαι εκυμαίνετο από 30.000 – 50.000 δραχμών”»…
Αυτή η τόσο παλιά ιστορία, λοιπόν, με τα «τρωκτικά» τα οποία, απλώς, με κάθε αλλαγή κυβέρνησης αλλάζουν «αφεντικό», έχει κατά καιρούς γίνει πρωτοσέλιδο στον Τύπο. Ηδη από το 1963 οι εφημερίδες, μεταξύ άλλων, έγραφαν:
- «492 εκατομμύρια τα μυστικά κονδύλια επί ΕΡΕ».
- «Ιλιγγιώδη ποσά εδόθησαν εις υψηλά πρόσωπα»και «ισχυρά πίεσις στα παρασκήνια να συγκαλυφθεί το μέγα σκάνδαλον».
- «(…) το χρήμα του λαού διά να υμνολογήται το έργον της ΕΡΕ».
- «77,5 εκατομ. δραχ. το χρόνο δι’ εξαγοράν του Τύπου».
- «Η κυβέρνησις Παπανδρέου διστάζει υπόπτως να φωτίση το μέγα σκάνδαλον της διαθέσεως των μυστικών κονδυλίων »(«Ελεύθερος Τύπος», 4/12/1963 και 6/12/1963)…
Από τον Μαρούδα το 1981…
Μετά την περίοδο του «γύψου» και των «Γεωργαλάδων», η ίδια προδικτατορική εικόνα επαναλαμβάνεται και επί ημερών κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Από τα μυστικά κονδύλια που διατίθονταν στη μετεμφυλιακή Ελλάδα για το χρηματισμό «δημοσιογράφων» οι οποίοι υμνούσαν τη Χωροφυλακή και συμμετείχαν στην αντικομμουνιστική προπαγάνδα, φτάσαμε στις καταγγελίες Μαρούδα το 1981 για «δημοσιογράφους – τρωκτικά» του κρατικού προϋπολογισμού.
Ήταν Δεκέμβρης του 1981, μόλις δυο μήνες από την ανάδειξη του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, όταν ο τότε υφυπουργός Προεδρίας Δημήτρης Μαρούδας καταγγέλλει τη ΝΔ ότι ανάμεσα στους ανθρώπους που επιβάρυναν τον κρατικό προϋπολογισμό με πολυθεσίες ή άλλες παροχές στο παρελθόν υπήρξαν και δημοσιογράφοι. Είναι η εποχή που και πάλι χαλούσε ο κόσμος από τα σχετικά δημοσιεύματα.
Η «Συνδικαλιστική Κίνηση Δημοσιογράφων», στην οποία συμμετείχαν οι κομμουνιστές και άλλοι προοδευτικοί δημοσιογράφοι, στέλνει μάλιστα και επιστολή στον υφυπουργό, υπογεγραμμένη από τον Νίκο Καραντηνό, με την οποία ζητείται να δοθεί άμεσα στη δημοσιότητα ο «κατάλογος» αυτών των δημοσιογράφων με τις σκοτεινές «εισοδηματικές πηγές».
Τι έπραξε η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Ούτε φωνή ούτε ακρόαση, ουδεμία απάντηση στις πιέσεις για ξεκαθάρισμα του τοπίου και για αποκαλύψεις με «διευθύνσεις και ονόματα», καμία απολύτως συνέχεια, συγκάλυψη και κουκούλωμα. Ο «Παναμάς» των «μυστικών κονδυλίων» είχε πια αλλάξει χέρια μαζί και το χρώμα των «τρωκτικών»…
…σε Μητσοτάκη – Σαμαρά το 1990-‘93
Επειτα, το 1993, περάσαμε στην υπόθεση των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου Εξωτερικών:
- Ηταν ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης που κατηγόρησε τότε τον Αντ. Σαμαρά ότι επί υπουργίας του στο υπουργείο Εξωτερικών πακτωλός μυστικών κονδυλίων κατέληγε και σε δημοσιογράφους.
