ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
9 Μάη 2019: ΝΑ ΞΑΝΑΠΙΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΗ ΤΟΥ 36
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΕΜΠΤΗ 9/5, 11.30΄ Π.Μ.
Οι αγώνες της εργατικής τάξης, και ιδιαίτερα των καπνεργατών της Θεσσαλονίκης το Μάη του 1936, σηματοδότησαν το εργατικό κίνημα της χώρας, και αποτελούν φωτεινό φάρο για τους εργαζόμενους. Η μαζικότητά τους και η αποφασιστικότητα των εργατών να διεκδικήσουν το δικαίωμά τους για μια καλύτερη ζωή, δίνοντας ακόμη και την ίδια τη ζωή τους γι αυτό, δείχνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ότι η σύγκρουση των τάξεων, ειδικά σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, είναι σκληρή, και απαιτεί συλλογικότητα, μαζικότητα, αγωνιστικότητα, και πολλές φορές και αυτοθυσία, για να έχει νικηφόρα αποτελέσματα.
Η Λαϊκή Ενότητα Θεσσαλονίκης, τιμώντας τους νεκρούς εργάτες του Μάη του 36, αλλά και όσους έδωσαν το αγωνιστικό παρών εκείνες τις τραγικές και συνάμα ελπιδοφόρες μέρες, θα καταθέσει στεφάνι στο Μνημείο του Εργάτη, μπροστά στο κτίριο του ΕΚΘ, αύριο Πέμπτη 9 Μάη, στις 11.30΄π.μ.
Παράλληλα, απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους, συνταξιούχους, νέους, άνεργους, μετανάστες, να ξαναπιάσουμε το νήμα των αγώνων και να συνεχίσουμε την ένδοξη ιστορία της εργατικής τάξης, πατώντας πάνω στα χνάρια των πιο λαμπρών στιγμών της, δίνοντας ενωτικούς και συντονισμένους αγώνες, χωρίς υπαναχωρήσεις και ενδοτικότητες, μέσα από μια νέα, αγωνιστική αφετηρία του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για την ανατροπή όλων των αντιλαϊκών μέτρων, όλων των μνημονίων, και όλου του πολιτικού κατεστημένου που τα ψήφισε, τα εφάρμοσε, τα στηρίζει.
Δήλωση της υποψήφιας περιφερειάρχη Δέσποινας Χαραλαμπίδου
«Η Θεσσαλονίκη τιμά το Μάη του ΄36 για να μπορεί να κοιτάζει στα μάτια τις επόμενες γενιές»
«Η Θεσσαλονίκη των εργατικών αγώνων, της Federation, του Αβραάμ Μπεναρόγια, του Τάσου Τούση (αυτοκινητιστής, πρώτος νεκρός στα επεισόδια της 9ης Μάη), της Αναστασίας Καρανικόλα (πρώτη νεκρή καπνεργάτρια), και τόσων ακόμα που θυσιάστηκαν για τα εργατικά δικαιώματα, τιμά τη μνήμη των αγωνιστών του Μάη του ΄36 .
Στις 9 εκείνου του τραγικού Μάη της Θεσσαλονίκης (δυστυχώς έμελλε να ακολουθήσουν κι άλλοι όπως ο Μάης του ΄63 και του ‘68) οι απεργοί, εργάτες, τεχνίτες καπνεργάτες και αυτοκινητιστές, που βγήκαν στους δρόμους διεκδικώντας συλλογική σύμβαση εργασίας, βρέθηκαν απέναντι στη βία της χωροφυλακής του Μεταξά, με απολογισμό 20 νεκρούς και 300 τραυματίες.
Σήμερα, 83 χρόνια μετά, όλοι εμείς που περπατήσαμε στους δρόμους του Μάη του ’36 και τραγουδήσαμε συγκλονισμένοι τον Επιτάφιο του Γιάννη Ρίτσου, δίνουμε όρκο τιμής, να μην αφήσουμε την κυβέρνηση και τους δανειστές της χώρας μας, να μας κλέψουν όσα με αγώνα και θυσίες κατακτήθηκαν. Για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το 8ωρο, την κυριακάτικη αργία κάποιοι πλήρωσαν με αίμα γι’ αυτό είναι πολύ ακριβά για να ριχτούν στο βωμό των μνημονιακών πολιτικών και του κέρδους των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Σήμερα, 9 του Μάη σκύβουμε το κεφάλι με σεβασμό στα θύματα του 1936 και το σηκώνουμε ψηλά με το βλέμμα προσηλωμένο στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας για να ξανακατακτήσουμε όσα μας πήραν.
Για να μπορούμε να κοιτάζουμε στα μάτια τις επόμενες γενιές»
Nuntiusweb