Η Ελλάδα έχασε τότε μοναδική ευκαιρία για ένα άνοιγμα στο νέο ανερχόμενο κόσμο των BRICS και μια ευκαιρία για πολύ ευνοϊκή χρηματοδότηση.
Ως γνωστόν, αν και δεν είναι όσο θα έπρεπε, τον Ιούνιο του 2015, ο Παν. Λαφαζάνης από το μεγάλο Oικονομικό Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης, συνομολόγησε, ως υπουργός τότε Ενέργειας, μια μεγάλη και ιδιαίτερα επωφελή για την Ελλάδα Συμφωνία με την Ρωσία, την οποία υπέγραψε ο ίδιος με τον Αλεξαντρ Νόβακ, υπουργό Ενέργειας της Ρώσικης Ομοσπονδίας, προκειμένου να κατασκευαστεί εντός της χώρας μας (Θράκη-Μακεδονία) ένας μεγάλος αγωγός για τη διέλευση ρώσικου φυσικού αερίου με προορισμό τα Βαλκάνια και την Ευρώπη.
Στο πλαίσιο αυτών των συζητήσεων και της Συμφωνίας για αυτό το μεγάλο έργο αερίου που θα αναβάθμιζε τη χώρα ενεργειακά, οικονομικά και γεωπολιτικά, ενώ θα εγκαινίαζε μια στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία, ο Παν. Λαφαζάνης συζήτησε με τη Ρωσική πλευρά το ζήτημα των BRICS και ειδικότερα το ενδεχόμενο και τις προϋποθέσεις συμμετοχής της χώρας μας στην ιδρυόμενη τότε Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS.
Η Ρωσική πλευρά απάντησε τότε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συμμετάσχει και ήταν ευπρόσδεκτη στην Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS. Τόνισε επίσης ότι δεν ήταν απαγορευτική η ταυτόχρονη αυμμετοχής της χώρας μας στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, ενώ το ποσό για τη συμμετοχή της Ελλάδας μας στο μεγάλο αυτό εγχείρημα θα ήταν πολύ μικρό (1 εκ. € και ίσως κάτι παραπάνω, θα διευκρινίζετο…) λόγω και των ιδιαίτερων οικονομικών δυσκολιών της χώρας μας.
Το κυριότερο, η Ρωσική πλευρά αποσαφήνισε ότι η Ελλάδα από τη πρώτη στιγμή της ένταξης της στην Αναπτυξιακή Τράπεζα, μετά την έγκριση της αίτησής της από το Συμβούλιο της Τράπεζας, θα μπορούσε να τύχει ευνοϊκών δανειοδοτήσεων της Τράπεζας για αναπτυξιακά έργα.
Το τραγικό για τη χώρα και το μέλλον της είναι ότι και αυτή η δυνατότητα ένταξής της στην Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS, πράγμα τόσο επίκαιρο σήμερα, όσο και η διακρατική ελληνορωσική Συμφωνία για το «Νότιο Ευρωπαϊκό αγωγό» (South Stream), του οποίου θα είμαστε ιδιοκτήτες 50-50% με τη Ρωσία, ναυάγησαν εξαιτίας της προδοτικής υπογραφής Συμφωνίας για το τρίτο καταστροφικό μνημόνιο και την αποχώρηση του Λαφαζάνη από ΣΥΡΙΖΑ και κυβέρνηση διότι δεν ήθελε να ψηφίσει το μνημονιακό έκτρωμα, ενταφιάζοντας και τις παραπάνω συμφωνίες αλλά πρώτα απ’ όλα το μέλλον της χώρας.
Αν, όμως, οι ελληνορωσικές σχέσεις ναυάγησαν το 2015 στη βαθιά, γεμάτα καρχαρίες και θαλάσσια κτήνη, ευρωατλαντικά νερά, σήμερα υπάρχει δυνατότητα η Ελλάδα να διορθώσει το κακό και να αποτινάξει το φλεγματικό και δυστοπικό αντιρωσισμό, σε μια ώρα που οι BRICS αναδύονται σε κεντρική δύναμη στην Ευρώπη και τον κόσμο!!!
Θα το πράξει; Θα κινηθεί σε ένα προσανατολισμό ευρασίας – ευρωαφρικής και ευρωμεσανατολής, προκειμένου να προωθήσει έναν ανεξάρτητο ρόλο, νέους αναπτυξιακούς προσανατολισμούς, χαμηλότερες τιμές ενέργειας και την αποτελεσματική καταπολέμηση της ακρίβειας;
Ή θα παραμείνει να υπηρετεί, ως η χειρότερη αποικία, το ανδρείκελο του Μπάιντεν, τον κλόουν Ζελένσκι, τον άνθρωπο που ανέλαβε ως επικεφαλής να καταστρέψει τον εναπομείναντα ευρωπαϊκό πολιτισμό, για να υπηρετήσει τυφλά την Αμερικοουκρανική μαφία και τους αδίστακτους ληστές της αμερικάνικης «παγκοσμιοποίησης».
Η δεύτερη επιλογή απαιτεί μια μεγάλη ΑΝΑΤΡΟΠΗ στην χώρα και βεβαίως όχι ραγιάδες!
Γιώργος Αρτινός
Nuntiusweb