- Ξεσπά σάλος, το ΠΑΣΟΚ δεσμεύεται ότι μόλις γίνει κυβέρνηση θα αποκαλύψει τα πάντα ενώ φιλοΠΑΣΟΚικές εφημερίδες κάνουν λόγο για «Απόρρητο φαγοπότι 17 δισ.!»(«Εθνος», 21/10/1993) κατά την τριετή διακυβέρνηση 1990-1993 από τη ΝΔ.
Το γεγονός, πάντως, ότι την προηγούμενη ΠΑΣΟΚική περίοδο (1981-1989) το ύψος των ίδιων μυστικών κονδυλίων ελέγετο πως έφτασε τα 10 δισ. δραχμές φαίνεται να περνάει στα «ψιλά»… Το ΠΑΣΟΚ έρχεται πράγματι στην κυβέρνηση, αλλά σχεδόν αμέσως αρχίζουν τα «ήξεις-αφήξεις»:
«Το υπουργείο Εξωτερικών, σχετικά με τα μυστικά κονδύλια δεν διαθέτει καταλόγους δημοσιογράφων ούτε κάποιο άλλο στοιχείο που αφορά τον Τύπο»,
είναι μια από τις πρώτες δηλώσεις της κυβέρνησης του Αντρέα Παπανδρέου… Ταυτόχρονα, όμως, οι υποσχέσεις συνεχίζονται:
«Είμαι αποφασισμένος ως αρμόδιος υπουργός να υπερασπιστώ το κύρος και την αξιοπιστία του δημοσιογραφικού λειτουργήματος και θα το πράξω με κάθε νόμιμο τρόπο (…). Δεν μπορεί να υπάρχει αυτή η εκκρεμότητα», δηλώνει σχετικά με τα μυστικά κονδύλια ο Ευ. Βενιζέλος (22/10/1993).
Προηγουμένως, όμως, έχει φροντίσει να πει:
«(Θα) δοθούν στη δημοσιότητα όλα τα στοιχεία» (σσ: ακόμα να δοθούν…), αλλά «με εξαίρεση βεβαίως τα στοιχεία εκείνα που καλύπτονται από το εθνικό απόρρητο»…
Ένεκα τα… «συμφέροντα της χώρας»
Ο καθένας μπορεί να εικάσει: Οι «άγνωστοι» που τα παίρνουν, είναι τόσο «άγνωστοι» σε αυτούς που τα δίνουν, ώστε να καλύπτονται (όλοι μαζί) από το «εθνικό απόρρητο! Το τι έγινε και σε εκείνη την υπόθεση είναι λίγο – πολύ γνωστό: Ο Τύπος συνέχιζε να κάνει λόγο για τα μυστικά κονδύλια, οι εφημερίδες έγραφαν για
«1,2 δισ. σε δημοσιογράφους για άρθρα “εθνικά”» («Ελευθεροτυπία», 30/5/1994),
αλλά ο υφυπουργός Εξωτερικών, τότε, Γιώργος Παπανδρέου, αν και αποδεχόταν τις αποκαλύψεις μετά από παρέμβαση του ΚΚΕ στη Βουλή (Μάρτης 1994) ότι μέσα σε 1,5 χρόνο διανεμήθηκε στα «τρωκτικά» 1,5 δισ., δήλωνε:
«Η Ενορκη Διοικητική Εξέταση δεν στάθηκε δυνατόν να επαληθεύσει τίποτα απ’ όσα είχαν λεχθεί γύρω από την υπόθεση χρηματισμού των δημοσιογράφων» (10/3/1994)…
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ακολουθεί την πεπατημένη και στέλνει την υπόθεση στον εισαγγελέα. Το αποτέλεσμα: Η υπόθεση των μυστικών κονδυλίων τίθεται από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθ. Σιούλα και επισήμως στο αρχείο. Αυτά επί υπουργού Τύπου Ευ. Βενιζέλου (σσ: του ιδίου που δήλωνε «αποφασισμένος» να λύσει την «εκκρεμότητα» με τα μυστικά κονδύλια)…
Αξιοσημείωτη παραμένει, ωστόσο, η ακόλουθη αναφορά στο πόρισμα του εισαγγελέα:
«…επίμαχες δαπάνες δεν μπορούν να γίνουν φανερές χωρίς να ζημιωθούν τα συμφέροντα της χώρας και ότι για τις δαπάνες αυτές, όπως ορίζει ο οργανισμός του υπουργείου Εξωτερικών, δεν αποδίδεται λογαριασμός» («Το Βήμα» 11/6/1995)…
Τουτέστιν, τα μυστικά κονδύλια περιφρουρούντο ως «μυστικά » από τον ίδιο τον Οργανισμό του υπουργείου Εξωτερικών, που – παρεμπιπτόντως – δεν θυμόμαστε να τον άλλαξε ο κ. Παπανδρέου, τόσα χρόνια που βρισκόταν στη συγκεκριμένη θέση.
