Στη μεταμνημονιακή εποχή, παρακολουθούμε & βιώνουμε, το σκηνικό της «νέας» μεταπολίτευσης που στήθηκε με τις ευλογίες της ψήφου της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και όλων των κομμάτων της σημερινής βουλής, πλην Κ.Κ.Ε. Η κατάσταση στη κοινωνία, παραμένει, χρόνια τώρα, δραματική. Πολύ μεγάλη μετανάστευση, κύρια πτυχιούχων, το ένα τρίτο του ελληνικού λαού, ζει σε συνθήκες φτώχειας και ενδείας, ενώ ένα άλλο ένα τρίτο μετά βίας τα βγάζει πέρα χωρίς να μπορεί να αποταμιεύσει για μια έκτακτη ανάγκη ή για τα γεράματα του. Συντάξεις πείνας είναι η υπόσχεση για τους σημερινούς εργαζομένους ενώ η ανεργία συνεχίζει να κτυπά «κόκκινο». Οι πιο πολλές επιχειρήσεις αλλά και οι πιο πολλοί ιδιώτες, είναι με πολλά χρέη και πολλές φορολογικές υποχρεώσεις και αδυνατούν τόσο να αποταμιεύσουν, όσο και να επενδύσουν. Πλειστηριασμοί, απειλούν ιδιώτες και επιχειρήσεις, χωρίς να μοιάζει εφικτή μια γενναία διαγραφή χρεών. Ξένα funds θα καρπωθούν έναντι πινακίου φακής, τις περιουσίες Ελλήνων και ελληνικών επιχειρήσεων. Η χώρα, αδυνατεί να βρει λύση στο μεταναστευτικό πρόβλημα και τυφλά υπακούει στις επιταγές της Ε.Ε. και γίνεται μπαλάκι του πινγκ – πονγκ μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας, και εν τέλει νεκροταφείο ψυχών και ελπίδων χιλιάδων μεταναστών και προσφύγων. Επίσης, η χώρα πιο δυτικόφιλη από ποτέ, πειθήνιο όργανο, χωρίς ανταλλάγματα, των Αμερικάνων και των Ευρωπαίων, κύρια Γερμανών και Γάλλων υπακούει τυφλά στις επιθυμίες τους και αδυνατεί να χαράξει εθνική πολιτική. Ξαναστήνονται νέα «Ελντοράντο» ελπίδων, όπως εξορύξεις, υδρογονάνθρακες, Α.Π.Ε. από τις οποίες μόνοι κερδισμένοι θα βγουν οι πολυεθνικές , οι ξένοι, το κεφάλαιο, οι ντόπιοι συνεργάτες τους, ενώ εμείς ως πολίτες και ως έθνος θα καρπωθούμε, μόνο, τα πολλά περιβαλλοντικά προβλήματα και εγκλήματα που θα ανακύψουν. Επενδύσεις με πολλά περιβαλλοντικά και νομικά προβλήματα προωθούνται ταχύτατα (Ελληνικό, Ελληνικός Χρυσός, ξενοδοχεία υψηλών προδιαγραφών σε προστατευόμενες περιοχές (Natura) κλπ.), με τη σύμφωνη γνώμη και τις ευχές του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Σε αυτό το πολιτικό σκηνικό έχει στηθεί ένα δικομματικό παιχνίδι, ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – Ν.Δ., με κομπάρσους το ΠΑ.ΣΟ.Κ., την ακραιφνή ακροδεξιά, και τον αλαζόνα και χωρίς ιδεολογία κ. Βαρουφάκη, με ελάχιστες διαφορές μεταξύ τους και εναλλαγές στο ρόλο του πρωταγωνιστή όταν κουράζονται οι θεατές – πολίτες. Παρακολουθούμε «ανόητους» πολιτικούς να ανταλλάσσουν «σαθρά» επιχειρήματα για ασήμαντα θέματα, προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού. Τώρα, ο καινούριος πρωταγωνιστής, η Ν.