Έφυγε από τη ζωή, στο Ναύπλιο, ο ποιητής της δεύτερης μεταπολεμικής γενιάς Χρίστος Ρουμελιωτάκης, που γεννήθηκε στην Αργυρούπολη του Ρεθύμνου το 1938.
Ο Ρουμελιωτάκης σπούδασε νομικά, πολιτικές και οικονομικές επιστήμες, έλαβε μέρος στους κοινωνικούς αγώνες της εποχής του και συμμερίστηκε τη μοίρα της Ελληνικής Αριστεράς.
Εμφανίστηκε στα γράμματα με το ποίημα «Πίσω από τα βλέφαρα», στο περιοδικό «Επιθεώρηση Τέχνης», το 1958. Εκδότης του λογοτεχνικού περιοδικού «Σχεδία», δημοσίευσε τις ποιητικές συλλογές «Κλειστή θάλασσα» (1979), «Βαρούτην χανόμεθα» (1988), «Ο ανεπίληπτος βίος, ο λόγος και η τελείωση της Λευκοθέας» (1989), «Ξένος ειμί και άλλα ποιήματα» (2002), «Δεν είναι τίποτα και άλλα ποιήματα» (2008), καθώς και τη συλλογή δοκιμίων «Ασκήσεις αυτογνωσίας» ( 2008), που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής.
Με μεγάλη σκηνοθετική επινοητικότητα, ιδίως σε ό,τι αφορά τις ιστορικές του συνθέσεις, με λιτή όσο και εντελώς απροσποίητη γλώσσα, η οποία, όμως, δεν γίνεται ποτέ απλοϊκή και αναλώσιμη (το εξασκημένο αυτί δεν θα δυσκολευτεί να συλλάβει στην κατάλληλη στιγμή και την υπόγεια, ακριβά κερδισμένη ρυθμική αγωγή της), καθώς και με εμμέσως υποβεβλημένα αισθήματα, που απομακρύνουν εξαρχής την οποιαδήποτε αισθηματολογία, ο Ρουμελιωτάκης έφερε εις πέρας μιαν άρτια και από κάθε άποψη ολοκληρωμένη δουλειά, υπενθυμίζοντας πως η σοβαρή ποίηση δεν είναι κατ’ ανάγκην θέμα ούτε όγκου ούτε συχνότητας, αλλά ουσιαστικής, μονίμως εγκαταστημένης ευαισθησίας.