Και εις άλλα με υγεία!
Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν πάνω δυο δεκαετίες. Ηρθε ξανά η ΝΔ, ήρθε ξανά και το ΠΑΣΟΚ, ήρθαν μαζί ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ήρθε και ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Στο μεσοδιάστημα:
Όχι μόνο τις «λίστες» των σιτιζομένων από τα μυστικά κονδύλια δεν είδαμε, αλλά στο «διάλογο» που είχε οργανώσει η κυβέρνηση της ΝΔ το 2005 για το θέμα, εκείνο που εξ αρχής δηλώθηκε ήταν ότι τα στοιχεία δεν θα δίνονταν για λόγους σεβασμού των… «προσωπικών δεδομένων» (σσ: των «τρωκτικών»). Τελικά το θέμα «έκλεισε» με τον ισχυρισμό ότι μυστικά κονδύλια και «λίστες»… δεν υπήρχαν καν!
Τα ίδια και μετά το 2009. Επί ΠΑΣΟΚ. Που ανακοινώθηκε ότι οι κονδυλοφόροι των «μυστικών κονδυλίων » – όπως είπε ο υπουργός Μόσιαλος (σσ: που θα τα καταργούσε) – ήταν «άγνωστοι» και «παραστατικά» δεν κρατήθηκαν.
Τα ίδια και τώρα. Που μπορεί μεν να τσακώνονται μεταξύ τους ακόμα και υπουργοί της ίδιας της κυβέρνησης μέσα στο υπουργικό συμβούλιο, που μπορεί να «λούζει» ο ένας τον άλλον με κατηγορίες για παρανομίες και για συκοφαντίες, αλλά νυν υπέρ πάντων το «απόρρητο» ένεκα «εθνικού συμφέροντος».
Τώρα, αν ισχύουν φυσικά τα δημοσιεύματα που μιλούν για διάθεση 1 εκ. ευρώ από μυστικά κονδύλια σε ΜΜΕ των Σκοπίων και της Αλβανίας για να «παίζουν» θετικά την ελληνική κυβέρνηση (http://www.iefimerida.gr/news/452348/poy-pigan-mystika-kondylia-toy-ypex-ypsoys-1-ekat-eyro-i-teleytaia-enimerosi-tis-voylis), κι αν αυτό συνιστά μέθοδο εξυπηρέτησης του «εθνικού συμφέροντος», ας το ξεκαθαρίσουν οι αρμόδιοι.
Εμείς, από πλευράς μας, και κατόπιν όλης αυτής της αναδρομής στο θέμα των (καταργημένων) μυστικών κονδυλίων, περιοριζόμαστε σε μια ευχή από βάθους καρδίας: «Και εις άλλα (μυστικά κονδύλια) με υγεία»!
Πηγή: imerodomos.gr
