Όσο ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ μοιάζουν στις πολιτικές επιλογές ως σιαμαίοι αδερφοί, αν όχι ως σταγόνες νερού, τόσο εντείνεται και λαμβάνει εξαμβλωματικές διαστάσεις με βαρύτατους χαρακτηρισμούς, οξύτατες προσβολές, ανοίκειες επιθέσεις και φραστικά πυροτεχνήματα ο μεταξύ τους αγώνας για την καρέκλα της εξουσίας.
Χαρακτηριστική η περίπτωση της Μπουταριάδας που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες, όπου ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ επιδίδονται σε μάχη αλληλοεξόντωσης, ενώ ο Γιάννης Μπουτάρης επιχειρεί να εκμεταλλευθεί αγρίως την περίσταση για να αποκτήσει συγχωροχάρτι και περίπου να ηρωοποιηθεί .
Όλοι στην Iskra καταδικάσαμε την απαράδεκτη επίθεση στον Γιάννη Μπουτάρη.
Από και πέρα, όμως, μέχρι την απροκάλυπτη εκμετάλλευση της επίθεσης για να δικαιωθεί ένας κάκιστος δήμαρχος με συχνά αυταρχικές συμπεριφορές και ακραίες νεοφιλελεύθερες επιλογές, πάει πάρα πολύ.
Όπως πάρει πάρα πολύ στο πρόσωπο του Γιάννη Μπουτάρη να ξεπλυθούν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και το βρώμικο μνημονιακό μπλοκ που o Γ. Μπουτάρης στηρίζει.
Είχε μάλιστα ο Γιάννης Μπουτάρης το απύθμενο θράσος και την αυταρχικότατη αθυροστομία να ισχυριστεί στους συγκεντρωμένους στο δημοτικό συμβούλιο ότι «Τραμπούκοι κάθε είδους, δεν είναι μόνο τα παραστρατημένα παιδιά που κάνουν φασαρία στο γήπεδο, είναι και υψηλά ιστάμενοι σε όλα τα κόμματα»!
Ναι, καλά το ακούσατε, σε όλα τα κόμματα!
Επομένως και στα ριζοσπαστικά αριστερά κόμματα, όπως η ΛΑΕ, υπάρχουν, κατά τον Μπουτάρη, τραμπούκοι, μας έλεγαν στελέχη της τελευταίας!
Και μιλάει τόσο αυταρχικά και ενοχοποιητικά ο Γ. Μπουτάρης, λες και έχει το ακαταλόγιστο και την ασυλία να κατηγορεί χωρίς ονόματα και διευθύνσεις, με έναν βίαιο λόγο που μειώνει, απαξιώνει και διαγράφει
Ακόμα χειρότερα, ο Γ. Μπουτάρης όχι μόνο χρησιμοποιεί άτεχνα αλλά επιτήδεια την περιπέτεια του για να βγει λάδι στο προσκήνιο αλλά και για να εμφανισθεί ως ο άνθρωπος που θα μάθει ιστορία στους Θεσσαλονικείς και ως ο πρωτοπόρος της ανοιχτής πόλης.
Έλεος κ. Μπουτάρη!
Ο νεοφιλελεύθερος δήμαρχος, ο δήμαρχος της βρωμιάς στη Θεσσαλονίκη, ο δήμαρχος των αθρόων ιδιωτικοποιήσεων, ο δήμαρχος μιας πόλης και ενός πολεοδομικού συγκροτήματος της φτώχειας, της ανεργίας και της ακραίας υποβάθμισης του περιβάλλοντος, αυτός, λοιπόν, ο δήμαρχος μιλάει για ανοικτή πόλη και γνώση της ιστορίας της.
Όχι, η ιστορία της Θεσσαλονίκης δεν είναι η ιστορία της σημερινής μιζέριας την οποία βιώνει.
Ούτε ανοικτή είναι ποτέ μια πόλη των αβυσσαλέων ανισοτήτων και της παγερής ξιπασιάς των «αρχόντων» της.
Η Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν την ατυχία να έχουν δυο κάκιστους δημάρχους, οι οποίοι, μάλιστα, μοιάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους.
Αποτελεί τραγωδία και οι δυο αυτοί πολυπράγμονες δημοτικοί άρχοντες να επιχειρούν να μείνουν στο προσκήνιο, μόνο και μόνο με τον κακόγουστο ελιτίστικα αιρετικό τους λόγο και από το γεγονός ότι αντιμετωπίζουν την επιθετικότητα των ουκ ολίγων ακροδεξιών θερμοκέφαλων της πρωτεύουσας και συμπρωτεύουσας, οι οποίοι με τους βάρβαρους και βίαιους τρόπους που μετέρχονται και το μισαλλόδοξο πνεύμα που εκδηλώνουν, αλείφουν με βούτυρο τις ανομολόγητες αλλά βαθύτατα αντιλαϊκές νοοτροπίες των δυο δημάρχων, πρυτάνεων της αλαζονείας.
Νίκος Βατσέρης