Δ. του Κυριάκου Μητσοτάκη, υπόσχεται τάξη και ηθική, νέες επενδύσεις πάση θυσία, με ακροδεξιά ατζέντα και ακροδεξιούς πολιτικούς σε κυρίαρχους ρόλους. Αποδεικνύεται καθημερινά ότι από το νεοφιλελεύθερο κυβερνητικό ΣΥ.ΡΙΖ.Α του προσφάτου παρελθόντος υπάρχουν ακόμα, πολλά περιθώρια για νέες ιδιωτικοποιήσεις και αντιμεταρρυθμίσεις νεοφιλελεύθερου προσανατολισμού. Περιορισμός των κρατικών επενδύσεων, ιδιωτικοποίηση του εποπτικού ρόλου του κράτους, νέος ασφαλιστικός νόμος που ιδιωτικοποιεί την ασφάλιση των εργαζομένων και μπροστά του το τερατούργημα «Κατρούγκαλου» μοιάζει με απλό πταίσμα, ιδιωτικοποίηση του ΕΛΓΑ κλπ. Φτώχεια και κακομοιριά στα Πανεπιστήμια, άθλια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που συνεχώς υποβαθμίζεται, απαράδεκτη και ακριβή δημοσία υγεία. Φαίνεται, πως οι κραυγές για αξιοκρατία και αξιοποίηση των ικανών ανεξάρτητα πολιτικής τοποθέτησης αποτελούν αιτήματα της εκάστοτε αντιπολίτευσης, μόνο. Κανείς από τους δυο πρωταγωνιστές αλλά και από τους κομπάρσους του θιάσου δεν αποδίδει τις ευθύνες που οφείλονται, στα μνημόνια και στη τυφλή υποταγή στις απαιτήσεις των δανειστών. Τα θεωρούν αναγκαίο κακό και όχι την αίτια του προβλήματος που επιβάλλει την αλλαγή ρότας στο καράβι. Στην εποχή ιδεολογικής παντοδυναμίας, τουλάχιστον επικοινωνιακά, της φιλελεύθερης, δεξιάς ιδεολογίας, βιώνουμε το «τάξη και ηθική», την επιβολή του νόμου με κάθε τρόπο, την ουσιαστική διαστρέβλωση αξιών και προθέσεων. Για παράδειγμα, νομίζουν ότι η κατάργηση του ασύλου, ως μια προσπάθεια επιβολής της καταστολής, θα φέρει την πολυπόθητη αναβάθμιση στα Πανεπιστήμια, χωρίς προσλήψεις και αύξηση των πιστώσεων. Αντίστοιχα, κοντόθωρα, χαίρουν για τα πρώτα θετικά αποτελέσματα της καταστολής και επιβολής της τάξης σε περιοχές ταμπού, όπως τα Εξάρχεια, χωρίς, να μπορούν να αντιληφθούν, τις θύελλες που θα θερίσουν αργότερα.
Σε αυτό το περιβάλλον επιβάλλεται η ενιαία φωνή των αριστερών σχημάτων και του ΚΚΕ, σε όσο το δυνατό περισσότερα ζητήματα. Χρειάζεται αντίσταση και πάλη για να υπερασπιστούμε το δημόσιο χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, να εναντιωθούμε στις προσπάθειές υποβάθμισης και ιδιωτικοποίησης της υγείας και της παιδείας, να υποστηρίξουμε μαζικά τους δημόσιους χώρους, να αντισταθούμε στην άνευ όρων παράδοση στο κέρδος του ιδιώτη επενδυτή, να προστατεύσουμε το περιβάλλον, να σταθούμε αλληλέγγυοι σε κάθε αριστερή φωνή που διώκεται και μπαίνει στο στόχαστρο της εξουσίας, όπως οι καταλήψεις δημόσιων χώρων. Να οργανωθούμε στους χώρους δουλειάς, να προστατεύσουμε το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην απεργία, να αντισταθούμε στο εργασιακό μεσαίωνα που προωθούν και ήδη βιώνουμε. Να ξαναβρεί νόημα στη πράξη η αριστερή ιδεολογία, και να αποκατασταθούν στη συνείδηση του κόσμου, έννοιες όπως αλληλεγγύη, ισότητα, αδελφοσύνη των λαών, πρόσφυγας κλπ.
